Sri Dasam Granth

Pagina - 1240


ਛਤ੍ਰੀ ਸੁਤਾ ਤੁਰਕ ਕਹ ਦੈਹੈ ॥੨੬॥
chhatree sutaa turak kah daihai |26|

quis filiam Chhatri Turcae dabit. XXVI.

ਹਾਡਿਯਨ ਸੁਤਾ ਤੁਰਕਿ ਨਹਿ ਦਈ ॥
haaddiyan sutaa turak neh dee |

Hadis non Turcas pepererunt

ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਤੁਰਕਨੀ ਨ ਭਈ ॥
chhatraanee turakanee na bhee |

Et (no) Chhatrani Turkani facta sunt.

ਕਛ ਰਜਪੂਤਨ ਲਾਜ ਗਵਾਈ ॥
kachh rajapootan laaj gavaaee |

Quidam Rajputs perdiderunt cellulam

ਰਾਨੀ ਤੇ ਬੇਗਮਾ ਕਹਾਈ ॥੨੭॥
raanee te begamaa kahaaee |27|

Et vocantur a reginis begums. XXVII.

ਅਬ ਮੈ ਧਰੈ ਇਹੌ ਨਿਜੁ ਬੁਧਾ ॥
ab mai dharai ihau nij budhaa |

Iam hoc mihi in mentem venit

ਮੰਡੌ ਬੀਰ ਖੇਤ ਮਹਿ ਕ੍ਰੁਧਾ ॥
manddau beer khet meh krudhaa |

Irascimini, et bella gere in prælio, sicut vir fortis.

ਪਹਿਰਿ ਕੌਚ ਕਰਿ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰੌਂ ॥
pahir kauach kar kharrag sanbhaarauan |

Induite arma et curam kharg

ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਆਜੁ ਪਖਰਿਯਾ ਮਾਰੌਂ ॥੨੮॥
chun chun aaj pakhariyaa maarauan |28|

Equites arbitrio interficiunt. XXVIII.

ਤਬ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨਿਜੁ ਪਿਤਾ ਹਕਾਰਾ ॥
tab kanayaa nij pitaa hakaaraa |

Tum pater filiam suam vocavit

ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਸੌ ਮੰਤ੍ਰ ਉਚਾਰਾ ॥
eih bidh taa sau mantr uchaaraa |

Itaque cum eo disputabat.

ਤਾਤ ਤਨਿਕ ਚਿੰਤਾ ਨਹਿ ਕਰੀਯੈ ॥
taat tanik chintaa neh kareeyai |

(Respondit filia) O pater! Nolite ergo solliciti esse nimis

ਸਨਮੁਖ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੌ ਲਰੀਯੈ ॥੨੯॥
sanamukh paatisaah sau lareeyai |29|

Ascende regem et pugna. XXIX.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਬੋਲ ਸਦਾ ਥਿਰ ਰਹੈ ਦਿਵਸਰੇ ਜਾਇ ਹੈ ॥
bol sadaa thir rahai divasare jaae hai |

Dies praetereunt, sed verba semper manent.

ਕਰੇ ਕਰਮ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੇ ਚਾਰਣ ਗਾਇ ਹੈ ॥
kare karam chhatrin ke chaaran gaae hai |

Charan (Bhat) homines de rebus gestis Chhatriyas canentes celebrant.

ਤਾਤ ਨ ਮੋ ਕੋ ਦੀਜੈ ਆਹਵ ਕੀਜਿਯੈ ॥
taat na mo ko deejai aahav keejiyai |

O pater! ne mihi (Turchorum) bellum facias.

ਹੋ ਦਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਦੁਹੂੰ ਜਗ ਮੈ ਜਸ ਲੀਜਿਯੈ ॥੩੦॥
ho daan kripaan duhoon jag mai jas leejiyai |30|

Agendo utrumque opus donandi et tenendi Kirpan, sta in Jag (Meaning- get Jas in utroque populo donando Kirpan.) XXX.

ਖੜਗ ਹਾਥ ਜਿਨਿ ਤਜਹੁ ਖੜਗਧਾਰਾ ਸਹੋ ॥
kharrag haath jin tajahu kharragadhaaraa saho |

Ne dimittas gládii et portet in ómnibus gládii.

ਭਾਜਿ ਨ ਚਲਿਯਹੁ ਤਾਤ ਮੰਡਿ ਰਨ ਕੌ ਰਹੋ ॥
bhaaj na chaliyahu taat mandd ran kau raho |

O pater! Incipite bellum et state et nolite fugiunt;

ਪਠੇ ਪਖਰਿਯਾ ਹਨਿਯਹੁ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਿ ॥
patthe pakhariyaa haniyahu bisikh prahaar kar |

Iuvenes equites sagittis necant.

ਹੋ ਮਾਰਿ ਅਰਿਨ ਕੌ ਮਰਿਯਹੁ ਹਮਹਿ ਸੰਘਾਰਿ ਕਰਿ ॥੩੧॥
ho maar arin kau mariyahu hameh sanghaar kar |31|

Hostes occide et me ipsum interfice. XXXI.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਸੁਨਹੁ ਪਿਤਾ ਇਕ ਕਰਹੁ ਉਪਾਈ ॥
sunahu pitaa ik karahu upaaee |

O pater! Audi, modium fac

ਸਮਸਦੀਨ ਕਹ ਲੇਹੁ ਬੁਲਾਈ ॥
samasadeen kah lehu bulaaee |

Et Shamsdin voco.

ਜਬ ਆਵੇ ਤਬ ਪਕਰਿ ਸੰਘਰਿਯਹੁ ॥
jab aave tab pakar sanghariyahu |

Cum (he) venerit tunc eum comprehendite et eum interficite.

ਬਹੁਰੌ ਨਿਕਸਿ ਜੁਧ ਕੌ ਕਰਿਯਹੁ ॥੩੨॥
bahurau nikas judh kau kariyahu |32|

Tunc egredere et pugna (cum hoste). XXXII.

ਸਿਧ ਪਾਲ ਤਬ ਐਸ ਬਿਚਾਰੀ ॥
sidh paal tab aais bichaaree |

Tum Siddh Pal cogitavi sic

ਭਲੀ ਬਾਤ ਇਨ ਸੁਤਾ ਉਚਾਰੀ ॥
bhalee baat in sutaa uchaaree |

Bonam rem dixit filia.

ਅੰਤਹਪੁਰ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਆਯੋ ॥
antahapur te baahir aayo |

Ex Ranvas venit

ਬੋਲਿ ਪਠਾਨਨ ਐਸ ਜਤਾਯੋ ॥੩੩॥
bol patthaanan aais jataayo |33|

Et vocavit pathan et hoc modo exposuit. XXXIII.

ਏ ਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਬਡੇ ਬਨਾਏ ॥
e hai prabh ke badde banaae |

Hi a Domino fiunt.

ਹਮ ਤੁਮ ਸੇ ਇਨ ਕੇ ਪਗ ਲਾਏ ॥
ham tum se in ke pag laae |

Nos, sicut tu, ad pedes eorum sumus.

ਜੋ ਇਨ ਕਹਾ ਵਹੈ ਮਨ ਮਾਨਾ ॥
jo in kahaa vahai man maanaa |

Credo in illis quae dixerunt

ਸਿਰ ਪਰ ਹੁਕਮ ਸਾਹ ਕੋ ਆਨਾ ॥੩੪॥
sir par hukam saah ko aanaa |34|

Et iussero regis in fronte mea. XXXIV.

ਤਬ ਮਿਲਿ ਖਾਨ ਸਾਹ ਕੇ ਗਏ ॥
tab mil khaan saah ke ge |

Tunc iverunt Pathanes ad regem simul

ਅਤਿ ਹੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਅਨੰਦਿਤ ਭਏ ॥
at hee hridai anandit bhe |

Et valde gavisus est in corde.

ਤੁਰਕਹਿ ਛਤ੍ਰਿਨ ਸੁਤਾ ਨ ਦਈ ॥
turakeh chhatrin sutaa na dee |

Chhatriyas nunquam peperit Turcas.

ਹਸਿ ਹੈ ਇਨੈ ਭਲੀ ਇਹ ਭਈ ॥੩੫॥
has hai inai bhalee ih bhee |35|

Libenter acceptum (sic) bonum erat. Hoc est bonum, nunc ridebimus.

ਦੁਹਿਤਾ ਇਤੈ ਪਿਤਹਿ ਸਮੁਝਾਵੈ ॥
duhitaa itai piteh samujhaavai |

Hic filia patri exponit

ਛਤ੍ਰੀ ਜਨਮੁ ਫੇਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥
chhatree janam fer neh aavai |

Quod Chhatri nativitas non iterum occurrit.

ਅਬ ਲੌ ਐਸੀ ਬਾਤ ਨ ਪਈ ॥
ab lau aaisee baat na pee |

Hactenus tale non factum est

ਤੁਰਕਨ ਕੇ ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਗਈ ॥੩੬॥
turakan ke chhatraanee gee |36|

Quod Turcarum hospitatus fuerit. XXXVI.

ਤਾ ਤੇ ਮੋਹਿ ਨ ਦੀਜੈ ਤਾਤਾ ॥
taa te mohi na deejai taataa |

Sic O Pater! Noli me

ਮੰਡਹੁ ਜੁਧ ਹੋਤ ਹੀ ਪ੍ਰਾਤਾ ॥
manddahu judh hot hee praataa |

et mane bellum faciet.

ਚਲਿ ਹੈ ਕਥਾ ਸਦਾ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥
chal hai kathaa sadaa jag maahee |

Haec fabula semper in mundo erit.

ਪ੍ਰਾਤ ਪਠਾਨ ਕਿ ਛਤ੍ਰੀ ਨਾਹੀ ॥੩੭॥
praat patthaan ki chhatree naahee |37|

Mane, aut pathans non erit, aut chhatris non erit. XXXVII.

ਪਹਿਰਹੁ ਕੌਚ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥
pahirahu kauach bajaae nagaare |

Induite arma et si pulsate