શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 871


ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਤਬ ਕੰਨ੍ਯਾ ਐਸੇ ਕਹੇ ਸਕਲ ਸਖਿਨ ਸੋ ਬੈਨ ॥
tab kanayaa aaise kahe sakal sakhin so bain |

પછી યુવતીએ તેના બધા મિત્રોને આ રીતે કહ્યું,

ਬਿਕਟ ਕਟਕ ਕੇ ਸੁਭਟ ਭਟ ਪਠਵੋ ਜਮ ਕੇ ਐਨ ॥੨੦॥
bikatt kattak ke subhatt bhatt patthavo jam ke aain |20|

'હું આજે તે બધા અજેય યોદ્ધાઓને નરકમાં મોકલીશ.'(20)

ਸਕਲ ਸਖਿਨ ਕੋ ਸਸਤ੍ਰ ਦੈ ਅਵਰ ਕਵਚ ਪਹਿਰਾਇ ॥
sakal sakhin ko sasatr dai avar kavach pahiraae |

તેણીએ બધા મિત્રોને શસ્ત્રો આપ્યા અને તેમના પર અમારો હાથ મૂક્યો,

ਨਿਕਸਿ ਆਪੁ ਠਾਢੀ ਭਈ ਜੈ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ ॥੨੧॥
nikas aap tthaadtee bhee jai dundabhee bajaae |21|

અને ડ્રમ વગાડતા, તે પોતે ત્યાં આવીને ઊભી રહી.(21)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਕੰਨ੍ਯਾ ਰਥ ਆਰੂੜਿਤ ਭਈ ॥
kanayaa rath aaroorrit bhee |

છોકરી રથ પર સવાર થઈ

ਜੁਧਿ ਸਮਗ੍ਰੀ ਸਭਿਯਨ ਦਈ ॥
judh samagree sabhiyan dee |

તેણી રથ પર ચઢી અને બધાને યુદ્ધ શસ્ત્રોનું વિતરણ કર્યું.

ਸਫਾਜੰਗ ਮਹਿ ਤੁਰੈ ਨਚਾਏ ॥
safaajang meh turai nachaae |

સૈન્યની હરોળમાં ઘોડાઓ નાચતા હતા

ਸੁਰ ਸੁਰਪਤਿ ਦੇਖਨ ਰਨ ਆਏ ॥੨੨॥
sur surapat dekhan ran aae |22|

તેણીએ ઘોડાઓને મેદાનમાં નૃત્ય કરવા માટે બનાવ્યા અને, દેવતાઓ પણ અવલોકન કરવા આવ્યા.(22)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਉਮਡੇ ਅਮਿਤ ਅਨੇਕ ਦਲ ਬਾਰਦ ਬੂੰਦ ਸਮਾਨ ॥
aumadde amit anek dal baarad boond samaan |

કાળા વાદળોની જેમ સેનાઓ દેખાઈ.

ਬਨਿ ਬਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਭਏ ਸਮਰ ਸੁਯੰਬਰ ਜਾਨ ॥੨੩॥
ban ban nrip aavat bhe samar suyanbar jaan |23|

વરની પસંદગી માટે સ્વયમ્બરના સમાચાર સાંભળીને, સંપૂર્ણ શણગારેલી, રાજકુમારી આવી પહોંચી.(23)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਮਚਿਯੌ ਤੁਮਲ ਜੁਧ ਤਹ ਭਾਰੀ ॥
machiyau tumal judh tah bhaaree |

ભીષણ યુદ્ધ થયું.

ਨਾਚੇ ਸੂਰਬੀਰ ਹੰਕਾਰੀ ॥
naache soorabeer hankaaree |

વિનાશક યુદ્ધ શરૂ થયું અને બહાદુરોએ યુદ્ધ નૃત્ય રજૂ કર્યું.

ਤਾਨਿ ਧਨੁਹਿਯਨ ਬਿਸਿਖ ਚਲਾਵਤ ॥
taan dhanuhiyan bisikh chalaavat |

(નિશ્ચયપૂર્વક) ધનુષ દોરો અને તીર છોડો

ਮਾਇ ਮਰੇ ਪਦ ਕੂਕਿ ਸੁਨਾਵਤ ॥੨੪॥
maae mare pad kook sunaavat |24|

સંપૂર્ણ રીતે ખેંચાયેલા ધનુષ્ય સાથે, તેઓ ક્રિયામાં આવ્યા અને મૃત્યુ પામેલા બહાદુરોએ તેમની માતાઓ માટે બૂમો પાડી.(24)

ਜਿਹ ਬਚਿਤ੍ਰ ਦੇ ਬਾਨ ਲਗਾਵੈ ॥
jih bachitr de baan lagaavai |

જેમને બચિત્ર દેઈ (રાજ કુમારી) તીર મારે છે,

ਵਹੈ ਸੁਭਟ ਮ੍ਰਿਤੁ ਲੋਕ ਸਿਧਾਵੈ ॥
vahai subhatt mrit lok sidhaavai |

જ્યારે કોઈને તીર વાગ્યું, ત્યારે તે બહાદુર સ્વર્ગ તરફ પ્રયાણ કરે છે.

ਜਾ ਪਰ ਤਮਕਿ ਤੇਗ ਕੀ ਝਾਰੈ ॥
jaa par tamak teg kee jhaarai |

જેના પર તે ગુસ્સે થાય છે અને તલવાર મારી દે છે,

ਤਾ ਕੋ ਮੂੰਡ ਕਾਟਿ ਹੀ ਡਾਰੈ ॥੨੫॥
taa ko moondd kaatt hee ddaarai |25|

જ્યારે કોઈએ તલવારનો પ્રહાર કર્યો, ત્યારે તેણે તેનું માથું કાપી નાખ્યું.(25)

ਕਾਹੂ ਸਿਮਟਿ ਸੈਹਥੀ ਹਨੈ ॥
kaahoo simatt saihathee hanai |

કોઈની સંભાળ લેવામાં આવે છે અને મારી નાખવામાં આવે છે

ਏਕ ਸੁਭਟ ਮਨ ਮਾਹਿ ਨ ਗਨੈ ॥
ek subhatt man maeh na ganai |

કેટલાક તેના ખંજરનો શિકાર બન્યા હતા કારણ કે તેણીએ તેમાંથી કોઈને પણ ક્રેડિટ લાયક માન્યું ન હતું.

ਦੇਖੈ ਸੁਰ ਬਿਬਾਨ ਚੜਿ ਸਾਰੇ ॥
dekhai sur bibaan charr saare |

બધા દેવતાઓ વિમાનોમાંથી જોઈ રહ્યા છે

ਚਟਿਪਟ ਸੁਭਟ ਬਿਕਟ ਕਟਿ ਡਾਰੇ ॥੨੬॥
chattipatt subhatt bikatt katt ddaare |26|

બધા દેવતાઓ તેમના એરો-રથ પરથી જોઈ રહ્યા હતા કે નીડર લોકો કેટલી ઝડપથી નાશ પામ્યા હતા.(26)

ਗੀਧਨ ਕੋ ਮਨ ਭਯੋ ਅਨੰਦੰ ॥
geedhan ko man bhayo anandan |

ગીધ પોતાની જાતને માણી રહ્યા છે

ਆਜੁ ਭਖੈ ਮਾਨਸ ਕੇ ਅੰਗੰ ॥
aaj bhakhai maanas ke angan |

કે આજે માનવ માંસ ખાવામાં આવશે.

ਦਹਿਨੇ ਬਾਏ ਜੋਗਿਨਿ ਖੜੀ ॥
dahine baae jogin kharree |

જમણી ડાબી રક્તવાહિનીઓ

ਲੈ ਪਾਤਰ ਸ੍ਰੋਨਤ ਕਹ ਅੜੀ ॥੨੭॥
lai paatar sronat kah arree |27|

(ખાપર) વાળા જોગણ સ્થિર છે. 27.

ਮਾਰੂ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਨ ਮੈ ਬਾਜੈ ॥
maaroo duhoon disan mai baajai |

બંને બાજુથી મૃત્યુની ઘંટડીઓ રણકવા લાગી છે

ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਸਸਤ੍ਰਨ ਭਟ ਸਾਜੈ ॥
duhoon or sasatran bhatt saajai |

અને બંને બાજુ યોદ્ધાઓ બખ્તરથી સજ્જ છે.

ਊਪਰ ਗਿਧ ਸਾਲ ਮੰਡਰਾਹੀ ॥
aoopar gidh saal manddaraahee |

ઉપર ઉડતા ગીધ અને ગીધ ('સાલ' શવાલ્યા) છે.

ਤਰੈ ਸੂਰਮਾ ਜੁਧ ਮਚਾਹੀ ॥੨੮॥
tarai sooramaa judh machaahee |28|

અને નીચેના યોદ્ધાઓએ યુદ્ધનું સર્જન કર્યું છે. 28.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

સવૈયા

ਬਾਲ ਕੋ ਰੂਪ ਅਨੂਪਮ ਹੇਰਿ ਚਹੂੰ ਦਿਸਿ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਚੌਪਿ ਚਲੇ ॥
baal ko roop anoopam her chahoon dis te nrip chauap chale |

રાજકુમારીની સુંદરતાની પ્રશંસા કરતા, બહાદુરોએ ચારે બાજુથી સ્થળને ઘુમાવ્યું.

ਗਜਰਾਜਨ ਬਾਜਨ ਕੇ ਅਸਵਾਰ ਰਥੀ ਰਥ ਪਾਇਕ ਜੋਰਿ ਭਲੇ ॥
gajaraajan baajan ke asavaar rathee rath paaeik jor bhale |

ઘોડાઓ અને હાથીઓ પર સવાર બહાદુરો આગળ ચાલ્યા.

ਜਬ ਰਾਇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ਤਜਿ ਲਾਜ ਹਠੀ ਯੌ ਰਨ ਬਿਚਲੇ ॥
jab raae bachitr kripaan gahee taj laaj hatthee yau ran bichale |

જ્યારે રાજાએ તેની તલવાર ખેંચી, ત્યારે તેમાંથી કેટલાક, તેમના સન્માનની સુરક્ષા માટે, આગળ કૂદી પડ્યા,

ਮਨੋ ਰਾਮ ਕੇ ਨਾਮ ਕਹੇ ਮੁਖ ਤੇ ਅਘ ਓਘਨ ਕੇ ਤ੍ਰਸਿ ਬ੍ਰਿੰਦ ਟਲੇ ॥੨੯॥
mano raam ke naam kahe mukh te agh oghan ke tras brind ttale |29|

જેમ કે રામના ભક્તો તેમના દુર્ગુણોથી મુક્તિ મેળવવા આગળ વધ્યા.(29)

ਕੋਪ ਪ੍ਰਚੰਡ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈ ਭਟ ਚੌਪਿ ਚੜੇ ਚਹੂੰ ਘਾ ਚਪਿ ਧਾਏ ॥
kop prachandd bhare man mai bhatt chauap charre chahoon ghaa chap dhaae |

ક્રોધથી ભરેલા અને મનમાં ઉત્સાહિત યોદ્ધાઓ ચારે બાજુથી તૂટી પડ્યા છે.

ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਈ ਬਲਵਾਨਨ ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
kaadt kripaan lee balavaanan taan kamaanan baan chalaae |

પરાક્રમીઓએ તેમની કિર્પાન કાઢી અને ધનુષ્ય ખેંચ્યા અને તીર છોડ્યા.

ਬੂੰਦਨ ਜ੍ਯੋ ਬਰਖੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਬੇਧਿ ਸਨਾਹਨ ਪਾਰ ਪਰਾਏ ॥
boondan jayo barakhe chahoon oran bedh sanaahan paar paraae |

(તીર) ચારે બાજુથી વરસાદના ટીપાંની જેમ વરસે છે અને ઢાલ ('સનાહન') ને વીંધીને પસાર થાય છે.

ਬੀਰਨ ਚੀਰ ਬਿਦੀਰਨ ਭੂਮਿ ਕੋ ਬਾਰਿ ਕੋ ਫਾਰਿ ਪਤਾਰ ਸਿਧਾਏ ॥੩੦॥
beeran cheer bideeran bhoom ko baar ko faar pataar sidhaae |30|

તેઓ યોદ્ધાઓને ફાડીને પૃથ્વીને ફાડીને અને પાણીને ફાડીને અંડરવર્લ્ડ સુધી પહોંચી ગયા છે. 30.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਚਟਪਟ ਸੁਭਟ ਬਿਕਟ ਕਟਿ ਗਏ ॥
chattapatt subhatt bikatt katt ge |

ઝડપથી વિકેટો કપાઈ ગઈ

ਕੇਤੇ ਕਰੀ ਕਰਨ ਬਿਨੁ ਭਏ ॥
kete karee karan bin bhe |

અને કેટલા હાથીઓ કાનથી વંચિત હતા.

ਟੂਟੈ ਰਥ ਕੂਟੰ ਭਟ ਡਾਰੇ ॥
ttoottai rath koottan bhatt ddaare |

રથ તૂટી ગયા અને યોદ્ધાઓ પરાજિત થયા.

ਨਾਚੇ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਮਤਵਾਰੇ ॥੩੧॥
naache bhoot pret matavaare |31|

ભૂત-પ્રેત આનંદથી નાચ્યા. 31.