بادشاهه جو نالو پورب سان هو.
جنهن بيشمار جنگيون کٽيون هيون.
هن سان گڏ بيشمار هاٿي، گھوڙا، رٿ
۽ چترنگاڻي لشڪر جا چار قسم پيادل هلندا هئا. 2.
اتي هڪ وڏو شاهه آيو.
هن سان گڏ هڪ پيارو پٽ هو.
سندس روپ بيان نٿو ڪري سگهجي.
(جيتوڻيڪ) لکڻ وقت به ڪمند، قلم جيتري رهي ٿو. 3.
پورب ديءَ (جڏهن هن کي ڏٺو) ته هن ڏانهن ڇڪجي وئي
۽ سندس جسم جي خالص عقل کي وساريو ويو.
(هن کي) شاهه جي پٽ سان پيار ٿي ويو.
هن کان سواءِ کاڌو ۽ پاڻي سٺو نه لڳندو هو. 4.
هڪ ڏينهن هن (راڻي) کيس گهرايو.
هن سان دلچسپي سان راند ڪيو.
ٻنهي جي وچ ۾ تمام گهڻي محبت هئي
اهو پيار بيان نٿو ڪري سگهجي. 5.
شاهه جي پٽ (پنهنجي پيءُ) شاهه کي وساريو.
(راڻي) هن جي دل ۾ هميشه هڪ پاڇو هوندو هو.
(هن جو) پيءُ سان ڪو جهيڙو هو
۽ گهوڙي تي سوار ٿي ٻاهر هليو ويو. 6.
ثابت قدم:
(انهيءَ) عورت لاءِ پنهنجي پيءُ سان تڪرار وڌائڻ سان،
هو گهوڙي تي سوار ٿي ملڪ ڏانهن روانو ٿيو.
پيءُ سمجھيو ته منھنجو پٽ پنھنجي وطن ويو آھي.
پر هو اڌ رات کان پوءِ راڻي جي گهر آيو.
چوويهه:
جڏهن شاهه اتان روانو ٿيو.
پوءِ راڻي اهو ڪردار ٺاهيو.
کيس (شاهه جو پٽ) نامرد سڏيو
بادشاهه کي ائين چيو.8.
مون هڪ ناياب قدر آندو،
جنهن جو روپ بيان نٿو ڪري سگهجي.
مان هن کان پنهنجو ڪم ڪندس
۽ مان جيڪي خوشيون چاهيندس ان مان مزو وٺندس. 9.
ٻٽي
بادشاهه چيو ته ”ٺيڪ آهي، ٺيڪ آهي“، پر راز جي باري ۾ سوچي نه سگهيو.
عورت ان شخص کي نامرد سڏيو ۽ کيس گهر ۾ رکيو. 10.
راڻي ان ماڻهوءَ سان ڏينهن رات کيڏندي هئي.
بادشاهه هن کي نامرد سمجهيو ۽ ڪجهه به نه چيو. 11.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 270 هين چتر جو نتيجو آهي، سڀ خير آهي. 270.5254. هلي ٿو
چوويهه:
تلنگا نالي هڪ وڏو ملڪ هو.
سندس سردار (بادشاهه جو نالو) سمر سين هو.
هن جي گهر ۾ لباس ديئي نالي هڪ راڻي هئي
جنهن جي روشني بيان نه ٿي ڪري سگهجي. 1.
چيل پوري (يعني ارٿانتر-پوري فرقي جو هڪ نوجوان سنت) نالي هڪ سنت هو.
هو مدرا ديسا (ڪجهه) شهر جو رهاڪو هو.
(هن کي) ڏسي راڻي کي هن سان پيار ٿي ويو.