શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 940


ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਜੋ ਹੌ ਕਛੂ ਮੁਹੰਮਦਹਿ ਮੁਖ ਤੈ ਕਾਢੋ ਗਾਰਿ ॥
jo hau kachhoo muhamadeh mukh tai kaadto gaar |

'જો અમે પયગંબર વિરુદ્ધ ખોટી જુબાની આપી હોત,

ਤੋ ਮੈ ਆਪਨ ਆਪ ਹੀ ਮਰੋ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰਿ ॥੭॥
to mai aapan aap hee maro kattaaree maar |7|

અમે પોતાને પણ ખંજર વડે મારી નાખ્યા હોત.(7)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਤੈ ਨਹਿ ਕਛੂ ਨਬੀ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ॥
tai neh kachhoo nabee ko kahiyo |

(બાળકોએ કહ્યું) તમે નબીને કંઈ કહ્યું નથી.

ਧਨ ਕੇ ਹੇਤ ਤੋਹਿ ਹਮ ਗਹਿਯੋ ॥
dhan ke het tohi ham gahiyo |

'તમે પયગંબર વિરુદ્ધ કંઈ કહ્યું નથી, અમે તમારા પૈસા નીચોવવા માટે આ ઘડ્યું છે.

ਅਧਿਕ ਦਰਬੁ ਅਬ ਹੀ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥
adhik darab ab hee muhi deejai |

હવે અમને ઘણા પૈસા આપો,

ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡਿ ਪੈ ਲੀਜੈ ॥੮॥
naatar meech moondd pai leejai |8|

'હવે અમને ઘણી સંપત્તિ આપો નહીંતર અમે તમને મારી નાખીશું.'(8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਹਮ ਬਹੁ ਲੋਗ ਪਿਸੌਰ ਕੇ ਇਨੀ ਤੁਹਮਤਨ ਸਾਥ ॥
ham bahu log pisauar ke inee tuhamatan saath |

પેશાવર શહેરમાં અમે ઘણા લોકો પર આવો આરોપ લગાવી ચૂક્યા છીએ.

ਧਨੀ ਕਰੈ ਨਿਧਨੀ ਘਨੇ ਹ੍ਵੈ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ਅਨਾਥ ॥੯॥
dhanee karai nidhanee ghane hvai hvai ge anaath |9|

'અને તેમને ગરીબ બનાવી દીધા.'(9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਪਯਾਦਨੁ ਪਾਯੋ ॥
yau sun bachan payaadan paayo |

(જ્યારે) પ્યાદાઓએ આ શબ્દો સાંભળ્યા,

ਵੇਈ ਸਭ ਝੂਠੇ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥
veee sabh jhootthe tthahiraayo |

જાસૂસો, જેઓ તે બધું સાંભળી રહ્યા હતા, તેઓએ તેમને જુઠ્ઠા તરીકે લેબલ કર્યું.

ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਤਿਨੈ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
grih te nikas tinai geh leeno |

તેણે તેઓને ઘરની બહાર કાઢીને પકડી લીધા

ਸਭਹਿਨ ਕੀ ਮੁਸਕੈ ਕਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦॥
sabhahin kee musakai kas deeno |10|

તેઓ તેમને ઘરની બહાર લઈ ગયા અને બાંધી દીધા.(10)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਕੁਰਰੇ ਘਨੇ ਬਰਸੀ ਪਨ੍ਰਹੀ ਅਪਾਰ ॥
laat musatt kurare ghane barasee panrahee apaar |

તેઓને મુઠ્ઠીઓ અને જૂતા વડે માર મારવામાં આવ્યો,

ਦੈ ਮੁਸਕਨ ਕੌ ਲੈ ਚਲੇ ਹੇਰਤੁ ਲੋਕ ਹਜਾਰ ॥੧੧॥
dai musakan kau lai chale herat lok hajaar |11|

અને, બાંધીને, તેઓને શેરીઓમાં લઈ જવામાં આવ્યા હતા.(11)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਤਿਨ ਕੋ ਬਾਧਿ ਲੈ ਗਏ ਤਹਾ ॥
tin ko baadh lai ge tahaa |

તેઓને બાંધીને ત્યાં લઈ ગયા

ਖਾਨ ਮੁਹਬਤਿ ਬੈਠੋ ਜਹਾ ॥
khaan muhabat baittho jahaa |

તેઓ તેમને ખેંચીને એ જગ્યાએ લઈ ગયા જ્યાં મોહબત ખાન બેઠો હતો.

ਪਨਹਿਨ ਮਾਰਿ ਨਵਾਬ ਦਿਲਾਈ ॥
panahin maar navaab dilaaee |

નવાબે ચંપલની માંગણી કરી (તે મહિલા પાસેથી પણ).

ਤੋਬਹ ਤੋਬਹ ਕਰੈ ਖੁਦਾਈ ॥੧੨॥
tobah tobah karai khudaaee |12|

મહિલા દ્વારા, ખાને તેમને માર માર્યો અને પછી તેઓએ તેમનો પસ્તાવો વ્યક્ત કર્યો.(l2)

ਪਨਹਿਨ ਕੇ ਮਾਰਤ ਮਰਿ ਗਏ ॥
panahin ke maarat mar ge |

તેઓ પગરખાંના ફટકાથી મૃત્યુ પામ્યા હતા.

ਤਬ ਵੈ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਏ ॥
tab vai ddaar nadee mai de |

તેઓ પગરખાં વડે માર મારવાથી મૃત્યુ પામ્યા હતા અને પ્રવાહમાં ફેંકી દેવામાં આવ્યા હતા.

ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਤੁਰਕ ਸਭ ਸੋਊ ॥
chup hvai rahe turak sabh soaoo |

બધા તુર્કો આના પર મૌન થઈ ગયા.

ਤਬ ਤੇ ਤੁਹਮਤਿ ਦੇਤ ਨ ਕੋਊ ॥੧੩॥
tab te tuhamat det na koaoo |13|

આનાથી બધા મુસ્લિમો શાંતિપૂર્ણ બન્યા અને કોઈ પણ શરીરને ક્યારેય દોષિત ઠેરવવામાં આવ્યું ન હતું.(13)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਤਬ ਤਿਨ ਬਿਪ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਦੀਨੋ ਦਾਨ ਅਪਾਰ ॥
tab tin bip bulaae kai deeno daan apaar |

પછી તેણીએ બ્રાહ્મણ પાદરીઓને આમંત્રણ આપ્યું અને બક્ષિસનો વરસાદ કર્યો.

ਛਲ ਕੈ ਕੈ ਜੂਤਿਨ ਭਏ ਬੀਸ ਖੁਦਾਈ ਮਾਰ ॥੧੪॥
chhal kai kai jootin bhe bees khudaaee maar |14|

આવા ચિતાર દ્વારા મહિલાએ મુસ્લિમ પાદરીઓને ચંપલ વડે માર માર્યો હતો.(14)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਚੁਪ ਤਬ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਖੁਦਾਈ ॥
chup tab te hvai rahe khudaaee |

ત્યારથી, મુલાને મૌન છે.

ਕਾਹੂ ਸਾਥ ਨ ਰਾਰਿ ਬਢਾਈ ॥
kaahoo saath na raar badtaaee |

ત્યારથી મુસ્લિમ ધર્મગુરુઓએ ધીરજ કેળવી અને ક્યારેય ઝઘડો કર્યો નહીં.

ਸੋਈ ਕਰੈ ਜੁ ਹਿੰਦੂ ਕਹੈ ॥
soee karai ju hindoo kahai |

તેઓ હિંદુઓ કહે તેમ કરતા હતા

ਤੁਹਮਤਿ ਦੈ ਕਾਹੂੰ ਨ ਗਹੈ ॥੧੫॥
tuhamat dai kaahoon na gahai |15|

તેઓએ હિંદુઓની ઈચ્છા મુજબ પ્રદર્શન કર્યું અને ક્યારેય કોઈ શરીર પર ખોટો આરોપ લગાવ્યો નહીં.(l5)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਨਿੰਨਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੯॥੧੮੪੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ninaanavo charitr samaapatam sat subham sat |99|1843|afajoon|

રાજા અને મંત્રીના શુભ ચરિત્ર સંવાદની નવ્વાણુંમી ઉપમા, આશીર્વાદ સાથે પૂર્ણ. (99)(1843)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਰੋਪਰ ਰਾਵ ਰੁਪੇਸ੍ਵਰ ਭਾਰੋ ॥
ropar raav rupesvar bhaaro |

રોપર નગરમાં રૂપેશ્વર નામનો એક મહાન રાજા હતો.

ਰਘੁਕੁਲ ਬੀਚ ਅਧਿਕ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
raghukul beech adhik ujiyaaro |

રોપર શહેરમાં એક ઉદાર રાજા રહેતા હતા

ਚਿਤ੍ਰ ਕੁਅਰਿ ਰਾਨੀ ਇਕ ਤਾ ਕੇ ॥
chitr kuar raanee ik taa ke |

તેમના ઘરમાં ચિત્રા કુઆરી નામની રાણી રહેતી હતી.

ਰੂਪਵਤੀ ਕੋਊ ਤੁਲਿ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੧॥
roopavatee koaoo tul na vaa ke |1|

રૂપેશ્વર. ચિત્તર કુંવર તેની રાણીઓમાંની એક હતી; વિશ્વમાં તેણી જેટલી સુંદર કોઈ ન હતી.(1)

ਦਾਨਵ ਏਕ ਲੰਕ ਤੇ ਆਯੋ ॥
daanav ek lank te aayo |

લંકાથી એક દૈત્ય આવ્યો

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪਿ ਹੇਰਿ ਉਰਝਾਯੋ ॥
taa ko roop her urajhaayo |

લંકા (દેશ)માંથી એક શેતાન આવ્યો, જે તેની સુંદરતાથી મોહિત થયો હતો,

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝਿ ਕਰਿ ਗਯੋ ॥
man mai adhik reejh kar gayo |

તે મનમાં ખૂબ ખુશ થઈ ગયો.

ਤਾ ਕੋ ਲਗਾ ਨ ਤਜਿ ਤਹਿ ਦਯੋ ॥੨॥
taa ko lagaa na taj teh dayo |2|

તે તેના માટે પડી ગયો અને તેને લાગ્યું કે તે તેના વિના જીવશે નહીં.(2)

ਤਬ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰੀ ਅਧਿਕ ਬੁਲਾਏ ॥
tab tin mantree adhik bulaae |

પછી તેણે ઘણા મંત્રીઓને બોલાવ્યા

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਉਪਚਾਰ ਕਰਾਏ ॥
anik bhaat upachaar karaae |

તેણે સંખ્યાબંધ મેન્ડિકન્ટ્સને બોલાવ્યા અને તેમને કેટલાક આભૂષણો કરવા માટે બોલાવ્યા.

ਤਹਾ ਏਕ ਮੁਲਾ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
tahaa ek mulaa chal aayo |

ત્યાં એક મુલ્લા ચાલ્યો.

ਆਨਿ ਆਪਨਾ ਓਜੁ ਜਨਾਯੋ ॥੩॥
aan aapanaa oj janaayo |3|

એક મૌલાના (મુસ્લિમ પાદરી) પણ ત્યાં આવ્યા અને કેટલાક મંત્રોચ્ચાર કર્યા.(3)

ਤਬ ਤਿਨ ਘਾਤ ਦਾਨਵਹਿ ਪਾਯੋ ॥
tab tin ghaat daanaveh paayo |

પછી વિશાળને તક મળી.

ਏਕ ਹਾਥ ਸੌ ਮਹਲ ਉਚਾਯੋ ॥
ek haath sau mahal uchaayo |

જ્યારે શેતાનને તક મળી, તેણે તેના એક પર મહેલ પસંદ કર્યો

ਦੁਤਿਯ ਹਾਥ ਤਾ ਕੌ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
dutiy haath taa kau geh leeno |

અને બીજા હાથે તેને (મુલ્લા) પકડી લીધો.

ਤਵਨ ਛਾਤ ਭੀਤਰ ਧਰਿ ਦੀਨੋ ॥੪॥
tavan chhaat bheetar dhar deeno |4|

હાથ અને બીજા વડે તેણે તેને (મૌલાના) અંદર ધકેલ્યો.(4)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਧਰਿਯੋ ਥੰਭ ਊਪਰ ਤਿਸੈ ਇਕ ਕਰ ਛਾਤ ਉਠਾਇ ॥
dhariyo thanbh aoopar tisai ik kar chhaat utthaae |

તેણે છતને ઉપર ધકેલી દીધી અને તેને એક થાંભલાની ટોચ પર મૂક્યો,

ਮਾਰਿ ਮੁਲਾਨਾ ਕੋ ਦਯੋ ਜਮ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਇ ॥੫॥
maar mulaanaa ko dayo jam ke dhaam patthaae |5|

અને આ રીતે મૌલાનાની હત્યા કરી અને તેને મૃત્યુના ક્ષેત્રમાં મોકલી દીધો.(5)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਤਹ ਇਕ ਔਰ ਮੁਲਾਨੋ ਆਯੋ ॥
tah ik aauar mulaano aayo |

ત્યારે બીજો છોકરો ત્યાં આવ્યો.

ਸੋਊ ਪਕਰਿ ਟਾਗ ਪਟਕਾਯੋ ॥
soaoo pakar ttaag pattakaayo |

પછી બીજા મૌલાના આવ્યા. તેને તેના પગથી પકડીને નીચે પટકાયો.

ਤੀਜੌ ਔਰ ਆਇ ਤਹ ਗਯੋ ॥
teejau aauar aae tah gayo |

(પછી) બીજા ત્રીજા મુલાના આવ્યા.

ਸੋਊ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਯੋ ॥੬॥
soaoo ddaar nadee mai dayo |6|

ત્રીજો પણ આવ્યો, જેને તેણે નદીમાં ફેંકી દીધો.(6)

ਤਬਿ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਈ ॥
tab ik triyaa tahaa chal aaee |

ત્યારે એક મહિલા ચાલતી ત્યાં આવી.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
bhaat bhaat tih karee baddaaee |

એક સ્ત્રી ત્યાં આવી અને વારંવાર તેમના વખાણ કરતી.

ਲੇਹਜ ਪੇਹਜ ਬਹੁ ਤਾਹਿ ਖਵਾਯੋ ॥
lehaj pehaj bahu taeh khavaayo |

તેને (વિશાળ) વિવિધ પ્રકારના ખોરાક આપવામાં આવ્યા હતા

ਮਦਰੋ ਪ੍ਰਯਾਇ ਤਾਹਿ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥੭॥
madaro prayaae taeh rijhavaayo |7|

સ્વાદિષ્ટ ખોરાક અને વાઇન વડે તેણીએ શેતાનને શાંત કર્યો.(7)

ਤਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਬੁਹਾਰੀ ਦੇਵੈ ॥
taa ke nit buhaaree devai |

તેના (ઘરે) રોજ તે દહેજ આપતી હતી

ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਕੈ ਲੇਵੈ ॥
taa ko chit churaae kai levai |

તે દરરોજ ત્યાં ઝાડુ મારવા આવતી અને તેને દિલાસો આપતી.

ਇਕ ਦਿਨ ਹੋਇ ਬਿਮਨ ਸੀ ਰਹੀ ॥
eik din hoe biman see rahee |

એક દિવસ બેમાણી બેઠી.

ਤਬ ਐਸੇ ਦਾਨੋ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥੮॥
tab aaise daano tih kahee |8|

એક દિવસ જ્યારે તે ઉદાસ બેઠી હતી, ત્યારે શેતાન પૂછ્યું.(8)

ਖਾਤ ਪੀਤ ਹਮਰੋ ਤੂੰ ਨਾਹੀ ॥
khaat peet hamaro toon naahee |

તમે અમારી પાસેથી કંઈ ખાતા કે પીતા નથી

ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਰਹਤ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹੀ ॥
sevaa karat rahat grih maahee |

'અમારા ઘરમાં તમે ખાતા-પીતા નથી અને બસ અમારી સેવા કરતા રહો.