هن راجا ڀوج، سوريه قبيلي جي دهليءَ جي بادشاهن، زبردست رگھوناٿ وغيره سان به تعاون نه ڪيو.
هن گناهن جي ذخيري کي تباهه ڪندڙ سان به نه ڇڏيو
تنهن ڪري اي عظيم جانور جهڙو بي شعور ذهن! هوش ۾ اچو، پر غور ڪريو ته ڪال (موت) ڪنهن کي به پنهنجو نه سمجهيو.
وجود، ڪيترين ئي طريقن سان، سچ ۽ ڪوڙ ڳالهائيندو هو، پاڻ کي لالچ ۽ ڪاوڙ ۾ جذب ڪيو.
دولت ڪمائڻ ۽ گڏ ڪرڻ لاءِ بي شرميءَ سان پنهنجو ۽ آخرت ٻنهي جو نقصان ٿيو
جيتوڻيڪ هن ٻارهن سالن تائين تعليم حاصل ڪئي، پر ان جي چوڻ تي عمل نه ڪيو ۽ ڪنول جي اکين وارو (راجيو-لوچن) هن رب کي سمجهي نه سگهيو.
493 .
اي عالمو! اوهين اوچي رنگ جا ڪپڙا ڇو پائيندا آهيو، اهي سڀ آخر ۾ باهه ۾ سڙي ويندا.
اهڙيون رسمون ڇو ٿا متعارف ڪرايون، جيڪي هميشه جاري نه رهنديون؟
ھاڻي ڪنھن کي ڌوڪو ڏيئي سگهبو ته ڏوھاري ڪال جي عظيم روايت کي
اي بابا! تنهنجو خوبصورت جسم آخرڪار مٽيءَ سان ملي ويندو.494.
اي بابا! تون رڳو واءَ تي ڇو پيو رهين؟ ائين ڪرڻ سان توهان کي ڪجهه به حاصل نه ٿيندو
تون اونڌي رنگ جا ڪپڙا پائي به ان عظيم رب کي حاصل نه ٿو ڪري سگهين
سڀ ويد، پران وغيره جا مثال ڏسو، پوءِ معلوم ٿيندو ته سڀ ڪل جي قبضي ۾ آهن.
495. توهان جي خواهشن کي ساڙڻ سان توهان کي اننگ (عدم) سڏيو وڃي ٿو، پر توهان جي مٽيء جا تالا به توهان جي مٿي سان گڏ نه هوندا ۽ اهو سڀ ڪجهه هتي تباهه ٿي ويندو.
بلاشڪ سون جا قلعا مٽي ٿي ويندا، ست سمنڊ سڪي ويندا،
سج اڀري سگھي ٿو اولهه ۾، گنگا وهي ٿي مخالف طرف،
بهار جي موسم ۾ سج گرم ٿي سگهي ٿو، سج چنڊ وانگر ٿڌو ٿي سگهي ٿو، ڪڇيءَ جي سهاري زمين لڪي سگهي ٿي،
پر پوءِ به اي راجا ڏاهر! KAL.496 ذريعي دنيا جي تباهي يقيني آهي.
اُتري، پاراشر، نارد، شاردا، وياس وغيره ڪيترائي ساڃاهه وند ٿيا آهن.
جنهن کي برهما به ڳڻي نه سگهي
هتي ڪيترائي ساڃاهه وند ٿي گذريا آهن، جهڙوڪ: آگسٽيا، پلستيا، وششٿ وغيره، پر اهو معلوم نه ٿي سگهيو آهي ته اهي ڪهڙي طرف ويا آهن.
انهن منتر ٺهرايا ۽ ڪيترائي فرقا قائم ڪيا، پر اهي خوفناڪ وجود جي چڪر ۾ ائين ضم ٿي ويا، جو ان کان پوءِ انهن جي ڪا به خبر نه پئجي سگهي.
برهمڻڌرا (سر جي تاج ۾ هڪ سوراخ) ٽوڙيندي، ساجن جي راجا جي روشني ان عظيم نور ۾ ضم ٿي وئي.
هن جي محبت رب ۾ اهڙيءَ طرح جذب ٿي وئي، جيئن هر قسم جا مجموعا ويد ۾ جڙيل آهن.
شاعر شيام پنهنجي انداز ۾ وڏي بابا دت جو قصو بيان ڪيو آهي
هي باب هاڻي مڪمل ٿي رهيو آهي رب العالمين ۽ دنيا جي ماءُ کي سلام ڪندي.498.
بچيتار ناٽڪ ۾ رودر جي اوتار ساج دت جي تصنيف جي پڄاڻي.
رب هڪ آهي ۽ هو سچي گرو جي فضل سان حاصل ڪري سگهجي ٿو.
هاڻي رودر جي اوتار پارس ناٿ جو بيان شروع ٿئي ٿو. خيمو گرو.
چوپي
چوويهه:
اهڙي طرح رودر دت بڻجي ويو
اهڙي طرح رودر جو دت اوتار هو ۽ هن پنهنجو مذهب پکيڙيو
آخر شعلو ملي ويو شعلو،
آخر ۾، رب جي مرضي مطابق، سندس نور (روح) رب جي نور ۾ ضم ٿي ويو.
هڪ سئو ڏهه سالن تائين (هن جو)
ان کان پوءِ يوگا مارگ (رستو) هڪ لک ڏهه سالن تائين جاري رهيو
(جڏهن) يارنهن سال گذري رهيو هو،
يارهن سالن جي گذرڻ سان هن ڌرتيءَ تي پارس ناٿ جو جنم ٿيو.
روه ديس وانگر سٺي جڳهه تي سٺو ڏينهن
هڪ سٺي ڏينهن ۽ هڪ سٺي جڳهه ۽ ملڪ ۾، هو پيدا ٿيو
(هن جي منهن تي) اميت تيج هو، (هن جهڙو) ٻيو ڪو نه هوندو.
هو تمام وڏو ڄاڻو ۽ عاليشان هو، هن جهڙو عظيم ڪو به نه هو ۽ کيس ڏسي سندس والدين حيران ٿي ويا.
رفتار ڏهن طرفن ۾ تمام گهڻي وڌي وئي.
سندس شان و شوڪت سڀني ڏهن طرفن ۾ پکڙجي وئي ۽ ائين لڳي رهيو هو ته ٻارهن سج هڪ ۾ چمڪي رهيا آهن.
ڏهن طرفن جا ماڻهو پريشان ٿي اٿيا
ڏهن طرفن جا ماڻهو پريشان ٿي ويا ۽ بادشاهه وٽ ويا ته سندن ماتم ڪرڻ.4.