هن دل ۾ پڪو ارادو ڪيو ته، ”هاڻي هن لاءِ ڪا به دولت نه ڇڏيندس.
دوهيرا
هن عاشق جي طرفان هڪ خط لکيو،
۽ هڪ دوست جي ذريعي عورت ڏانهن موڪليو (6)
چوپائي
جڏهن هن سڄو خط کوليو ۽ پڙهيو
جڏهن هن خط ٻڌو ۽ عاشق جو نالو ٻڌو ته هن ان کي هٿي ڏني.
يار هن کي اهو لکيو
عاشق چيو هو ته، هن کان سواءِ هو وڏي تڪليف ۾ هو.(7)
اهو به خط ۾ لکيل هو
خط ۾ لکيل هو، ”مان توکان سواءِ گم ٿي ويس.
منھنجو منھن پاڻ وٺ
’هاڻي تو کي منهنجو خيال رکڻ گهرجي ۽ مون کي ڪجهه پئسا موڪلڻ گهرجي ته جيئن مون کي جيئڻ جي قابل بڻائي سگهجي.‘ (8)
دوهيرا
اهو سڀ ٻڌي بيوقوف عورت ڏاڍي خوش ٿي.
۽ سوچيو ته، 'آءٌ ڏاڍو خوش قسمت آهيان جو منهنجي محبوب مون کي ياد ڪيو آهي' (9)
چوپائي
ڪنهن کي موڪليو ۽ ان عورت کي سمجهايو
عورت قاصد کي چيو ته مون خط ۾ وضاحت ڪئي آهي.
اهو صبح جو واپس ايندو
’هن کي گهرجي ته صبح جو سوير گهر جي پوئين پاسي اچي ۽ ٻه ڀيرا تاڙيون وڄائي.‘ (10)
جڏهن (توهان) پنهنجي ڪنن سان تاڙيون وڄائڻ جو آواز ٻڌندا
”جڏهن مان پنهنجي ڪنن سان تاڙي جو آواز ٻڌندس، ته فوراً ان جاءِ ڏانهن هليو ويندس.
ٿلهو ڀت تي رکي.
”آءٌ ٿلهو (پئسا تي مشتمل) ڀت تي رکندس ۽، مان اصرار ڪريان ٿو، ته هو ضرور کڻي وڃي.
صبح جو هن پنهنجا هٿ تاڙيون وڄائي.
صبح جو هن پنهنجا هٿ تاڙيون وڄائي، جيڪي عورت ٻڌو،
(هن) ٿلهو ڀت تي رکيو.
هن ٿلهو گڏ ڪرڻ لاءِ ڀت تي رکي ڇڏيو، پر بدقسمت ڪنهن کي راز جي خبر نه هئي (12)
دوهيرا
هن عمل کي ڇهن يا ست دفعا ورجائڻ سان هوءَ پنهنجي سموري دولت وڃائي ويٺي.
۽ بيوقوف عورت اصل اسرار کي سمجهي نه سگهيو.
چوپائي
ان ڪوشش سان (ان گجر) سمورو مال وڃائي ڇڏيو.
هن ڪورس تي عمل ڪندي، راڻي کي پئسو گهٽايو ويو.
(اهو) مال متر جي هٿ ۾ نه آيو.
نه ته دوست کي ڪجهه حاصل ٿيو، بلڪ بنا ڪنهن مقصد جي (ذلت کي منهن ڏيڻو پيو) (14) (1)
راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه جو اٺون ٽيون مثال، خيرات سان پورو ٿيو. (83) (1487)
دوهيرا
مهاراشٽر ملڪ ۾ مهاراشٽر نالي هڪ راجا رهندو هو.
هو شاعرن ۽ عالمن تي بيحد خرچ ڪندو هو.(1)
چوپائي
هن کي اندرا متي نالي هڪ پتراني هئي.
اندرا متي سندس بزرگ راڻي هئي، جنهن کي دنيا جي سڀ کان خوبصورت بيمار قرار ڏنو ويو هو.
بادشاهه پنهنجي رهائشگاهه ۾ رهندو هو.
راجا هميشه هن جي حڪم هيٺ هوندو هو ۽ هو ائين ئي ڪندو هو جيئن هوءَ ٻڌائي.
دوهيرا
موهن سنگهه دراوڙ ملڪ جي راجا جو پٽ هو.