Sri Dasam Granth

Pagina - 330


ਕਰਬੇ ਕਹੁ ਰਛ ਸੁ ਗੋਪਨ ਕੀ ਬਰ ਪੂਟ ਲਯੋ ਨਗ ਕੋ ਪਹਿ ਹਥਾ ॥
karabe kahu rachh su gopan kee bar poott layo nag ko peh hathaa |

Gopas enim Krishna, valde furens, montem extirpavit et manu sua imposuit.

ਤਨ ਕੋ ਨ ਕਰਿਯੋ ਬਲ ਰੰਚਕ ਤਾਹ ਕਰਿਯੋ ਜੁ ਹੁਤੋ ਕਰ ਬੀਚ ਜਥਾ ॥
tan ko na kariyo bal ranchak taah kariyo ju huto kar beech jathaa |

Hoc dum facit, ne iota quidem suae potestatis utebatur

ਨ ਚਲੀ ਤਿਨ ਕੀ ਕਿਛੁ ਗੋਪਨ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਗਜ ਜਾਹਿ ਰਥਾ ॥
n chalee tin kee kichh gopan pai kab sayaam kahai gaj jaeh rathaa |

Nulla Indrae vis in gopas laborabat, ille pudore et vultu demisso;

ਮੁਖਿ ਨ੍ਯਾਇ ਖਿਸਾਇ ਚਲਿਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੈ ਇਹ ਬੀਚ ਚਲੀ ਜਗ ਕੇ ਸੁ ਕਥਾ ॥੩੬੮॥
mukh nayaae khisaae chaliyo grih pai ih beech chalee jag ke su kathaa |368|

Is domum suam perrexit, fabula gloriae Krishna in toto mundo praevaluit.

ਨੰਦ ਕੋ ਨੰਦ ਬਡੋ ਸੁਖ ਕੰਦ ਰਿਪੁ ਆਰ ਸੁਰੰਦ ਸਬੁਧਿ ਬਿਸਾਰਦ ॥
nand ko nand baddo sukh kand rip aar surand sabudh bisaarad |

Krishna, Nand filius, omnium dator consolationis, Indrae hostis, et veri intellectus magister.

ਆਨਨ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹੁ ਮੰਦ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਪੈ ਜਿਹ ਨਾਰਦ ॥
aanan chand prabhaa kahu mand kahai kab sayaam japai jih naarad |

Facies Domini, qui est omnibus artibus perfectus, semper suum mitem lumen dat sicut luna Shyam poeta dicit quod sapiens Narada quoque eius meminit;

ਤਾ ਗਿਰਿ ਕੋਪ ਉਠਾਇ ਲਯੋ ਜੋਊ ਸਾਧਨ ਕੋ ਹਰਤਾ ਦੁਖ ਦਾਰਦ ॥
taa gir kop utthaae layo joaoo saadhan ko harataa dukh daarad |

Idem Krishna, valde furens, montem portavit, et in hominibus infra nubila non fuit effectus.

ਮੇਘ ਪਰੇ ਉਪਰਿਯੋ ਨ ਕਛੂ ਪਛਤਾਇ ਗਏ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਬਾਰਦ ॥੩੬੯॥
megh pare upariyo na kachhoo pachhataae ge grih ko utth baarad |369|

Ita paenitentes nubes ad propria redierunt.369.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਉਪਾਰਿ ਲਯੋ ਕਰ ਮੋ ਗਿਰਿ ਏਕ ਪਰੀ ਨਹੀ ਬੂੰਦ ਸੁ ਪਾਨੀ ॥
kaanrah upaar layo kar mo gir ek paree nahee boond su paanee |

Krishna extirpavit montem et posuit eum super manum eius et ne una gutta aquae cecidit in terram

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ ਕੋ ਮਘਵਾ ਜੁ ਭਯੋ ਮੁਹਿ ਸਾਨੀ ॥
fer kahee has kai mukh te har ko maghavaa ju bhayo muhi saanee |

Tunc Krishna subridens dixit : Quis est iste Indra quis mihi occurret ?

ਮਾਰਿ ਡਰਿਯੋ ਮੁਰ ਮੈ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਮਾਰਿਯੋ ਹਮੈ ਮਘਵਾ ਪਤਿ ਮਾਨੀ ॥
maar ddariyo mur mai madh keettabh maariyo hamai maghavaa pat maanee |

Ego quoque Madhu et Kaitabh occidi et haec Indra venerant ut me interficerent

ਗੋਪਨ ਮੈ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਸੋਊ ਫੈਲ ਪਰੀ ਜਗ ਬੀਚ ਕਹਾਨੀ ॥੩੭੦॥
gopan mai bhagavaan kahee soaoo fail paree jag beech kahaanee |370|

Hoc modo, quaecumque verba a Domino (Krishna) apud gopas prolata sunt, per orbem diffusa sunt ut fabulae.

ਗੋਪਨ ਕੀ ਕਰਬੇ ਕਹੁ ਰਛ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਪੈ ਹਰਿ ਜੀ ਜਬ ਕੋਪੇ ॥
gopan kee karabe kahu rachh satakrit pai har jee jab kope |

Cum Sri Krishna irascitur Indrae pro pupillis tuendis

ਇਉ ਗਿਰਿ ਕੇ ਤਰਿ ਭਯੋ ਉਠਿ ਠਾਢਿ ਮਨੋ ਰੁਪ ਕੈ ਪਗ ਕੇਹਰਿ ਰੋਪੇ ॥
eiau gir ke tar bhayo utth tthaadt mano rup kai pag kehar rope |

Cum iratus Krishna in Indram propter gopas tutelam, tunc cecidit et surrexit sicut ille cuius pes elabitur.

ਜਿਉ ਜੁਗ ਅੰਤ ਮੈ ਅੰਤਕ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਜੀਵਨ ਕੇ ਸਭ ਕੇ ਉਰਿ ਘੋਪੇ ॥
jiau jug ant mai antak hvai kar jeevan ke sabh ke ur ghope |

Ad finem aetatis, omnis mundus entium terminatur et novus mundus gradatim oritur

ਜਿਉ ਜਨ ਕੋ ਮਨ ਹੋਤ ਹੈ ਲੋਪ ਤਿਸੀ ਬਿਧਿ ਮੇਘ ਭਏ ਸਭ ਲੋਪੇ ॥੩੭੧॥
jiau jan ko man hot hai lop tisee bidh megh bhe sabh lope |371|

Ut mens vulgaris hominis interdum procumbit, interdum altissime surgit, eodem modo nubes omnes evanuerunt.

ਹੋਇ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਊਪਰ ਕੋਪ ਸੁ ਰਾਖ ਲਈ ਸਭ ਗੋਪ ਦਫਾ ॥
hoe satakrit aoopar kop su raakh lee sabh gop dafaa |

Indrae dignitatem demisso, Krishna gopas et animalia ab interitu servavit

ਤਿਨਿ ਮੇਘ ਬਿਦਾਰ ਦਏ ਛਿਨ ਮੈ ਜਿਨਿ ਦੈਤ ਕਰੇ ਸਭ ਏਕ ਗਫਾ ॥
tin megh bidaar de chhin mai jin dait kare sabh ek gafaa |

Sicut Daemon devorat ens uno modo, eodem modo omnes nubes perierunt in instanti

ਕਰਿ ਕਉਤੁਕ ਪੈ ਰਿਪੁ ਟਾਰ ਦਏ ਬਿਨੁ ਹੀ ਧਰਏ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜਫਾ ॥
kar kautuk pai rip ttaar de bin hee dhare sar sayaam jafaa |

Hostes omnes sine sagitta morte sua depulit.

ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੀ ਕਰਬੈ ਕਹੁ ਰਛ ਸੁ ਸਕ੍ਰਨ ਲੀਨ ਲਪੇਟ ਸਫਾ ॥੩੭੨॥
sabh gopan kee karabai kahu rachh su sakran leen lapett safaa |372|

Krishna omnes inimicos suos et omnes homines Krishna suo amore fudisset fudit et hoc modo Indra suam mayam ad tutelam gopas plicavit.

ਜੁ ਲਈ ਸਭ ਮੇਘ ਲਪੇਟ ਸਫਾ ਅਰੁ ਲੀਨੋ ਹੈ ਪਬ ਉਪਾਰ ਜਬੈ ॥
ju lee sabh megh lapett safaa ar leeno hai pab upaar jabai |

Cum mons evulsus erat, et substitutorum ordines erant involuti, tunc omnes mentes cogitabant

ਇਹ ਰੰਚਕ ਸੋ ਇਹ ਹੈ ਗਰੂਓ ਗਿਰਿ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਮਨਿ ਬੀਚ ਸਬੈ ॥
eih ranchak so ih hai garooo gir chint karee man beech sabai |

Cum autem nubes abiissent et Krishna evellerent montem, tunc removens anxietatem ab animo suo, videbatur ei mons valde levis.

ਇਹ ਦੈਤਨ ਕੋ ਮਰਤਾ ਕਰਤਾ ਸੁਖ ਹੈ ਦਿਵਿਯਾ ਜੀਯ ਦਾਨ ਅਬੈ ॥
eih daitan ko marataa karataa sukh hai diviyaa jeey daan abai |

Krishna est eversor daemonum, dator consolationum et donator vis vitae

ਇਹ ਕੋ ਤੁਮ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੋ ਸਭ ਹੀ ਨਹਿ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੋ ਤੁਮ ਅਉਰ ਕਬੈ ॥੩੭੩॥
eih ko tum dhayaan dharo sabh hee neh dhayaan dharo tum aaur kabai |373|

Omnis populus debet eum meditari, omnes meditationes aliorum relinquens.

ਸਭ ਮੇਘ ਗਏ ਘਟ ਕੇ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਹਰਖੇ ਫੁਨਿ ਗੋਪ ਸਭੈ ॥
sabh megh ge ghatt ke jab hee tab hee harakhe fun gop sabhai |

Omnibus oppositis remotis, tunc omnes qui amiserant laetabantur in corde suo.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਗੇ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਭਗਵਾਨ ਦਯੋ ਹਮ ਦਾਨ ਅਭੈ ॥
eih bhaat lage kahane mukh te bhagavaan dayo ham daan abhai |

Cum nubes tabescunt , tunc omnes gopas delectati sunt et dixerunt : Dominus dedit nobis intrepiditatem .

ਮਘਵਾ ਜੁ ਕਰੀ ਕੁਪਿ ਦਉਰ ਹਮੂ ਪਰ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਨਹੀ ਬੇਰ ਲਭੈ ॥
maghavaa ju karee kup daur hamoo par so tih ko nahee ber labhai |

Indram invaserat furor, sed nunc invisibilis est

ਅਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇ ਹੈ ਘਟ ਬਾਦਰ ਏਕ ਨ ਦੀਸਤ ਬੀਚ ਨਭੈ ॥੩੭੪॥
ab kaanrah prataap te hai ghatt baadar ek na deesat beech nabhai |374|

Per gloriam Krishna ne una quidem nubes est in caelo.

ਗੋਪ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਲੀ ਬਰ ਹੈ ਬਲ ਮੈ ॥
gop kahai sabh hee mukh te ih kaanrah balee bar hai bal mai |

Omnes gopas dixerunt, maxime potens Krishna

ਜਿਨਿ ਕੂਦਿ ਕਿਲੇ ਸਤ ਮੋਰ ਮਰਿਯੋ ਜਿਨਿ ਜੁਧ ਸੰਖਾਸੁਰ ਸੋ ਜਲ ਮੈ ॥
jin kood kile sat mor mariyo jin judh sankhaasur so jal mai |

Ille, qui Mur in arce et Shankhasura in aqua saliendo occidit

ਇਹ ਹੈ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੋ ਅਰੁ ਫੈਲ ਰਹਿਯੋ ਜਲ ਅਉ ਥਲ ਮੈ ॥
eih hai karataa sabh hee jag ko ar fail rahiyo jal aau thal mai |

Solus est omnium mundi creator et diffusus super aquam et terram.

ਸੋਊ ਆਇ ਪ੍ਰਤਛਿ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜੋਊ ਜੋਗ ਜੁਤੋ ਰਹੈ ਓਝਲ ਮੈ ॥੩੭੫॥
soaoo aae pratachh bhayo brij mai joaoo jog juto rahai ojhal mai |375|

Ille totius mundi Creator est et pervadit in campis et aquis, Qui prius imperceptibilis sensit, nunc in Braja venit apparenter.375.

ਮੋਰ ਮਰਿਯੋ ਜਿਨਿ ਕੂਦ ਕਿਲੈ ਸਤ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਜਿਹ ਸੈਨ ਮਰੀ ॥
mor mariyo jin kood kilai sat sandh jaraa jih sain maree |

Qui exilivit septem castella et interfecit daemonium mortuum et exercitum Iarasandha occidit.

ਨਰਾਕਸੁਰ ਜਾਹਿ ਕਰਿਯੋ ਰਕਸੀ ਬਿਰਥੀ ਗਜ ਕੀ ਜਿਹ ਰਛ ਕਰੀ ॥
naraakasur jaeh kariyo rakasee birathee gaj kee jih rachh karee |

Ille, qui daemonem Mur, saltando in arce interfecit, et exercitum Iarasandh, qui Narakasuram delevit, et elephantum ab polypo protexit.

ਜਿਹ ਰਾਖਿ ਲਈ ਪਤਿ ਪੈ ਦ੍ਰੁਪਤੀ ਸਿਲ ਜਾ ਲਗਤਿਉ ਪਗ ਪਾਰਿ ਪਰੀ ॥
jih raakh lee pat pai drupatee sil jaa lagatiau pag paar paree |

Is abscissus est qui Draupadi tunicam tegebat et ad pedes eius sutilis Ahalya.

ਅਤਿ ਕੋਪਤ ਮੇਘਨ ਅਉ ਮਘਵਾ ਇਹ ਰਾਖ ਲਈ ਨੰਦ ਲਾਲਿ ਧਰੀ ॥੩੭੬॥
at kopat meghan aau maghavaa ih raakh lee nand laal dharee |376|

Ille, qui Daropati honorem et tactus Ahalya, qui in saxum transformatus fuerat, salvatus est, idem Krishna nos ab iratis nubibus et Indra.

ਮਘਵਾ ਜਿਹ ਫੇਰਿ ਦਈ ਪ੍ਰਤਨਾ ਜਿਹ ਦੈਤੁ ਮਰੇ ਇਹ ਕਾਨ ਬਲੀ ॥
maghavaa jih fer dee pratanaa jih dait mare ih kaan balee |

Ille, qui Indram fugere fecit, qui Putanam aliosque daemones interfecit, ipse est Krishna .

ਜਿਹ ਕੋ ਜਨ ਨਾਮ ਜਪੈ ਮਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਫੁਨਿ ਭ੍ਰਾਤ ਹੈ ਬੀਰ ਹਲੀ ॥
jih ko jan naam japai man mai jih ko fun bhraat hai beer halee |

Est et ipse Krishna, cuius nomen ab omnibus mente recolitur, et frater Haldhar . fortis est

ਜਿਹ ਤੇ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੀ ਬਿਪਤਾ ਹਰਿ ਕੇ ਕੁਪ ਤੇ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ਟਲੀ ॥
jih te sabh gopan kee bipataa har ke kup te chhin maeh ttalee |

Propter Krishna, in instanti tribulatio gopas confecta est et hec laus ipsius Domini,

ਤਿਹ ਕੋ ਲਖ ਕੈ ਉਪਮਾ ਭਗਵਾਨ ਕਰੈ ਜਿਹ ਕੀ ਸੁਤ ਕਉਲ ਕਲੀ ॥੩੭੭॥
tih ko lakh kai upamaa bhagavaan karai jih kee sut kaul kalee |377|

Qui vulgares gemmas in florem lotos transformat et altissimum hominem vulgarem erigit.

ਕਾਨ ਉਪਾਰ ਲਯੋ ਗਰੂਓ ਗਿਰਿ ਧਾਮਿ ਖਿਸਾਇ ਗਯੋ ਮਘਵਾ ॥
kaan upaar layo garooo gir dhaam khisaae gayo maghavaa |

Hinc Krishna detulit montem Guverdhan, illinc Indram;

ਸੋ ਉਪਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਜੋਊ ਤੀਸਰ ਜੁਗ ਭਯੋ ਰਘੁਵਾ ॥
so upajiyo brij bhoom bikhai joaoo teesar jug bhayo raghuvaa |

Confusi animo, quod ille, qui erat Ram in Treta aetate, nunc in Braja . incarnavit

ਅਬ ਕਉਤੁਕਿ ਲੋਕ ਦਿਖਾਵਨ ਕੋ ਜਗ ਮੈ ਫੁਨਿ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਲਘੁਵਾ ॥
ab kautuk lok dikhaavan ko jag mai fun roop dhariyo laghuvaa |

Et ut fabula amatoria suo mundo ostenderet, formam hominis brevem assumpsit

ਥਨ ਐਚ ਹਨੀ ਛਿਨ ਮੈ ਪੁਤਨਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ ਹਰੇ ਅਘਵਾ ॥੩੭੮॥
than aaich hanee chhin mai putanaa har naam ke let hare aghavaa |378|

Occidit Putana in instanti mammam trahens et daemonem Aghasura in instanti delevit.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜਿਨਿ ਗੋਪਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕਾਟਿ ਸਟੇ ॥
kaanrah balee pragattiyo brij mai jin gopan ke dukh kaatt satte |

Potens Krishna in Braja natus est, qui omnes passiones gopas removit

ਸੁਖ ਸਾਧਨ ਕੇ ਪ੍ਰਗਟੇ ਤਬ ਹੀ ਦੁਖ ਦੈਤਨ ਕੇ ਸੁਨਿ ਨਾਮੁ ਘਟੇ ॥
sukh saadhan ke pragatte tab hee dukh daitan ke sun naam ghatte |

De manifestatione, augebantur solatia sanctorum, et minuebantur passiones a daemonibus creatae

ਇਹ ਹੈ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੋ ਬਲਿ ਕੋ ਅਰੁ ਇੰਦ੍ਰਹਿ ਲੋਕ ਬਟੇ ॥
eih hai karataa sabh hee jag ko bal ko ar indreh lok batte |

Ipse est totius mundi creator et dissipator superbiae Bali et Indrae

ਤਿਹ ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ ਕਿਧੋ ਮੁਖ ਤੇ ਲਟ ਜਾਤ ਸਭੈ ਤਨ ਦੋਖ ਲਟੇ ॥੩੭੯॥
tih naam ke let kidho mukh te latt jaat sabhai tan dokh latte |379|

Nomen eius repetendo botri passionum destruuntur.