ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 384

ਫੂਲ ਚੰਬੇਲੀ ਕੇ ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਜਹਿ ਨੀਰ ਘਟਿਯੋ ਜਮਨਾ ਜੀਅ ਆਈ ॥

fool chanbelee ke fool rahe jeh neer ghattiyo jamanaa jeea aaee |

ಅಲ್ಲಿ ಚಂಬೆಲಿ ಹೂಗಳು ಅರಳಿ ಜಾಮ್ನಾ ನೀರು ಘಾಟಿಯಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੬॥

taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |876|

ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಹೂಗಳು ಅರಳದೆ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಯಮುನೆಯ ನೀರೂ ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು ಗೆಳೆಯಾ! ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗಿನ ಋತುವು ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ಋತುವು ತುಂಬಾ ತೊಂದರೆದಾಯಕವಾಗಿದೆ.876.

ਬੀਚ ਸਰਦ ਰਿਤੁ ਕੇ ਸਜਨੀ ਹਮ ਖੇਲਤ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥

beech sarad rit ke sajanee ham khelat sayaam so preet lagaaee |

ಹೇ ಸಜ್ಜನ! ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ (ಅಂದರೆ ಪೋಹ ಮಾಸದಲ್ಲಿ) ನಾವು ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਤਜ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਜੀਯ ਕੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥

aanand kai at hee man mai taj kai sabh hee jeey kee duchitaaee |

ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕೃಷ್ಣನ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಅನುಮಾನಗಳನ್ನು ದೂರವಿಟ್ಟು ಕಾಮುಕ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದೆವು.

ਨਾਰਿ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀਨ ਬਿਖੈ ਮਨ ਕੀ ਤਜਿ ਕੈ ਸਭ ਸੰਕ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥

naar sabhai brij keen bikhai man kee taj kai sabh sank kanrahaaee |

ಕೃಷ್ಣನು ಸಹ ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬ್ರಜದ ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪಿಯರನ್ನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದನು

ਤਾ ਸੰਗ ਸੋ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਬ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੭॥

taa sang so sukhadaaeik thee rit sayaam binaa ab bhee dukhadaaee |877|

ಅವನ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ಆ ಕಾಲವು ಆನಂದದಾಯಕವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಈಗ ಅದೇ ಋತುವು ತೊಂದರೆದಾಯಕವಾಗಿದೆ.877.

ਮਾਘ ਬਿਖੈ ਮਿਲ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਹਮ ਸੋ ਰਸ ਰਾਸ ਕੀ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥

maagh bikhai mil kai har so ham so ras raas kee khel machaaee |

ಮಾಘ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ರಸಿಕ ನಾಟಕವನ್ನು ಬಹಳ ಫೇಮಸ್ ಮಾಡಿದ್ದೆವು

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਥੋ ਮੁਰਲੀ ਤਿਹ ਅਉਸਰ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਈ ॥

kaanrah bajaavat tho muralee tih aausar ko baraniyo neh jaaee |

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಕೊಳಲನ್ನು ನುಡಿಸಿದನು, ಆ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਤਹਿ ਫੂਲ ਭਲੇ ਪਿਖਿਯੋ ਜਿਹ ਰੀਝਿ ਰਹੈ ਸੁਰਰਾਈ ॥

fool rahe teh fool bhale pikhiyo jih reejh rahai suraraaee |

ಹೂವುಗಳು ಅರಳುತ್ತಿದ್ದವು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳ ರಾಜನಾದ ಇಂದ್ರನು ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਬ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੮॥

taun samai sukhadaaeik thee rit sayaam binaa ab bhee dukhadaaee |878|

ಓ ಗೆಳೆಯ! ಆ ಋತುವು ಆರಾಮದಾಯಕವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಈಗ ಅದೇ ಋತುವು ಸಂಕಟವಾಗಿದೆ.878.

ਸ੍ਯਾਮ ਚਿਤਾਰਿ ਸਭੈ ਤਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਬਡਭਾਗੀ ॥

sayaam chitaar sabhai tah gvaaran sayaam kahai ju hutee baddabhaagee |

ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, "ಆ ಅದೃಷ್ಟವಂತ ಗೋಪಿಯರು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ

ਤ੍ਯਾਗ ਦਈ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਿ ਬਾਤਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗੀ ॥

tayaag dee sudh aaur sabhai har baatan ke ras bheetar paagee |

ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಅವರು ಕೃಷ್ಣನ ಉತ್ಕಟ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ

ਏਕ ਗਿਰੀ ਧਰਿ ਹ੍ਵੈ ਬਿਸੁਧੀ ਇਕ ਪੈ ਕਰੁਨਾ ਹੀ ਬਿਖੈ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥

ek giree dhar hvai bisudhee ik pai karunaa hee bikhai anuraagee |

ಯಾರೋ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ, ಯಾರೋ ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾರಾದರೂ ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ

ਕੈ ਸੁਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਖੇਲਨ ਕੀ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਰੋਵਨ ਲਾਗੀ ॥੮੭੯॥

kai sudh sayaam ke khelan kee mil kai sabh gvaaran rovan laagee |879|

ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪಿಯರು ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗಿನ ತಮ್ಮ ಕಾಮಪ್ರಚೋದಕ ನಾಟಕವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.879.

ਇਤਿ ਗੋਪੀਅਨ ਕੋ ਬ੍ਰਿਲਾਪ ਪੂਰਨੰ ॥

eit gopeean ko brilaap pooranan |

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಗೋಪಿಕೆಯರ ಅಳಲು ಮುಗಿಯಿತು.

ਅਥ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਮੰਤ੍ਰ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਸੀਖਨ ਸਮੈ ॥

ath kaanrah joo mantr gaaeitree seekhan samai |

ಈಗ ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ಗಾಯತ್ರಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಕಲಿಯುವ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਉਤ ਤੇ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਭੀ ਦਸਾ ਇਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਭਈ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਊ ॥

aut te ih gvaaran kee bhee dasaa it kaanrah kathaa bhee taeh sunaaoo |

ಇದು ಆ ಕಡೆಯ ಗೋಪಿಯರ ಸ್ಥಿತಿ, ಈ ಕಡೆ ಈಗ ನಾನು ಕೃಷ್ಣನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ

ਲੀਪ ਕੈ ਭੂਮਹਿ ਗੋਬਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਪੁਰੋਹਿਤ ਗਾਊ ॥

leep kai bhoomeh gobar so kab sayaam kahai sabh purohit gaaoo |

ಹಸುವಿನ ಸಗಣಿಯಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟರ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಎಲ್ಲಾ ಅರ್ಚಕರನ್ನು ಕರೆಸಲಾಯಿತು.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬੈਠਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਬਿ ਪੈ ਗਰਗੈ ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰਹਿ ਠਾਊ ॥

kaanrah baitthaae kai sayaam kahai kab pai garagai su pavitreh tthaaoo |

ಋಷಿ ಗಾರ್ಗ್ ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು

ਮੰਤ੍ਰ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਕੋ ਤਾਹਿ ਦਯੋ ਜੋਊ ਹੈ ਭੁਗੀਆ ਧਰਨੀਧਰ ਨਾਊ ॥੮੮੦॥

mantr gaaeitree ko taeh dayo joaoo hai bhugeea dharaneedhar naaoo |880|

ಆ ಋಷಿಯು ಅವನಿಗೆ (ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ) ಗಾಯತ್ರಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು, ಅದು ಇಡೀ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತದೆ.880.

ਡਾਰਿ ਜਨੇਊ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮਿ ਗਰੈ ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਹ ਮੰਤ੍ਰ ਸੁ ਸ੍ਰਉਨ ਮੈ ਦੀਨੋ ॥

ddaar janeaoo su sayaam garai fir kai tih mantr su sraun mai deeno |

ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಪವಿತ್ರ ದಾರವನ್ನು ಧರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು

ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਗਰਗੈ ਬਹੁ ਭਾਤਨ ਕੋ ਧਨ ਦੀਨੋ ॥

so sun kai har paae pariyo garagai bahu bhaatan ko dhan deeno |

ಮಂತ್ರವನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಂತರ, ಕೃಷ್ಣನು ಗಾರ್ಗನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಅವನಿಗೆ ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ನೀಡಿದನು.

ਅਸ ਬਡੈ ਗਜਰਾਜ ਔ ਉਸਟ ਦਏ ਪਟ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥

as baddai gajaraaj aau usatt de patt sundar saaj naveeno |

ದೊಡ್ಡ ಕುದುರೆಗಳು ಮತ್ತು ಹೊಸ ಆಭರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಆನೆಗಳು ಮತ್ತು ಒಂಟೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.

ਲਾਲ ਪਨੇ ਅਰੁ ਸਬਜ ਮਨੀ ਤਿਹ ਪਾਇ ਪੁਰੋਹਿਤ ਆਨੰਦ ਕੀਨੋ ॥੮੮੧॥

laal pane ar sabaj manee tih paae purohit aanand keeno |881|

ಅವನಿಗೆ ಕುದುರೆಗಳು, ದೊಡ್ಡ ಆನೆಗಳು, ಒಂಟೆಗಳು ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾದ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಗಾರ್ಗ್‌ನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವರು ಬಹಳ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳು, ಪಚ್ಚೆಗಳು ಮತ್ತು ಆಭರಣಗಳನ್ನು ದಾನದಲ್ಲಿ ನೀಡಿದರು.881.

ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤ ਦੈ ਹਰਿ ਕੋ ਧਨੁ ਲੈ ਬਹੁਤ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥

mantr purohit dai har ko dhan lai bahut man mai sukh paayo |

ಅರ್ಚಕನು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು

ਤਿਆਗਿ ਸਬੈ ਦੁਖ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਾਯੋ ॥

tiaag sabai dukh ko tab hee at hee man aanand beech badtaayo |

ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳು ಕೊನೆಗೊಂಡವು ಮತ್ತು ಅವನು ಪರಮ ಆನಂದವನ್ನು ಪಡೆದನು.

ਸੋ ਧਨ ਪਾਇ ਤਹਾ ਤੇ ਚਲਿਯੋ ਚਲਿ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥

so dhan paae tahaa te chaliyo chal kai apune grih bheetar aayo |

ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು

ਸੋ ਸੁਨਿ ਮਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਭਏ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਸਭ ਦਾਰਿਦ ਦੂਰ ਪਰਾਯੋ ॥੮੮੨॥

so sun mitr prasan bhe grih te sabh daarid door paraayo |882|

ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದು ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಬಹಳ ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಋಷಿಯ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧದ ಬಡತನವು ನಾಶವಾಯಿತು.882.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨਿ ਜੂ ਕੋ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖਾਇ ਜਗ੍ਰਯੋਪਵੀਤ ਗਰੇ ਡਾਰਾ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare sree krisan joo ko gaaeitree mantr sikhaae jagrayopaveet gare ddaaraa dhiaae samaapatam sat subham sat |

ಬಚಿತ್ತರ್ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣಾವತಾರದಲ್ಲಿ (ದಶಮ ಸ್ಕಂಧ ಪುರಾಣದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ) ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಗಾಯತ್ರಿ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಕಲಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ದಾರವನ್ನು ಧರಿಸುವುದು ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಅಂತ್ಯ.

ਅਥ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੋ ਰਾਜ ਦੀਬੋ ॥

ath ugrasain ko raaj deebo |

ಈಗ ಉಗ್ಗರಸೈನ್ಗೆ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ನೀಡುವ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤ ਤੇ ਹਰਿ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਰਿਪੁ ਕੋ ਫਿਰਿ ਤਾਤ ਛਡਾਯੋ ॥

mantr purohit te har lai apune rip ko fir taat chhaddaayo |

ಪುರೋಹಿತರಿಂದ ಮಂತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನು ಸೆರೆಮನೆಯಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದನು

ਛੂਟਤ ਸੋ ਹਰਿ ਰੂਪੁ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥

chhoottat so har roop nihaar kai aae kai paaein sees jhukaayo |

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ, ಕೃಷ್ಣನ ದಿವ್ಯ ರೂಪವನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವನ ಮುಂದೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದನು

ਰਾਜੁ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਤੁਮ ਲੇਹੁ ਜੂ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਬੈਠਾਯੋ ॥

raaj kahiyo har ko tum lehu joo so nrip kai jaduraae baitthaayo |

(ಉಗ್ರಸೇನ್) ಓ ಕೃಷ್ಣಾ! ನೀವು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, (ಆದರೆ) ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ಅವನನ್ನು ರಾಜನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ (ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ) ಕೂರಿಸಿದನು.

ਆਨੰਦ ਭਯੋ ਜਗ ਮੈ ਜਸੁ ਭਯੋ ਹਰਿ ਸੰਤਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਦੂਰਿ ਪਰਾਯੋ ॥੮੮੩॥

aanand bhayo jag mai jas bhayo har santan ko dukh door paraayo |883|

ಕೃಷ್ಣನು ಹೇಳಿದನು, "ಈಗ ನೀವು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆಳುತ್ತೀರಿ" ಮತ್ತು ನಂತರ ರಾಜ ಉಗ್ಗರಸೈನ್ ಅನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿದ್ದೀರಿ, ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಸಂತೋಷಗಳು ಇದ್ದವು ಮತ್ತು ಸಂತರ ದುಃಖಗಳು ದೂರವಾದವು.883.