بابا تي فتح حاصل ڪرڻ کان پوءِ عورت پنهنجي مصيبتن کي ختم ڪري ڇڏيو.
هميشه محبت ڪرڻ سان هن ستن ڇوڪرن ۽ ڇهن ڌيئرن کي جنم ڏنو.
پوءِ هن جنگل جي زندگي ڇڏڻ جو فيصلو ڪيو ۽ شهر ۾ اچي رهڻ جو فيصلو ڪيو (20)
”منهنجي ڳالهه ٻڌ، بابا، هتي هڪڙو خوبصورت جهنگ آهي، اچو ته اتي وڃون ۽ پيار ڪريون.
هتي تمام گهڻا ميوا ۽ ميوي وارا وڻ آهن ۽ اهو جمنا نديءَ جي ڪناري تي آهي.
هن جنگل کي ڇڏي، توهان کي اتي وڃڻ گهرجي ڇو ته اهو گهڻو وڌيڪ دلڪش آهي.
اسان اتي وينداسين، پيار ڪنداسين ۽ ڪمپڊ جي انا کي ختم ڪنداسين (21)
ان ملڪ ۾ جيترا به بنس هئا، ان عورت اهي سڀ يوگي کي ڏيکاريا.
(انهيءَ عورت) پنهنجي پوٽي مان چوڙيون، ڪنول ۽ ٻيا زيور ڪڍي (يوگي کي!) ڏنائين.
انهن کي ڏسي، بابا متوجه ٿيو ۽ يوگا جون سڀئي چالون وساري ويٺو.
هن کي ڪنهن به علم نه سيکاريو، منگي پنهنجي گهر ۾ آيو. 22.
دوهيرا
هن پنهنجي ستن ڌيئرن کي اڳتي هلڻ لاءِ چيو ۽ ٽن پٽن کي گود ۾ کنيو.
هن ٻن پٽن کي پنهنجي ڪلهن تي کنيو ۽ باقي ٻن پٽن کي کڻڻ لاءِ بابا کي ڪيائين (23)
ٽوڪ چانڊ
شهر ۾ جڏهن ماڻهن کي بابا جي سڏ جو آواز آيو
جڏهن ماڻهن کي بابا جي اچڻ جي خبر پئي ته سڀئي سندس پوڄا ڪرڻ لاءِ گڏ ٿيا.
سڀ برابر خوش آهن
انهن سڀني کي خوشي محسوس ڪئي ۽ ڪو به پوئتي نه رهيو، نه پوڙهو ۽ نه نوجوان، (24)
سڀني جي هٿن ۾ زعفران جا گل آهن
انهن سڀني گلن سان بابا جو استقبال ڪيو ۽ زعفران ڇنڊيا.
اهڙيءَ طرح سائين انهن کي ڏسي خوش ٿيو
بابا خوش ٿيو، ۽ مينهن وسڻ لڳو جيئن ساون مهيني ۾ ٿيندو هو.(25)
دوهيرا
برسات پوڻ سان عوام سخت راحت محسوس ڪئي،
وَقَدْرَ عَلَيْهِمْ فِي الْحَقِّ (26)
ٽوڪ چانڊ
(اتي) جيئن ئي زوردار مينهن وسڻ لڳا (ته هر طرف پاڻي ئي پاڻي هو).
جڏهن ڪافي دير تائين برسات وسندي رهي ته ماڻهن جا ذهن خوف سان ڀرجي ويا:
جيسين (شهر جي) بادشاهن جي گهر مان نڪرندا.
ٿي سگهي ٿو اهو ڪڏهن به بند نه ٿئي جيستائين بابا اتي رهندو ۽ سندن گهر زمين ۾ ٽڪرائجي ويندا (27)
(بادشاهه) پوءِ ان عورت کي سڏيو
پوءِ انهن طوائف کي سڏيو ۽ اڌ خودمختاري هن کي ڏني وئي.
پوءِ کيس چيو ته ساجن کي (هتان) وٺي اچ.
هنن عرض ڪيو ته بابا کي وٺي وڃي شهر جي رهاڪن جي پريشاني ختم ڪري.(28)
ساوا
پوءِ ان عورت بابا کان پڇيو ته، ”توهان پنهنجي زندگي هڪ عورت جي حڪم هيٺ گذاري رهيا آهيو ۽ ڪڏهن به خدا جو ذڪر نه ڪيو آهي.
”هاڻي تون ڌرتيءَ تي بار بڻجي وئي آهين، جيئن تو ويد جي ڪلام کي به ڇڏي ڏنو آهي.
”پاڻ تي ضابطو ڇڏي تون گوڙ ڪري رهيو آهين ۽ موت جي ديوي ڪال جي خوف کي ڇڏي ڏنو آهي.
”جهنگ کي ويران ڪري ۽ شهر ۾ گهمي ڦري، پنهنجي عزت جي بي عزتي ڪري رهيو آهين.“ (29)
دوهيرا
جڏهن هن اهڙي ڳجهارت ٻڌي، تڏهن سوچڻ لڳو،
۽ فوراً ڳوٺ ڇڏي جهنگ ڏانهن هليو ويو (30)
پهرين هوءَ هن کي کڻي آئي ۽ مينهن وسائي،
پوءِ راجا کيس اڌ بادشاهي ڏيڻ لاءِ چيو.(31)
اڌ ڊوميسائيل جي خاطر، هن بابا جي تعظيم کي تباهه ڪيو،
۽ مطمئن ٿي، هوءَ کيس بيشمار خوشيون ڏنيون (32) (1)
114 هين مثال مبارڪ ڪرتار جي راجا ۽ وزير جي گفتگو، خيرات سان مڪمل. (114) (2237)