شري دسم گرنتھ

صفحو - 397


ਹਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਸੇਵ ਸੁ ਕੀਨੀ ॥
har roop nihaar mane sukh paae kai sree jadubeer kee sev su keenee |

ڪرشن جو چهرو ڏسي اڪرور ڏاڍو خوش ٿيو ۽ پاڻ کي ڪرشن جي بي لوث خدمت ۾ مشغول ڪيائين.

ਪਾਇ ਪਰੋ ਤਾਹਿ ਕੇ ਬਹੁਰੇ ਉਠਿ ਦੇਵਕੀ ਲਾਲਿ ਪਰਿਕ੍ਰਮਾ ਦੀਨੀ ॥
paae paro taeh ke bahure utth devakee laal parikramaa deenee |

هن ڪرشن جي پيرن کي ڇهيو ۽ سندس چوڌاري طواف ڪيو

ਭੋਜਨ ਅੰਨ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਸੋਊ ਆਨਿ ਧਰੋ ਹਿਤ ਬਾਤ ਲਖੀਨੀ ॥
bhojan an jito grih tho soaoo aan dharo hit baat lakheenee |

گهر ۾ جيڪي به کاڌي پيتي جو سامان وغيره هو، تنهن کي هن وڏي شوق سان ڪرشن جي اڳيان آندو.

ਥੋ ਮਨ ਮੋ ਸੋਊ ਬਾਛਤ ਇਛ ਵਹੈ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਪੂਰਨ ਕੀਤੀ ॥੯੯੭॥
tho man mo soaoo baachhat ichh vahai jasudhaa sut pooran keetee |997|

اکرور جي دل ۾ جيڪا به خواهش هئي، اها يشودا جي پٽ ڪرشن پوري ڪئي.

ਪੂਰਨ ਕੈ ਮਨਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਲੈ ਫਿਰਿ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ॥
pooran kai manasaa tih kee sang aoodhav lai fir dhaam ayo |

اڪرور جي خواهش پوري ڪري ۽ اُڌوا کي پاڻ سان گڏ وٺي، ڪرشن پنهنجي گهر موٽي آيو

ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਕੈ ਮੰਗਨ ਲੋਗ ਬੁਲਾਇ ਗਵਾਵਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਰਾਗ ਗਯੋ ॥
grih aae kai mangan log bulaae gavaavat bhayo tih raag gayo |

گھر اچڻ تي دوائن کي سڏيو ويو ۽ خوش ٿي کين مختلف قسم جا خيرات ڏنا ويا

ਤਿਨ ਊਪਰ ਰੀਝਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਢਿ ਦਾਨ ਦਯੋ ॥
tin aoopar reejh kahai kab sayaam ghano grih te kadt daan dayo |

شاعر شيام جو چوڻ آهي ته حسد ٿي کين گهر مان ڪڍيائين ۽ تمام گهڻو خيرات ڪيائين.

ਮਨੋ ਤਾ ਜਸ ਤੇ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਅਬ ਕੇ ਦਿਨ ਲਉ ਦਿਨ ਸੇਤ ਭਯੋ ॥੯੯੮॥
mano taa jas te mrit manddal mai ab ke din lau din set bhayo |998|

انهيءَ عمل سان ڪرشن جي ايتري تعريف ٿي هئي، جو شاعر شيام چوي ٿو ته اڄ ڏينهن تائين ان حمد سان موت جي گولي ۾ ڏينهن اڇو نظر اچي ٿو.

ਅਕ੍ਰੂਰ ਸਿਆਮ ਕੇ ਧਾਮਹਿ ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਓ ॥
akraoor siaam ke dhaameh aae kai sree jadubeer ke paaein laagio |

اکر ڪرشن جي محل ۾ آيو ۽ سندس پيرن تي ڪري پيو

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰਿ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗਿਓ ॥
kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataar saraahan laagio |

هن ڪرشن جي ساراهه ڪرڻ شروع ڪئي، ڪنس ۽ بکاسورا جي قاتل

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥
aaur gee sudh bhool sabhai har kee upamaa ras bheetar paagio |

(هن) ٻيا سڀ حواس وساري، (صرف) شري ڪرشن جي مشابهت ۾ مشغول ٿي ويو.

ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਿਯੋ ਮਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥੯੯੯॥
aanand beech badtiyo man ke man ko dukh tho jitano sabh bhaagio |999|

اهڙي حمد ۾ مشغول ٿي پنهنجو شعور وساري ويٺو، سندس سڀ ڏک ختم ٿي ويا ۽ دل ۾ خوشي وڌي وئي.

ਦੇਵਕੀ ਲਾਲ ਗੁਪਾਲ ਅਹੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਦਿਆਲ ਇਹੈ ਜੀਯ ਧਾਰਿਓ ॥
devakee laal gupaal aho nand laal diaal ihai jeey dhaario |

هي ڪرشن ديوڪي جو پٽ آهي، جيڪو پڻ مهربانيءَ سان نند جو پٽ ٿيو

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾ ਜਦੁਬੀਰ ਉਚਾਰਿਓ ॥
kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataa jadubeer uchaario |

هن ڪنس کي قتل ڪيو هو ۽ بڪاسور جي دل کي به چيري ڇڏيو هو، هن کي يادوڙن جو هيرو سڏيو وڃي ٿو.

ਹੇ ਅਘ ਕੇ ਰਿਪੁ ਹੇ ਰਿਪੁ ਕੇਸੀ ਕੇ ਹੇ ਕੁਪਿ ਜਾਹਿ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤਿ ਮਾਰਿਓ ॥
he agh ke rip he rip kesee ke he kup jaeh trinaavrat maario |

اي ڪرشن! ڪيشي جو قاتل، سڀني گناهن جو ناس ڪندڙ ۽ ترنوورت جو قاتل پڻ

ਤਾ ਅਬ ਰੂਪ ਦਿਖਾਇ ਹਮੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੦੦੦॥
taa ab roop dikhaae hamai hamaro sabh paap bidaa kar ddaario |1000|

مون کي پنهنجو منهن ڏيکاريندي، تو منهنجا سڀ گناهه ناس ڪري ڇڏيا آهن. ���1000.

ਚੋਰ ਹੈ ਸਾਧਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋ ਸੁਖ ਕੋ ਬਰੁ ਦਾਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥
chor hai saadhan ke dukh ko sukh ko bar daaeik sayaam uchaario |

اي شيام! تون ته چور آهين، پر اوليائن جا غم چوري ٿو ۽ خوشين جو عطا ڪندڙ ٿو چوين.

ਹੈ ਠਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਚੀਰਨ ਕੋ ਭਟ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੰਸ ਸੋ ਬੀਰ ਪਛਾਰਿਓ ॥
hai tthag gvaaran cheeran ko bhatt hai jin kans so beer pachhaario |

ڪرشن کي چيو ويندو آهي ته زبردست ۽ طاقتور، سنتن جي ڏکن کي ختم ڪرڻ وارو، امن ۽ آرام ڏيڻ وارو، ٺگ، جنهن گوپين جا ڪپڙا چوري ڪيا ۽ ڪنس جي ويڙهاڪن جو تختو اونڌو ڪيو.

ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਹੁ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਰੁ ਬੈਦ ਹੈ ਜਾ ਸਭ ਲੋਗ ਜੀਯਾਰਿਓ ॥
kaaeir hai bahu paapan te ar baid hai jaa sabh log jeeyaario |

گناهن کان پري رهي ٿو ۽ ماڻهن کي هر قسم جي بيمارين کان بچائي ٿو

ਪੰਡਿਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨਿ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦੁ ਕੋ ਭੇਦ ਸਵਾਰਿਓ ॥੧੦੦੧॥
panddit hai kab sayaam kahai jin chaaro ee bed ko bhed savaario |1001|

شاعر شيام چوي ٿو ته اهو ئي ڪرشن اعليٰ پنڊت آهي جيڪو چئن ويدن جا اسرار بيان ڪري ٿو 1001.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥
yau keh kai jadubeer ke so kab sayaam kahai utth paae pariyo |

ائين چئي اڪر ڪرشن جي پيرن تي ڪري پيو

ਹਰਿ ਕੀ ਬਹੁ ਬਾਰ ਸਰਾਹ ਕਰੀ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਹਰਿਯੋ ॥
har kee bahu baar saraah karee dukh tho jitano chhin beech hariyo |

هن بار بار هن جي تعريف ڪئي ۽ هن جا سڀئي ڏک هڪ لمحي ۾ ختم ٿي ويا

ਅਰੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਯੋ ॥
ar taa chhab ke jas uch mahaa kab ne bidh yaa mukh te uchariyo |

(۽) انهيءَ منظر جو اعليٰ ۽ عظيم يش شاعر پنهنجي وات مان اهڙيءَ طرح بيان ڪيو آهي.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੰਜੋਅ ਕਉ ਪੈਨ੍ਰਹਿ ਤਨੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਸੰਗਿ ਲਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਯੋ ॥੧੦੦੨॥
har naam sanjoa kau painreh tanai sabh paapan sang lariyo na ttariyo |1002|

شاعر هن تماشي جي خوبصورتي کي هن طرح بيان ڪيو آهي ته اقرار برائي جي خلاف بي خوفيءَ سان وڙهڻ لاءِ رب جي نالي جو هٿيار پهريل هو.

ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਰਿ ਕਾਨਰ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮ ਹੀ ਮੁਰ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥
fir yau kar kaanar kee upamaa har jee tum hee mur satr pachhaariyo |

پوءِ هن شري ڪرشن کي هن طرح نقل ڪيو ته اي هريجي! ”مر“ (نالو) جي دشمن تي تون ئي غالب هئين.

ਤੈ ਹੀ ਮਰੇ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਕਮਧ ਸੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥
tai hee mare tripuraar kamadh su raavan maar ghano ran paariyo |

پوءِ هن ڪرشن جي واکاڻ ڪئي ۽ چيو ته اي رب (ڪرشن)! تو ان خوفناڪ جنگ ۾ مور کي مارايو ۽ ڪبندھ ۽ راڻا وغيره کي ماريو هو

ਲੰਕ ਦਈ ਅਰਿ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕਉ ਸੀਅ ਕੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਫਿਰਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
lank dee ar bhraatar kau seea ko sang lai fir aaudh sidhaariyo |

توهان وبڀيشن کي لنڪا جي بادشاهت ڏني ۽ پاڻ سيتا سان گڏ ايوڌيا ويا.

ਤੈ ਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀਏ ਸਭ ਹੀ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੦੦੩॥
tai hee charitr kee sabh hee ham jaanat hai ih bhaat uchaariyo |1003|

مان ان کي بغير ڪنهن شڪ جي قبول ڪريان ٿو ته توهان پاڻ اهي سڀ ڪارناما سرانجام ڏنا هئا.1003.

ਹੇ ਕਮਲਾਪਤਿ ਹੇ ਗਰੁੜਧ੍ਵਜ ਹੇ ਜਗਨਾਇਕ ਕਾਨ੍ਰਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
he kamalaapat he garurradhvaj he jaganaaeik kaanreh kahiyo hai |

لڇمي جو مڙس! اي گرُودا ڌُوجا! اي دنيا جا مالڪ! (تون اڪيلو) سڏبو آهي (نالي سان) ڪنڌ.

ਹੇ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਸਭ ਹੀ ਤੁਮਰੀ ਭ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥
he jadubeer kaho bateeyaa sabh hee tumaree bhrit lok bhayo hai |

اي گارڊ جا جھنڊا! اي لکشمي صاحب! ۽ رب العالمين! منهنجي ڳالهه ٻڌ، تون آهين سڄي دنيا جو سهارو، ���

ਮੇਰੀ ਹਰੋ ਮਮਤਾ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥
meree haro mamataa har joo ih bhaat kahiyo har cheen layo hai |

او خدا! منهنجي پيار کي وٺو اهڙي قسم جي تقرير ڪرشن کي ٻڌي.

ਡਾਰਿ ਦਈ ਮਮਤਾ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਮੋਨਹਿ ਧਾਰ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੦੦੪॥
ddaar dee mamataa tih pai soaoo moneh dhaar kai baitth rahiyo hai |1004|

ڪرشن کي اندازو هو ته اڪرو هن جي وابستگي ۽ خنجر مان نجات جي باري ۾ ڪجهه چوڻ چاهي ٿو، تنهنڪري هن اڪروءَ کي ذهن جي ذريعي برڪت عطا ڪيو ۽ هو پاڻ به خاموش ويٺو رهيو.1004.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਅਕ੍ਰੂਰ ਸੋ ॥
kaanrah joo baach akraoor so |

ڪرشن جو خطاب اکر کي مخاطب ٿيندي:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਐ ਹੋ ਚਚਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕਉ ਸਮਝੇ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਰਿ ਚੀਨੋ ॥
aai ho chachaa jadubeer kahiyo ham kau samajhe bin tai har cheeno |

��اي چاچا! مون کي سمجھڻ کان سواء، توهان مون کي رب جي ظاهر طور ڏٺو آهي

ਤਾ ਤੇ ਲਡਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਿਹ ਤੇ ਸੁਖ ਹੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥
taa te laddaavahu mohi kahiyo jih te sukh ho at hee muhi jee no |

مون کي آرام ڏي، ته جيئن منهنجي زندگي آرام سان ٿئي

ਆਇਸ ਮੋ ਬਸੁਦੇਵਹ ਜੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਡੇ ਲਖ ਊ ਕਰ ਕੀਨੋ ॥
aaeis mo basudevah jee akraoor badde lakh aoo kar keeno |

واسوديو کان پوءِ توهان کي سڀ کان وڏو سمجهيو ويندو

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦੦੫॥
taa te na mo ghan sayaam lakhai ih bhaat kahiyo har joo has deeno |1005|

مان توهان جي اڳيان سجدو ڪريان ٿو، ائين چئي ڪرشن مسڪرايو. 1005.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥
so sun beer prasan bhayo musaleedhar sayaam joo kantth lagaae |

اهي ڳالهيون ٻڌي، اڪرور خوش ٿيو ۽ هن ڪرشن ۽ بلرام ٻنهي کي گلا ڏنا

ਸੋਕ ਜਿਤੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਥੇ ਹਰਿ ਕੋ ਤਨ ਭੇਟਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥
sok jite man bheetar the har ko tan bhett sabhai bisaraae |

هن پنهنجي دماغ جي غم کي ڇڏي ڏنو،

ਛੋਟ ਭਤੀਜ ਲਖੇ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਕਰਤਾ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥
chhott bhateej lakhe kar kai kar kai jag ke karataa nahee paae |

هو (انهن کي) ننڍڙا ڀائٽيا سمجهندو هو ۽ کين دنيا جو ڪم ڪندڙ نه سمجهندو هو.

ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਕਥਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥੧੦੦੬॥
yaa bidh bhee tih tthaur kathaa tih ke kab sayaameh mangal gaae |1006|

۽ ننڍڙن ڀائٽين کي رڳو ڀائٽيو سمجهندو هو ۽ دنيا جو خالق نه هو. اهڙيءَ طرح اُتي هي قصو به ٿيو، جيڪو شاعر شيام ڪرشن جي ساراهه ۾ ڳايو آهي.1006.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਅਕ੍ਰੂਰ ਗ੍ਰਿਹ ਜੈਬੋ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥
eit sree dasam sikandhe bachitr naattak granthe krisanaavataare akraoor grih jaibo sanpooranan |

”بچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشناوتار (دشم اسڪند تي ٻڌل) ۾ اکرور جي گهر ڏانهن وڃڻ جي وضاحت جي پڇاڙي.

ਅਥ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੋ ਫੁਫੀ ਪਾਸ ਭੇਜਨ ਕਥਨੰ ॥
ath akraoor ko fufee paas bhejan kathanan |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو اکرور کي چاچي ڏانھن موڪلڻ جو بيان

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕੈ ਬਰਬੀਰ ਗਜਾਪੁਰ ਮੈ ਚਲ ਜਇਯੈ ॥
sree jadubeer kahiyo has kai barabeer gajaapur mai chal jeiyai |

شري ڪرشن کلندي چيو، اي بهترين جنگجو (اڪرور)! ھستان پور ڏانھن ھليو ('گجاپور').

ਮੋ ਪਿਤ ਕੀ ਭਗਨੀ ਸੁਤ ਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਅਬ ਜਾਇ ਕੈ ਸੋਧਹਿ ਲਇਯੈ ॥
mo pit kee bhaganee sut hai tin ko ab jaae kai sodheh leiyai |

ڪرشن مُرڪندي اڪرور کي چيو، ”تون منهنجي پيءُ جي ڀيڻ جي پٽن جو حال احوال پڇڻ لاءِ هستيناپور وڃ.

ਅੰਧ ਤਹਾ ਨ੍ਰਿਪ ਹੈ ਮਨ ਅੰਧ ਦ੍ਰਜੋਧਨ ਭਯੋ ਬਸਿ ਤਾ ਕੋ ਲਖਈਯੈ ॥
andh tahaa nrip hai man andh drajodhan bhayo bas taa ko lakheeyai |

اتي هڪ انڌو راجا بدڪردار دريوڌن جي قبضي هيٺ آهي، ان جو نئون به آڻيو.