Sicut arbor evulsa.
Nemo alius exercitatus indulgere ausus est;
Sicut Chandra Mukhi inclinabatur ad pugnandum de quolibet corpore.
Rex Sinarum coronam de capite deturbat;
Sicut accepit diabolus tenebrarum.
Nox traxit secum , propriumque exercitus (astra);
Et consilium ludum suum incepit.
Heu, heu, planxerunt principes!
'Quam misera momenta vitae nostrae venerunt?'
Postero die cum lux explicare coeperit,
Et sedit lux dilatans rex.
Tum utriusque partis acies disposuit;
Et sagittas et sclopeta ingerere incepit.
Sagittae malae intentiones longe volaverunt;
Et auxit iram in fine accipiendo (79).
Plurimi exercitus deleti sunt.
Uni homini parcitur et ipse Subhat Singh erat.
Interrogatus, 'O Tu Rustam, fortissimus Universi;
'Aut me recipias aut arcum ad pugnandum mecum suscipe.'
In iram quasi leo volavit;
Audi ait, o puella, dorsum meum non monstrabo in pugna.
Litem armatam in magno impetu induit.
Et leo ille corde sicut alligator processit.
Ambulans quasi leo magnus, ambulabat;