આ દરમિયાન તેઓએ તેને ઘેરી લીધો હતો.(29)
(બધા) નિઃશસ્ત્ર મિર્ઝાનો પીછો થતો જોયો.
તેઓ મહિલાને ઘોડાની કાઠી પર બેસાડવાનો ઇરાદો ધરાવતા હતા
હવે આ બંનેને જવા ન દો.
અને શહેરમાં ભાગી ગયો.(30)
કોઈ હથિયાર સાથે તેની પાછળ આવ્યું.
કેટલાક ખંજર અને કેટલાક બ્રાન્ડેડ તલવારો સાથે દરોડા પાડ્યા.
કોઈએ તીર માર્યું.
કેટલાક તીર માર્યા અને મિર્ઝાની પાઘડી ઉખડી ગઈ.(31)
જ્યારે તેની પાઘડી ઉતરી આવી હતી
પાઘડી ઉતારીને, તેનું માથું ઉઘાડું થઈ ગયું,
તેના સુંદર વાળ વિખરાયેલા હતા
અને જ્યારે ધાડપાડુઓએ લડાઈ શરૂ કરી ત્યારે તેના સુંદર વાળ ભડકી ગયા.(32)
કોઈએ (તેને) તીર વડે માર્યું.
કોઈએ છરી કાઢીને તેને માર્યો.
ગુર્જ પર કોઈએ હુમલો કર્યો.
મિર્ઝા યુદ્ધના મેદાનમાં જ માર્યો ગયો. 33.
પહેલા મિર્ઝાને મારી નાખ્યો.
પહેલા તેઓએ મિર્ઝાને મારી નાખ્યો અને પછી કેટલાકે જઈને સાહિબાનને પકડી લીધો.
તે પુલ નીચે બેસી ગયો
તે ઝાડ પાસે દોડી ગઈ, જેની નીચે તેઓએ રાત વિતાવી હતી.(34)
દોહીરા
તેણીએ તેના ભાઈની કમરમાંથી ખંજર પાછો ખેંચી લીધો,
અને તેને પોતાના પેટમાં નાખ્યો અને મિત્રની નજીક પડી ગયો.(35)
ચોવીસ:
પહેલા મિત્રને ત્યાંથી લીધો.
પછી પુલ નીચે આવો.
પછી, ભાઈઓને જોઈને, તેણી (તેમની સાથે) પ્રેમમાં પડી ગઈ.
અને હથિયારોને થડ પર લટકાવી દીધા. 36.
(મિર્ઝાનું) પહેલું સ્વરૂપ જોઈને તે ખુશ થઈ ગઈ.
પહેલા તે મિત્ર સાથે ભાગી ગઈ હતી, પછી તેને ઝાડ નીચે સૂઈ ગઈ હતી.
ભાઈઓને જોયા પછી મને મોહ થયો.
પછી તેણી તેના ભાઈઓ માટેના પ્રેમથી પ્રભાવિત થઈ ગઈ અને તેના પ્રેમીને ખતમ કરી નાખ્યો.(37)
(પ્રથમ) તે તેના પ્રિયજનના વિયોગની વેદનામાં સડી ગયો
ત્યારબાદ મહિલાએ તેના પ્રેમીનો વિચાર કરીને પોતાની જાતને ખંજર વડે મારી નાખી હતી.
સ્ત્રી પોતાની ઈચ્છા મુજબ પાત્ર બનાવે છે.
સ્ત્રી ગમે તે રીતે ઈચ્છે, તે છેતરે છે અને, દેવતાઓ અને શેતાન પણ તેની વ્યૂહરચના સમજી શકતા નથી.(38)
દોહીરા
પહેલા તે ફરાર થઈ ગઈ અને પછી તેની હત્યા કરી નાખી,
અને, તેના ભાઈઓ પ્રત્યેના પ્રેમ માટે, તેણીએ પોતાને ખંજર વડે મારી નાખ્યો.(39)
આ વર્તમાન અને ભવિષ્યમાં પ્રચલિત રહેશે કે,
હોશિયાર સ્ત્રીની ભ્રમણાના રહસ્યો કલ્પના કરી શકાતા નથી.(40)(1)
રાજા અને મંત્રીની શુભ ચરિત્રની વાતચીતની 129મી ઉપમા, આશીર્વાદ સાથે પૂર્ણ. (129)(2561)
ચોપાઈ
સુમતિ કુઆરી નામની રાણી સાંભળતી.
સુમત કુમારી નામની એક રાણી હતી જે વેદ અને પુરાણોમાં પારંગત હતી.
(તે) શિવની મહાન ઉપાસક હતી.
તેણીએ ભગવાન શિવની પૂજા કરી અને હંમેશા તેમના નામનું ધ્યાન કર્યું.(1)