شري دسم گرنتھ

صفحو - 75


ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |

سويا

ਤ੍ਰਾਸ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਹੁਇ ਕੈ ਉਦਾਸ ਅਵਾਸ ਕੋ ਤਿਆਗਿ ਬਸਿਓ ਬਨਿ ਰਾਈ ॥
traas kuttanb ke hue kai udaas avaas ko tiaag basio ban raaee |

خاندان ۾ ٿيندڙ افسوسناڪ واقعن کان مايوس ٿي، هن پنهنجو گهر ڇڏي جنگل ۾ رهڻ لڳو.

ਨਾਮ ਸੁਰਥ ਮੁਨੀਸਰ ਬੇਖ ਸਮੇਤ ਸਮਾਦਿ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਈ ॥
naam surath muneesar bekh samet samaad samaadh lagaaee |

هن جو نالو سورت هو ۽ هن فقيرن جو لباس اختيار ڪري پاڻ کي غور فڪر ۾ مشغول ڪيو.

ਚੰਡ ਅਖੰਡ ਖੰਡੇ ਕਰ ਕੋਪ ਭਈ ਸੁਰ ਰਛਨ ਕੋ ਸਮੁਹਾਈ ॥
chandd akhandd khandde kar kop bhee sur rachhan ko samuhaaee |

ڪامل شان جي ديوي چانڊڪا سڀني جي اڳيان موجود آهي، هوءَ ڀوتن کي ناس ڪندڙ ۽ ديوتائن جي محافظ آهي.

ਬੂਝਹੁ ਜਾਇ ਤਿਨੈ ਤੁਮ ਸਾਧ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਕਿਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥੭॥
boojhahu jaae tinai tum saadh agaadh kathaa kih bhaat sunaaee |7|

سورت بابا پنهنجي سنگتي بابا کي چيو، ”اي ڏورانهين، هاڻي سمجهڻ جي ڪوشش ڪر ته هي ڪهڙي عجيب ڪهاڻي آهي؟

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ٽوٽڪا اسٽينزا

ਮੁਨੀਸੁਰੋਵਾਚ ॥
muneesurovaach |

وڏي صاحب فرمايو:

ਹਰਿ ਸੋਇ ਰਹੈ ਸਜਿ ਸੈਨ ਤਹਾ ॥
har soe rahai saj sain tahaa |

جتي هري (وشنو) سيجا (سين) کي سجاڳ ڪري سمهي رهيو هو.

ਜਲ ਜਾਲ ਕਰਾਲ ਬਿਸਾਲ ਜਹਾ ॥
jal jaal karaal bisaal jahaa |

رب هڪ سينگاريل بستري تي سمهي رهيو هو، پاڻيء جي خوفناڪ ۽ وسيع وسيع اندر.

ਭਯੋ ਨਾਭਿ ਸਰੋਜ ਤੇ ਬਿਸੁ ਕਰਤਾ ॥
bhayo naabh saroj te bis karataa |

(اُتي وشنوءَ جي) نانيءَ مان ڪمل فل پيدا ٿيو ۽ (ان مان) دنيا جو خالق (برهما) پيدا ٿيو.

ਸ੍ਰੁਤ ਮੈਲ ਤੇ ਦੈਤ ਰਚੇ ਜੁਗਤਾ ॥੮॥
srut mail te dait rache jugataa |8|

هن جي نافي مان برهما پيدا ٿيو، ڪنهن اوزار سان، هن جي ڪن جي ٻوٽي مان ڀوت پيدا ٿيا.

ਮਧੁ ਕੈਟਭ ਨਾਮ ਧਰੇ ਤਿਨ ਕੇ ॥
madh kaittabh naam dhare tin ke |

انهن (ٻن ديوتا) جو نالو مدھو ۽ ڪيتڀا هو

ਅਤਿ ਦੀਰਘ ਦੇਹ ਭਏ ਜਿਨ ਕੇ ॥
at deeragh deh bhe jin ke |

انهن کي ماڌو ۽ ڪيتاب جا نالا ڏنا ويا، سندن جسم تمام وڏو هو.

ਤਿਨ ਦੇਖਿ ਲੁਕੇਸ ਡਰਿਓ ਹੀਅ ਮੈ ॥
tin dekh lukes ddario heea mai |

انهن کي ڏسي برهما (لوڪس) جي دل ۾ ڏاڍو ڊپ ٿيو.

ਜਗ ਮਾਤ ਕੋ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿਯੋ ਜੀਅ ਮੈ ॥੯॥
jag maat ko dhiaan dhariyo jeea mai |9|

انهن کي ڏسي، برهما خوفزده ٿي ويو، هن پنهنجي ذهن ۾ عالمگير ماء تي غور ڪيو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਛੁਟੀ ਚੰਡਿ ਜਾਗੈ ਬ੍ਰਹਮ ਕਰਿਓ ਜੁਧ ਕੋ ਸਾਜੁ ॥
chhuttee chandd jaagai braham kario judh ko saaj |

جڏهن رب وشنو ننڊ مان جاڳيو، هن جنگ جي تياري ڪئي.

ਦੈਤ ਸਭੈ ਘਟਿ ਜਾਹਿ ਜਿਉ ਬਢੈ ਦੇਵਤਨ ਰਾਜ ॥੧੦॥
dait sabhai ghatt jaeh jiau badtai devatan raaj |10|

ته جيئن ڀوتن جو تعداد گهٽجي وڃي ۽ ديوتائن جي حڪومت وڌي وڃي.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |

سويا

ਜੁਧ ਕਰਿਓ ਤਿਨ ਸੋ ਭਗਵੰਤਿ ਨ ਮਾਰ ਸਕੈ ਅਤਿ ਦੈਤ ਬਲੀ ਹੈ ॥
judh kario tin so bhagavant na maar sakai at dait balee hai |

خداوند ڀوتن جي خلاف جنگ وڙهي، پر ھو انھن کي ماري نه سگھيو، ڇاڪاڻ⁠تہ اھي ڏاڍا بھادر ھئا.

ਸਾਲ ਭਏ ਤਿਨ ਪੰਚ ਹਜਾਰ ਦੁਹੂੰ ਲਰਤੇ ਨਹਿ ਬਾਹ ਟਲੀ ਹੈ ॥
saal bhe tin panch hajaar duhoon larate neh baah ttalee hai |

ان جنگ ۾ پنج هزار سال گذري ويا، پر هو نه ٿڪا.

ਦੈਤਨ ਰੀਝ ਕਹਿਓ ਬਰ ਮਾਗ ਕਹਿਓ ਹਰਿ ਸੀਸਨ ਦੇਹੁ ਭਲੀ ਹੈ ॥
daitan reejh kahio bar maag kahio har seesan dehu bhalee hai |

رب جي طاقت کان خوش ٿي، ڀوتن رب کان دعا گهري، رب کين چيو ته هو پنهنجو جسم حوالي ڪن.

ਧਾਰਿ ਉਰੂ ਪਰਿ ਚਕ੍ਰ ਸੋ ਕਾਟ ਕੈ ਜੋਤ ਲੈ ਆਪਨੈ ਅੰਗਿ ਮਲੀ ਹੈ ॥੧੧॥
dhaar uroo par chakr so kaatt kai jot lai aapanai ang malee hai |11|

انهن کي پنهنجي گود ۾ وجهي، رب انهن جا ڪنڌ ڪٽي ڇڏيا ۽ انهن جي طاقت کي پنهنجي اندر سمائي ڇڏيو.11.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

سورٿا

ਦੇਵਨ ਥਾਪਿਓ ਰਾਜ ਮਧੁ ਕੈਟਭ ਕੋ ਮਾਰ ਕੈ ॥
devan thaapio raaj madh kaittabh ko maar kai |

خدا مدھو ۽ ڪيتاب کي مارڻ بعد ديوتائن جو راڄ قائم ڪيو.

ਦੀਨੋ ਸਕਲ ਸਮਾਜ ਬੈਕੁੰਠਗਾਮੀ ਹਰਿ ਭਏ ॥੧੨॥
deeno sakal samaaj baikuntthagaamee har bhe |12|

هن انهن کي سمورو سامان ڏنو ۽ پاڻ جنت ۾ هليو ويو.12.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਉਕਤਿ ਬਿਲਾਸ ਮਧੁ ਕੈਟਭ ਬਧਹਿ ਪ੍ਰਥਮ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧॥
eit sree maarakandde puraane chanddee charitr ukat bilaas madh kaittabh badheh pratham dhayaae samaapatam sat subham sat |1|

مادو ۽ ڪيتاڀ جي قتل جي پهرئين باب جي پڄاڻي، جيئن مارڪنڊيا پراڻ جي چندي چريترا يوڪاٽي ۾ بيان ڪيل آهي.