રાજાનું નામ પુરબ સાન હતું.
જેમણે અસંખ્ય યુદ્ધો જીત્યા હતા.
તેની સાથે અસંખ્ય હાથી, ઘોડા, રથ
અને પગપાળા ચાર પ્રકારની ચતુરંગણી સેના ચઢતી. 2.
એક મહાન શાહ ત્યાં આવ્યા.
તેમની સાથે એક પ્રેમાળ પુત્ર હતો.
તેના સ્વરૂપનું વર્ણન કરી શકાતું નથી.
(પણ) લખતી વખતે શેરડી પેન જેટલી જ રહે છે. 3.
પુરબ દેઈ (જ્યારે તેણીએ તેને જોયો) તેના પર અટકી ગયો
અને તેના શરીરનું શુદ્ધ જ્ઞાન વિસરાઈ ગયું.
(તે) શાહના પુત્ર સાથે પ્રેમમાં પડ્યો.
તેના વિના ખોરાક અને પાણીનો સ્વાદ સારો ન હતો. 4.
એક દિવસ તેણે (રાણી) તેને બોલાવ્યો.
રસ સાથે તેની સાથે રમ્યા.
બંને વચ્ચે ખૂબ જ સ્નેહ હતો
એ પ્રેમનું વર્ણન કરી શકાતું નથી. 5.
શાહનો પુત્ર (તેના પિતા) શાહને ભૂલી ગયો.
(રાણી) હંમેશા તેના હૃદયમાં પડછાયો હતો.
(તેને) તેના પિતા સાથે થોડો ઝઘડો થયો હતો
અને ઘોડા પર બેસીને વિદેશ ગયો. 6.
અડગ
(તે) સ્ત્રી માટે તેના પિતા સાથે સંઘર્ષ વધારીને,
તે ઘોડા પર બેસીને દેશમાં ગયો.
પિતા સમજી ગયા કે મારો પુત્ર તેના દેશમાં ગયો છે,
પણ તે મધરાત પછી રાણીના ઘરે આવ્યો.7.
ચોવીસ:
જ્યારે શાહ ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા,
પછી રાનીએ આ પાત્ર બનાવ્યું.
તેને (શાહનો પુત્ર) નપુંસક કહ્યો
રાજાને આમ કહ્યું.8.
હું એક શૂન્ય મૂલ્ય લાવ્યો છું,
જેનું સ્વરૂપ વર્ણવી શકાતું નથી.
હું તેની પાસેથી મારું કામ કરાવીશ
અને મને જોઈતા આનંદનો આનંદ માણીશ. 9.
દ્વિ:
રાજાએ 'ઠીક છે, ઠીક છે' કહ્યું, પરંતુ રહસ્ય વિશે વિચારી શક્યો નહીં.
મહિલાએ તે પુરુષને નપુંસક કહીને ઘરમાં ગોંધી રાખ્યો હતો. 10.
રાની એ માણસ સાથે રાત-દિવસ રમતી હતી.
રાજાએ તેને નપુંસક માનીને કશું કહ્યું નહિ. 11.
શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંબદના 270મા ચરિત્રનું અહીં સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 270.5254. ચાલે છે
ચોવીસ:
તેલંગા નામનો એક મોટો દેશ હતો.
તેમના સરદાર (રાજાનું નામ) સમર સેન હતું.
તેના ઘરમાં લિબાસ દેઈ નામની રાણી રહેતી હતી
જેનું તેજ વર્ણન કરી શકાતું નથી. 1.
છૈલ પુરી (એટલે અર્થાંતર-પુરી સંપ્રદાયનો યુવાન તપસ્વી) નામનો એક તપસ્વી હતો.
તે મદ્રા દેસાના (કેટલાક) નગરનો રહેવાસી હતો.
(તેને) જોઈને રાણી તેના પ્રેમમાં પડી ગઈ.