ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 397

ਹਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਸੇਵ ਸੁ ਕੀਨੀ ॥

har roop nihaar mane sukh paae kai sree jadubeer kee sev su keenee |

ಅಕ್ರೂರನು ಕೃಷ್ಣನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ ಬಹಳ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಅವನು ಕೃಷ್ಣನ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡನು

ਪਾਇ ਪਰੋ ਤਾਹਿ ਕੇ ਬਹੁਰੇ ਉਠਿ ਦੇਵਕੀ ਲਾਲਿ ਪਰਿਕ੍ਰਮਾ ਦੀਨੀ ॥

paae paro taeh ke bahure utth devakee laal parikramaa deenee |

ಕೃಷ್ಣನ ಪಾದ ಮುಟ್ಟಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಹಾಕಿದರು

ਭੋਜਨ ਅੰਨ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਸੋਊ ਆਨਿ ਧਰੋ ਹਿਤ ਬਾਤ ਲਖੀਨੀ ॥

bhojan an jito grih tho soaoo aan dharo hit baat lakheenee |

ಅಪಾರವಾದ ವಾತ್ಸಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನೇನು ಆಹಾರ, ತಿನಿಸುಗಳು ಇತ್ತೋ, ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೃಷ್ಣನ ಮುಂದೆ ತಂದನು.

ਥੋ ਮਨ ਮੋ ਸੋਊ ਬਾਛਤ ਇਛ ਵਹੈ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਪੂਰਨ ਕੀਤੀ ॥੯੯੭॥

tho man mo soaoo baachhat ichh vahai jasudhaa sut pooran keetee |997|

ಅಕ್ರೂರನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಏನೇ ಆಸೆ ಇತ್ತೋ ಅದನ್ನು ಯಶೋದೆಯ ಮಗನಾದ ಕೃಷ್ಣನು ನೆರವೇರಿಸಿದನು.೯೯೭.

ਪੂਰਨ ਕੈ ਮਨਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਲੈ ਫਿਰਿ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ॥

pooran kai manasaa tih kee sang aoodhav lai fir dhaam ayo |

ಅಕ್ರೂರನ ಆಸೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಿ ಉಧವನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಕೃಷ್ಣ ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದನು

ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਕੈ ਮੰਗਨ ਲੋਗ ਬੁਲਾਇ ਗਵਾਵਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਰਾਗ ਗਯੋ ॥

grih aae kai mangan log bulaae gavaavat bhayo tih raag gayo |

ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ವೈದ್ಯಾಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ಕರೆಸಿ ಸಂತಸಗೊಂಡು ಅವರಿಗೆ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ದಾನಗಳನ್ನು ದಾನವಾಗಿ ನೀಡಲಾಯಿತು

ਤਿਨ ਊਪਰ ਰੀਝਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਢਿ ਦਾਨ ਦਯੋ ॥

tin aoopar reejh kahai kab sayaam ghano grih te kadt daan dayo |

ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚುಪಟ್ಟು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಸಾಕಷ್ಟು ದಾನ ಮಾಡಿದರು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್.

ਮਨੋ ਤਾ ਜਸ ਤੇ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਅਬ ਕੇ ਦਿਨ ਲਉ ਦਿਨ ਸੇਤ ਭਯੋ ॥੯੯੮॥

mano taa jas te mrit manddal mai ab ke din lau din set bhayo |998|

ಈ ಕಾಯಿದೆಯಿಂದ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ತುಂಬಾ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯಾಯಿತು, ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಈ ಹೊಗಳಿಕೆಯಿಂದ ಇಂದಿನವರೆಗೂ, ಸಾವಿನ ಗೋಳದಲ್ಲಿ ಹಗಲು ಬಿಳಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.998.

ਅਕ੍ਰੂਰ ਸਿਆਮ ਕੇ ਧਾਮਹਿ ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਓ ॥

akraoor siaam ke dhaameh aae kai sree jadubeer ke paaein laagio |

ಅಕ್ರೂರನು ಕೃಷ್ಣನ ಅರಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅವನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದನು

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰਿ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗਿਓ ॥

kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataar saraahan laagio |

ಅವನು ಕಂಸ ಮತ್ತು ಬಕಾಸುರನ ಕೊಂದ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಹೊಗಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥

aaur gee sudh bhool sabhai har kee upamaa ras bheetar paagio |

(ಅವನು) ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಮರೆತು, (ಕೇವಲ) ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ಸಾಮ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದನು.

ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਿਯੋ ਮਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥੯੯੯॥

aanand beech badtiyo man ke man ko dukh tho jitano sabh bhaagio |999|

ಅಂತಹ ಹೊಗಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಮರೆತು, ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.999.

ਦੇਵਕੀ ਲਾਲ ਗੁਪਾਲ ਅਹੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਦਿਆਲ ਇਹੈ ਜੀਯ ਧਾਰਿਓ ॥

devakee laal gupaal aho nand laal diaal ihai jeey dhaario |

ಈ ಕೃಷ್ಣನು ದೇವಕಿಯ ಮಗ, ಅವನು ಕೃಪೆಯಿಂದ ನಂದನ ಮಗನಾದನು

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾ ਜਦੁਬੀਰ ਉਚਾਰਿਓ ॥

kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataa jadubeer uchaario |

ಅವನು ಕಂಸನನ್ನು ಕೊಂದನು ಮತ್ತು ಬಕಾಸುರನ ಹೃದಯವನ್ನು ಸಹ ಸೀಳಿದನು, ಅವನನ್ನು ಯಾದವರ ವೀರ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ

ਹੇ ਅਘ ਕੇ ਰਿਪੁ ਹੇ ਰਿਪੁ ਕੇਸੀ ਕੇ ਹੇ ਕੁਪਿ ਜਾਹਿ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤਿ ਮਾਰਿਓ ॥

he agh ke rip he rip kesee ke he kup jaeh trinaavrat maario |

ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ಕೇಶಿಯ ಕೊಲೆಗಾರ, ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳ ನಾಶಕ ಮತ್ತು ತೃಣವ್ರತದ ಕೊಲೆಗಾರ

ਤਾ ਅਬ ਰੂਪ ਦਿਖਾਇ ਹਮੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੦੦੦॥

taa ab roop dikhaae hamai hamaro sabh paap bidaa kar ddaario |1000|

ನಿಮ್ಮ ಮುಖವನ್ನು ನನಗೆ ತೋರಿಸುತ್ತಾ, ನೀವು ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਚੋਰ ਹੈ ਸਾਧਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋ ਸੁਖ ਕੋ ਬਰੁ ਦਾਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥

chor hai saadhan ke dukh ko sukh ko bar daaeik sayaam uchaario |

ಹೇ ಶ್ಯಾಮ್! ನೀನು ಕಳ್ಳ (ಆದರೆ) ಸಂತರ ದುಃಖಗಳನ್ನು (ಕದಿಯುವ) ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುವವನು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ.

ਹੈ ਠਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਚੀਰਨ ਕੋ ਭਟ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੰਸ ਸੋ ਬੀਰ ਪਛਾਰਿਓ ॥

hai tthag gvaaran cheeran ko bhatt hai jin kans so beer pachhaario |

ಕೃಷ್ಣನು ಪರಾಕ್ರಮಿ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ, ಸಂತರ ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವವನು, ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸೌಕರ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡುವವನು, ಗೋಪಿಯರ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಕದ್ದ ಕೊಲೆಗಡುಕ ಮತ್ತು ಕಂಸನ ಯೋಧರನ್ನು ಉರುಳಿಸುವವನು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਹੁ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਰੁ ਬੈਦ ਹੈ ਜਾ ਸਭ ਲੋਗ ਜੀਯਾਰਿਓ ॥

kaaeir hai bahu paapan te ar baid hai jaa sabh log jeeyaario |

ಅವನು ಪಾಪಗಳಿಂದ ದೂರವಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ಜನರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ

ਪੰਡਿਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨਿ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦੁ ਕੋ ਭੇਦ ਸਵਾਰਿਓ ॥੧੦੦੧॥

panddit hai kab sayaam kahai jin chaaro ee bed ko bhed savaario |1001|

ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳ 1001 ರ ರಹಸ್ಯಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಪರಮ ಪಂಡಿತ ಅದೇ ಕೃಷ್ಣ ಎಂದು ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥

yau keh kai jadubeer ke so kab sayaam kahai utth paae pariyo |

ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅಕ್ರೂರನು ಕೃಷ್ಣನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದನು

ਹਰਿ ਕੀ ਬਹੁ ਬਾਰ ਸਰਾਹ ਕਰੀ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਹਰਿਯੋ ॥

har kee bahu baar saraah karee dukh tho jitano chhin beech hariyo |

ಅವನು ಅವನನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಶ್ಲಾಘಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳು ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡವು

ਅਰੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਯੋ ॥

ar taa chhab ke jas uch mahaa kab ne bidh yaa mukh te uchariyo |

(ಮತ್ತು) ಆ ದೃಶ್ಯದ ಉನ್ನತ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಯಶ್ ಅನ್ನು ಕವಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಬಾಯಿಂದ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੰਜੋਅ ਕਉ ਪੈਨ੍ਰਹਿ ਤਨੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਸੰਗਿ ਲਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਯੋ ॥੧੦੦੨॥

har naam sanjoa kau painreh tanai sabh paapan sang lariyo na ttariyo |1002|

ದುಷ್ಟರ ವಿರುದ್ಧ ನಿರ್ಭೀತಿಯಿಂದ ಹೋರಾಡಲು ಅಕ್ರೂರನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಕವಚವನ್ನು ಧರಿಸಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮನಾದನೆಂದು ಕವಿಯು ಈ ಚಮತ್ಕಾರದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಹೀಗೆ ವರ್ಣಿಸಿದ್ದಾರೆ.೧೦೦೨.

ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਰਿ ਕਾਨਰ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮ ਹੀ ਮੁਰ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥

fir yau kar kaanar kee upamaa har jee tum hee mur satr pachhaariyo |

ಆಗ ಅವರು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಈ ರೀತಿ ಅನುಕರಿಸಿದರು, ಓ ಹರಿಜಿ! 'ಮುರ್' (ಹೆಸರು) ಶತ್ರುವನ್ನು ಜಯಿಸಿದವರು ನೀವೇ.

ਤੈ ਹੀ ਮਰੇ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਕਮਧ ਸੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥

tai hee mare tripuraar kamadh su raavan maar ghano ran paariyo |

ನಂತರ ಅವನು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ ಹೇಳಿದನು, ಓ ಕರ್ತನೇ (ಕೃಷ್ಣಾ)! ನೀನು ಮುರ್ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಕೊಂದು ಕಬಂಧ ಮತ್ತು ರಾವಣ ಮೊದಲಾದವರನ್ನು ಭೀಕರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಕೊಂದಿದ್ದೀ

ਲੰਕ ਦਈ ਅਰਿ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕਉ ਸੀਅ ਕੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਫਿਰਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

lank dee ar bhraatar kau seea ko sang lai fir aaudh sidhaariyo |

ನೀನು ಲಂಕಾ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ನೀನೇ ಸೀತೆಯೊಡನೆ ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಹೋದೆ.

ਤੈ ਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀਏ ਸਭ ਹੀ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੦੦੩॥

tai hee charitr kee sabh hee ham jaanat hai ih bhaat uchaariyo |1003|

ಈ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಹಸಗಳನ್ನು ನೀವೇ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ನಾನು ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.1003.

ਹੇ ਕਮਲਾਪਤਿ ਹੇ ਗਰੁੜਧ੍ਵਜ ਹੇ ਜਗਨਾਇਕ ਕਾਨ੍ਰਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

he kamalaapat he garurradhvaj he jaganaaeik kaanreh kahiyo hai |

ಲಚ್ಮಿಯ ಪತಿ! ಓ ಗರುಡ ಧುಜಾ! ಓ ಲೋಕದ ಒಡೆಯನೇ! (ನೀವು ಮಾತ್ರ) ಕಾನ್ಹ್ ಎಂದು (ಹೆಸರಿನಿಂದ) ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਹੇ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਸਭ ਹੀ ਤੁਮਰੀ ਭ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥

he jadubeer kaho bateeyaa sabh hee tumaree bhrit lok bhayo hai |

ಓ ಗರುಡ ಬ್ಯಾನರ್! ಓ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಸ್ವಾಮಿ! ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ಲಾರ್ಡ್! ನನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳು, ನೀನು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಆಸರೆ

ਮੇਰੀ ਹਰੋ ਮਮਤਾ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥

meree haro mamataa har joo ih bhaat kahiyo har cheen layo hai |

ಓ ದೇವರೇ! ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ ಈ ರೀತಿಯ ಮಾತು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿತು.

ਡਾਰਿ ਦਈ ਮਮਤਾ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਮੋਨਹਿ ਧਾਰ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੦੦੪॥

ddaar dee mamataa tih pai soaoo moneh dhaar kai baitth rahiyo hai |1004|

ಅಕ್ರೂರನು ತನ್ನ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ನನ್ನತನದಿಂದ ವಿಮೋಚನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನಾದರೂ ಹೇಳಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಕೃಷ್ಣ ಊಹಿಸಿದನು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ ಅವನಿಗೆ ವರವನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಅಕ್ರೂರನ ನನ್ನತನವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಮೌನವಾಗಿ ಕುಳಿತನು.1004.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਅਕ੍ਰੂਰ ਸੋ ॥

kaanrah joo baach akraoor so |

ಅಕ್ರೂರನನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಕೃಷ್ಣನ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਐ ਹੋ ਚਚਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕਉ ਸਮਝੇ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਰਿ ਚੀਨੋ ॥

aai ho chachaa jadubeer kahiyo ham kau samajhe bin tai har cheeno |

ಓ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ! ನನ್ನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ, ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಭಗವಂತನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದೀರಿ

ਤਾ ਤੇ ਲਡਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਿਹ ਤੇ ਸੁਖ ਹੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥

taa te laddaavahu mohi kahiyo jih te sukh ho at hee muhi jee no |

ನನ್ನ ಜೀವನವು ಆರಾಮದಾಯಕವಾಗಲು ನನಗೆ ಆರಾಮವನ್ನು ಕೊಡು

ਆਇਸ ਮੋ ਬਸੁਦੇਵਹ ਜੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਡੇ ਲਖ ਊ ਕਰ ਕੀਨੋ ॥

aaeis mo basudevah jee akraoor badde lakh aoo kar keeno |

ವಾಸುದೇವ್ ನಂತರ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಹಿರಿಯರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದು

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦੦੫॥

taa te na mo ghan sayaam lakhai ih bhaat kahiyo har joo has deeno |1005|

ನಾನು ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ, ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಕೃಷ್ಣ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು.1005.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥

so sun beer prasan bhayo musaleedhar sayaam joo kantth lagaae |

ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ಅಕ್ರೂರನು ಪ್ರಸನ್ನನಾಗಿ ಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಬಲರಾಮ ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡನು

ਸੋਕ ਜਿਤੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਥੇ ਹਰਿ ਕੋ ਤਨ ਭੇਟਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥

sok jite man bheetar the har ko tan bhett sabhai bisaraae |

ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ದುಃಖವನ್ನು ತೊರೆದನು,

ਛੋਟ ਭਤੀਜ ਲਖੇ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਕਰਤਾ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥

chhott bhateej lakhe kar kai kar kai jag ke karataa nahee paae |

ಅವರು (ಅವರನ್ನು) ಚಿಕ್ಕ ಸೋದರಳಿಯರೆಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಪ್ರಪಂಚದ ಮಾಡುವವರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਕਥਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥੧੦੦੬॥

yaa bidh bhee tih tthaur kathaa tih ke kab sayaameh mangal gaae |1006|

ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ಸೋದರಳಿಯರನ್ನು ಕೇವಲ ಸೋದರಳಿಯರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಲ್ಲ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಈ ಕಥೆಯು ಅಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿತು, ಇದನ್ನು ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಅವರು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ ಹಾಡಿದ್ದಾರೆ.1006.