Sri Dasam Granth

Pagina - 1150


ਮਹਾਰਾਜ ਪ੍ਰਾਨਾਨ ਕੋ ਦਾਨ ਦੀਜੈ ॥੧੫॥
mahaaraaj praanaan ko daan deejai |15|

O Maharaj! (mi hodie) donum animarum dona. XV.

ਰਚੀ ਬਾਲ ਲਾਲਾ ਸਭੈ ਰੂਪ ਤੇਰੇ ॥
rachee baal laalaa sabhai roop tere |

O cara! Vultu tuo omnes mulieres detinentur.

ਮਿਲੌ ਆਜੁ ਮੋ ਕੌ ਸੁਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਮੇਰੇ ॥
milau aaj mo kau suno praan mere |

O cara anima! Veni, et occurrite mihi hodie.

ਕਹਾ ਮਾਨ ਮਾਤੇ ਫਿਰੌ ਐਂਠ ਐਂਠੇ ॥
kahaa maan maate firau aaintth aaintthe |

O decreta in honore sunt! Cur rigide ambulas?

ਲਯੋ ਚੋਰਿ ਮੇਰੋ ਕਹਾ ਚਿਤ ਬੈਠੇ ॥੧੬॥
layo chor mero kahaa chit baitthe |16|

(Tu) furatus es animum meum et quo sedes. 16.

ਕਰੋ ਹਾਰ ਸਿੰਗਾਰ ਬਾਗੌ ਬਨਾਵੌ ॥
karo haar singaar baagau banaavau |

Decorate monile, ornatis armis pulchris

ਕੀਏ ਚਿਤ ਮੈ ਚੌਪਿ ਬੀਰੀ ਚਬਾਵੌ ॥
kee chit mai chauap beeree chabaavau |

Et lubens ruminat paan beera in chit.

ਉਠੋ ਬੇਗਿ ਬੈਠੇ ਕਹਾ ਪ੍ਰਾਨ ਮੇਰੇ ॥
auttho beg baitthe kahaa praan mere |

Exsurge velociter anima mea dilecta! ubi sedetis?

ਚਲੋ ਕੁੰਜ ਮੇਰੇ ਲਗੈ ਨੈਨ ਤੇਰੇ ॥੧੭॥
chalo kunj mere lagai nain tere |17|

margaritae meae tibi coniunctae sunt, vade et habita in angulis ('kunj') ॥17॥

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਬਚਨ ਬਿਕਾਨੇ ਕੁਅਰਿ ਕੇ ਕਹੈ ਕੁਅਰ ਕੇ ਸੰਗ ॥
bachan bikaane kuar ke kahai kuar ke sang |

Kumari verba venditionis dicta sunt Kumari.

ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ਮੰਦ ਮਤਿ ਰਸ ਕੇ ਉਮਗਿ ਤਰੰਗ ॥੧੮॥
ek na maanee mand mat ras ke umag tarang |18|

Stultus autem ille succus surgentibus undis non recepit. XVIII.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਮਤਿ ਮੰਦ ਉਚਾਰੀ ॥
naeh naeh mat mand uchaaree |

Ille stultus modo dixit 'nullum'.

ਭਲੀ ਬੁਰੀ ਜੜ ਕਛੁ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥
bhalee buree jarr kachh na bichaaree |

(Quod) imprudens nihil boni nec mali cogitavit.

ਬਚਨ ਮਾਨਿ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾਹਿ ਨ ਗਯੋ ॥
bachan maan grih taeh na gayo |

et non abiit in domum suam

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕਹੁ ਭਜਤ ਨ ਭਯੋ ॥੧੯॥
saahu sutaa kahu bhajat na bhayo |19|

Et non commisit cum filia Shah. XVIIII.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
kabiyo baach |

poeta dicit:

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਕਾਮਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਤਿ ਆਵਈ ॥
kaamaatur hvai ju triy purakh prat aavee |

Quae venit ad virum cupidine libidinis;

ਘੋਰ ਨਰਕ ਮਹਿ ਪਰੈ ਜੁ ਤਾਹਿ ਨ ਰਾਵਈ ॥
ghor narak meh parai ju taeh na raavee |

Qui non dat Rati charitatem, cadit in inferna dira.

ਜੋ ਪਰ ਤ੍ਰਿਯ ਪਰ ਸੇਜ ਭਜਤ ਹੈ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
jo par triy par sej bhajat hai jaae kar |

Qui adit ad mulierem extraneam et comederit de sapiente alieno;

ਹੋ ਪਾਪ ਕੁੰਡ ਕੇ ਮਾਹਿ ਪਰਤ ਸੋ ਧਾਇ ਕਰਿ ॥੨੦॥
ho paap kundd ke maeh parat so dhaae kar |20|

Cadit etiam in foveam peccati. 20.

ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਪੁਨਿ ਕੁਅਰ ਐਸ ਉਚਰਤ ਭਯੋ ॥
naeh naeh pun kuar aais ucharat bhayo |

Adhuc illa virgo dicebat: Non, non.

ਬਨਿ ਤਨਿ ਸਜਿਨ ਸਿੰਗਾਰ ਤਰੁਨਿ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਯੋ ॥
ban tan sajin singaar tarun ke grih gayo |

sed postquam se induit et ornavit, ad domum dominae ivit.

ਬਾਲ ਅਧਿਕ ਰਿਸ ਭਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
baal adhik ris bharee charitr bichaariyo |

Ita mulier irata cogitatur de charactere

ਹੋ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਸਹਿਤ ਮਿਤ੍ਰ ਹਨਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥
ho maat pitaa ko sahit mitr han ddaariyo |21|

Amicum occidit cum parentibus. XXI.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
kabiyo baach |

poeta dicit:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਕਾਮਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਜੋ ਤਰੁਨਿ ਮੁਹਿ ਭਜਿ ਕਹੈ ਬਨਾਇ ॥
kaamaatur hvai jo tarun muhi bhaj kahai banaae |

Libido avida est mulieri dicere: "Me gaude".

ਤਾਹਿ ਭਜੈ ਜੋ ਨਾਹਿ ਜਨ ਨਰਕ ਪਰੈ ਪੁਨਿ ਜਾਇ ॥੨੨॥
taeh bhajai jo naeh jan narak parai pun jaae |22|

Sic ille qui ei eleemosynam non dat, iterum cadit in gehennam. XXII.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਕੁਅਰਿ ਕਟਾਰੀ ਕਾਢਿ ਸੁ ਕਰ ਭੀਤਰ ਲਈ ॥
kuar kattaaree kaadt su kar bheetar lee |

cultrum Kumari protulit et in manu eius accepit

ਪਿਤੁ ਕੇ ਉਰ ਹਨਿ ਕਢਿ ਮਾਤ ਕੇ ਉਰ ਦਈ ॥
pit ke ur han kadt maat ke ur dee |

et patrem in pectore percussum. (inde inde) accepit et in pectore matris percussit

ਖੰਡ ਖੰਡ ਨਿਜ ਪਾਨ ਪਿਤਾ ਕੇ ਕੋਟਿ ਕਰਿ ॥
khandd khandd nij paan pitaa ke kott kar |

Multaque manu patris vulnera fregit.

ਹੋ ਭੀਤਿ ਕੁਅਰ ਕੇ ਤੀਰ ਜਾਤ ਭੀ ਗਾਡ ਕਰਿ ॥੨੩॥
ho bheet kuar ke teer jaat bhee gaadd kar |23|

Ea sub murum transiit et deinde ad Kumar perrexit. XXIII.

ਪਹਿਰ ਭਗੌਹੇ ਬਸਤ੍ਰ ਜਾਤ ਨ੍ਰਿਪ ਪੈ ਭਈ ॥
pahir bhagauahe basatr jaat nrip pai bhee |

Induta croceis pergit ad regem.

ਸੁਤ ਕੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਾਖ ਬਾਤ ਤਿਹ ਤਿਤੁ ਦਈ ॥
sut kee ih bidh bhaakh baat tih tith dee |

Narravit ei de filio suo hoc modo.

ਰਾਇ ਪੂਤ ਤਵ ਮੋਰਿ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਲੁਭਧਿਯੋ ॥
raae poot tav mor nirakh chhab lubhadhiyo |

O Rajan! Videns formam meam, tentatus est filius tuus.

ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਮੇਰੋ ਤਾਤ ਬਾਧਿ ਕਰਿ ਬਧਿ ਕਿਯੋ ॥੨੪॥
ho taa te mero taat baadh kar badh kiyo |24|

quam ob rem ligatus et occisus est pater meus. XXIV.

ਖੰਡ ਖੰਡ ਕਰਿ ਗਾਡਿ ਭੀਤਿ ਤਰ ਰਾਖਿਯੋ ॥
khandd khandd kar gaadd bheet tar raakhiyo |

In frusta concisum est, et sub muro positum est.

ਬਚਨ ਅਚਾਨਕ ਇਹ ਬਿਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੌ ਭਾਖਿਯੋ ॥
bachan achaanak ih bidh nrip sau bhaakhiyo |

Subito autem rex hoc modo dixit.

ਰਾਇ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ਚਲਿ ਕੈ ਆਪਿ ਨਿਹਾਰਿਯੈ ॥
raae nayaae kar chal kai aap nihaariyai |

O Rajan! Iudica, vade et vide tibi.

ਹੋ ਨਿਕਸੇ ਹਨਿਯੈ ਯਾਹਿ ਨ ਮੋਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੈ ॥੨੫॥
ho nikase haniyai yaeh na mohi sanghaariyai |25|

Si exierit, occide eum, alioquin me interficite. XXV.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਪਤਿ ਮਾਰੇ ਕੀ ਜਬ ਸੁਨੀ ਮੋਰਿ ਮਾਤ ਧੁਨਿ ਕਾਨ ॥
pat maare kee jab sunee mor maat dhun kaan |

Cum audisset mater de morte mariti;

ਮਾਰਿ ਮਰੀ ਜਮਧਰ ਤਬੈ ਸੁਰਪੁਰ ਕੀਅਸਿ ਪਯਾਨ ॥੨੬॥
maar maree jamadhar tabai surapur keeas payaan |26|

Tunc ergo ipsa concrevit et mortua est et abiit in caelum. XXVI.

ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਐਸੋ ਬਚਨ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥
sun raajaa aaiso bachan bayaakul utthiyo risaae |

Rex his auditis amens et ira surgit