(3)
چوپائي
جڏهن راڻي هن ڏانهن ڏٺو
راڻي جڏهن هن کي ڏٺو ته دل ۾ سوچيو.
ته هي جوگي بادشاهه کان ورتو وڃي
ته هوءَ راجا کان پڇي ٿي ته هو فقير کي وٺي.(4)
دوهيرا
هن ڪجهه ماڻهو موڪليا ته هن کي پڪڙي پنهنجي گهر وٺي اچن.
هن کي ملڪ جو راجا سمجهي (فيصلو ڪيو ته) پنهنجي ڌيءَ جي شادي ساڻس ڪئي وڃي (5)
اها خبر ٻڌي راجا رام جي مراقبي کي ڇڏي ڏنو.
۽ ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويو، ڇو ته هن پنهنجي ڌيء کي اهڙي شخص سان شادي ڪئي آهي جنهن کي پيء ۽ ماء ناهي (6)
راجا جي ڳالهه
چوپائي
جن جي والدين کي خبر ناهي،
”جنهن جو نه پيءُ آهي نه ماءُ، ان ڌيءَ جي شادي ان سان ڇو ڪئي؟
هاڻي هن کي ڳنڍيو ۽ هن کي ماريو
”هاڻي هن کي ڳنڍي، ماري ڇڏ ۽ راڻي ۽ ڌيءَ کي به ختم ڪر“ (7)
راڻي اهي لفظ ٻڌي ڊڄي وئي.
اهو حڪم ٻڌي هوءَ ڊڄي وئي ۽ هوءَ وڌيڪ ڪجهه به سوچي نٿي سگهي
جنهن سان (اُپَ) پُٽَ کي نه ماريو وڃي
پٽ کي موت کان بچائڻ ۽ سندس ۽ ڌيءَ لاءِ ڀڄڻ جو خيال ڪيو (8)
راڻي پطرس کي سڏ ڪيو
هوءَ هڪ وڏي ٽوڪري کڻي آئي ۽ ٻنهي کي اتي ويهڻ لاءِ چيو.
ٻيو پيٽارو حڪم ڏنو
پوءِ هوءَ هڪ ٻي وڏي ٽوڪري کڻي آئي ۽ پهرين ٽوڪري ان ۾ رکيائين.(9)
دوهيرا
پهرين اندرين ٽوڪري ۾، هن ڪيترائي قيمتي پٿر رکيا،
۽ ٻيءَ ۾ هوءَ تمام گهڻي تعداد ۾ مٺائي رکي ٿي. (l0)
چوپائي
ٻئي برتن ۾ مٺايون وجھو
”ٻي ٽوڪري جنهن ۾ هن مٺائي رکي هئي، ٻيو ڪجهه به نظر نه آيو.
هر ڪو رڳو مٺو ڏسندو آهي.
هر جسم اهو سوچي ٿو ته اهو مٺي سان ڀريل آهي ۽ ڪنهن به جسم کي راز نه ڄاڻيو (11)
هوءَ (راڻيءَ) ٻانهي موڪلي ۽ بادشاهه کي سڏائي
هاڻي راجا کي سڏڻ لاءِ هڪ نوڪر موڪليائين. هن جي اڳواڻي ڪندي، هن کي سڄي گهر جي چوڌاري وٺي ويو (۽ چيو)
اسان توهان کان بلڪل نه ڊڄون
”ڇا اسان توهان کان نه ٿا ڊڄون؟ اسان توهان جي رضامندي کان سواء انهن جي مصروفيت کي ڪيئن ترتيب ڏئي سگهون ٿا؟' (12)
راڻي جي ڳالهه
دوهيرا
”هاڻي اي راجا، دل مان سڀ شڪ ختم ڪري ڪورٽ ۾ وڃ.
”مون تنهنجي لاءِ مٺائي تيار ڪئي آهي، اچو ته مزو وٺو“ (13)
چوپائي
(هن) پيٽارو کوليو ۽ ماني (مٺي) کائي.
ٽوڪري کولڻ کان پوءِ هوءَ هن جي خدمت ۾ ويٺي هئي پر هو راز سمجهي نه سگهيو.
(راڻي) پوءِ چيو ته اي بادشاهه!
”هاڻي، منهنجا راجا، منهنجي عرض کي قبول ڪري، تون اها نعمت عطا فرمائي.“ (14)
جڏهن هن صندوق کوليو ۽ ڏيکاريائين
ٽوڪري کولي ته پٽ ڏاڍا ڊڄي ويا.