શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1298


ਕਰਹਿ ਬਿਲਾਸ ਪ੍ਰਜੰਕ ਚੜਿ ਹਸਿ ਹਸਿ ਨਾਰਿ ਔ ਨਾਹਿ ॥੬॥
kareh bilaas prajank charr has has naar aau naeh |6|

તેથી રાજા કુમારી અને રાજા બેડ પર ચડીને રતિ-ક્રિડા રમવા લાગ્યા. 6.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਆਸਨ ਲੈ ਕੈ ॥
bhaat bhaat ke aasan lai kai |

વિવિધ મુદ્રાઓ કરીને

ਅਬਲਾ ਕਹ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਰਿਝੈ ਕੈ ॥
abalaa kah bahu bhaat rijhai kai |

અને રાજ કુમારીને ખૂબ લાડ કરીને

ਆਪਨ ਪਰ ਘਾਯਲ ਕਰਿ ਮਾਰੀ ॥
aapan par ghaayal kar maaree |

(તે) રાજ દુલારી વાસનામાં લીન

ਮਦਨ ਮੋਹਨੀ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥੭॥
madan mohanee raaj dulaaree |7|

7

ਅਧਿਕ ਬਢਾਇ ਨਾਰਿ ਸੌ ਹੇਤਾ ॥
adhik badtaae naar sau hetaa |

(તેણી) કુમારી સાથે પ્રેમ વધારીને

ਇਹਿ ਬਿਧਿ ਬਾਧਤ ਭਏ ਸੰਕੇਤਾ ॥
eihi bidh baadhat bhe sanketaa |

આ રીતે તેઓએ પોતાની વચ્ચે એક યોજના (સંકેત) બનાવી.

ਧੂੰਈ ਕਾਲਿ ਪੀਰ ਕੀ ਐਯਹੁ ॥
dhoonee kaal peer kee aaiyahu |

પીરના ધુમાડાના સમયે આવતા

ਡਾਰਿ ਭਾਗ ਹਲਵਾ ਮਹਿ ਜੈਯਹੁ ॥੮॥
ddaar bhaag halavaa meh jaiyahu |8|

અને હલવામાં ભાંગ નાખો. 8.

ਸੋਫੀ ਜਬੈ ਚੂਰਮਾ ਖੈ ਹੈ ॥
sofee jabai chooramaa khai hai |

જ્યારે સુફીઓ (ધર્મનિષ્ઠ) ચૂરમા ખાશે,

ਜੀਯਤ ਮ੍ਰਿਤਕ ਸਭੈ ਹ੍ਵੈ ਜੈ ਹੈ ॥
jeeyat mritak sabhai hvai jai hai |

પછી બધા જીવતા મરી જશે.

ਤਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਤੁਮਹੂੰ ਐਯਹੁ ॥
tahee kripaa kar tumahoon aaiyahu |

કૃપા કરીને ત્યાં આવો

ਮੁਹਿ ਲੈ ਸੰਗ ਦਰਬ ਜੁਤ ਜੈਯਹੁ ॥੯॥
muhi lai sang darab jut jaiyahu |9|

અને મને પૈસા સાથે લઈ જાઓ. 9.

ਜਬ ਹੀ ਦਿਨ ਧੂੰਈ ਕੋ ਆਯੋ ॥
jab hee din dhoonee ko aayo |

જ્યારે ધુમાડાનો દિવસ આવ્યો

ਭਾਗਿ ਡਾਰਿ ਚੂਰਮਾ ਪਕਾਯੋ ॥
bhaag ddaar chooramaa pakaayo |

તો ભાંગ અને રાંધેલા ચુરમા નાખો.

ਸਕਲ ਮੁਰੀਦਨ ਗਈ ਖਵਾਇ ॥
sakal mureedan gee khavaae |

બધા ભક્તો (રાજ કુમારી) જમી ગયા

ਰਾਖੇ ਮੂੜ ਮਤ ਕਰਿ ਸ੍ਵਾਇ ॥੧੦॥
raakhe moorr mat kar svaae |10|

અને મૂર્ખ (શિષ્યો)ને બેભાન કરીને સૂઈ ગયા. 10.

ਸੋਫੀ ਭਏ ਜਬੈ ਮਤਵਾਰੇ ॥
sofee bhe jabai matavaare |

જ્યારે સૂફી લોકો ગાંડા થઈ ગયા.

ਪ੍ਰਿਥਮ ਦਰਬ ਹਰਿ ਬਸਤ੍ਰ ਉਤਾਰੇ ॥
pritham darab har basatr utaare |

પહેલા તેઓએ પૈસા ગુમાવ્યા અને પછી તેમના બખ્તર ઉતાર્યા.

ਦੁਹੂੰਅਨ ਲਿਯਾ ਦੇਸ ਕੋ ਪੰਥਾ ॥
duhoonan liyaa des ko panthaa |

બંનેએ પોતાના દેશનો રસ્તો અપનાવ્યો.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਦੈ ਸਾਜਨ ਕਹ ਸੰਥਾ ॥੧੧॥
eih bidh dai saajan kah santhaa |11|

આ રીતે તેણે તેના મિત્રને સરળતાથી શીખવ્યું. 11.

ਭਯਾ ਪ੍ਰਾਤ ਸੋਫੀ ਸਭ ਜਾਗੇ ॥
bhayaa praat sofee sabh jaage |

સવારે બધા જાગી જશે

ਪਗਰੀ ਬਸਤ੍ਰ ਬਿਲੋਕਨ ਲਾਗੇ ॥
pagaree basatr bilokan laage |

અને (તેના) બખ્તર અને પાઘડીઓ શોધવાનું શરૂ કર્યું.

ਸਰਵਰ ਕਹੈ ਕ੍ਰੋਧ ਕਿਯ ਭਾਰਾ ॥
saravar kahai krodh kiy bhaaraa |

કહેવાય છે કે પીર ('સર્વર') અમારાથી બહુ નારાજ થયા છે

ਸਭਹਿਨ ਕੌ ਅਸ ਚਰਿਤ ਦਿਖਾਰਾ ॥੧੨॥
sabhahin kau as charit dikhaaraa |12|

અને આ પાત્ર બધાને બતાવ્યું છે. 12.

ਸਭ ਜੜ ਰਹੋ ਤਹਾ ਮੁਖ ਬਾਈ ॥
sabh jarr raho tahaa mukh baaee |

બધા મૂર્ખ ત્યાં સામસામે ઉભા હતા.

ਲਜਾ ਮਾਨ ਮੂੰਡ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥
lajaa maan moondd nihuraaee |

શરમનો ભોગ બનેલાઓએ માથું નીચું રાખ્યું.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨੂੰ ਪਛਾਨਾ ॥
bhed abhed na kinoo pachhaanaa |

કોઈને ભેદ સમજાયો નહીં.

ਸਰਵਰ ਕਿਯਾ ਸੁ ਸਿਰ ਪਰ ਮਾਨਾ ॥੧੩॥
saravar kiyaa su sir par maanaa |13|

પીરે જે કર્યું, તેને ભૂલ માની. 13.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਤ੍ਰਿਯਾਨ ਕੋ ਸਕਤ ਨ ਕੋਊ ਪਾਇ ॥
bhed abhed triyaan ko sakat na koaoo paae |

સ્ત્રીઓના રહસ્યો કોઈ શોધી શક્યું નહીં.

ਸਭਨ ਲਖੋ ਕੈਸੇ ਛਲਾ ਕਸ ਕਰਿ ਗਈ ਉਪਾਇ ॥੧੪॥
sabhan lakho kaise chhalaa kas kar gee upaae |14|

તમે બધાની સામે કેવી રીતે છેતરપિંડી કરી અને તમે તમારું પાત્ર કેવી રીતે ભજવ્યું? 14.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਪੈਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੪੫॥੬੪੧੦॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade teen sau paitaalees charitr samaapatam sat subham sat |345|6410|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંબદના 345મા ચરિત્રનો અંત થાય છે, બધુ જ શુભ છે. 345.6410. ચાલે છે

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਕਹੌ ਕਬਿਤ ॥
sun raajaa ik kahau kabit |

ઓ રાજન! સાંભળો, હું એક કવિતા કહું છું

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਅਬਲਾ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ ॥
jih bidh abalaa kiyaa charit |

જે રીતે એક મહિલાનું પાત્ર ભજવ્યું છે.

ਸਭਹਿਨ ਕੌ ਦਿਨ ਹੀ ਮਹਿ ਛਲਾ ॥
sabhahin kau din hee meh chhalaa |

બધા એક દિવસમાં છેતરાયા.

ਨਿਰਖਹੁ ਯਾ ਸੁੰਦਰਿ ਕੀ ਕਲਾ ॥੧॥
nirakhahu yaa sundar kee kalaa |1|

એ સૌંદર્યની ચાલાકી તો જુઓ. 1.

ਇਸਕਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਸੋਹੈ ॥
eisakaavatee nagar ik sohai |

ઈસ્કાવટી નામનું એક નગર હતું.

ਇਸਕ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਤਹ ਕੋ ਹੈ ॥
eisak sain raajaa tah ko hai |

ઈસાક સેન નામનો એક રાજા હતો.

ਸ੍ਰੀ ਗਜਗਾਹ ਮਤੀ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥
sree gajagaah matee tih naaree |

તેની વાલી મતી નામની રાણી હતી,

ਜਾ ਸਮ ਕਹੂੰ ਨ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰੀ ॥੨॥
jaa sam kahoon na raaj kumaaree |2|

તેના જેવી બીજી કોઈ રાણી (સુંદર) નહોતી. 2.

ਇਕ ਰਣਦੂਲਹ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਿਹ ॥
eik ranadoolah sain nripat tih |

રણદુલા સેન નામનો બીજો (બીજો) રાજા હતો

ਜਾ ਸਮ ਉਪਜਾ ਦੁਤਿਯ ਨ ਮਹਿ ਮਹਿ ॥
jaa sam upajaa dutiy na meh meh |

તેમના જેવું બીજું કોઈ પૃથ્વી પર જન્મ્યું નથી.

ਮਹਾ ਸੂਰ ਅਰੁ ਸੁੰਦਰ ਘਨੋ ॥
mahaa soor ar sundar ghano |

તે એક મહાન યોદ્ધા અને ખૂબ જ સુંદર હતો.

ਜਨੁ ਅਵਤਾਰ ਮਦਨ ਕੋ ਬਨੋ ॥੩॥
jan avataar madan ko bano |3|

(તે એવું દેખાતું હતું) જાણે કામ ભગવાનનો અવતાર હોય. 3.

ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਇਕ ਦਿਨ ਚੜਾ ਸਿਕਾਰਾ ॥
so nrip ik din charraa sikaaraa |

તે રાજા એક દિવસ શિકાર કરવા ગયો