ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 983

ਕਿਤੇ ਬਾਢਵਾਰੀਨ ਕੋ ਕਾਢ ਢੂਕੈ ॥੭॥

kite baadtavaareen ko kaadt dtookai |7|

ಅವುಗಳನ್ನು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರ ಆನೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಲಾಯಿತು.(7)

ਕਿਤੇ ਚੋਟ ਓਟੈ ਕਿਤੇ ਕੋਟਿ ਪੈਠੈ ॥

kite chott ottai kite kott paitthai |

ಅನೇಕರು ಓಟ್ (ಗುರಾಣಿಗಳ) ಗಾಯಗಳನ್ನು (ಶತ್ರುಗಳ) ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ (ಯುದ್ಧ) ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਕਿਤੇ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਸੁਨੇ ਆਨਿ ਐਠੈ ॥

kite raag maaroo sune aan aaitthai |

ಮಾರಣಾಂತಿಕ ರಾಗವನ್ನು ಕೇಳಿ ಅನೇಕ ಜನರು ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਕਿਤੇ ਭੀਰ ਭਾਜੇ ਕਿਤੇ ਸੂਰ ਕੂਟੇ ॥

kite bheer bhaaje kite soor kootte |

ಅನೇಕ ಹೇಡಿಗಳು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಯೋಧರು ಹೊಡೆದಿದ್ದಾರೆ.

ਕਿਤੇ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਰਥੀ ਕ੍ਰੋਰਿ ਲੂਟੇ ॥੮॥

kite baaj maare rathee kror lootte |8|

ಅನೇಕ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ರಥಗಳನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.8.

ਕਹੂੰ ਜ੍ਵਾਨ ਜੇਬੇ ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ॥

kahoon jvaan jebe kahoon baaj maare |

ಎಲ್ಲೋ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟ ಯೋಧರು ('ಜೆಬೆ' 'ಜಿಬಾ') ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೋ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਕਹੂੰ ਭੂਮਿ ਝੂਮੇ ਦਿਤ੍ਰਯਾਦਿਤ ਭਾਰੇ ॥

kahoon bhoom jhoome ditrayaadit bhaare |

ಎಲ್ಲೋ ದಿತಿ ಅದಿತಿಯ ದೊಡ್ಡ ಮಕ್ಕಳು (ವೀರ ಪುತ್ರರು) ಘುಮೇರಿಗಳನ್ನು ತಿಂದು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ.

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਘਾਯਨ ਘਾਏ ਪਧਾਰੇ ॥

kite beer ghaayan ghaae padhaare |

ಅನೇಕ ನಾಯಕರು ಗಾಯಗಳೊಂದಿಗೆ ದೂರ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ

ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਸੋਹੇ ਮਹਾਬੀਰ ਡਾਰੇ ॥੯॥

kite khet sohe mahaabeer ddaare |9|

ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಮಹಾವೀರರು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 9.

ਇਤੈ ਸੂਰ ਕੋਪਿਯੋ ਉਤੈ ਚੰਦ੍ਰ ਧਾਯੋ ॥

eitai soor kopiyo utai chandr dhaayo |

ಇಲ್ಲಿಂದ ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿಂದ ಚಂದ್ರರು ಕೋಪಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ਇਤੈ ਜੋਰਿ ਗਾੜੀ ਅਨੀ ਇੰਦ੍ਰ ਆਯੋ ॥

eitai jor gaarree anee indr aayo |

ಇಲ್ಲಿ, ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ, ಚಂದ್ರನು ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು, ಮತ್ತು ಇಂದ್ರನು ತನ್ನ ಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸಹ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಬಂದನು.

ਉਤੈ ਬੁਧਿ ਬਾਧੀ ਧੁਜਾ ਬੀਰ ਬਾਕੋ ॥

autai budh baadhee dhujaa beer baako |

ಅಲ್ಲಿ, ಪ್ರಬಲ ಬುದ್ಧ (ದೇವರು) ಧ್ವಜವನ್ನು ಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ

ਇਤੋ ਕਾਲ ਕੋਪਿਯੋ ਜਿਤੈ ਕੌਨ ਤਾ ਕੋ ॥੧੦॥

eito kaal kopiyo jitai kauan taa ko |10|

ಒಂದು ಕಡೆ ಬುದ್ಧನು ಧ್ವಜವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲನು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.(10)

ਇਤੈ ਕੋਪਿ ਕੈ ਐਸ ਬਾਚੇ ਸਿਧਾਯੋ ॥

eitai kop kai aais baache sidhaayo |

ಒಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಬ್ರಹ್ಮಪುತ್ರ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು

ਦੁਤਿਯ ਓਰ ਤੇ ਚਾਰਜ ਸੁਕ੍ਰਾ ਰਿਸਾਯੋ ॥

dutiy or te chaaraj sukraa risaayo |

ಶಂಕರ ಆಚಾರ್ಯ ಕೋಪದಿಂದ ಕುಣಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ.

ਕੋਊ ਤੀਰ ਛੋਰੈ ਕੋਊ ਮੰਤ੍ਰ ਡਾਰੈ ॥

koaoo teer chhorai koaoo mantr ddaarai |

ಕೆಲವರು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಜಪ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ਲਿਖੈ ਜੰਤ੍ਰ ਕੇਊ ਕੇਊ ਤੰਤ੍ਰ ਸਾਰੈ ॥੧੧॥

likhai jantr keaoo keaoo tantr saarai |11|

ಕೆಲವರು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಮರುಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.(11)

ਕਿਤੇ ਤੇਗ ਸੂਤੇ ਕਿਤੇ ਬਾਨ ਮਾਰੈ ॥

kite teg soote kite baan maarai |

ಕೆಲವೆಡೆ ಕತ್ತಿಗಳನ್ನು ಹರಿತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಕಡೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ਕਿਤੇ ਗੋਫਨੈ ਗੁਰਜ ਗੋਲੇ ਉਭਾਰੈ ॥

kite gofanai guraj gole ubhaarai |

ಎಲ್ಲೋ ಜೋಲಿಗಳು, ಗೋಜುಗಳು ಮತ್ತು ಚೆಂಡುಗಳನ್ನು ಏರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ਕਿਤੇ ਮੁਗਦ੍ਰ ਠਾਵੈਂ ਕਿਤੇ ਤੀਰ ਛੋਰੈ ॥

kite mugadr tthaavain kite teer chhorai |

ಕೆಲವೆಡೆ ಮುಗ್ದರು ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವೆಡೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੋ ਮੂੰਡ ਫੋਰੈ ॥੧੨॥

kite beer beeraan ko moondd forai |12|

ಎಲ್ಲೋ ಹೀರೋಗಳು ಹೀರೋಗಳ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ (ಅಂದರೆ ಬಾಯಿ ಮುರಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ). 12.

ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰ ਜੂਝੇ ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰ ਟੂਟੇ ॥

kahoon chhatr joojhe kahoon chhatr ttootte |

ಕೆಲವೆಡೆ ಛತ್ರಧಾರಿಗಳು (ರಾಜರು) ಜಗಳವಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವೆಡೆ ಛತ್ರಿಗಳು ಮುರಿದುಹೋಗಿವೆ.

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਤਾਜੀ ਜਿਰਹ ਰਾਜ ਲੂਟੈ ॥

kahoon baaj taajee jirah raaj loottai |

ಎಲ್ಲೋ ರಾಜರ ಉತ್ತಮ ಕುದುರೆಗಳು ಮತ್ತು ರಕ್ಷಾಕವಚಗಳು ಮಲಗಿವೆ.

ਕਿਤੇ ਪਾਸ ਪਾਸੇ ਕਿਤੇ ਝੋਕ ਝੋਰੇ ॥

kite paas paase kite jhok jhore |

ಕೆಲವು ಕುಣಿಕೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿವೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಲುಗಾಡುತ್ತಿವೆ.

ਕਿਤੇ ਛਿਪ੍ਰ ਛੇਕੇ ਕਿਤੇ ਛੈਲ ਛੋਰੇ ॥੧੩॥

kite chhipr chheke kite chhail chhore |13|

ಎಲ್ಲೋ (ವೀರರು) ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಯುವ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. 13.

ਕਿਤੇ ਸੂਰ ਸ੍ਰੋਨਾਨ ਕੇ ਰੰਗ ਰੰਗੇ ॥

kite soor sronaan ke rang range |

ಎಲ್ಲೋ ವೀರರು ರಕ್ತದ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚುತ್ತಾರೆ.

ਬਚੇ ਬੀਰ ਬਾਕਾਨ ਬਾਜੀ ਉਮੰਗੇ ॥

bache beer baakaan baajee umange |

ಎಲ್ಲೋ, ಉಳಿದಿರುವ ಬಂಕಾ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿ ಕುದುರೆಗಳು ಸುತ್ತಲೂ ನೃತ್ಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ.

ਮਹਾ ਭੇਰ ਭਾਰੀ ਮਹਾ ਨਾਦ ਬਾਜੇ ॥

mahaa bher bhaaree mahaa naad baaje |

ಭಯಾನಕ ಘರ್ಜನೆಗಳು ಮತ್ತು ಜೋರಾಗಿ ಸ್ಫೋಟಗಳು ಆಡುತ್ತಿವೆ.

ਇਤੈ ਦੇਵ ਬਾਕੇ ਉਤੈ ਦੈਤ ਗਾਜੇ ॥੧੪॥

eitai dev baake utai dait gaaje |14|

ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ದೈತ್ಯರು ಘರ್ಜಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 14.

ਉਠਿਯੋ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਮਹਾ ਨਾਦ ਭਾਰੋ ॥

autthiyo raag maaroo mahaa naad bhaaro |

ಮಹಾ ಭಯಂಕರ ಮರಣ ರಾಗವು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ਇਤੈ ਸੁੰਭ ਨੈਸੁੰਭ ਦਾਨੋ ਸੰਭਾਰੋ ॥

eitai sunbh naisunbh daano sanbhaaro |

ಸಾವಿನ ಹಾಡು ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿತ್ತು ಆದರೆ ಸುನ್ಭ್ ಮತ್ತು ನಿಸುನ್ಭ್ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿದ್ದರು.

ਬਿੜਾਲਾਛ ਜ੍ਵਾਲਾਛ ਧੂਮ੍ਰਾਛ ਜੋਧੇ ॥

birraalaachh jvaalaachh dhoomraachh jodhe |

ಬೆನ್ನು ತೋರಿಸಿದವರಿಗೆ ಸಿಗುವ ಹಾಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಜಗಳವಾಡುತ್ತಿದ್ದರು

ਹਟੇ ਨ ਹਠੀਲੇ ਕਿਸੂ ਕੇ ਪ੍ਰਬੋਧੇ ॥੧੫॥

hatte na hattheele kisoo ke prabodhe |15|

ಅವನ ತಾಯಿಯ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವಮಾನ.(15)

ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਮਹਾ ਖੇਤ ਭਾਰੀ ॥

pariyo loh gaarro mahaa khet bhaaree |

ಘಮಸಾನ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಆಯುಧಗಳಿವೆ.

ਇਤੈ ਦੇਵ ਕੋਪੇ ਉਤੈ ਵੈ ਹਕਾਰੀ ॥

eitai dev kope utai vai hakaaree |

ಇಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಕೋಪಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅವರು (ರಾಕ್ಷಸರು) ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਜੁਰੇ ਆਨਿ ਦੋਊ ਭੈਯਾ ਕੌਨ ਭਾਜੈ ॥

jure aan doaoo bhaiyaa kauan bhaajai |

ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರರು ಸೇರಿಕೊಂಡರು, ಯಾರು (ಅವರಲ್ಲಿ) ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਤਾ ਕੀ ਸੁ ਮਾਤਾਨ ਲਾਜੈ ॥੧੬॥

chale bhaaj taa kee su maataan laajai |16|

(ಯಾರು) ಓಡಿಹೋದರೂ, ಅವನ ತಾಯಿ ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತಾಳೆ. 16.

ਜੁਰੇ ਆਨਿ ਭਾਈ ਭੈਯਾ ਕੌਨ ਹਾਰੈ ॥

jure aan bhaaee bhaiyaa kauan haarai |

ಇಬ್ಬರೂ ಸಹೋದರರು ಜಗಳವಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಯಾವ ಸಹೋದರ ಸೋಲುತ್ತಾನೆ.

ਮਰੈ ਸਾਚੁ ਪੈ ਪਾਵ ਪਾਛੇ ਨ ਡਾਰੈ ॥

marai saach pai paav paachhe na ddaarai |

ನಿಜ, ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಹಿಂದೆ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ.

ਭਰੇ ਛੋਭ ਛਤ੍ਰੀ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਨਾਚਿਯੋ ॥

bhare chhobh chhatree mahaa rudr naachiyo |

ಛತ್ರಿಗಳು ಕ್ರೋಧದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಮಹಾ ರುದ್ರನು ನರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਮਹਾ ਲੋਹ ਮਾਚਿਯੋ ॥੧੭॥

pariyo loh gaarro mahaa loh maachiyo |17|

ಬಹಳ ಭೀಕರವಾದ ಯುದ್ಧ ನಡೆದಿದೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಆಯುಧಗಳು ಬಿದ್ದಿವೆ. 17.

ਹਠੇ ਐਠਿਯਾਰੇ ਹਠੀ ਐਂਠਿ ਕੈ ਕੈ ॥

hatthe aaitthiyaare hatthee aaintth kai kai |

ಹಠಮಾರಿ ಯೋಧರು ಹಠಮಾರಿ

ਮਹਾ ਜੁਧ ਸੌਡੀ ਮਹਾ ਹੀ ਰਿਸੈ ਕੈ ॥

mahaa judh sauaddee mahaa hee risai kai |

ಮತ್ತು ಮಹಾಯುದ್ಧವನ್ನು ಹೊತ್ತವರು ('ಸೌದಿ') ಕೆರಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ਮਹਾ ਸੂਲ ਸੈਥੀਨ ਕੇ ਵਾਰ ਛੰਡੇ ॥

mahaa sool saitheen ke vaar chhandde |

ಮಹಾನ್ ತ್ರಿಶೂಲಗಳ ಮತ್ತು ಸೈಹತಿಗಳ ಯುದ್ಧಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ.

ਇਤੇ ਦੈਤ ਬਾਕੇ ਉਤੇ ਦੇਵ ਮੰਡੇ ॥੧੮॥

eite dait baake ute dev mandde |18|

ಇಲ್ಲಿ ದೈತ್ಯರೂ ಇದ್ದಾರೆ ದೇವತೆಗಳೂ ಇದ್ದಾರೆ. 18.

ਇਤੈ ਦੇਵ ਰੋਹੇ ਉਤੇ ਦੈਤ ਕੋਪੇ ॥

eitai dev rohe ute dait kope |

ಇಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸರು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ਭਜੈ ਨਾਹਿ ਗਾੜੇ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪਾਇ ਰੋਪੇ ॥

bhajai naeh gaarre prithee paae rope |

ಒಂದು ಕಡೆ ದೇವತೆಗಳು ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ದಿ

ਤਬੈ ਬਿਸਨ ਜੂ ਮੰਤ੍ਰ ਐਸੇ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

tabai bisan joo mantr aaise bichaariyo |

ದೇವರುಗಳು ತಮ್ಮ ಪಾದಗಳನ್ನು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಭದ್ರವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು.

ਮਹਾ ਸੁੰਦਰੀ ਏਸ ਕੋ ਭੇਸ ਧਾਰਿਯੋ ॥੧੯॥

mahaa sundaree es ko bhes dhaariyo |19|

ವಿಷ್ಣುವು ಅಂತಹ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಪಠಿಸಿದನು, ಅವನು ಸ್ವತಃ ಸುಂದರ ಮಹಿಳೆಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟನು.(19)

ਮਹਾ ਮੋਹਨੀ ਭੇਸ ਧਾਰਿਯੋ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥

mahaa mohanee bhes dhaariyo kanrahaaee |

ವಿಷ್ಣು ('ಕನ್ಹೈ'-ಕಾನ್) ಮಹಾ ಮೋಹಿನಿಯ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದನು.

ਜਿਨੈ ਨੈਕ ਹੇਰਿਯੋ ਰਹਿਯੋ ਸੋ ਲੁਭਾਈ ॥

jinai naik heriyo rahiyo so lubhaaee |

ಅವನು ಮಹಾನ್ ಮೋಹಕನ ವೇಷ; ಅವನನ್ನು ನೋಡಿದ ಯಾವುದೇ ದೇಹವು ಆಕರ್ಷಿತವಾಯಿತು.

ਇਤੈ ਦੈਤ ਬਾਕੇ ਉਤੈ ਦੇਵ ਸੋਹੈ ॥

eitai dait baake utai dev sohai |

ಒಂದು ಕಡೆ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ದೆವ್ವಗಳು.

ਦੁਹੂ ਛੋਰਿ ਦੀਨੋ ਮਹਾ ਜੁਧ ਮੋਹੈ ॥੨੦॥

duhoo chhor deeno mahaa judh mohai |20|

ಅವಳ ನೋಟದಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತರಾದ ಇಬ್ಬರೂ ಹೋರಾಟವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರು.(20)

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹಿರಾ

ਕਾਲਕੂਟ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਸਿਵ ਕੇ ਦਏ ਬਨਾਇ ॥

kaalakoott ar chandramaa siv ke de banaae |

(ಹಂಚಿಕೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ), ವಿಷ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನನ್ನು ಶಿವನಿಗೆ ನೀಡಲಾಯಿತು,

ਐਰਾਵਤਿ ਤਰੁ ਉਚਸ੍ਰਵਿ ਹਰਹਿ ਦਏ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੨੧॥

aairaavat tar uchasrav hareh de sukh paae |21|

ಮತ್ತು ಐರಾವತ ಆನೆಗಳು, ಕಾಲ್ಪನಿಕ-ಮರ ಮತ್ತು ಪೌರಾಣಿಕ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಸಾಂತ್ವನಕ್ಕಾಗಿ ಭಗವಾನ್ ಇಂದ್ರನಿಗೆ ನೀಡಲಾಯಿತು.(21)

ਕੌਸਤਕ ਮਨਿ ਅਰੁ ਲਛਿਮੀ ਆਪੁਨ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ॥

kauasatak man ar lachhimee aapun lee mangaae |

ಕಾಯೋಸ್ಟಿಕ್ ಮಣಿ (ಸಮುದ್ರದಿಂದ ಹೊರಬಂದ ಮುತ್ತು), ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮಿ (ಮಹಿಳೆ), ಅವನು (ಶಿವನು) ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ವಹಿಸಿಕೊಂಡನು.

ਦੇਵ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅਸੁਰਨ ਸੁਰਾ ਬਾਟਤ ਪਏ ਬਨਾਇ ॥੨੨॥

dev amrit asuran suraa baattat pe banaae |22|

ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಅಮೃತವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸವನ್ನು ದೆವ್ವಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಲಾಯಿತು.(22)

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು:

ਰੰਭਾ ਔਰ ਧਨੰਤਰ ਲਿਯੋ ॥

ranbhaa aauar dhanantar liyo |

ರಂಭಾ (ಅಪಾಚಾರ) ಮತ್ತು ಧನಂತರಿ (ವೇದ) ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು.

ਸਭ ਜਗ ਕੇ ਸੁਖ ਕਾਰਨ ਦਿਯੋ ॥

sabh jag ke sukh kaaran diyo |

ಪ್ರಪಂಚದ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.

ਤੀਨਿ ਰਤਨ ਦਿਯ ਔਰੁ ਨਿਕਾਰੇ ॥

teen ratan diy aauar nikaare |

(ಅವನು) ಇನ್ನೂ ಮೂರು ಆಭರಣಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.

ਤੁਮਹੂੰ ਤਿਨੋ ਲਖਤ ਹੋ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥੨੩॥

tumahoon tino lakhat ho payaare |23|

(ಯಾರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರು) ಹೋಗಿ ನೋಡಿ ಆತ್ಮೀಯರೇ. 23.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯಂ:

ਰੀਝਿ ਰਹੇ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਸੁਰਾਸਰ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰ ਅਸੋਕੁਪਜਾਯੋ ॥

reejh rahe chhab her suraasar sok nivaar asokupajaayo |

ಅವನ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ನೋಡಿ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸರು ತಮ್ಮ ದುಃಖವನ್ನು ಮರೆತು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು.

ਛੋਰਿ ਬਿਵਾਦ ਕੌ ਦੀਨ ਦੋਊ ਸੁਭ ਭਾਗ ਭਰਿਯੋ ਸਬਹੂੰ ਹਰਿ ਭਾਯੋ ॥

chhor bivaad kau deen doaoo subh bhaag bhariyo sabahoon har bhaayo |

ಇಬ್ಬರೂ ಜಗಳವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಮಂಗಳಕರವಾದ ವಿಷ್ಣುವು (ಮಹಾ ಮೋಹನಿ ಎಂದರ್ಥ) ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು.

ਕੁੰਜਰ ਕੀਰ ਕਲਾਨਿਧਿ ਕੇਹਰਿ ਮਾਨ ਮਨੋਜਵ ਹੇਰਿ ਹਿਰਾਯੋ ॥

kunjar keer kalaanidh kehar maan manojav her hiraayo |

ಆನೆ, ಗಿಳಿ, ಚಂದ್ರ, ಸಿಂಹ ಮತ್ತು ಕಾಮದೇವ (ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ) ಸಹ ತಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವು.

ਜੋ ਤਿਨ ਦੀਨ ਸੁ ਲੀਨ ਸਭੋ ਹਸਿ ਕਾਹੂੰ ਨ ਹਾਥ ਹਥਿਆਰ ਉਚਾਯੋ ॥੨੪॥

jo tin deen su leen sabho has kaahoon na haath hathiaar uchaayo |24|

ಅವನು (ಮಹಾ ಮೋಹಿನಿ) ಕೊಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ನಗುತ್ತಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಅವನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಯುಧವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. 24.

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

bhujang chhand |

ಭುಜಂಗ್ ಪದ್ಯ:

ਇਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਟ੍ਰਯੋ ਉਨੈ ਮਦ੍ਰਯ ਦੀਨੋ ॥

einai amrit baattrayo unai madray deeno |

ಅವಳ ಮೋಡಿಯಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತರಾದ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ದೆವ್ವಗಳು ತಮ್ಮ ದುಃಖಗಳನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದರು.

ਛਲੇ ਛਿਪ੍ਰ ਛੈਲੀ ਛਲੀ ਭੇਸ ਕੀਨੋ ॥

chhale chhipr chhailee chhalee bhes keeno |

ಅವಳಿಂದ ಆಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಕುಂದುಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಜಗಳಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದರು.

ਮਹਾ ਬਸਤ੍ਰ ਧਾਰੇ ਇਤੈ ਆਪੁ ਸੋਹੈ ॥

mahaa basatr dhaare itai aap sohai |

ಆನೆ, ಗಿಳಿಗಳು, ಚಂದ್ರ, ಸಿಂಹಗಳು ಮತ್ತು ಮನ್ಮಥ ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತವೆ.

ಸೂಚಿ (1 - 1428)

ಜಾಪು ಪುಟ: 1 - 10

ಅಕಾಲ ಉಸ್ತಾತ್ ಪುಟ: 11 - 38

ಬಚಿತ್ತರ ನಾಟಕ ಪುಟ: 39 - 73

ಚಾಂಡಿ ಚರಿತ್ರ ಉಕಟ್ ಬಿಲಾಸ್ ಪುಟ: 74 - 99

ಚಾಂಡಿ ಚರಿತ್ರ ಪುಟ: 100 - 118

ವಾರ್ ಶ್ರೀ ಭಗೌತಿ ಜೀ ಕಿ ಪುಟ: 119 - 126

ಜ್ಞಾನ ಪ್ರಬೋಧ ಪುಟ: 127 - 154

ಚೌಬೀಸ್ ಅವತಾರ್ ಪುಟ: 155 - 610

ಬ್ರಹ್ಮ ಅವತಾರ್ ಪುಟ: 611 - 634

ರುದ್ರ ಅವತಾರ್ ಪುಟ: 635 - 708

ಶಬದ್ ಹಜಾರೆ ಪುಟ: 709 - 712

33 ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಪುಟ: 712 - 716

ಖಾಲ್ಸಾ ಮಹಿಮಾ ಪುಟ: 716 - 716

ಶಸ್ತ್ರ ನಾಮ ಮಾಲಾ ಪುಟ: 717 - 808

ಚರಿತ್ರೋಪಖ್ಯಾನ್ ಪುಟ: 809 - 1388

ಜಫರ್‌ನಾಮಾ ಪುಟ: 1389 - 1394

ಹಿಕಾಯತ್ ಪುಟ: 1394 - 1428