شري دسم گرنتھ

صفحو - 234


ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਨੈ ॥੩੩੨॥
roop anoop tihoon pur maanai |332|

هوءَ انهن سڀني کي ڪمپڊ اوتار سمجهي ٿي ۽ پنهنجي ذهن ۾ يقين رکي ٿي ته ڪو به انهن جي حسن ۾ برابري نٿو رکي.

ਧਾਇ ਕਹਯੋ ਰਘੁਰਾਇ ਭਏ ਤਿਹ ॥
dhaae kahayo raghuraae bhe tih |

جتي راما هئي، (اتي) ڊوڙي ۽ پهچي وئي (۽ ائين چيو).

ਜੈਸ ਨ੍ਰਿਲਾਜ ਕਹੈ ਨ ਕੋਊ ਕਿਹ ॥
jais nrilaaj kahai na koaoo kih |

شرم کان سواءِ رام جي اڳيان اچي چيائين:

ਹਉ ਅਟਕੀ ਤੁਮਰੀ ਛਬਿ ਕੇ ਬਰ ॥
hau attakee tumaree chhab ke bar |

(هوءَ چوڻ لڳي-) اي پيارا! مان تنهنجي خوبصورتيءَ سان مگن آهيان.

ਰੰਗ ਰੰਗੀ ਰੰਗਏ ਦ੍ਰਿਗ ਦੂਪਰ ॥੩੩੩॥
rang rangee range drig doopar |333|

”مان تنهنجي حسن جي ڪري هتي بيٺو آهيان ۽ منهنجو دماغ تنهنجي مستي اکين جي رنگن سان رنگجي ويو آهي“.

ਰਾਮ ਬਾਚ ॥
raam baach |

رام جي تقرير

ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ ॥
sundaree chhand |

سندري اسٽينزا

ਜਾਹ ਤਹਾ ਜਹ ਭ੍ਰਾਤਿ ਹਮਾਰੇ ॥
jaah tahaa jah bhraat hamaare |

اتي وڃ جتي منهنجو ننڍو ڀاءُ ويٺو آهي،

ਵੈ ਰਿਝਹੈ ਲਖ ਨੈਨ ਤਿਹਾਰੇ ॥
vai rijhahai lakh nain tihaare |

تون منهنجي ڀاءُ جي جاءِ تي وڃ، جنهن جون خوبصورت اکيون ڏسي حيران ٿي ويندا

ਸੰਗ ਸੀਆ ਅਵਿਲੋਕ ਕ੍ਰਿਸੋਦਰ ॥
sang seea avilok krisodar |

مون سان گڏ پتلي جلد واري سيتا،

ਕੈਸੇ ਕੈ ਰਾਖ ਸਕੋ ਤੁਮ ਕਉ ਘਰਿ ॥੩੩੪॥
kaise kai raakh sako tum kau ghar |334|

� � � تون ڏسين ٿو ته مون سان گڏ سهڻي کمر واري سيتا به آهي ۽ اهڙي حالت ۾ مان توکي پنهنجي گهر ۾ ڪيئن رکان.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕਹ ਮੋਹ ਤਜਯੋ ਮਨ ॥
maat pitaa kah moh tajayo man |

(سيتا جنهن) ماءُ ۽ پيءُ جو لاڳاپو ذهن مان ڪڍي ڇڏيو آهي

ਸੰਗ ਫਿਰੀ ਹਮਰੇ ਬਨ ਹੀ ਬਨ ॥
sang firee hamare ban hee ban |

هن پنهنجي ماءُ پيءُ سان لاڳاپو ڇڏي ڏنو آهي ۽ مون سان گڏ جنگل ۾ گهمي رهي آهي

ਤਾਹਿ ਤਜੌ ਕਸ ਕੈ ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰ ॥
taeh tajau kas kai sun sundar |

اي حسن! مان هن کي ڪيئن ڇڏي سگهان ٿو؟

ਜਾਹੁ ਤਹਾ ਜਹਾ ਭ੍ਰਾਤ ਕ੍ਰਿਸੋਦਰਿ ॥੩੩੫॥
jaahu tahaa jahaa bhraat krisodar |335|

�اي خوبصورت عورت! مان هن کي ڪيئن ڇڏيان، تون اتي وڃ جتي منهنجو ڀاءُ ويٺو آهي.

ਜਾਤ ਭਈ ਸੁਨ ਬੈਨ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹ ॥
jaat bhee sun bain triyaa tah |

اهو ٻڌي عورت اُتي هلي وئي.

ਬੈਠ ਹੁਤੇ ਰਣਧੀਰ ਜਤੀ ਜਹ ॥
baitth hute ranadheer jatee jah |

رام جا اهي لفظ ٻڌي سُورپناڪا عورت اُتي وئي ته لڪشمن بيٺي هئي.

ਸੋ ਨ ਬਰੈ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੀ ਤਬ ॥
so na barai at ros bharee tab |

اُن وقت (لڇمن جي) نه لکڻ سبب (شرپناڪ) ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو.

ਨਾਕ ਕਟਾਇ ਗਈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਭ ॥੩੩੬॥
naak kattaae gee grih ko sabh |336|

جڏهن هن به ساڻس شادي ڪرڻ کان انڪار ڪيو، تڏهن هوءَ ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي وئي ۽ نڪ ڪٽيندي پنهنجي گهر هلي وئي.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਕਥਾ ਸੂਪਨਖਾ ਕੋ ਨਾਕ ਕਾਟਬੋ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੫॥
eit sree bachitr naattake raam avataar kathaa soopanakhaa ko naak kaattabo dhayaae samaapatam sat subham sat |5|

باب جي پڄاڻي بچتر ناٽڪ ۾ رام اوتار جي ڪهاڻي ۾ سورپنڪا جي نڪ جي ڪٽڻ بابت.

ਅਥ ਖਰਦੂਖਨ ਦਈਤ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥
ath kharadookhan deet judh kathanan |

خار ۽ دُشمن جي ڀوتن سان جنگ جي شروعات:

ਸੁੰਦਰੀ ਛੰਦ ॥
sundaree chhand |

سندري اسٽينزا

ਰਾਵਨ ਤੀਰ ਰੁਰੋਤ ਭਈ ਜਬ ॥
raavan teer rurot bhee jab |

شوروپناڪا روئڻ لڳو جڏهن هوءَ راڻيءَ وٽ وئي

ਰੋਸ ਭਰੇ ਦਨੁ ਬੰਸ ਬਲੀ ਸਭ ॥
ros bhare dan bans balee sabh |

جڏهن سورپانڪا روئڻ لڳو راڻيءَ جي ويجهو، تڏهن سڄو ڀوتن وارو قبيلو ڪاوڙ ۾ ڀرجي ويو.

ਲੰਕਸ ਧੀਰ ਬਜੀਰ ਬੁਲਾਏ ॥
lankas dheer bajeer bulaae |

راڻا (۽ سندن صلاح سان) مريض وزيرن کي سڏيندا هئا.

ਦੂਖਨ ਔ ਖਰ ਦਈਤ ਪਠਾਏ ॥੩੩੭॥
dookhan aau khar deet patthaae |337|

لنڪا جي راجا پنهنجي وزيرن کي صلاح مشوري لاءِ گهرايو ۽ رام وغيره کي مارڻ لاءِ ٻه ديوتا خار ۽ دوشن موڪليا.

ਸਾਜ ਸਨਾਹ ਸੁਬਾਹ ਦੁਰੰ ਗਤ ॥
saaj sanaah subaah duran gat |

سندر ھٿن تي سخت ھٿيار کڻي ھلڻ لڳو.

ਬਾਜਤ ਬਾਜ ਚਲੇ ਗਜ ਗਜਤ ॥
baajat baaj chale gaj gajat |

سڀ ڊگها هٿياربند ويڙهاڪ پنهنجا هٿيار ڍڪي، سازن جي گونج ۽ هاٿين جي گونج سان اڳتي وڌيا.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਦਸੋ ਦਿਸ ਕੂਕੇ ॥
maar hee maar daso dis kooke |

ڏهن طرفن کان مارڻ جو آواز آيو.

ਸਾਵਨ ਕੀ ਘਟ ਜਯੋਂ ਘੁਰ ਢੂਕੇ ॥੩੩੮॥
saavan kee ghatt jayon ghur dtooke |338|

چئني پاسن کان ”مار، مار“ جو آواز آيو ۽ فوج ماٺ جي مهيني جي ڪڪرن وانگر اڳتي وڌي وئي.

ਗਜਤ ਹੈ ਰਣਬੀਰ ਮਹਾ ਮਨ ॥
gajat hai ranabeer mahaa man |

جنگ ۾ وڏي بردباريءَ جا سورما گونجڻ لڳا

ਤਜਤ ਹੈਂ ਨਹੀ ਭੂਮਿ ਅਯੋਧਨ ॥
tajat hain nahee bhoom ayodhan |

زبردست ويڙهاڪن گوڙ ڪيو ۽ مضبوطيء سان زمين تي بيٺا.

ਛਾਜਤ ਹੈ ਚਖ ਸ੍ਰੋਣਤ ਸੋ ਸਰ ॥
chhaajat hai chakh sronat so sar |

جن جا نيڻ رت جي تلاءَ وانگر سينگاريل هئا

ਨਾਦਿ ਕਰੈਂ ਕਿਲਕਾਰ ਭਯੰਕਰ ॥੩੩੯॥
naad karain kilakaar bhayankar |339|

رت جا تلاءَ وهڻ لڳا ۽ ويڙهاڪن خوفناڪ شور مچايو.339.

ਤਾਰਕਾ ਛੰਦ ॥
taarakaa chhand |

تارڪا اسٽينزا

ਰਨਿ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ਬਿਰਚਹਿਗੇ ॥
ran raaj kumaar birachahige |

رن ۾ راج ڪمار (رام ۽ لڪشمن) جو ڪردار ادا ڪندو.

ਸਰ ਸੇਲ ਸਰਾਸਨ ਨਚਹਿਗੇ ॥
sar sel saraasan nachahige |

جڏهن شهزادا لڙائي شروع ڪندا، تڏهن لن ۽ ڍڳين جو رقص هوندو.

ਸੁ ਬਿਰੁਧ ਅਵਧਿ ਸੁ ਗਾਜਹਿਗੇ ॥
su birudh avadh su gaajahige |

(وارن) رام جي خلاف گوڙ ڪندا.

ਰਣ ਰੰਗਹਿ ਰਾਮ ਬਿਰਾਜਹਿਗੇ ॥੩੪੦॥
ran rangeh raam biraajahige |340|

مخالف لشڪر کي ڏسي ويڙهاڪا گوڙ ڪندا ۽ رام جنگ جي موڊ ۾ جذب ٿي ويندا.

ਸਰ ਓਘ ਪ੍ਰਓਘ ਪ੍ਰਹਾਰੈਗੇ ॥
sar ogh progh prahaaraige |

جيترو ٿي سگھي تير ھلائيندو،

ਰਣਿ ਰੰਗ ਅਭੀਤ ਬਿਹਾਰੈਗੇ ॥
ran rang abheet bihaaraige |

تيرن جي برسات ٿيندي ۽ ويڙهاڪ بي خوف ٿي ميدان جنگ ۾ گھمندا.

ਸਰ ਸੂਲ ਸਨਾਹਰਿ ਛੁਟਹਿਗੇ ॥
sar sool sanaahar chhuttahige |

تير، ترشون ۽ خرگ (سنهاري) هلندا

ਦਿਤ ਪੁਤ੍ਰ ਪਰਾ ਪਰ ਲੁਟਹਿਗੇ ॥੩੪੧॥
dit putr paraa par luttahige |341|

ترشون ۽ تير مارا ويندا ۽ ڀوتن جا پٽ مٽيءَ ۾ لڙهي ويندا.

ਸਰ ਸੰਕ ਅਸੰਕਤ ਬਾਹਹਿਗੇ ॥
sar sank asankat baahahige |

اهي شڪ جي خوف ۾ تير ڪڍندا

ਬਿਨੁ ਭੀਤ ਭਯਾ ਦਲ ਦਾਹਹਿਗੇ ॥
bin bheet bhayaa dal daahahige |

اهي تيرن کي بغير ڪنهن شڪ جي خارج ڪندا ۽ دشمن جي قوتن کي تباهه ڪندا.

ਛਿਤਿ ਲੁਥ ਬਿਲੁਥ ਬਿਥਾਰਹਿਗੇ ॥
chhit luth biluth bithaarahige |

گهڻو ڪري زمين تي ٽڙي پکڙي ويندا

ਤਰੁ ਸਣੈ ਸਮੂਲ ਉਪਾਰਹਿਗੇ ॥੩੪੨॥
tar sanai samool upaarahige |342|

لاش زمين تي پکڙجي ويندا ۽ وڏا وڏا جنگي وڻ ٽٽي ويندا.342.

ਨਵ ਨਾਦ ਨਫੀਰਨ ਬਾਜਤ ਭੇ ॥
nav naad nafeeran baajat bhe |

نيون نعتون ۽ نفيس آواز اچڻ لڳا،