شري دسم گرنتھ

صفحو - 675


ਭੋਜ ਦਿਲੀਪਤਿ ਕੌਰਵਿ ਕੈ ਨਹੀ ਸਾਥ ਦਯੋ ਰਘੁਨਾਥ ਬਲੀ ਕਉ ॥
bhoj dileepat kauarav kai nahee saath dayo raghunaath balee kau |

هن راجا ڀوج، سوريه قبيلي جي دهليءَ جي بادشاهن، زبردست رگھوناٿ وغيره سان به تعاون نه ڪيو.

ਸੰਗਿ ਚਲੀ ਅਬ ਲੌ ਨਹੀ ਕਾਹੂੰ ਕੇ ਸਾਚ ਕਹੌ ਅਘ ਓਘ ਦਲੀ ਸਉ ॥
sang chalee ab lau nahee kaahoon ke saach kahau agh ogh dalee sau |

هن گناهن جي ذخيري کي تباهه ڪندڙ سان به نه ڇڏيو

ਚੇਤ ਰੇ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਮਹਾ ਪਸੁ ਕਾਹੂ ਕੇ ਸੰਗਿ ਚਲੀ ਨ ਹਲੀ ਹਉ ॥੪੯੨॥
chet re chet achet mahaa pas kaahoo ke sang chalee na halee hau |492|

تنهن ڪري اي عظيم جانور جهڙو بي شعور ذهن! هوش ۾ اچو، پر غور ڪريو ته ڪال (موت) ڪنهن کي به پنهنجو نه سمجهيو.

ਸਾਚ ਔਰ ਝੂਠ ਕਹੇ ਬਹੁਤੈ ਬਿਧਿ ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਅਨੇਕ ਕਮਾਏ ॥
saach aauar jhootth kahe bahutai bidh kaam karodh anek kamaae |

وجود، ڪيترين ئي طريقن سان، سچ ۽ ڪوڙ ڳالهائيندو هو، پاڻ کي لالچ ۽ ڪاوڙ ۾ جذب ڪيو.

ਭਾਜ ਨਿਲਾਜ ਬਚਾ ਧਨ ਕੇ ਡਰ ਲੋਕ ਗਯੋ ਪਰਲੋਕ ਗਵਾਏ ॥
bhaaj nilaaj bachaa dhan ke ddar lok gayo paralok gavaae |

دولت ڪمائڻ ۽ گڏ ڪرڻ لاءِ بي شرميءَ سان پنهنجو ۽ آخرت ٻنهي جو نقصان ٿيو

ਦੁਆਦਸ ਬਰਖ ਪੜਾ ਨ ਗੁੜਿਓ ਜੜ ਰਾਜੀਵਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹਿਨ ਪਾਏ ॥
duaadas barakh parraa na gurrio jarr raajeev lochan naahin paae |

جيتوڻيڪ هن ٻارهن سالن تائين تعليم حاصل ڪئي، پر ان جي چوڻ تي عمل نه ڪيو ۽ ڪنول جي اکين وارو (راجيو-لوچن) هن رب کي سمجهي نه سگهيو.

ਲਾਜ ਬਿਹੀਨ ਅਧੀਨ ਗਹੇ ਜਮ ਅੰਤ ਕੇ ਨਾਗੇ ਹੀ ਪਾਇ ਸਿਧਾਏ ॥੪੯੩॥
laaj biheen adheen gahe jam ant ke naage hee paae sidhaae |493|

493 .

ਕਾਹੇ ਕਉ ਬਸਤ੍ਰ ਧਰੋ ਭਗਵੇ ਮੁਨਿ ਤੇ ਸਬ ਪਾਵਕ ਬੀਚ ਜਲੈਗੀ ॥
kaahe kau basatr dharo bhagave mun te sab paavak beech jalaigee |

اي عالمو! اوهين اوچي رنگ جا ڪپڙا ڇو پائيندا آهيو، اهي سڀ آخر ۾ باهه ۾ سڙي ويندا.

ਕਿਯੋਂ ਇਮ ਰੀਤ ਚਲਾਵਤ ਹੋ ਦਿਨ ਦ੍ਵੈਕ ਚਲੈ ਸ੍ਰਬਦਾ ਨ ਚਲੈਗੀ ॥
kiyon im reet chalaavat ho din dvaik chalai srabadaa na chalaigee |

اهڙيون رسمون ڇو ٿا متعارف ڪرايون، جيڪي هميشه جاري نه رهنديون؟

ਕਾਲ ਕਰਾਲ ਕੀ ਰੀਤਿ ਮਹਾ ਇਹ ਕਾਹੂੰ ਜੁਗੇਸਿ ਛਲੀ ਨ ਛਲੈਗੀ ॥
kaal karaal kee reet mahaa ih kaahoon juges chhalee na chhalaigee |

ھاڻي ڪنھن کي ڌوڪو ڏيئي سگهبو ته ڏوھاري ڪال جي عظيم روايت کي

ਸੁੰਦਰਿ ਦੇਹ ਤੁਮਾਰੀ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਅੰਤ ਮਸਾਨ ਹ੍ਵੈ ਧੂਰਿ ਰਲੈਗੀ ॥੪੯੪॥
sundar deh tumaaree mahaa mun ant masaan hvai dhoor ralaigee |494|

اي بابا! تنهنجو خوبصورت جسم آخرڪار مٽيءَ سان ملي ويندو.494.

ਕਾਹੇ ਕੋ ਪਉਨ ਭਛੋ ਸੁਨਿ ਹੋ ਮੁਨਿ ਪਉਨ ਭਛੇ ਕਛੂ ਹਾਥਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥
kaahe ko paun bhachho sun ho mun paun bhachhe kachhoo haath na aai hai |

اي بابا! تون رڳو واءَ تي ڇو پيو رهين؟ ائين ڪرڻ سان توهان کي ڪجهه به حاصل نه ٿيندو

ਕਾਹੇ ਕੋ ਬਸਤ੍ਰ ਕਰੋ ਭਗਵਾ ਇਨ ਬਾਤਨ ਸੋ ਭਗਵਾਨ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥
kaahe ko basatr karo bhagavaa in baatan so bhagavaan na hvai hai |

تون اونڌي رنگ جا ڪپڙا پائي به ان عظيم رب کي حاصل نه ٿو ڪري سگهين

ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕੇ ਦੇਖਹੁ ਤੇ ਸਬ ਹੀ ਬਸ ਕਾਲ ਸਬੈ ਹੈ ॥
bed puraan pramaan ke dekhahu te sab hee bas kaal sabai hai |

سڀ ويد، پران وغيره جا مثال ڏسو، پوءِ معلوم ٿيندو ته سڀ ڪل جي قبضي ۾ آهن.

ਜਾਰਿ ਅਨੰਗ ਨ ਨੰਗ ਕਹਾਵਤ ਸੀਸ ਕੀ ਸੰਗਿ ਜਟਾਊ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥੪੯੫॥
jaar anang na nang kahaavat sees kee sang jattaaoo na jai hai |495|

495. توهان جي خواهشن کي ساڙڻ سان توهان کي اننگ (عدم) سڏيو وڃي ٿو، پر توهان جي مٽيء جا تالا به توهان جي مٿي سان گڏ نه هوندا ۽ اهو سڀ ڪجهه هتي تباهه ٿي ويندو.

ਕੰਚਨ ਕੂਟ ਗਿਰ੍ਯੋ ਕਹੋ ਕਾਹੇ ਨ ਸਾਤਓ ਸਾਗਰ ਕਿਯੋਂ ਨ ਸੁਕਾਨੋ ॥
kanchan koott girayo kaho kaahe na saato saagar kiyon na sukaano |

بلاشڪ سون جا قلعا مٽي ٿي ويندا، ست سمنڊ سڪي ويندا،

ਪਸਚਮ ਭਾਨੁ ਉਦ੍ਰਯੋ ਕਹੁ ਕਾਹੇ ਨ ਗੰਗ ਬਹੀ ਉਲਟੀ ਅਨੁਮਾਨੋ ॥
pasacham bhaan udrayo kahu kaahe na gang bahee ulattee anumaano |

سج اڀري سگھي ٿو اولهه ۾، گنگا وهي ٿي مخالف طرف،

ਅੰਤਿ ਬਸੰਤ ਤਪ੍ਯੋ ਰਵਿ ਕਾਹੇ ਨ ਚੰਦ ਸਮਾਨ ਦਿਨੀਸ ਪ੍ਰਮਾਨੋ ॥
ant basant tapayo rav kaahe na chand samaan dinees pramaano |

بهار جي موسم ۾ سج گرم ٿي سگهي ٿو، سج چنڊ وانگر ٿڌو ٿي سگهي ٿو، ڪڇيءَ جي سهاري زمين لڪي سگهي ٿي،

ਕਿਯੋਂ ਡਮਡੋਲ ਡੁਬੀ ਨ ਧਰਾ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਨਿਪਾਤਨਿ ਤਿਯੋਂ ਜਗ ਜਾਨੋ ॥੪੯੬॥
kiyon ddamaddol ddubee na dharaa mun raaj nipaatan tiyon jag jaano |496|

پر پوءِ به اي راجا ڏاهر! KAL.496 ذريعي دنيا جي تباهي يقيني آهي.

ਅਤ੍ਰਿ ਪਰਾਸਰ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਬ੍ਯਾਸ ਤੇ ਆਦਿ ਜਿਤੇ ਮੁਨ ਭਾਏ ॥
atr paraasar naarad saarad bayaas te aad jite mun bhaae |

اُتري، پاراشر، نارد، شاردا، وياس وغيره ڪيترائي ساڃاهه وند ٿيا آهن.

ਗਾਲਵ ਆਦਿ ਅਨੰਤ ਮੁਨੀਸ੍ਵਰ ਬ੍ਰਹਮ ਹੂੰ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨਾਏ ॥
gaalav aad anant muneesvar braham hoon te nahee jaat ganaae |

جنهن کي برهما به ڳڻي نه سگهي

ਅਗਸਤ ਪੁਲਸਤ ਬਸਿਸਟ ਤੇ ਆਦਿ ਨ ਜਾਨ ਪਰੇ ਕਿਹ ਦੇਸ ਸਿਧਾਏ ॥
agasat pulasat basisatt te aad na jaan pare kih des sidhaae |

هتي ڪيترائي ساڃاهه وند ٿي گذريا آهن، جهڙوڪ: آگسٽيا، پلستيا، وششٿ وغيره، پر اهو معلوم نه ٿي سگهيو آهي ته اهي ڪهڙي طرف ويا آهن.

ਮੰਤ੍ਰ ਚਲਾਇ ਬਨਾਇ ਮਹਾ ਮਤਿ ਫੇਰਿ ਮਿਲੇ ਪਰ ਫੇਰ ਨ ਆਏ ॥੪੯੭॥
mantr chalaae banaae mahaa mat fer mile par fer na aae |497|

انهن منتر ٺهرايا ۽ ڪيترائي فرقا قائم ڪيا، پر اهي خوفناڪ وجود جي چڪر ۾ ائين ضم ٿي ويا، جو ان کان پوءِ انهن جي ڪا به خبر نه پئجي سگهي.

ਬ੍ਰਹਮ ਨਿਰੰਧ੍ਰ ਕੋ ਫੋਰਿ ਮੁਨੀਸ ਕੀ ਜੋਤਿ ਸੁ ਜੋਤਿ ਕੇ ਮਧਿ ਮਿਲਾਨੀ ॥
braham nirandhr ko for munees kee jot su jot ke madh milaanee |

برهمڻڌرا (سر جي تاج ۾ هڪ سوراخ) ٽوڙيندي، ساجن جي راجا جي روشني ان عظيم نور ۾ ضم ٿي وئي.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਲੀ ਪਰਮੇਸਰ ਸੋ ਇਮ ਬੇਦਨ ਸੰਗਿ ਮਿਲੈ ਜਿਮ ਬਾਨੀ ॥
preet ralee paramesar so im bedan sang milai jim baanee |

هن جي محبت رب ۾ اهڙيءَ طرح جذب ٿي وئي، جيئن هر قسم جا مجموعا ويد ۾ جڙيل آهن.

ਪੁੰਨ ਕਥਾ ਮੁਨਿ ਨੰਦਨ ਕੀ ਕਹਿ ਕੈ ਮੁਖ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਖਾਨੀ ॥
pun kathaa mun nandan kee keh kai mukh so kab sayaam bakhaanee |

شاعر شيام پنهنجي انداز ۾ وڏي بابا دت جو قصو بيان ڪيو آهي

ਪੂਰਣ ਧਿਆਇ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਜਯ ਸ੍ਰੀ ਜਗਨਾਥ ਭਵੇਸ ਭਵਾਨੀ ॥੪੯੮॥
pooran dhiaae bhayo tab hee jay sree jaganaath bhaves bhavaanee |498|

هي باب هاڻي مڪمل ٿي رهيو آهي رب العالمين ۽ دنيا جي ماءُ کي سلام ڪندي.498.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਦਤ ਮਹਾਤਮੇ ਰੁਦ੍ਰਵਤਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸਮਾਪਤੰ ॥ ਸੁਭੰ ਭਵੇਤ ਗੁਰੂ ਚਉਬੀਸ ॥੨੪॥
eit sree bachitr naattak granthe dat mahaatame rudravataar prabandh samaapatan | subhan bhavet guroo chaubees |24|

بچيتار ناٽڪ ۾ رودر جي اوتار ساج دت جي تصنيف جي پڄاڻي.

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

رب هڪ آهي ۽ هو سچي گرو جي فضل سان حاصل ڪري سگهجي ٿو.

ਅਥ ਪਾਰਸ ਨਾਥ ਰੁਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥
ath paaras naath rudr avataar kathanan |

هاڻي رودر جي اوتار پارس ناٿ جو بيان شروع ٿئي ٿو. خيمو گرو.

ਪਾਤਸਾਹੀ ੧੦ ॥
paatasaahee 10 |

چوپي

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਇਹ ਬਿਧਿ ਦਤ ਰੁਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰਾ ॥
eih bidh dat rudr avataaraa |

اهڙي طرح رودر دت بڻجي ويو

ਪੂਰਣ ਮਤ ਕੋ ਕੀਨ ਪਸਾਰਾ ॥
pooran mat ko keen pasaaraa |

اهڙي طرح رودر جو دت اوتار هو ۽ هن پنهنجو مذهب پکيڙيو

ਅੰਤਿ ਜੋਤਿ ਸੋ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਨੀ ॥
ant jot so jot milaanee |

آخر شعلو ملي ويو شعلو،

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਸੋ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਭਵਾਨੀ ॥੧॥
jih bidh so paarabraham bhavaanee |1|

آخر ۾، رب جي مرضي مطابق، سندس نور (روح) رب جي نور ۾ ضم ٿي ويو.

ਏਕ ਲਛ ਦਸ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨਾ ॥
ek lachh das barakh pramaanaa |

هڪ سئو ڏهه سالن تائين (هن جو)

ਪਾਛੇ ਚਲਾ ਜੋਗ ਕੋ ਬਾਨਾ ॥
paachhe chalaa jog ko baanaa |

ان کان پوءِ يوگا مارگ (رستو) هڪ لک ڏهه سالن تائين جاري رهيو

ਗ੍ਰਯਾਰਵ ਬਰਖ ਬਿਤੀਤਤ ਭਯੋ ॥
grayaarav barakh biteetat bhayo |

(جڏهن) يارنهن سال گذري رهيو هو،

ਪਾਰਸਨਾਥ ਪੁਰਖ ਭੂਅ ਵਯੋ ॥੨॥
paarasanaath purakh bhooa vayo |2|

يارهن سالن جي گذرڻ سان هن ڌرتيءَ تي پارس ناٿ جو جنم ٿيو.

ਰੋਹ ਦੇਸ ਸੁਭ ਦਿਨ ਭਲ ਥਾਨੁ ॥
roh des subh din bhal thaan |

روه ديس وانگر سٺي جڳهه تي سٺو ڏينهن

ਪਰਸ ਨਾਥ ਭਯੋ ਸੁਰ ਗ੍ਰਯਾਨੁ ॥
paras naath bhayo sur grayaan |

هڪ سٺي ڏينهن ۽ هڪ سٺي جڳهه ۽ ملڪ ۾، هو پيدا ٿيو

ਅਮਿਤ ਤੇਜ ਅਸਿ ਅਵਰ ਨ ਹੋਊ ॥
amit tej as avar na hoaoo |

(هن جي منهن تي) اميت تيج هو، (هن جهڙو) ٻيو ڪو نه هوندو.

ਚਕ੍ਰਤ ਰਹੇ ਮਾਤ ਪਿਤ ਦੋਊ ॥੩॥
chakrat rahe maat pit doaoo |3|

هو تمام وڏو ڄاڻو ۽ عاليشان هو، هن جهڙو عظيم ڪو به نه هو ۽ کيس ڏسي سندس والدين حيران ٿي ويا.

ਦਸਊ ਦਿਸਨਿ ਤੇਜ ਅਤਿ ਬਢਾ ॥
dsaoo disan tej at badtaa |

رفتار ڏهن طرفن ۾ تمام گهڻي وڌي وئي.

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭਾਨ ਏਕ ਹ੍ਵੈ ਚਢਾ ॥
dvaadas bhaan ek hvai chadtaa |

سندس شان و شوڪت سڀني ڏهن طرفن ۾ پکڙجي وئي ۽ ائين لڳي رهيو هو ته ٻارهن سج هڪ ۾ چمڪي رهيا آهن.

ਦਹ ਦਿਸ ਲੋਕ ਉਠੇ ਅਕੁਲਾਈ ॥
dah dis lok utthe akulaaee |

ڏهن طرفن جا ماڻهو پريشان ٿي اٿيا

ਭੂਪਤਿ ਤੀਰ ਪੁਕਾਰੇ ਜਾਈ ॥੪॥
bhoopat teer pukaare jaaee |4|

ڏهن طرفن جا ماڻهو پريشان ٿي ويا ۽ بادشاهه وٽ ويا ته سندن ماتم ڪرڻ.4.