ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 1150


ਮਹਾਰਾਜ ਪ੍ਰਾਨਾਨ ਕੋ ਦਾਨ ਦੀਜੈ ॥੧੫॥
mahaaraaj praanaan ko daan deejai |15|

ಓ ಮಹಾರಾಜ! (ಇಂದು ನನಗೆ) ಆತ್ಮಗಳ ಉಡುಗೊರೆಯನ್ನು ನೀಡಿ. 15.

ਰਚੀ ਬਾਲ ਲਾਲਾ ਸਭੈ ਰੂਪ ਤੇਰੇ ॥
rachee baal laalaa sabhai roop tere |

ಓ ಪ್ರಿಯ! ಎಲ್ಲಾ ಮಹಿಳೆಯರು ನಿಮ್ಮ ನೋಟದಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਮਿਲੌ ਆਜੁ ਮੋ ਕੌ ਸੁਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਮੇਰੇ ॥
milau aaj mo kau suno praan mere |

ಓ ಆತ್ಮೀಯ ಆತ್ಮ! ಇಂದು ಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ.

ਕਹਾ ਮਾਨ ਮਾਤੇ ਫਿਰੌ ਐਂਠ ਐਂਠੇ ॥
kahaa maan maate firau aaintth aaintthe |

ಓಹ್, ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ನಿರ್ಣಯಗಳಿವೆ! ನೀವು ಯಾಕೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತೀರಿ?

ਲਯੋ ਚੋਰਿ ਮੇਰੋ ਕਹਾ ਚਿਤ ਬੈਠੇ ॥੧੬॥
layo chor mero kahaa chit baitthe |16|

(ನೀವು) ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕದ್ದಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ನೀವು ಎಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೀರಿ. 16.

ਕਰੋ ਹਾਰ ਸਿੰਗਾਰ ਬਾਗੌ ਬਨਾਵੌ ॥
karo haar singaar baagau banaavau |

ಹಾರವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿ, ಸುಂದರವಾದ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿ

ਕੀਏ ਚਿਤ ਮੈ ਚੌਪਿ ਬੀਰੀ ਚਬਾਵੌ ॥
kee chit mai chauap beeree chabaavau |

ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಚಿಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಾನ್ ಬೀರಾವನ್ನು ಅಗಿಯಿರಿ.

ਉਠੋ ਬੇਗਿ ਬੈਠੇ ਕਹਾ ਪ੍ਰਾਨ ਮੇਰੇ ॥
auttho beg baitthe kahaa praan mere |

ಬೇಗನೆ ಎದ್ದೇಳು, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆತ್ಮ! ನೀವು ಎಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೀರಿ

ਚਲੋ ਕੁੰਜ ਮੇਰੇ ਲਗੈ ਨੈਨ ਤੇਰੇ ॥੧੭॥
chalo kunj mere lagai nain tere |17|

ನನ್ನ ಮುತ್ತುಗಳು ನಿನಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿವೆ, ಹೋಗಿ (ಅವರ) ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲಿ ('ಕುಂಜ್') ನೆಲೆಗೊಳ್ಳು ॥17॥

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ಉಭಯ:

ਬਚਨ ਬਿਕਾਨੇ ਕੁਅਰਿ ਕੇ ਕਹੈ ਕੁਅਰ ਕੇ ਸੰਗ ॥
bachan bikaane kuar ke kahai kuar ke sang |

ಕುಮಾರಿಯ (ಈ) ಮಾರುವ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕುಮಾರಿಗೆ ಹೇಳಲಾಯಿತು.

ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ਮੰਦ ਮਤਿ ਰਸ ਕੇ ਉਮਗਿ ਤਰੰਗ ॥੧੮॥
ek na maanee mand mat ras ke umag tarang |18|

ಆದರೆ ಆ ಮೂರ್ಖನು ಒಂದನ್ನೂ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ (ಆದರೂ) ರಸದ ಅಲೆಗಳು ಏಳುತ್ತಿದ್ದವು. 18.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು:

ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਮਤਿ ਮੰਦ ਉਚਾਰੀ ॥
naeh naeh mat mand uchaaree |

ಆ ಮೂರ್ಖ ‘ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲ’ ಎಂದಷ್ಟೇ ಹೇಳಿದ.

ਭਲੀ ਬੁਰੀ ਜੜ ਕਛੁ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥
bhalee buree jarr kachh na bichaaree |

(ಅದು) ಬುದ್ಧಿಹೀನರು ಒಳ್ಳೆಯದು ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਬਚਨ ਮਾਨਿ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾਹਿ ਨ ਗਯੋ ॥
bachan maan grih taeh na gayo |

ಅವನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕਹੁ ਭਜਤ ਨ ਭਯੋ ॥੧੯॥
saahu sutaa kahu bhajat na bhayo |19|

ಮತ್ತು ಶಾ ಅವರ ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಲಿಲ್ಲ. 19.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
kabiyo baach |

ಕವಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ:

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ಅಚಲ:

ਕਾਮਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਤਿ ਆਵਈ ॥
kaamaatur hvai ju triy purakh prat aavee |

ಕಾಮದಿಂದ ಉತ್ಸುಕನಾಗಿ ಪುರುಷನ ಬಳಿಗೆ ಬರುವ ಮಹಿಳೆ,

ਘੋਰ ਨਰਕ ਮਹਿ ਪਰੈ ਜੁ ਤਾਹਿ ਨ ਰਾਵਈ ॥
ghor narak meh parai ju taeh na raavee |

ಯಾರು ಅವನಿಗೆ ರತಿ ದಾನವನ್ನು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲವೋ, ಅವನು (ಮನುಷ್ಯ) ಭಯಾನಕ ನರಕಗಳಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ.

ਜੋ ਪਰ ਤ੍ਰਿਯ ਪਰ ਸੇਜ ਭਜਤ ਹੈ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
jo par triy par sej bhajat hai jaae kar |

ಪರಕೀಯ ಸ್ತ್ರೀಯ ಮನೆಗೆ (ಮನೆಗೆ) ಹೋಗಿ ಅನ್ಯ ಋಷಿಯ ಮೇಲೆ ಊಟ ಮಾಡುವವನು,

ਹੋ ਪਾਪ ਕੁੰਡ ਕੇ ਮਾਹਿ ਪਰਤ ਸੋ ਧਾਇ ਕਰਿ ॥੨੦॥
ho paap kundd ke maeh parat so dhaae kar |20|

ಅವನೂ ಪಾಪದ ಕೂಪಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ. 20.

ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਪੁਨਿ ਕੁਅਰ ਐਸ ਉਚਰਤ ਭਯੋ ॥
naeh naeh pun kuar aais ucharat bhayo |

ಆಗಲೂ ಆ ಕನ್ಯೆ ‘ಇಲ್ಲ ಬೇಡ’ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಳು.

ਬਨਿ ਤਨਿ ਸਜਿਨ ਸਿੰਗਾਰ ਤਰੁਨਿ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਯੋ ॥
ban tan sajin singaar tarun ke grih gayo |

ಆದರೆ ಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ ಸಿಂಗಾರಗೊಂಡ ನಂತರ ಅವನು (ಆ) ಹೆಂಗಸಿನ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು.

ਬਾਲ ਅਧਿਕ ਰਿਸ ਭਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
baal adhik ris bharee charitr bichaariyo |

ಆದ್ದರಿಂದ ಕೋಪಗೊಂಡ ಮಹಿಳೆ ಒಂದು ಪಾತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದಳು

ਹੋ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਸਹਿਤ ਮਿਤ੍ਰ ਹਨਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥
ho maat pitaa ko sahit mitr han ddaariyo |21|

ಮತ್ತು ಪೋಷಕರೊಂದಿಗೆ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ಕೊಂದರು. 21.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
kabiyo baach |

ಕವಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ಉಭಯ:

ਕਾਮਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਜੋ ਤਰੁਨਿ ਮੁਹਿ ਭਜਿ ਕਹੈ ਬਨਾਇ ॥
kaamaatur hvai jo tarun muhi bhaj kahai banaae |

‘ನನ್ನನ್ನು ಆನಂದಿಸಿ’ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಮಹಿಳೆಗೆ ಕಾಮವು ಉತ್ಸುಕವಾಗಿದೆ.

ਤਾਹਿ ਭਜੈ ਜੋ ਨਾਹਿ ਜਨ ਨਰਕ ਪਰੈ ਪੁਨਿ ਜਾਇ ॥੨੨॥
taeh bhajai jo naeh jan narak parai pun jaae |22|

ಆದುದರಿಂದ ದಾನ ಕೊಡದವನು ಮತ್ತೆ ನರಕಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ. 22.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ಅಚಲ:

ਕੁਅਰਿ ਕਟਾਰੀ ਕਾਢਿ ਸੁ ਕਰ ਭੀਤਰ ਲਈ ॥
kuar kattaaree kaadt su kar bheetar lee |

ಕುಮಾರಿ ಚಾಕು ತೆಗೆದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಳು

ਪਿਤੁ ਕੇ ਉਰ ਹਨਿ ਕਢਿ ਮਾਤ ਕੇ ਉਰ ਦਈ ॥
pit ke ur han kadt maat ke ur dee |

ಮತ್ತು ತಂದೆಯ ಎದೆಗೆ ಹೊಡೆದನು. (ನಂತರ ಅಲ್ಲಿಂದ) ಅದನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದು ತಾಯಿಯ ಎದೆಗೆ ಹೊಡೆದನು

ਖੰਡ ਖੰਡ ਨਿਜ ਪਾਨ ਪਿਤਾ ਕੇ ਕੋਟਿ ਕਰਿ ॥
khandd khandd nij paan pitaa ke kott kar |

ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಅವನು ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಅನೇಕ ಗಾಯಗಳನ್ನು ಮುರಿದನು.

ਹੋ ਭੀਤਿ ਕੁਅਰ ਕੇ ਤੀਰ ਜਾਤ ਭੀ ਗਾਡ ਕਰਿ ॥੨੩॥
ho bheet kuar ke teer jaat bhee gaadd kar |23|

ಅವಳು ಅವರನ್ನು ಗೋಡೆಯ ಕೆಳಗೆ ಹಾದು ನಂತರ ಕುಮಾರ್ ಬಳಿಗೆ ಹೋದಳು. 23.

ਪਹਿਰ ਭਗੌਹੇ ਬਸਤ੍ਰ ਜਾਤ ਨ੍ਰਿਪ ਪੈ ਭਈ ॥
pahir bhagauahe basatr jaat nrip pai bhee |

ಅವಳು ಕೇಸರಿ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಧರಿಸಿ ರಾಜನ ಬಳಿಗೆ ಹೋದಳು.

ਸੁਤ ਕੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਾਖ ਬਾਤ ਤਿਹ ਤਿਤੁ ਦਈ ॥
sut kee ih bidh bhaakh baat tih tith dee |

ಅವನು ತನ್ನ ಮಗನ ಬಗ್ಗೆ ಈ ರೀತಿ ಹೇಳಿದನು.

ਰਾਇ ਪੂਤ ਤਵ ਮੋਰਿ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਲੁਭਧਿਯੋ ॥
raae poot tav mor nirakh chhab lubhadhiyo |

ಓ ರಾಜನ್! ನನ್ನ ರೂಪವನ್ನು ನೋಡಿ ನಿನ್ನ ಮಗನು ಪ್ರಲೋಭನೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਮੇਰੋ ਤਾਤ ਬਾਧਿ ਕਰਿ ਬਧਿ ਕਿਯੋ ॥੨੪॥
ho taa te mero taat baadh kar badh kiyo |24|

ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನನ್ನ ತಂದೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿ ಕೊಲೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. 24.

ਖੰਡ ਖੰਡ ਕਰਿ ਗਾਡਿ ਭੀਤਿ ਤਰ ਰਾਖਿਯੋ ॥
khandd khandd kar gaadd bheet tar raakhiyo |

ಅದನ್ನು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಗೋಡೆಯ ಕೆಳಗೆ ಇಡಲಾಗಿದೆ.

ਬਚਨ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੌ ਭਾਖਿਯੋ ॥
bachan achaanak ih bidh nrip sau bhaakhiyo |

(ಆಗ) ರಾಜನು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದನು.

ਰਾਇ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ਚਲਿ ਕੈ ਆਪਿ ਨਿਹਾਰਿਯੈ ॥
raae nayaae kar chal kai aap nihaariyai |

ಓ ರಾಜನ್! ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೇ, ನೀವೇ ಹೋಗಿ ನೋಡಿ.

ਹੋ ਨਿਕਸੇ ਹਨਿਯੈ ਯਾਹਿ ਨ ਮੋਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੈ ॥੨੫॥
ho nikase haniyai yaeh na mohi sanghaariyai |25|

(ತಂದೆಯ ದೇಹ) ಹೊರಗೆ ಬಂದರೆ, ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲು. 25.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ಉಭಯ:

ਪਤਿ ਮਾਰੇ ਕੀ ਜਬ ਸੁਨੀ ਮੋਰਿ ਮਾਤ ਧੁਨਿ ਕਾਨ ॥
pat maare kee jab sunee mor maat dhun kaan |

ನನ್ನ ತಾಯಿ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಸಾವಿನ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿದಾಗ,

ਮਾਰਿ ਮਰੀ ਜਮਧਰ ਤਬੈ ਸੁਰਪੁਰ ਕੀਅਸਿ ਪਯਾਨ ॥੨੬॥
maar maree jamadhar tabai surapur keeas payaan |26|

ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿ ಸತ್ತು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋದಳು. 26.

ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਐਸੋ ਬਚਨ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥
sun raajaa aaiso bachan bayaakul utthiyo risaae |

ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ರಾಜನು ವಿಚಲಿತನಾಗಿ ಕೋಪದಿಂದ ಎದ್ದನು