ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 206

ਹੋਮ ਕੀ ਲੈ ਬਾਸਨਾ ਉਠ ਧਾਤ ਦੈਤ ਦੁਰੰਤ ॥

hom kee lai baasanaa utth dhaat dait durant |

ಮನೆಗೆ ಕಾಮಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ರಾಕ್ಷಸರು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು

ਲੂਟ ਖਾਤ ਸਬੈ ਸਮਗਰੀ ਮਾਰ ਕੂਟਿ ਮਹੰਤ ॥੬੨॥

loott khaat sabai samagaree maar koott mahant |62|

ಅಗ್ನಿಪೂಜೆಯ (ಹವನ) ಧೂಪದಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತರಾದ ರಾಕ್ಷಸರು ಯಜ್ಞಕುಂಡದ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು ಯಜ್ಞದ ಸಾಮಾಗ್ರಿಗಳನ್ನು ತಿಂದು ಸಾಧಕನಿಂದ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.62.

ਲੂਟ ਖਾਤਹ ਵਿਖਯ ਜੇ ਤਿਨ ਪੈ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਇ ॥

loott khaatah vikhay je tin pai kachhoo na basaae |

ಯಾಗ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡಿದವರು ಋಷಿ ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸಲಿಲ್ಲ.

ਤਾਕ ਅਉਧਹ ਆਇਯੋ ਤਬ ਰੋਸ ਕੈ ਮੁਨਿ ਰਾਇ ॥

taak aaudhah aaeiyo tab ros kai mun raae |

ಅಗ್ನಿಪೂಜೆಯ ಸಾಮಾಗ್ರಿಗಳ ಲೂಟಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಅಸಹಾಯಕನಾದ ಮಹಾನ್ ಋಷಿ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರನು ಮಹಾ ಕೋಪದಿಂದ ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಬಂದನು.

ਆਇ ਭੂਪਤ ਕਉ ਕਹਾ ਸੁਤ ਦੇਹੁ ਮੋ ਕਉ ਰਾਮ ॥

aae bhoopat kau kahaa sut dehu mo kau raam |

(ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ) ರಾಜನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು - ನಿನ್ನ ಮಗನಾದ ರಾಮನನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡು.

ਨਾਤ੍ਰ ਤੋ ਕਉ ਭਸਮ ਕਰਿ ਹਉ ਆਜ ਹੀ ਇਹ ਠਾਮ ॥੬੩॥

naatr to kau bhasam kar hau aaj hee ih tthaam |63|

(ಅಯೋಧ್ಯೆ) ತಲುಪಿದಾಗ ಅವನು ರಾಜನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು. ನಿಮ್ಮ ಮಗ ರಾಮನನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ನನಗೆ ಕೊಡು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಇದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಬೂದಿ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.

ਕੋਪ ਦੇਖਿ ਮੁਨੀਸ ਕਉ ਨ੍ਰਿਪ ਪੂਤ ਤਾ ਸੰਗ ਦੀਨ ॥

kop dekh munees kau nrip poot taa sang deen |

ಮುನೀಶ್ವರನ ಕೋಪವನ್ನು ಕಂಡು ರಾಜ ದಶರಥನು ತನ್ನ ಮಗನನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟನು.

ਜਗ ਮੰਡਲ ਕਉ ਚਲਯੋ ਲੈ ਤਾਹਿ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥

jag manddal kau chalayo lai taeh sang prabeen |

ಋಷಿಯ ಕೋಪವನ್ನು ದೃಶ್ಯೀಕರಿಸಿದ ರಾಜನು ತನ್ನ ಮಗನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬರುವಂತೆ ಹೇಳಿದನು ಮತ್ತು ಋಷಿಯು ರಾಮನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಯಜ್ಞವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಹೋದನು.

ਏਕ ਮਾਰਗ ਦੂਰ ਹੈ ਇਕ ਨੀਅਰ ਹੈ ਸੁਨਿ ਰਾਮ ॥

ek maarag door hai ik neear hai sun raam |

ಓ ರಾಮ! ಆಲಿಸಿ, ದೂರದ ಮಾರ್ಗವಿದೆ ಮತ್ತು ಹತ್ತಿರದ ಮಾರ್ಗವಿದೆ,

ਰਾਹ ਮਾਰਤ ਰਾਛਸੀ ਜਿਹ ਤਾਰਕਾ ਗਨਿ ਨਾਮ ॥੬੪॥

raah maarat raachhasee jih taarakaa gan naam |64|

ಋಷಿಯು ಹೇಳಿದನು, "ಓ ರಾಮನೇ! ಕೇಳು, ಎರಡು ಮಾರ್ಗಗಳಿವೆ, ಒಂದರಲ್ಲಿ ಯಜ್ಞ ಸ್ಥಳವು ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ ಅದು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ, ಆದರೆ ನಂತರದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ತಾರಕ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನು ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ದಾರಿಹೋಕರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.64.

ਜਉਨ ਮਾਰਗ ਤੀਰ ਹੈ ਤਿਹ ਰਾਹ ਚਾਲਹੁ ਆਜ ॥

jaun maarag teer hai tih raah chaalahu aaj |

(ರಾಮ್ ಹೇಳಿದರು-) ಹತ್ತಿರವಿರುವ ಮಾರ್ಗ ('ಬಾಣ'), ಈಗ ಆ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ.

ਚਿਤ ਚਿੰਤ ਨ ਕੀਜੀਐ ਦਿਵ ਦੇਵ ਕੇ ਹੈਂ ਕਾਜ ॥

chit chint na keejeeai div dev ke hain kaaj |

ರಾಮನು ಹೇಳಿದನು, "ಆತಂಕವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸಣ್ಣ-ದೂರ-ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹೋಗೋಣ, ಈ ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಕೆಲಸವು ದೇವತೆಗಳ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ".

ਬਾਟਿ ਚਾਪੈ ਜਾਤ ਹੈਂ ਤਬ ਲਉ ਨਿਸਾਚਰ ਆਨ ॥

baatt chaapai jaat hain tab lau nisaachar aan |

(ಅವರು) ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು, ಆಗ ದೈತ್ಯಾಕಾರದ ಬಂದಿತು.

ਜਾਹੁਗੇ ਕਤ ਰਾਮ ਕਹਿ ਮਗਿ ਰੋਕਿਯੋ ਤਜਿ ਕਾਨ ॥੬੫॥

jaahuge kat raam keh mag rokiyo taj kaan |65|

ಅವರು ಆ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸನು ಬಂದು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸಿತು, "ಓ ರಾಮ! ನೀವು ಹೇಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ?

ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਨਿਸਾਚਰੀ ਗਹਿ ਲੀਨ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ॥

dekh raam nisaacharee geh leen baan kamaan |

ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ರಾಮನು ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣವನ್ನು ಹಿಡಿದನು

ਭਾਲ ਮਧ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ਸੁਰ ਤਾਨਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥

bhaal madh prahaariyo sur taan kaan pramaan |

ತಾರ್ಕಾ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ನೋಡಿದ ರಾಮನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಹಸುವನ್ನು ಎಳೆದು ಅವಳ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತಾನೆ.

ਬਾਨ ਲਾਗਤ ਹੀ ਗਿਰੀ ਬਿਸੰਭਾਰੁ ਦੇਹਿ ਬਿਸਾਲ ॥

baan laagat hee giree bisanbhaar dehi bisaal |

ಬಾಣವನ್ನು ಹೊಡೆದ ತಕ್ಷಣ, ಬೃಹತ್ ದೇಹವು (ದೈತ್ಯಾಕಾರದ) ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿತು.

ਹਾਥਿ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨਾਥ ਕੇ ਭਯੋ ਪਾਪਨੀ ਕੋ ਕਾਲ ॥੬੬॥

haath sree raghunaath ke bhayo paapanee ko kaal |66|

ಬಾಣದಿಂದ ಹೊಡೆದ ಮೇಲೆ, ರಾಕ್ಷಸನ ಭಾರವಾದ ದೇಹವು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿತು ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಪಾಪಿಯ ಅಂತ್ಯವು ರಾಮನ ಕೈಗೆ ಬಂದನು.66.

ਐਸ ਤਾਹਿ ਸੰਘਾਰ ਕੈ ਕਰ ਜਗ ਮੰਡਲ ਮੰਡ ॥

aais taeh sanghaar kai kar jag manddal mandd |

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಕೊಂದು, ಅವರು ಯಾಗದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ (ಕಾವಲು) ಕುಳಿತುಕೊಂಡರು.

ਆਇਗੇ ਤਬ ਲਉ ਨਿਸਾਚਰ ਦੀਹ ਦੇਇ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥

aaeige tab lau nisaachar deeh dee prachandd |

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ, ಯಜ್ಞವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಮಾರೀಚ ಮತ್ತು ಸುಬಾಹು ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ದೊಡ್ಡ ರಾಕ್ಷಸರು ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು.

ਭਾਜਿ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਸਭੈ ਰਿਖ ਠਾਢ ਭੇ ਹਠਿ ਰਾਮ ॥

bhaaj bhaaj chale sabhai rikh tthaadt bhe hatth raam |

(ಯಾರನ್ನು ನೋಡಿ) ಎಲ್ಲಾ ಋಷಿಗಳು ದಿಗ್ಭ್ರಮೆಗೊಂಡರು, ಆದರೆ ಹಠಮಾರಿ ರಾಮನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತನು.

ਜੁਧ ਕ੍ਰੁਧ ਕਰਿਯੋ ਤਿਹੂੰ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸੋਰਹ ਜਾਮ ॥੬੭॥

judh krudh kariyo tihoon tih tthaur sorah jaam |67|

ಅವರನ್ನು ನೋಡಿ ಋಷಿಗಳೆಲ್ಲರೂ ಓಡಿಹೋದರು ಮತ್ತು ರಾಮನು ಮಾತ್ರ ಹಠದಿಂದ ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತನು ಮತ್ತು ಆ ಮೂವರ ಯುದ್ಧವು ಹದಿನಾರು ಗಡಿಯಾರಗಳವರೆಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯಿತು.67.

ਮਾਰ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰ ਦਾਨਵ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥

maar maar pukaar daanav sasatr asatr sanbhaar |

(ತಮ್ಮದೇ ಆದ) ರಕ್ಷಾಕವಚ ಮತ್ತು ಆಯುಧಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ದೈತ್ಯರು ವಧೆಗಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದರು.

ਬਾਨ ਪਾਨ ਕਮਾਨ ਕਉ ਧਰਿ ਤਬਰ ਤਿਛ ਕੁਠਾਰਿ ॥

baan paan kamaan kau dhar tabar tichh kutthaar |

ತಮ್ಮ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ರಾಕ್ಷಸರು ತಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊಡಲಿ, ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದರು, ಕೊಲ್ಲು, ಕೊಲ್ಲು ಎಂದು ಕೂಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.