جيڪڏهن آسمان ۾ اڏامڻ سان رب جي معرفت حاصل ٿي سگهي ٿي، ته فونڪس هميشه آسمان ۾ اڏامندو آهي.
جيڪڏهن پاڻ کي باهه ۾ ساڙڻ سان ڇوٽڪارو حاصل ٿئي ٿو ته پوءِ پنهنجي مڙس (ستي) جي جنازي تي پاڻ کي ساڙڻ واري عورت کي ڇوٽڪارو ملي وڃي ۽ جيڪڏهن غار ۾ رهڻ سان ئي نجات حاصل ٿئي ٿي ته پوءِ پرديس ۾ رهندڙ نانگن کي ڇو نجات ملي ٿي.
ڪو بيراگي ٿي ويو، ڪو سنياسي. ڪنهن کي يوگي، ڪنهن کي برهمچاري (شاگرد برهمچاري جو مشاهدو ڪندڙ) ۽ ڪنهن کي برهمچاري سمجهيو ويندو آهي.
ڪو هندو آهي ته ڪو مسلمان، پوءِ ڪو شيعه ۽ ڪو سني، پر سڀ انسان ذات جي حيثيت ۾ هڪجهڙا ۽ هڪجهڙا آهن.
ڪرتا (خالق) ۽ ڪريم (مهربان) هڪ ئي رب آهي، رزاق ۽ رحيم (مهربان) هڪ ئي رب آهي، ٻيو ڪو ٻيو ناهي، تنهن ڪري هندومت ۽ اسلام جي هن لفظي فرق واري خصوصيت کي غلطي سمجهو. هڪ وهم.
اهڙيءَ طرح هڪ رب جي عبادت ڪريو، جيڪو سڀني جو عام روشن ڪندڙ آهي، سندس تصوير ۾ پيدا ڪيو ويو آهي ۽ سڀني جي وچ ۾ هڪ ئي روشني سمجهي ٿي. 15.85.
مندر ۽ مسجد ساڳي آهي، ڪنهن هندو جي عبادت ۽ مسلمان جي عبادت ۾ ڪو فرق ناهي، سڀ انسان هڪجهڙا آهن، پر عيب مختلف قسمن جا آهن.
ديوتا، راڻا، يڪشا، گنڌرو، ترڪ ۽ هندو، اهي سڀ مختلف ملڪن جي مختلف لباسن جي فرق جي ڪري آهن.