ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 263

ਤਨ ਸੁਭਤ ਸੁਰੰਗੰ ਛਬਿ ਅੰਗ ਅੰਗੰ ਲਜਤ ਅਨੰਗੰ ਲਖ ਨੈਣੰ ॥

tan subhat surangan chhab ang angan lajat anangan lakh nainan |

ಸುಂದರವಾದ ಆಕೃತಿಯ ದೇಹವು ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಅಂಗಗಳ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಕಾಮದೇವನು ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਸੋਭਿਤ ਕਚਕਾਰੇ ਅਤ ਘੁੰਘਰਾਰੇ ਰਸਨ ਰਸਾਰੇ ਮ੍ਰਿਦ ਬੈਣੰ ॥

sobhit kachakaare at ghungharaare rasan rasaare mrid bainan |

ಅವನ ಆಕರ್ಷಕ ದೇಹ ಮತ್ತು ಸೊಗಸಾದ ಅಂಗಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಪ್ರೀತಿಯ ದೇವರು ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಬೆನ್ನಿನ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲು ಮತ್ತು ಮಧುರವಾದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ

ਮੁਖਿ ਛਕਤ ਸੁਬਾਸੰ ਦਿਨਸ ਪ੍ਰਕਾਸੰ ਜਨੁ ਸਸ ਭਾਸੰ ਤਸ ਸੋਭੰ ॥

mukh chhakat subaasan dinas prakaasan jan sas bhaasan tas sobhan |

ಅವನ ಮುಖವು ಪರಿಮಳಯುಕ್ತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನಂತೆ ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ਰੀਝਤ ਚਖ ਚਾਰੰ ਸੁਰਪੁਰ ਪਯਾਰੰ ਦੇਵ ਦਿਵਾਰੰ ਲਖਿ ਲੋਭੰ ॥੬੦੧॥

reejhat chakh chaaran surapur payaaran dev divaaran lakh lobhan |601|

ಅವನನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆನಂದವಾಯಿತು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳ ನಿವಾಸದ ಜನರು ಅವನನ್ನು ನೋಡಲು ಹಿಂಜರಿಯುವುದಿಲ್ಲ.601.

ਕਲਸ ॥

kalas |

ಕಲಾಸ್

ਚੰਦ੍ਰਹਾਸ ਏਕੰ ਕਰ ਧਾਰੀ ॥

chandrahaas ekan kar dhaaree |

ಅವನ ಒಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರಹಾಸ ಎಂಬ ಖಡ್ಗವಿತ್ತು

ਦੁਤੀਆ ਧੋਪੁ ਗਹਿ ਤ੍ਰਿਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥

duteea dhop geh tritee kattaaree |

ಎರಡನೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಧೋಪ್ ಎಂಬ ಇನ್ನೊಂದು ತೋಳು ಮತ್ತು ಮೂರನೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಈಟಿ ಇತ್ತು

ਚਤ੍ਰਥ ਹਾਥ ਸੈਹਥੀ ਉਜਿਆਰੀ ॥

chatrath haath saihathee ujiaaree |

ಅವನ ನಾಲ್ಕನೆಯ ಹಸ್ತದಲ್ಲಿ ಚೂಪಾದ ಮಿನುಗುವ ಸೈಹತಿ ಎಂಬ ಆಯುಧವಿತ್ತು.

ਗੋਫਨ ਗੁਰਜ ਕਰਤ ਚਮਕਾਰੀ ॥੬੦੨॥

gofan guraj karat chamakaaree |602|

ಅವನ ಐದನೇ ಕೈ ಮತ್ತು ಆರನೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ಗದೆ ಮತ್ತು ಗೋಫನ್ ಎಂಬ ಆಯುಧವಿತ್ತು.602.

ਤ੍ਰਿਭੰਗੀ ਛੰਦ ॥

tribhangee chhand |

ತ್ರಿಭಂಗಿ ಚರಣ

ਸਤਏ ਅਸ ਭਾਰੀ ਗਦਹਿ ਉਭਾਰੀ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਸੁਧਾਰੀ ਛੁਰਕਾਰੀ ॥

sate as bhaaree gadeh ubhaaree trisool sudhaaree chhurakaaree |

ಅವನ ಏಳನೇ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಭಾರವಾದ ಮತ್ತು ಊದಿಕೊಂಡ ಗದೆ ಇತ್ತು ಮತ್ತು

ਜੰਬੂਵਾ ਅਰ ਬਾਨੰ ਸੁ ਕਸਿ ਕਮਾਨੰ ਚਰਮ ਅਪ੍ਰਮਾਨੰ ਧਰ ਭਾਰੀ ॥

janboovaa ar baanan su kas kamaanan charam apramaanan dhar bhaaree |

ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತ್ರಿಶೂಲ, ಪಿಂಕರ್, ಬಾಣ, ಬಿಲ್ಲು ಇತ್ಯಾದಿ ಆಯುಧಗಳು ಮತ್ತು ಬಾಹುಗಳಿದ್ದವು.

ਪੰਦ੍ਰਏ ਗਲੋਲੰ ਪਾਸ ਅਮੋਲੰ ਪਰਸ ਅਡੋਲੰ ਹਥਿ ਨਾਲੰ ॥

pandre galolan paas amolan paras addolan hath naalan |

ಅವನ ಹದಿನೈದನೆಯ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೋಳಿನಂತಿರುವ ಗುಳಿಗೆಯ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಫರ್ಸಾ ಎಂಬ ಆಯುಧಗಳಿದ್ದವು.

ਬਿਛੂਆ ਪਹਰਾਯੰ ਪਟਾ ਭ੍ਰਮਾਯੰ ਜਿਮ ਜਮ ਧਾਯੰ ਬਿਕਰਾਲੰ ॥੬੦੩॥

bichhooaa paharaayan pattaa bhramaayan jim jam dhaayan bikaraalan |603|

ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹುಲಿಯ ಉಗುರುಗಳ ಆಕಾರದ ಉಕ್ಕಿನ ಕೊಕ್ಕೆಯ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಭಯಂಕರವಾದ ಯಮನಂತೆ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದನು.603.

ਕਲਸ ॥

kalas |

ಕಲಾಸ್

ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਮੁਖ ਏਕ ਉਚਾਰੰ ॥

siv siv siv mukh ek uchaaran |

ಅವನು ಒಂದೇ ಮುಖದಿಂದ ಶಿವನ ಹೆಸರನ್ನು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.

ਦੁਤੀਅ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਨਕੀ ਨਿਹਾਰੰ ॥

duteea prabhaa jaanakee nihaaran |

ಎರಡನೆಯದರಿಂದ ಅವನು ಸೀತೆಯ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು

ਤ੍ਰਿਤੀਅ ਝੁੰਡ ਸਭ ਸੁਭਟ ਪਚਾਰੰ ॥

triteea jhundd sabh subhatt pachaaran |

ಮೂರನೆಯದರಿಂದ ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಯೋಧರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು

ਚਤ੍ਰਥ ਕਰਤ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰੰ ॥੬੦੪॥

chatrath karat maar hee maaran |604|

ನಾಲ್ಕನೆಯದರಿಂದ ಅವನು "ಕೊಲ್, ಕಿಲ್ಲ".604 ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದನು.

ਤ੍ਰਿਭੰਗੀ ਛੰਦ ॥

tribhangee chhand |

ತ್ರಿಭಂಗಿ ಚರಣ

ਪਚਏ ਹਨਵੰਤੰ ਲਖ ਦੁਤ ਮੰਤੰ ਸੁ ਬਲ ਦੁਰੰਤੰ ਤਜਿ ਕਲਿਣੰ ॥

pache hanavantan lakh dut mantan su bal durantan taj kalinan |

ಐದನೆಯ (ಮುಖ್ಯವಾಗಿ) ರಾವಣನು ದೊಡ್ಡ ದೇವತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಹನುಮಂತನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ವಿಚಲಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਛਠਏ ਲਖਿ ਭ੍ਰਾਤੰ ਤਕਤ ਪਪਾਤੰ ਲਗਤ ਨ ਘਾਤੰ ਜੀਅ ਜਲਿਣੰ ॥

chhatthe lakh bhraatan takat papaatan lagat na ghaatan jeea jalinan |

ತನ್ನ ಐದನೇ ಮುಖದಿಂದ ಅವನು ಹನುಮಂತನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಮಂತ್ರವನ್ನು ಮಹಾವೇಗದಲ್ಲಿ ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿದನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೆಳೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನ ಆರನೆಯ ತಲೆಯಿಂದ ಅವನು ಬಿದ್ದ ತನ್ನ ಸಹೋದರ ಕುಂಭಕರ್ಣನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಹೃದಯವು ಉರಿಯುತ್ತಿತ್ತು.

ਸਤਏ ਲਖਿ ਰਘੁਪਤਿ ਕਪ ਦਲ ਅਧਪਤਿ ਸੁਭਟ ਬਿਕਟ ਮਤ ਜੁਤ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥

sate lakh raghupat kap dal adhapat subhatt bikatt mat jut bhraatan |

ಏಳನೆಯ ರಾಮನು ವಾನರ ಸೈನ್ಯದ ರಾಜ (ಸುಗ್ರೀವ) ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಉಗ್ರ ಯೋಧರ (ಲಚ್ಮಣ) ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ (ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿರುವ) ಚಂದ್ರನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.

ਅਠਿਓ ਸਿਰਿ ਢੋਰੈਂ ਨਵਮਿ ਨਿਹੋਰੈਂ ਦਸਯਨ ਬੋਰੈਂ ਰਿਸ ਰਾਤੰ ॥੬੦੫॥

atthio sir dtorain navam nihorain dasayan borain ris raatan |605|

ಅವನ ಏಳನೆಯ ತಲೆಯಿಂದ ಅವನು ರಾಮನನ್ನು ಮತ್ತು ವಾನರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಮತ್ತು ಇತರ ಪ್ರಬಲ ಯೋಧರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವನು ತನ್ನ ಎಂಟು ತಲೆಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಒಂಬತ್ತನೆಯ ತಲೆಯಿಂದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಮೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಕೋಪದಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದನು.605.

ਚੌਬੋਲਾ ਛੰਦ ॥

chauabolaa chhand |

ಚಾಬೋಲಾ ಸ್ಟಾಂಜಾ

ਧਾਏ ਮਹਾ ਬੀਰ ਸਾਧੇ ਸਿਤੰ ਤੀਰ ਕਾਛੇ ਰਣੰ ਚੀਰ ਬਾਨਾ ਸੁਹਾਏ ॥

dhaae mahaa beer saadhe sitan teer kaachhe ranan cheer baanaa suhaae |

ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿಗಳು ತಮ್ಮ ಬಿಳಿ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿ ತಮ್ಮ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಸುಂದರವಾದ ಉಡುಗೆಯೊಂದಿಗೆ ತೆರಳಿದರು

ਰਵਾ ਕਰਦ ਮਰਕਬ ਯਲੋ ਤੇਜ ਇਮ ਸਭ ਚੂੰ ਤੁੰਦ ਅਜਦ ਹੋਓ ਮਿਆ ਜੰਗਾਹੇ ॥

ravaa karad marakab yalo tej im sabh choon tund ajad hoo miaa jangaahe |

ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ವೇಗವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿದ್ದರು

ਭਿੜੇ ਆਇ ਈਹਾ ਬੁਲੇ ਬੈਣ ਕੀਹਾ ਕਰੇਾਂ ਘਾਇ ਜੀਹਾ ਭਿੜੇ ਭੇੜ ਭਜੇ ॥

bhirre aae eehaa bule bain keehaa kareaan ghaae jeehaa bhirre bherr bhaje |

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರು ಈ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಸವಾಲು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಶತ್ರುಗಳು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ਪੀਯੋ ਪੋਸਤਾਨੇ ਭਛੋ ਰਾਬੜੀਨੇ ਕਹਾ ਛੈਅਣੀ ਰੋਧਣੀਨੇ ਨਿਹਾਰੈਂ ॥੬੦੬॥

peeyo posataane bhachho raabarreene kahaa chhaianee rodhaneene nihaarain |606|

ಅವರು ಸೆಣಬಿನ ತಿಂದು ಅಮಲೇರಿದವರಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.606.

ਗਾਜੇ ਮਹਾ ਸੂਰ ਘੁਮੀ ਰਣੰ ਹੂਰ ਭਰਮੀ ਨਭੰ ਪੂਰ ਬੇਖੰ ਅਨੂਪੰ ॥

gaaje mahaa soor ghumee ranan hoor bharamee nabhan poor bekhan anoopan |

ಮಹಾನ್ ಯೋಧರು ಘರ್ಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹ್ಯುರಾನ್ಗಳು ಮರುಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಚರಿಸುತ್ತವೆ. ಆಕಾಶವು ತುಂಬಾ ಸುಂದರವಾದ ವೇಷಭೂಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಹುರ್ರಾಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆ,

ਵਲੇ ਵਲ ਸਾਈ ਜੀਵੀ ਜੁਗਾ ਤਾਈ ਤੈਂਡੇ ਘੋਲੀ ਜਾਈ ਅਲਾਵੀਤ ਐਸੇ ॥

vale val saaee jeevee jugaa taaee taindde gholee jaaee alaaveet aaise |

ಯೋಧರು ಘರ್ಜಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಅನನ್ಯ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೋಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿದರು. ಘೋರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಈ ಯೋಧ ಯುಗಯುಗಾಂತರಗಳವರೆಗೆ ಬದುಕಲಿ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದರು

ਲਗੋ ਲਾਰ ਥਾਨੇ ਬਰੋ ਰਾਜ ਮਾਨੇ ਕਹੋ ਅਉਰ ਕਾਨੇ ਹਠੀ ਛਾਡ ਥੇਸੋ ॥

lago laar thaane baro raaj maane kaho aaur kaane hatthee chhaadd theso |

ಓ ರಾಜನ್! (ನಾನು) ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು. ನಿನ್ನಂತಹ ಹಠಮಾರಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು (ಕಣೆ) ಕರೆಯಲಿ?

ਬਰੋ ਆਨ ਮੋ ਕੋ ਭਜੋ ਆਨ ਤੋ ਕੋ ਚਲੋ ਦੇਵ ਲੋਕੋ ਤਜੋ ਬੇਗ ਲੰਕਾ ॥੬੦੭॥

baro aan mo ko bhajo aan to ko chalo dev loko tajo beg lankaa |607|

ಮತ್ತು ಅವನ ಆಡಳಿತವನ್ನು ದೃಢವಾಗಿ ಆನಂದಿಸಬೇಕು. ಓ ಯೋಧರೇ! ಈ ಲಂಕೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೊರಡಲು ಬನ್ನಿ.607.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਅਨੰਤਤੁਕਾ ॥

anantatukaa |

(ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಪದ್ಯಗಳ)

ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਤਜ ਹੋਸ ਨਿਸਾਚਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਕੋ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

ros bharayo taj hos nisaachar sree raghuraaj ko ghaae prahaare |

ರಾವಣನು ತನ್ನ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ತೊರೆದು, ಬಹಳ ಕೋಪಗೊಂಡನು ಮತ್ತು ರಾಮಚಂದರ್ನ ಮೇಲೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿದನು.

ਜੋਸ ਬਡੋ ਕਰ ਕਉਸਲਿਸੰ ਅਧ ਬੀਚ ਹੀ ਤੇ ਸਰ ਕਾਟ ਉਤਾਰੇ ॥

jos baddo kar kausalisan adh beech hee te sar kaatt utaare |

ಈ ಕಡೆಯ ರಘುವಂಶದ ರಾಜ ರಾಮನು ಅವನ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ತಡೆದನು

ਫੇਰ ਬਡੋ ਕਰ ਰੋਸ ਦਿਵਾਰਦਨ ਧਾਇ ਪਰੈਂ ਕਪਿ ਪੁੰਜ ਸੰਘਾਰੈ ॥

fer baddo kar ros divaaradan dhaae parain kap punj sanghaarai |

ರಾವಣ (ದೇವರದಾನ) ನಂತರ ತುಂಬಾ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವಾನರರ ಹಿಂಡಿನಿಂದ ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਟਸ ਲੋਹ ਹਥੀ ਪਰ ਸੰਗੜੀਏ ਜੰਬੁਵੇ ਜਮਦਾੜ ਚਲਾਵੈ ॥੬੦੮॥

pattas loh hathee par sangarree janbuve jamadaarr chalaavai |608|

ನಂತರ ಅವನು ವಾನರ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ನಾಶಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಭಯಾನಕ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದನು.608.

ਚੌਬੋਲਾ ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

chauabolaa svaiyaa |

ಚಾಬೋಲಾ ಸ್ವಯ್ಯ

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਰਿਸ ਠਾਟ ਘਨੀ ਰਨ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

sree raghuraaj saraasan lai ris tthaatt ghanee ran baan prahaare |

ಶ್ರೀರಾಮನು ಬಹಳ ಕೋಪಗೊಂಡು (ಕೈಯಲ್ಲಿ) ಬಿಲ್ಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದನು

ਬੀਰਨ ਮਾਰ ਦੁਸਾਰ ਗਏ ਸਰ ਅੰਬਰ ਤੇ ਬਰਸੇ ਜਨ ਓਰੇ ॥

beeran maar dusaar ge sar anbar te barase jan ore |

ರಾಮನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಕೋಪದಿಂದ ಅನೇಕ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಎಸೆದನು, ಅದು ಯೋಧರನ್ನು ಕೊಂದಿತು ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ನುಸುಳಿ, ಆಕಾಶದಿಂದ ಮತ್ತೆ ಮಳೆಗೆ ಬಂದನು.