ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 229

ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥

kantth abhookhan chhand |

ಕಾಂತ ಆಭೂಷಣ ಚರಣ

ਜਾਉ ਕਹਾ ਪਗ ਭੇਟ ਕਹਉ ਤੁਹ ॥

jaau kahaa pag bhett khau tuh |

ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಿ ನಿನ್ನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ, ಓ ರಾಮ!

ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ ਰਾਮ ਕਹੋ ਮੁਹ ॥

laaj na laagat raam kaho muh |

ಓ ರಾಮ! ನಿಮ್ಮ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ನಂತರ ನಾನು ಈಗ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು? ನಾನು ನಾಚಿಕೆಪಡಬೇಡವೇ?

ਮੈ ਅਤਿ ਦੀਨ ਮਲੀਨ ਬਿਨਾ ਗਤ ॥

mai at deen maleen binaa gat |

ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಅತ್ಯಂತ ಕೀಳು, ಕೊಳಕು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಟಾಚಾರವಿಲ್ಲದವನು.

ਰਾਖ ਲੈ ਰਾਜ ਬਿਖੈ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ॥੨੮੭॥

raakh lai raaj bikhai charanaamrit |287|

ನಾನು ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ, ಕೊಳಕು ಮತ್ತು ಚಲನರಹಿತ. ಓ ರಾಮ! ನಿಮ್ಮ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಅಮೃತ ಪಾದಗಳಿಂದ ಅದನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸಿ.

ਚਛ ਬਿਹੀਨ ਸੁਪਛ ਜਿਮੰ ਕਰ ॥

chachh biheen supachh jiman kar |

ಕಣ್ಣುಗಳಿಲ್ಲದ ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ (ಬೀಳುತ್ತದೆ).

ਤਿਉ ਪ੍ਰਭ ਤੀਰ ਗਿਰਯੋ ਪਗ ਭਰਥਰ ॥

tiau prabh teer girayo pag bharathar |

ಹೇಗೆ ದೃಷ್ಟಿಹೀನನಾದ ಪಕ್ಷಿಯು ಕೆಳಗೆ ಬೀಳುತ್ತದೋ ಅದೇ ರೀತಿ ರಾಮನ ಮುಂದೆ ಭರತನು ಬಿದ್ದನು.

ਅੰਕ ਰਹੇ ਗਹ ਰਾਮ ਤਿਸੈ ਤਬ ॥

ank rahe gah raam tisai tab |

ರಾಮನು ತಕ್ಷಣವೇ ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

ਰੋਇ ਮਿਲੇ ਲਛਨਾਦਿ ਭਯਾ ਸਭ ॥੨੮੮॥

roe mile lachhanaad bhayaa sabh |288|

ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಮನು ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಎದೆಗೆ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಸಹೋದರರು ಅಳುತ್ತಿದ್ದರು.288.

ਪਾਨਿ ਪੀਆਇ ਜਗਾਇ ਸੁ ਬੀਰਹ ॥

paan peeae jagaae su beerah |

ನೀರು ಕುಡಿದು (ಶ್ರೀರಾಮ) ತನ್ನ ಸಹೋದರನನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸಿದನು

ਫੇਰਿ ਕਹਯੋ ਹਸ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰਹ ॥

fer kahayo has sree raghubeerah |

ನೀರು ಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ವೀರ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬುದ್ದಿ ಬಂದಿತ್ತು. ರಾಮ್ ಮತ್ತೆ ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ:

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਗਏ ਫਿਰਿ ਐਹੈ ॥

triyodas barakh ge fir aaihai |

ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನಾವು ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತೇವೆ.

ਜਾਹੁ ਹਮੈ ਕਛੁ ਕਾਜ ਕਿਵੈਹੈ ॥੨੮੯॥

jaahu hamai kachh kaaj kivaihai |289|

ಹದಿಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ನಾವು ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತೇವೆ, ಈಗ ನೀವು ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಬೇಕಾಗಿದೆ.

ਚੀਨ ਗਏ ਚਤੁਰਾ ਚਿਤ ਮੋ ਸਭ ॥

cheen ge chaturaa chit mo sabh |

ಎಲ್ಲಾ ಬುದ್ಧಿವಂತರು (ಪುರುಷರು) ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡರು (ಎಂದು) ರಾಮಚಂದ್ರನು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬರಲು ಇನ್ನೊಂದು ಉದ್ದೇಶವಿದೆ.

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹੀ ਅਸ ਕੈ ਜਬ ॥

sree raghubeer kahee as kai jab |

ರಾಮನು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದಾಗ, ಎಲ್ಲಾ ಜನರಿಗೆ ಅದರ ಸಾರವು (ಅವನ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬೇಕೆಂದು) ಅರ್ಥವಾಯಿತು.

ਮਾਤ ਸਮੋਧ ਸੁ ਪਾਵਰਿ ਲੀਨੀ ॥

maat samodh su paavar leenee |

(ಅಂದರೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ) ಉನ್ನತ ಜ್ಞಾನದಿಂದ (ಶ್ರೀರಾಮನಿಂದ) ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು, (ಭಾರತ) ರಾಮನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು.

ਅਉਰ ਬਸੇ ਪੁਰ ਅਉਧ ਨ ਚੀਨੀ ॥੨੯੦॥

aaur base pur aaudh na cheenee |290|

ರಾಮನ ಸೂಚನೆಗಳಿಗೆ ಗೌರವಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಭಾರತವು ರಾಮನ ಚಪ್ಪಲಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅಯೋಧ್ಯೆಯ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಮರೆತು ಅದರ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಿ ಬದುಕಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.290.

ਸੀਸ ਜਟਾਨ ਕੋ ਜੂਟ ਧਰੇ ਬਰ ॥

sees jattaan ko joott dhare bar |

(ಭರತನು ತನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಸುಂದರವಾದ ಜಟಾಸ್ ಕಟ್ಟನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದನು).

ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਦੀਯੋ ਪਊਵਾ ਪਰ ॥

raaj samaaj deeyo paoovaa par |

ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಜಡೆಯ ಕೂದಲನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದ ಅವನು ಆ ಚಪ್ಪಲಿಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜಕಾರ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು.

ਰਾਜ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਹੋਤ ਉਜਿਆਰੈ ॥

raaj kare din hot ujiaarai |

ಹಗಲು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಭರತನು ರಾಜ್ಯದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಿದನು

ਰੈਨਿ ਭਏ ਰਘੁਰਾਜ ਸੰਭਾਰੈ ॥੨੯੧॥

rain bhe raghuraaj sanbhaarai |291|

ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಆ ಚಪ್ಪಲಿಗಳ ಆಸರೆಯಿಂದ ತನ್ನ ರಾಜಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನೆರವೇರಿಸಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದನು.೨೯೧.

ਜਜਰ ਭਯੋ ਝੁਰ ਝੰਝਰ ਜਿਉ ਤਨ ॥

jajar bhayo jhur jhanjhar jiau tan |

(ಭರತನ) ದೇಹವು ಒಣಗಿದ ಬ್ರಿಯರ್‌ನಂತೆ ಟೊಳ್ಳಾಯಿತು,

ਰਾਖਤ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਬਿਖੈ ਮਨ ॥

raakhat sree raghuraaj bikhai man |

ಭರತನ ದೇಹವು ಒಣಗಿ ಕ್ಷೀಣವಾಯಿತು, ಆದರೆ ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ರಾಮನ ಸ್ಮರಣೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡನು.

ਬੈਰਿਨ ਕੇ ਰਨ ਬਿੰਦ ਨਿਕੰਦਤ ॥

bairin ke ran bind nikandat |

(ಅವನು) ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಶತ್ರುಗಳ ಸಂಕುಲವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਭਾਖਤ ਕੰਠਿ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦਤ ॥੨੯੨॥

bhaakhat kantth abhookhan chhandat |292|

ಇದರೊಂದಿಗೆ ಅವನು ಶತ್ರುಗಳ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಆಭರಣಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಜಪಮಾಲೆಗಳನ್ನು ಹಾರಗಳಾಗಿ ಧರಿಸಿದನು.292.

ਝੂਲਾ ਛੰਦ ॥

jhoolaa chhand |

ಜೂಲಾ ಚರಣ

ਇਤੈ ਰਾਮ ਰਾਜੰ ॥

eitai raam raajan |

(ಆಗುತ್ತಿದೆ) ರಾಜ ರಾಮ

ਕਰੈ ਦੇਵ ਕਾਜੰ ॥

karai dev kaajan |

ಅವರು ದೇವರ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਧਰੋ ਬਾਨ ਪਾਨੰ ॥

dharo baan paanan |

ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಲ್ಲು ಬಾಣವಿದೆ

ਭਰੈ ਬੀਰ ਮਾਨੰ ॥੨੯੩॥

bharai beer maanan |293|

ಈ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜ ರಾಮನು ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿ ದೇವರ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಲ್ಲು ಹಿಡಿದು ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.293.

ਜਹਾ ਸਾਲ ਭਾਰੇ ॥

jahaa saal bhaare |

ಅಲ್ಲಿ ವರ್ಷದ ದೊಡ್ಡ ಮರಗಳಿದ್ದವು

ਦ੍ਰੁਮੰ ਤਾਲ ਨਯਾਰੇ ॥

druman taal nayaare |

ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಲಯಗಳ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಇದ್ದವು,

ਛੁਏ ਸੁਰਗ ਲੋਕੰ ॥

chhue surag lokan |

ಯಾರು ಆಕಾಶವನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದರು

ਹਰੈ ਜਾਤ ਸੋਕੰ ॥੨੯੪॥

harai jaat sokan |294|

ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸಾಲ್ ಮರಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಮರಗಳು ಮತ್ತು ತಾನ್ಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಅದರ ವೈಭವವು ಸ್ವರ್ಗದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ.294.

ਤਹਾ ਰਾਮ ਪੈਠੇ ॥

tahaa raam paitthe |

ರಾಮನು ಆ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೋದನು

ਮਹਾਬੀਰ ਐਠੇ ॥

mahaabeer aaitthe |

ಬಹಳ ಹೆಮ್ಮೆಯ ನಾಯಕನಾಗಿದ್ದ.

ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਸੀਤਾ ॥

lee sang seetaa |

(ಅವರು) ಸೀತೆಯನ್ನು ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ

ਮਹਾ ਸੁਭ੍ਰ ਗੀਤਾ ॥੨੯੫॥

mahaa subhr geetaa |295|

ರಾಮನು ಆ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದನು ಮತ್ತು ಪರಾಕ್ರಮಿ ಯೋಧನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದನು, ಸೀತೆಯು ದೈವಿಕ ಗೀತೆಯಂತಿದ್ದ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಇದ್ದಳು.295.

ਬਿਧੁੰ ਬਾਕ ਬੈਣੀ ॥

bidhun baak bainee |

(ಅವಳು) ಕೋಗಿಲೆಯಂತಹ ಧ್ವನಿಯೊಂದಿಗೆ,

ਮ੍ਰਿਗੀ ਰਾਜ ਨੈਣੀ ॥

mrigee raaj nainee |

ಜಿಂಕೆ ಕಣ್ಣಿನ,

ਕਟੰ ਛੀਨ ਦੇ ਸੀ ॥

kattan chheen de see |

ತೆಳುವಾದ ಮುಚ್ಚಳಗಳು

ਪਰੀ ਪਦਮਨੀ ਸੀ ॥੨੯੬॥

paree padamanee see |296|

ಅವಳು ಮಧುರವಾದ ಮಾತಿನ ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಜಿಂಕೆಗಳ ರಾಣಿಯಂತಿದ್ದವು, ಅವಳು ಸ್ಲಿಮ್ ಹೊಂದಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಅವಳು ಕಾಲ್ಪನಿಕ, ಪದ್ಮಿನಿ (ಹೆಂಗಸರಲ್ಲಿ) 296.

ਝੂਲਨਾ ਛੰਦ ॥

jhoolanaa chhand |

ಜೂಲಾನಾ ಚರಣ

ਚੜੈ ਪਾਨ ਬਾਨੀ ਧਰੇ ਸਾਨ ਮਾਨੋ ਚਛਾ ਬਾਨ ਸੋਹੈ ਦੋਊ ਰਾਮ ਰਾਨੀ ॥

charrai paan baanee dhare saan maano chachhaa baan sohai doaoo raam raanee |

ರಾಮನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹರಿತವಾದ ಬಾಣಗಳಿಂದ ವೈಭವಯುತವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ರಾಮನ ರಾಣಿ ಸೀತೆ ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ಸುಂದರವಾದ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಸೊಗಸಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਫਿਰੈ ਖਿਆਲ ਸੋ ਏਕ ਹਵਾਲ ਸੇਤੀ ਛੁਟੇ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇਤੀ ਮਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਧਾਨੀ ॥

firai khiaal so ek havaal setee chhutte indr setee mano indr dhaanee |

ಅವಳು ರಾಮನೊಂದಿಗೆ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಅವನ ರಾಜಧಾನಿಯಾದ ಇಂದ್ರನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ತತ್ತರಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅಂತಹ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದಳು.

ਮਨੋ ਨਾਗ ਬਾਕੇ ਲਜੀ ਆਬ ਫਾਕੈ ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਸੁਹਾਬ ਸੌ ਰਾਮ ਬਾਰੇ ॥

mano naag baake lajee aab faakai range rang suhaab sau raam baare |

ಅವಳ ಜಡೆಯ ಸಡಿಲವಾದ ಕೂದಲು, ನಾಗಗಳ ವೈಭವಕ್ಕೆ ಸಂಕೋಚವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ, ರಾಮನಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ.

ਮ੍ਰਿਗਾ ਦੇਖਿ ਮੋਹੇ ਲਖੇ ਮੀਨ ਰੋਹੇ ਜਿਨੈ ਨੈਕ ਚੀਨੇ ਤਿਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਵਾਰੇ ॥੨੯੭॥

mrigaa dekh mohe lakhe meen rohe jinai naik cheene tino praan vaare |297|

ಅವಳನ್ನು ನೋಡುವ ಜಿಂಕೆಗಳು ಅವಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತವೆ, ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡುವ ಮೀನುಗಳು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಸೂಯೆ ಪಟ್ಟವು, ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿದವನು ಅವಳಿಗಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದನು.297.