ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 86

ਸਕਲ ਕਟੇ ਭਟ ਕਟਕ ਕੇ ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥

sakal katte bhatt kattak ke paaeik rath hai kunbh |

ಸೈನ್ಯದ ಎಲ್ಲಾ ಯೋಧರು, ಕಾಲ್ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿದ್ದವರು, ರಥಗಳು, ಕುದುರೆಗಳು ಮತ್ತು ಆನೆಗಳು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਅਚਰਜ ਹ੍ਵੈ ਕੋਪ ਕੀਓ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥੧੦੪॥

yau sun bachan acharaj hvai kop keeo nrip sunbh |104|

ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತನಾದ ಸುಂಭ ರಾಜನು ಕೋಪಗೊಂಡನು.104.,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦ੍ਵੈ ਦੈਤ ਤਬ ਲੀਨੇ ਸੁੰਭਿ ਹਕਾਰਿ ॥

chandd mundd dvai dait tab leene sunbh hakaar |

ಆಗ ರಾಜನು ಚಾಂದ್ ಮತ್ತು ಮುಂಡ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ರಾಕ್ಷಸರನ್ನು ಕರೆದನು.

ਚਲਿ ਆਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਮਹਿ ਕਰਿ ਲੀਨੇ ਅਸਿ ਢਾਰ ॥੧੦੫॥

chal aae nrip sabhaa meh kar leene as dtaar |105|

ಕೈಯಲ್ಲಿ ಖಡ್ಗ ಮತ್ತು ಗುರಾಣಿ ಹಿಡಿದು ರಾಜನ ಆಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬಂದವರು. 105.,

ਅਭਬੰਦਨ ਦੋਨੋ ਕੀਓ ਬੈਠਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰਿ ॥

abhabandan dono keeo baitthaae nrip teer |

ಇಬ್ಬರೂ ರಾಜನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ತನ್ನ ಬಳಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಕೇಳಿಕೊಂಡರು.

ਪਾਨ ਦਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਦੋਨੋ ਮਮ ਬੀਰ ॥੧੦੬॥

paan de mukh te kahio tum dono mam beer |106|

ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ ಒಗ್ಗರಣೆ ಮತ್ತು ಮಡಿಸಿದ ವೀಳ್ಯದೆಲೆಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದನು, "ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಮಹಾನ್ ವೀರರು" 106.

ਨਿਜ ਕਟ ਕੋ ਫੈਂਟਾ ਦਇਓ ਅਰੁ ਜਮਧਰ ਕਰਵਾਰ ॥

nij katt ko fainttaa deio ar jamadhar karavaar |

ರಾಜನು ಅವರಿಗೆ ತನ್ನ ಸೊಂಟದ ಕವಚ, ಕಠಾರಿ ಮತ್ತು ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು (ಮತ್ತು ಹೇಳಿದನು),

ਲਿਆਵਹੁ ਚੰਡੀ ਬਾਧ ਕੈ ਨਾਤਰ ਡਾਰੋ ਮਾਰ ॥੧੦੭॥

liaavahu chanddee baadh kai naatar ddaaro maar |107|

ಚಂಡಿಯನ್ನು ಬಂಧಿಸಿ ಕರೆತನ್ನಿ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅವಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲು. 107.,

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ,

ਕੋਪ ਚੜੇ ਰਨਿ ਚੰਡ ਅਉ ਮੁੰਡ ਸੁ ਲੈ ਚਤੁਰੰਗਨ ਸੈਨ ਭਲੀ ॥

kop charre ran chandd aau mundd su lai chaturangan sain bhalee |

ಚಾಂದ್ ಮತ್ತು ಮುಂಡ್ ಮಹಾ ಕೋಪದಿಂದ ನಾಲ್ಕು ವಿಧದ ದಂಡ ಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯತ್ತ ಸಾಗಿದರು.

ਤਬ ਸੇਸ ਕੇ ਸੀਸ ਧਰਾ ਲਰਜੀ ਜਨੁ ਮਧਿ ਤਰੰਗਨਿ ਨਾਵ ਹਲੀ ॥

tab ses ke sees dharaa larajee jan madh tarangan naav halee |

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶೇಷನಾಗನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಭೂಮಿಯು ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ದೋಣಿಯಂತೆ ಕಂಪಿಸಿತು.

ਖੁਰ ਬਾਜਨ ਧੂਰ ਉਡੀ ਨਭਿ ਕੋ ਕਵਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਪਮਾ ਨ ਟਲੀ ॥

khur baajan dhoor uddee nabh ko kav ke man te upamaa na ttalee |

ಕುದುರೆಗಳ ಗೊರಸಿನೊಂದಿಗೆ ಆಕಾಶದೆಡೆಗೆ ಎದ್ದ ಧೂಳನ್ನು ಕವಿ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ.

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਨਿਵਾਰਨ ਕੋ ਧਰਨੀ ਮਨੋ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਚਲੀ ॥੧੦੮॥

bhav bhaar apaar nivaaran ko dharanee mano braham ke lok chalee |108|

ಭೂಮಿಯು ತನ್ನ ಅಗಾಧವಾದ ಭಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ದೇವರ ನಗರದ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು.108.,

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦੈਤਨ ਦੁਹੂੰ ਸਬਨ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲੁ ਲੀਨ ॥

chandd mundd daitan duhoon saban prabal dal leen |

ರಾಕ್ಷಸರಾದ ಚಂದ್ ಮತ್ತು ಮುಂಡ್ ಇಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಯೋಧರ ದೊಡ್ಡ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು.

ਨਿਕਟਿ ਜਾਇ ਗਿਰ ਘੇਰਿ ਕੈ ਮਹਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕੀਨ ॥੧੦੯॥

nikatt jaae gir gher kai mahaa kulaahal keen |109|

ಪರ್ವತದ ಬಳಿ ತಲುಪಿದಾಗ, ಅವರು ಅದನ್ನು ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿದರು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಕೋಪವನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿದರು.109.,

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ,

ਜਬ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੈਤਨ ਕੀ ਤਬ ਕੋਪੁ ਕੀਓ ਗਿਰਜਾ ਮਨ ਮੈ ॥

jab kaan sunee dhun daitan kee tab kop keeo girajaa man mai |

ದೇವಿಯು ರಾಕ್ಷಸರ ಗಲಾಟೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಹಾ ಕೋಪವು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿತು.

ਚੜਿ ਸਿੰਘ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਚਲੀ ਸਭਿ ਆਯੁਧ ਧਾਰ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥

charr singh su sankh bajaae chalee sabh aayudh dhaar tabai tan mai |

ಅವಳು ತನ್ನ ಸಿಂಹದ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಶಂಖವನ್ನು ಊದುತ್ತಾ ಮತ್ತು ತನ್ನ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ತಕ್ಷಣವೇ ಚಲಿಸಿದಳು.

ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੈ ਪਰ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥

gir te utaree dal bairan kai par yau upamaa upajee man mai |

ಅವಳು ಶತ್ರುಗಳ ಪಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪರ್ವತದಿಂದ ಇಳಿದಳು ಮತ್ತು ಕವಿ ಭಾವಿಸಿದನು:

ਨਭ ਤੇ ਬਹਰੀ ਲਖਿ ਛੂਟ ਪਰੀ ਜਨੁ ਕੂਕ ਕੁਲੰਗਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੧੧੦॥

nabh te baharee lakh chhoott paree jan kook kulangan ke gan mai |110|

ಕ್ರೇನ್ ಮತ್ತು ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಹಿಂಡಿನ ಮೇಲೆ ಫಾಲ್ಕನ್ ಆಕಾಶದಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಹಾರಿದೆ ಎಂದು.110.,

ਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਇਕ ਤੇ ਦਸ ਸਉ ਤੇ ਸਹੰਸ ਤਹ ਬਾਢੇ ॥

chandd kuvandd te baan chhutte ik te das sau te sahans tah baadte |

ಚಂಡಿಯ ಬಿಲ್ಲಿನಿಂದ ಹೊಡೆದ ಒಂದು ಬಾಣವು ಹತ್ತು, ನೂರು ಮತ್ತು ಸಾವಿರಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.

ਲਛਕੁ ਹੁਇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਲਗੇ ਤਨ ਦੈਤਨ ਮਾਝ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥

lachhak hue kar jaae lage tan daitan maajh rahe gadd gaadte |

ನಂತರ ಒಂದು ಲಕ್ಷವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ರಾಕ್ಷಸರ ದೇಹಗಳ ಗುರಿಯನ್ನು ಭೇದಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ਕੋ ਕਵਿ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹ ਕਰੈ ਅਤਿਸੈ ਉਪਮਾ ਜੁ ਭਈ ਬਿਨੁ ਕਾਢੇ ॥

ko kav taeh saraah karai atisai upamaa ju bhee bin kaadte |

ಆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯದೆ, ಯಾವ ಕವಿಯು ಅವುಗಳನ್ನು ಹೊಗಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತವಾದ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು.

ਫਾਗੁਨਿ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਭਏ ਜਨੁ ਪਾਤੁ ਬਿਹੀਨ ਰਹੇ ਤਰੁ ਠਾਢੇ ॥੧੧੧॥

faagun paun ke gaun bhe jan paat biheen rahe tar tthaadte |111|

ಫಾಲ್ಗುಣದ ಗಾಳಿ ಬೀಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಮರಗಳು ಎಲೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ನಿಂತಿರುವುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.111.,

ਮੁੰਡ ਲਈ ਕਰਵਾਰ ਹਕਾਰ ਕੈ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

mundd lee karavaar hakaar kai kehar ke ang ang prahaare |

ರಾಕ್ಷಸ ಮುಂಡ್ ತನ್ನ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿದನು, ಸಿಂಹದ ಅಂಗಗಳ ಮೇಲೆ ಅನೇಕ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದನು.

ਫਿਰ ਦਈ ਤਨ ਦਉਰ ਕੇ ਗਉਰਿ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਨਿਕਸੀ ਅੰਗ ਧਾਰੇ ॥

fir dee tan daur ke gaur ko ghaaeil kai nikasee ang dhaare |

ನಂತರ ಬಹಳ ವೇಗವಾಗಿ, ಅವನು ದೇವಿಯ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಹೊಡೆತವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು, ಅದನ್ನು ಗಾಯಗೊಳಿಸಿದನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದನು.

ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਥਹਰੈ ਕਰਿ ਦੈਤ ਕੇ ਕੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥

sraun bharee thaharai kar dait ke ko upamaa kav aaur bichaare |

ರಕ್ತದಿಂದ ಮುಸುಕಿದ, ರಾಕ್ಷಸನ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಖಡ್ಗವು ಕಂಪಿಸುತ್ತಿದೆ, ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಕವಿ ಯಾವ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಬಹುದು,

ਪਾਨ ਗੁਮਾਨ ਸੋ ਖਾਇ ਅਘਾਇ ਮਨੋ ਜਮੁ ਆਪੁਨੀ ਜੀਭ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੧੨॥

paan gumaan so khaae aghaae mano jam aapunee jeebh nihaare |112|

ಮೃತ್ಯುದೇವತೆಯಾದ ಯಮನು ವೀಳ್ಯದೆಲೆಯನ್ನು ತಿಂದು ತೃಪ್ತನಾಗಿ ತನ್ನ ಚಾಚಿಕೊಂಡಿರುವ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.112.,

ਘਾਉ ਕੈ ਦੈਤ ਚਲਿਓ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਦੇਵੀ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਸੁ ਕਾਢੇ ॥

ghaau kai dait chalio jab hee tab devee nikhang te baan su kaadte |

ರಾಕ್ಷಸನು ದೇವಿಯನ್ನು ಗಾಯಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ, ಅವಳು ತನ್ನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯಿಂದ ಒಂದು ದಂಡವನ್ನು ತೆಗೆದಳು.

ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਚਲਾਵਤ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੁਇ ਬਾਢੇ ॥

kaan pramaan lau khaich kamaan chalaavat ek anek hue baadte |

ಅವಳು ಬಿಲ್ಲು ತನ್ನ ಕಿವಿಗೆ ಎಳೆದು ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಟ್ಟಳು, ಅದು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಅಗಾಧವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.

ਮੁੰਡ ਲੈ ਢਾਲ ਦਈ ਮੁਖ ਓਟਿ ਧਸੇ ਤਿਹ ਮਧਿ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥

mundd lai dtaal dee mukh ott dhase tih madh rahe gadd gaadte |

ಮುಂಡ್ ಎಂಬ ರಾಕ್ಷಸನು ತನ್ನ ಗುರಾಣಿಯನ್ನು ಮುಖದ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಬಾಣವು ಗುರಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿದೆ.

ਮਾਨਹੁ ਕੂਰਮ ਪੀਠ ਪੈ ਨੀਠ ਭਏ ਸਹਸ ਫਨਿ ਕੇ ਫਨ ਠਾਢੇ ॥੧੧੩॥

maanahu kooram peetth pai neetth bhe sahas fan ke fan tthaadte |113|

ಆಮೆಯ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವ ಶೇಷನಾಗನ ಹೆಡೆಗಳು ನೆಟ್ಟಗೆ ನಿಂತಂತೆ ತೋರುತ್ತಿದೆ.113.,

ਸਿੰਘਹਿ ਪ੍ਰੇਰ ਕੈ ਆਗੈ ਭਈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਚੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

singheh prer kai aagai bhee kar mai as lai bar chandd sanbhaario |

ಸಿಂಹವನ್ನು ಮುದ್ದಿಸುತ್ತಾ, ದೇವಿಯು ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದಳು ಮತ್ತು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಖಡ್ಗವನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಳು,

ਮਾਰਿ ਕੇ ਧੂਰਿ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਗਿਰੇ ਅਰਿ ਪੂਰ ਮਹਾ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥

maar ke dhoor kee chakachoor gire ar poor mahaa ran paario |

ಮತ್ತು ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಉರುಳುತ್ತಾ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಶತ್ರುಗಳ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಯೋಧರನ್ನು ಹಿಸುಕಿದರು.

ਫੇਰਿ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥

fer ke gher leio ran maeh su mundd ko mundd judaa kar maario |

ಸಿಂಹವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಅವಳು ಶತ್ರುವನ್ನು ಮುಂಭಾಗದಿಂದ ಸುತ್ತುವರೆದಳು ಮತ್ತು ಮುಂಡ್‌ನ ತಲೆಯು ಅವನ ದೇಹದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡುವಷ್ಟು ಹೊಡೆತವನ್ನು ನೀಡಿತು.

ਐਸੇ ਪਰਿਓ ਧਰਿ ਊਪਰ ਜਾਇ ਜਿਉ ਬੇਲਹਿ ਤੇ ਕਦੂਆ ਕਟਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੧੪॥

aaise pario dhar aoopar jaae jiau beleh te kadooaa katt ddaario |114|

ಬಳ್ಳಿಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿದ ಕುಂಬಳಕಾಯಿಯಂತೆ ಅದು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತು.114.,

ਸਿੰਘ ਚੜੀ ਮੁਖ ਸੰਖ ਬਜਾਵਤ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਤੜਤਾ ਦੁਤਿ ਮੰਡੀ ॥

singh charree mukh sankh bajaavat jiau ghan mai tarrataa dut manddee |

ದೇವಿಯು ಸಿಂಹದ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ತನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಶಂಖವನ್ನು ಊದುತ್ತಿರುವಂತೆ ಕಡು ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ ಮಿಂಚು ಮಿಂಚುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿದೆ.

ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਗਿਰਾਇ ਦਇਓ ਅਰਿ ਭਾਜਤ ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਰਬੰਡੀ ॥

chakr chalaae giraae deio ar bhaajat dait badde barabanddee |

ಅವಳು ತನ್ನ ಡಿಸ್ಕ್ನಿಂದ ಓಡುತ್ತಿರುವ ಅದ್ಭುತವಾದ ಪ್ರಬಲ ಯೋಧರನ್ನು ಕೊಂದಳು.

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨਿ ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਝੰਡੀ ॥

bhoot pisaachan maas ahaar karai kilakaar khilaar ke jhanddee |

ದೆವ್ವಗಳು ಮತ್ತು ತುಂಟಗಳು ಸತ್ತವರ ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ, ಜೋರಾಗಿ ಧ್ವನಿ ಎತ್ತುತ್ತವೆ.

ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਉਤਾਰ ਦਇਓ ਅਬ ਚੰਡ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਵਤ ਚੰਡੀ ॥੧੧੫॥

mundd ko mundd utaar deio ab chandd ko haath lagaavat chanddee |115|

ಮುಂದ್‌ನ ತಲೆಯನ್ನು ತೆಗೆದು ಈಗ ಚಂಡಿ ಚಾಂದ್.115.,

ਮੁੰਡ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਹਨਿਓ ਫਿਰ ਕੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥

mundd mahaa ran madh hanio fir kai bar chandd tabai ih keeno |

ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂಡನನ್ನು ಕೊಂದು ಚಂಡಿಯ ಕಠಾರಿಯು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿತು,

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਸਭ ਸੈਣ ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਸੋ ਆਹਵ ਕੀਨੋ ॥

maar bidaar dee sabh sain su chanddikaa chandd so aahav keeno |

ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಚಾಂದ್‌ನನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಶತ್ರುಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಅವಳು ಕೊಂದು ನಾಶಪಡಿಸಿದಳು.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕੈ ਬਰੁ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥

lai barachhee kar mai ar ko sir kai bar maar judaa kar deeno |

ತನ್ನ ಕಠಾರಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಅವಳು ಅದನ್ನು ಶತ್ರುಗಳ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಹಳ ಬಲದಿಂದ ಹೊಡೆದು ದೇಹದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದಳು.

ਲੈ ਕੇ ਮਹੇਸ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਨੇਸ ਕੋ ਰੁੰਡ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮੁੰਡ ਬਿਹੀਨੋ ॥੧੧੬॥

lai ke mahes trisool ganes ko rundd keeo jan mundd biheeno |116|

ಶಿವನು ತನ್ನ ತ್ರಿಶೂಲದಿಂದ ಗಣೇಶನ ಕಾಂಡವನ್ನು ಅವನ ತಲೆಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದನೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.116.,

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਬਧਹਿ ਚਤ੍ਰਥ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪॥

eit sree bachitr naattake sree chanddee charitre chandd mundd badheh chatrath dhayaae samaapatam sat subham sat |4|

ಮಾರ್ಕಂಡೇಯ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಚಂಡಿ ಚರಿತ್ರದ "ಚಂದ ಮುಂಡನ ವಧೆ" ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ನಾಲ್ಕನೇ ಅಧ್ಯಾಯದ ಅಂತ್ಯ. 4.,

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

ಸೋರತ,

ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਕੋਟਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ਸੁੰਭ ਪੈ ॥

ghaaeil ghoomat kott jaae pukaare sunbh pai |

ಲಕ್ಷಾಂತರ ರಾಕ್ಷಸರು, ಗಾಯಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ನರಳುತ್ತಾ ರಾಜ ಸುಂಭನ ಮುಂದೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲು ಹೋದರು,

ಸೂಚಿ (1 - 1428)

ಜಾಪು ಪುಟ: 1 - 10

ಅಕಾಲ ಉಸ್ತಾತ್ ಪುಟ: 11 - 38

ಬಚಿತ್ತರ ನಾಟಕ ಪುಟ: 39 - 73

ಚಾಂಡಿ ಚರಿತ್ರ ಉಕಟ್ ಬಿಲಾಸ್ ಪುಟ: 74 - 99

ಚಾಂಡಿ ಚರಿತ್ರ ಪುಟ: 100 - 118

ವಾರ್ ಶ್ರೀ ಭಗೌತಿ ಜೀ ಕಿ ಪುಟ: 119 - 126

ಜ್ಞಾನ ಪ್ರಬೋಧ ಪುಟ: 127 - 154

ಚೌಬೀಸ್ ಅವತಾರ್ ಪುಟ: 155 - 610

ಬ್ರಹ್ಮ ಅವತಾರ್ ಪುಟ: 611 - 634

ರುದ್ರ ಅವತಾರ್ ಪುಟ: 635 - 708

ಶಬದ್ ಹಜಾರೆ ಪುಟ: 709 - 712

33 ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಪುಟ: 712 - 716

ಖಾಲ್ಸಾ ಮಹಿಮಾ ಪುಟ: 716 - 716

ಶಸ್ತ್ರ ನಾಮ ಮಾಲಾ ಪುಟ: 717 - 808

ಚರಿತ್ರೋಪಖ್ಯಾನ್ ಪುಟ: 809 - 1388

ಜಫರ್‌ನಾಮಾ ಪುಟ: 1389 - 1394

ಹಿಕಾಯತ್ ಪುಟ: 1394 - 1428