Sri Dasam Granth

Pagina - 383


ਰੋਦਨ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਿਲਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੋਇ ਬਿਚਾਰੀ ॥
rodan kai sabh gvaaraneeyaa mil aaise kahiyo at hoe bichaaree |

Omnes gopis simul flent, et hoc prorsus inopem.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਬ੍ਰਿਜੈ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ ਤਜਿ ਨੇਹ ਅਨੇਹ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥
tayaag brijai mathuraa mai ge taj neh aneh kee baat bichaaree |

Omnes gopis in planctu modeste dicunt, Derelinquens cogitationes amoris et separationis, Krishna abiit ad Mathura a Braja.

ਏਕ ਗਿਰੈ ਧਰਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਇਕ ਐਸੇ ਸੰਭਾਰਿ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਰੀ ॥
ek girai dhar yau keh kai ik aaise sanbhaar kahai brijanaaree |

Et unus cecidit in terram dicens sic et unus Braj-nari est curans et sic dicens.

ਰੀ ਸਜਨੀ ਸੁਨੀਯੋ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥੮੬੫॥
ree sajanee suneeyo bateeyaa brij naar sabhai brijanaath bisaaree |865|

Haec dicens cadens in terram, et se muniens, dicens: O amici! audi me, dominum Braja oblitus est omnium feminarum de Braja.���865;

ਆਖਨਿ ਆਗਹਿ ਠਾਢਿ ਲਗੈ ਸਖੀ ਦੇਤ ਨਹੀ ਕਿ ਹੇਤ ਦਿਖਾਈ ॥
aakhan aageh tthaadt lagai sakhee det nahee ki het dikhaaee |

Krishna ante oculos meos semper stat, ergo aliud non video

ਜਾ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਬਨ ਮੈ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਜੀਯ ਮੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
jaa sang kel kare ban mai tih te at hee jeey mai duchitaaee |

Cum eo in fabula amatoria absorpta sunt, strophæ eorum nunc in memoriam augent

ਹੇਤੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ ਨ ਸੰਦੇਸ ਪਠਿਯੋ ਜੀਯ ਕੈ ਸੁ ਢਿਠਾਈ ॥
het tajiyo brij baasan so na sandes patthiyo jeey kai su dtitthaaee |

Amor incolarum Braja deseruit et obduratus est, quia nullum nuntium misit

ਤਾਹੀ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਪਿਖੀਯੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਹਹਾ ਮੋਰੀ ਮਾਈ ॥੮੬੬॥
taahee kee or nihaarat hai pikheeyai nahee sayaam hahaa moree maaee |866|

O mater mea! Videmus ad illud Krishna, sed non est visibile

ਬਾਰਹਮਾਹ ॥
baarahamaah |

Poema XII mensibus fundatur:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਫਾਗੁਨ ਮੈ ਸਖੀ ਡਾਰਿ ਗੁਲਾਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਨ ਬੀਚ ਰਮੈ ॥
faagun mai sakhee ddaar gulaal sabhai har siau ban beech ramai |

In tinea Phalgun, puellae cum Krishna in silva vagantur, siccum inter se colores iaciunt.

ਪਿਚਕਾਰਨ ਲੈ ਕਰਿ ਗਾਵਤਿ ਗੀਤ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤਉਨ ਸਮੈ ॥
pichakaaran lai kar gaavat geet sabhai mil gvaaran taun samai |

Soleatus in manibus sumentes, carmina lepida cantant;

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਕੇ ਬੀਚ ਕਿਧੌ ਮਨ ਕੇ ਕਰਿ ਦੂਰ ਗਮੈ ॥
at sundar kunj galeen ke beech kidhau man ke kar door gamai |

Dolores animi in pulcherrimis vicis.

ਅਰੁ ਤ੍ਯਾਗਿ ਤਮੈ ਸਭ ਧਾਮਨ ਕੀ ਇਹ ਸੁੰਦਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਮਾਨਿ ਤਮੈ ॥੮੬੭॥
ar tayaag tamai sabh dhaaman kee ih sundar sayaam kee maan tamai |867|

Dolores ab animo removentes currunt in thalamo et amore pulchri Krishna, decori domus suae obliti sunt.

ਫੂਲਿ ਸੀ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਫੂਲਿ ਰਹੀ ਪਟ ਰੰਗਨ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੂਲ ਲੀਏ ॥
fool see gvaaran fool rahee patt rangan ke fun fool lee |

Gopis florent sicut flores floribus addictis vestibus

ਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀਗਾਰ ਸੁ ਗਾਵਤ ਹੈ ਪੁਨਿ ਕੋਕਿਲਕਾ ਸਮ ਹੋਤ ਜੀਏ ॥
eik sayaam seegaar su gaavat hai pun kokilakaa sam hot jee |

Post se sculpere, cantant Krishna quasi luscinia

ਰਿਤੁ ਨਾਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਸਜਨੀ ਤਿਹ ਤੇ ਸਭ ਛਾਜ ਸੁ ਸਾਜ ਦੀਏ ॥
rit naameh sayaam bhayo sajanee tih te sabh chhaaj su saaj dee |

Ver iam tempus est, ideo omnem ornatum reliquerunt

ਪਿਖਿ ਜਾ ਚਤੁਰਾਨਨ ਚਉਕਿ ਰਹੈ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੋਤ ਹੁਲਾਸ ਹੀਏ ॥੮੬੮॥
pikh jaa chaturaanan chauk rahai jih dekhat hot hulaas hee |868|

Videns gloriam eorum etiam Brahma est admirabilis.

ਏਕ ਸਮੈ ਰਹੈ ਕਿੰਸੁਕ ਫੂਲਿ ਸਖੀ ਤਹ ਪਉਨ ਬਹੈ ਸੁਖਦਾਈ ॥
ek samai rahai kinsuk fool sakhee tah paun bahai sukhadaaee |

Olim palas flores florebant et ventus consolatorius flabat

ਭਉਰ ਗੁੰਜਾਰਤ ਹੈ ਇਤ ਤੇ ਉਤ ਤੇ ਮੁਰਲੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬਜਾਈ ॥
bhaur gunjaarat hai it te ut te muralee nand laal bajaaee |

Apes nigrae passim fremebant, Krishna in tibicinis luserat

ਰੀਝਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥
reejh rahiyo sun kai sur manddal taa chhab ko baraniyo nahee jaaee |

Haec tibia audientes deos delectabantur et species spectaculi illius ineffabilis

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੬੯॥
taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |869|

Eo tempore illo tempore laetabatur, nunc vero idem contristatur.

ਜੇਠ ਸਮੈ ਸਖੀ ਤੀਰ ਨਦੀ ਹਮ ਖੇਲਤ ਚਿਤਿ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਈ ॥
jetth samai sakhee teer nadee ham khelat chit hulaas badtaaee |

In mense Jeth, O amice! amatores fabulas in ripa fluminis occupavimus, delectati animo nostro

ਚੰਦਨ ਸੋ ਤਨ ਲੀਪ ਸਭੈ ਸੁ ਗੁਲਾਬਹਿ ਸੋ ਧਰਨੀ ਛਿਰਕਾਈ ॥
chandan so tan leep sabhai su gulaabeh so dharanee chhirakaaee |

Corpora nostra sandaliis induimus et aquam rosam sparsimus in terram

ਲਾਇ ਸੁਗੰਧ ਭਲੀ ਕਪਰਿਯੋ ਪਰ ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥
laae sugandh bhalee kapariyo par taa kee prabhaa baranee nahee jaaee |

Odorem vestimentis apposuimus et gloriam ineffabilem

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਇਹ ਅਉਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੦॥
taun samai sukhadaaeik thee ih aausar sayaam binaa dukhadaaee |870|

Ea res pergrata fuit, nunc eadem occasio sine Krishna.870 molesta facta est.

ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਚਲੈ ਜਿਹ ਅਉਸਰ ਅਉਰ ਬਘੂਲਨ ਧੂਰਿ ਉਡਾਈ ॥
paun prachandd chalai jih aausar aaur baghoolan dhoor uddaaee |

Cum ventus esset validus, et pulvis flavit a ventis.

ਧੂਪ ਲਗੈ ਜਿਹ ਮਾਸ ਬੁਰੀ ਸੁ ਲਗੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਸੀਤਲ ਜਾਈ ॥
dhoop lagai jih maas buree su lagai sukhadaaeik seetal jaaee |

Tempus, cum ferociter flarent, surrexerunt grues, et sole fervefacta, id ipsum tempus nobis laetantibus apparuit.

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗ ਸਭੈ ਹਮ ਖੇਲਤ ਸੀਤਲ ਪਾਟਕ ਕਾਬਿ ਛਟਾਈ ॥
sayaam ke sang sabhai ham khelat seetal paattak kaab chhattaaee |

Omnes cum aqua Krishna sonantes invicem ludunt

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੧॥
taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |871|

Id tempus erat valde consolatorium, sed nunc idem tempus agoning.

ਜੋਰਿ ਘਟਾ ਘਟ ਆਏ ਜਹਾ ਸਖੀ ਬੂੰਦਨ ਮੇਘ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
jor ghattaa ghatt aae jahaa sakhee boondan megh bhalee chhab paaee |

Adspice, o amice! nubila circumdederunt nos et spectaculum pulcherrimum pluviis creatum est

ਬੋਲਤ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਦਾਦਰ ਅਉ ਘਨ ਮੋਰਨ ਪੈ ਘਨਘੋਰ ਲਗਾਈ ॥
bolat chaatrik daadar aau ghan moran pai ghanaghor lagaaee |

sonus cuculi, pavonis et ranae resonat

ਤਾਹਿ ਸਮੈ ਹਮ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਥੀ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਈ ॥
taeh samai ham kaanar ke sang khelat thee at prem badtaaee |

Tali tempore occupati sumus cum Krishna in fabula amatoria

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੨॥
taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |872|

Quam valde commodus erat illud tempus et nunc hoc tempus valde angebatur.872.

ਮੇਘ ਪਰੈ ਕਬਹੂੰ ਉਘਰੈ ਸਖੀ ਛਾਇ ਲਗੈ ਦ੍ਰੁਮ ਕੀ ਸੁਖਦਾਈ ॥
megh parai kabahoon ugharai sakhee chhaae lagai drum kee sukhadaaee |

Aliquando nubes in pluviam proruperunt, et umbra arboris apparuit consolationis

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਫਿਰੈ ਸਜਨੀ ਰੰਗ ਫੂਲਨ ਕੇ ਹਮ ਬਸਤ੍ਰ ਬਨਾਈ ॥
sayaam ke sang firai sajanee rang foolan ke ham basatr banaaee |

Errabamus cum Krishna, vestes florum gerens

ਖੇਲਤ ਕ੍ਰੀੜ ਕਰੈ ਰਸ ਕੀ ਇਹ ਅਉਸਰ ਕਉ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥
khelat kreerr karai ras kee ih aausar kau baraniyo nahee jaaee |

dum vagantes, amatoriis fabulae occupati sumus

ਸ੍ਯਾਮ ਸਨੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਤਿ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੩॥
sayaam sanai sukhadaaeik thee rit sayaam binaa at bhee dukhadaaee |873|

Impossibile est describere illam occasionem, cum Krishna remanente, tempus illud molestum factum esse.873.

ਮਾਸ ਅਸੂ ਹਮ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਚਿਤਿ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਈ ॥
maas asoo ham kaanar ke sang khelat chit hulaas badtaaee |

In mense Ashvin, cum magna laetitia lusimus cum Krishna

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਹਾ ਪੁਨਿ ਗਾਵਤ ਥੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਰਾਗਨ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥
kaanrah tahaa pun gaavat tho at sundar raagan taan basaaee |

Inebriatus Krishna ludere solebat (his tibiis) et modos musicos lepidi modos producere;

ਗਾਵਤ ਥੀ ਹਮ ਹੂੰ ਸੰਗ ਤਾਹੀ ਕੇ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥
gaavat thee ham hoon sang taahee ke taa chhab ko baraniyo nahee jaaee |

Cum eo cecinimus et spectaculum illud ineffabile est

ਤਾ ਸੰਗ ਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਬ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੪॥
taa sang mai sukhadaaeik thee rit sayaam binaa ab bhee dukhadaaee |874|

Nos in comitatu suo mansimus, tempus illud voluptatis datum et nunc idem tempus angor factus est.874.

ਕਾਤਿਕ ਕੀ ਸਖੀ ਰਾਸਿ ਬਿਖੈ ਰਤਿ ਖੇਲਤ ਥੀ ਹਰਿ ਸੋ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥
kaatik kee sakhee raas bikhai rat khelat thee har so chit laaee |

Mense Kartik jucunde occupati sumus amatoriis lusibus cum Krishna

ਸੇਤਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਪਟ ਛਾਜਤ ਸੇਤ ਨਦੀ ਤਹ ਧਾਰ ਬਹਾਈ ॥
seteh gvaaran ke patt chhaajat set nadee tah dhaar bahaaee |

In currenti fluminis albi, gopis etiam vestes albas gerebat

ਭੂਖਨ ਸੇਤਹਿ ਗੋਪਨਿ ਕੇ ਅਰੁ ਮੋਤਿਨ ਹਾਰ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
bhookhan seteh gopan ke ar motin haar bhalee chhab paaee |

Gopas etiam ornamenta alba et monilia margaritarum gerebat

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੫॥
taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |875|

Omnes denique spectaverunt, illud tempus valde commodatum et nunc hoc tempus valde agonising.875.

ਮਘ੍ਰ ਸਮੈ ਸਬ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਹੁਇ ਖੇਲਤ ਥੀ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਪਾਈ ॥
maghr samai sab sayaam ke sang hue khelat thee man aanand paaee |

Mense Maghar, in magna voluptate, cum Krishna ludere consuevimus

ਸੀਤ ਲਗੈ ਤਬ ਦੂਰ ਕਰੈ ਹਮ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਅੰਗ ਸੋ ਅੰਗ ਮਿਲਾਈ ॥
seet lagai tab door karai ham sayaam ke ang so ang milaaee |

Cum frigus sensimus, frigiditatem membrorum Krishna miscendo removimus