هوءَ انهن سڀني کي ڪمپڊ اوتار سمجهي ٿي ۽ پنهنجي ذهن ۾ يقين رکي ٿي ته ڪو به انهن جي حسن ۾ برابري نٿو رکي.
جتي راما هئي، (اتي) ڊوڙي ۽ پهچي وئي (۽ ائين چيو).
شرم کان سواءِ رام جي اڳيان اچي چيائين:
(هوءَ چوڻ لڳي-) اي پيارا! مان تنهنجي خوبصورتيءَ سان مگن آهيان.
”مان تنهنجي حسن جي ڪري هتي بيٺو آهيان ۽ منهنجو دماغ تنهنجي مستي اکين جي رنگن سان رنگجي ويو آهي“.
رام جي تقرير
سندري اسٽينزا
اتي وڃ جتي منهنجو ننڍو ڀاءُ ويٺو آهي،
تون منهنجي ڀاءُ جي جاءِ تي وڃ، جنهن جون خوبصورت اکيون ڏسي حيران ٿي ويندا
مون سان گڏ پتلي جلد واري سيتا،
� � � تون ڏسين ٿو ته مون سان گڏ سهڻي کمر واري سيتا به آهي ۽ اهڙي حالت ۾ مان توکي پنهنجي گهر ۾ ڪيئن رکان.
(سيتا جنهن) ماءُ ۽ پيءُ جو لاڳاپو ذهن مان ڪڍي ڇڏيو آهي
هن پنهنجي ماءُ پيءُ سان لاڳاپو ڇڏي ڏنو آهي ۽ مون سان گڏ جنگل ۾ گهمي رهي آهي
اي حسن! مان هن کي ڪيئن ڇڏي سگهان ٿو؟
�اي خوبصورت عورت! مان هن کي ڪيئن ڇڏيان، تون اتي وڃ جتي منهنجو ڀاءُ ويٺو آهي.
اهو ٻڌي عورت اُتي هلي وئي.
رام جا اهي لفظ ٻڌي سُورپناڪا عورت اُتي وئي ته لڪشمن بيٺي هئي.
اُن وقت (لڇمن جي) نه لکڻ سبب (شرپناڪ) ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو.
جڏهن هن به ساڻس شادي ڪرڻ کان انڪار ڪيو، تڏهن هوءَ ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي وئي ۽ نڪ ڪٽيندي پنهنجي گهر هلي وئي.
باب جي پڄاڻي بچتر ناٽڪ ۾ رام اوتار جي ڪهاڻي ۾ سورپنڪا جي نڪ جي ڪٽڻ بابت.
خار ۽ دُشمن جي ڀوتن سان جنگ جي شروعات:
سندري اسٽينزا
شوروپناڪا روئڻ لڳو جڏهن هوءَ راڻيءَ وٽ وئي
جڏهن سورپانڪا روئڻ لڳو راڻيءَ جي ويجهو، تڏهن سڄو ڀوتن وارو قبيلو ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو.
راڻا (۽ سندن صلاح سان) مريض وزيرن کي سڏيندا هئا.
لنڪا جي راجا پنهنجي وزيرن کي صلاح مشوري لاءِ گهرايو ۽ رام وغيره کي مارڻ لاءِ ٻه ديوتا خار ۽ دوشن موڪليا.
سندر ھٿن تي سخت ھٿيار کڻي ھلڻ لڳو.
سڀ ڊگها هٿياربند ويڙهاڪ پنهنجا هٿيار ڍڪي، سازن جي گونج ۽ هاٿين جي گونج سان اڳتي وڌيا.
ڏهن طرفن کان مارڻ جو آواز آيو.
چئني پاسن کان ”مار، مار“ جو آواز آيو ۽ فوج ماٺ جي مهيني جي ڪڪرن وانگر اڳتي وڌي وئي.
جنگ ۾ وڏي بردباريءَ جا سورما گونجڻ لڳا
زبردست ويڙهاڪن گوڙ ڪيو ۽ مضبوطيء سان زمين تي بيٺا.
جن جا نيڻ رت جي تلاءَ وانگر سينگاريل هئا
رت جا تلاءَ وهڻ لڳا ۽ ويڙهاڪن خوفناڪ شور مچايو.339.
تارڪا اسٽينزا
رن ۾ راج ڪمار (رام ۽ لڪشمن) جو ڪردار ادا ڪندو.
جڏهن شهزادا لڙائي شروع ڪندا، تڏهن لن ۽ ڍڳين جو رقص هوندو.
(وارن) رام جي خلاف گوڙ ڪندا.
مخالف لشڪر کي ڏسي ويڙهاڪا گوڙ ڪندا ۽ رام جنگ جي موڊ ۾ جذب ٿي ويندا.
جيترو ٿي سگھي تير ھلائيندو،
تيرن جي برسات ٿيندي ۽ ويڙهاڪ بي خوف ٿي ميدان جنگ ۾ گھمندا.
تير، ترشون ۽ خرگ (سنهاري) هلندا
ترشون ۽ تير مارا ويندا ۽ ڀوتن جا پٽ مٽيءَ ۾ لڙهي ويندا.
اهي شڪ جي خوف ۾ تير ڪڍندا
اهي تيرن کي بغير ڪنهن شڪ جي خارج ڪندا ۽ دشمن جي قوتن کي تباهه ڪندا.
گهڻو ڪري زمين تي ٽڙي پکڙي ويندا
لاش زمين تي پکڙجي ويندا ۽ وڏا وڏا جنگي وڻ ٽٽي ويندا.342.
نيون نعتون ۽ نفيس آواز اچڻ لڳا،