Sri Dasam Granth

Pagina - 393


ਸੰਗ ਨੰਦ ਕੇ ਅਉ ਉਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਚਰਚਾ ਕਰਿ ਗ੍ਯਾਨ ਕੀ ਫੇਰਿ ਫਿਰਿਯੋ ॥
sang nand ke aau un gvaaran ke charachaa kar gayaan kee fer firiyo |

Consulta scientia cum Nanda et gopis illis, iterum redii.

ਤੁਮਰੋ ਮੁਖ ਭਾਨੁ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਤਮ ਸੋ ਦੁਖ ਥੋ ਸਭ ਦੂਰ ਕਰਿਯੋ ॥੯੫੭॥
tumaro mukh bhaan nihaarat hee tam so dukh tho sabh door kariyo |957|

��� Reversus sum ad argumenta de divina sapientia cum Gopio et Nand colloquens, et videndo vultum tuum solem meum agonium finivit.

ਤੁਮਰੇ ਪਗ ਭੇਟਿ ਗਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਫੁਨਿ ਨੰਦ ਕੇ ਧਾਮਿ ਗਯੋ ॥
tumare pag bhett gayo jab hee tab hee fun nand ke dhaam gayo |

- De pedibus tuis, quando incepi, primo perueni ad domum Nand

ਤਿਹ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਗ੍ਯਾਨ ਪ੍ਰਬੋਧ ਉਠਿਯੋ ਚਲਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪਾਸ ਅਯੋ ॥
tih ko kar kai har gayaan prabodh utthiyo chal gvaaran paas ayo |

Cum de divina sapientia ei loqueretur, Veni ad gopis

ਤੁਮਰੋ ਉਨ ਦੁਖ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਪੈ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਦਯੋ ॥
tumaro un dukh kahiyo ham pai sun utar mai ih bhaat dayo |

��� Retulerunt mihi dolorem suum propter separationem a te, suasi mihi ut Nomen Krishna semper iterarem

ਬਲਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਦਾ ਜਪੀਯੋ ਸੁਨਿ ਨਾਮਹਿ ਪ੍ਰੇਮ ਘਨੋ ਬਢਯੋ ॥੯੫੮॥
bal sayaameh sayaam sadaa japeeyo sun naameh prem ghano badtayo |958|

Post auditum nomen tuum, amor eorum increscit vehementer.958.

ਊਧਵ ਸੰਦੇਸ ਬਾਚ ॥
aoodhav sandes baach |

Oratio de verbo Udhava:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਮੋ ਸੰਗ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਓਰ ਤੇ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪਈਯੈ ॥
gvaaran mo sang aaise kahiyo ham or te sayaam ke paaein peeyai |

The gopis me tangere pedes pro illis

ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਸੁਖੁ ਦਈਯੈ ॥
yau kaheeyo pur baasin ko taj kai brij baasin ko sukh deeyai |

Dicunt etiam : O Krishna! nunc relinque habitantes urbis et consolamini habitantibus Braja

ਜਸੁਧਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਬਿਨਤੀ ਕਹੀਯੋ ਸੰਗਿ ਪੂਤ ਕਨ੍ਰਹ੍ਰਹਈਯੈ ॥
jasudhaa ih bhaat karee binatee binatee kaheeyo sang poot kanrahraheeyai |

Jasodha ita postulavit ut haec ad filium Krishna perferatur.

ਊਧਵ ਤਾ ਸੰਗ ਯੌ ਕਹੀਯੌ ਬਹੁਰੋ ਫਿਰਿ ਆਇ ਕੈ ਮਾਖਨ ਖਈਯੈ ॥੯੫੯॥
aoodhav taa sang yau kaheeyau bahuro fir aae kai maakhan kheeyai |959|

Dixit quoque Jesus : Rogate filium meum pro me ut veniat, et butyrum manducate.

ਅਉਰ ਕਹੀ ਬਿਨਤੀ ਤੁਮ ਪੈ ਸੁ ਸੁਨੋ ਅਰੁ ਅਉਰ ਨ ਬਾਤਨ ਡਾਰੋ ॥
aaur kahee binatee tum pai su suno ar aaur na baatan ddaaro |

Etiam postulaverunt te, OKrishna! audite etiam

ਸੇ ਕਹਾ ਜਸੁਧਾ ਤੁਮ ਕੋ ਹਮ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਪਿਆਰੋ ॥
se kahaa jasudhaa tum ko ham ko at hee brijanaath piaaro |

Yashoda dixit quod Dominus Braja illis valde carus fuit;

ਤਾ ਤੇ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਗਨਤੀ ਹਮਰੋ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਚਾਰੋ ॥
taa te karo na kachhoo ganatee hamaro su kahiyo tum prem bichaaro |

Noli dubitare de hoc, solum te amorem nostrum considerare volumus.

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੇਗ ਤਜੋ ਮਥੁਰਾ ਉਠ ਕੈ ਅਬ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਪੂਤ ਪਧਾਰੋ ॥੯੬੦॥
taahee te beg tajo mathuraa utth kai ab hee brij poot padhaaro |960|

��� Et amor eius incomparabilis fuit, ergo filius eius statim Matura relinqueret et Braja.960 veniret.

ਮਾਤ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਤੁਮ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੋਊ ਹੈ ਬ੍ਰਿਜਰਾਨੀ ॥
maat karee binatee tum pai kab sayaam kahai joaoo hai brijaraanee |

���O Krishna! regina Braja, mater Yashoda fecit tibi hanc petitionem

ਤਾਹੀ ਕੋ ਪ੍ਰੇਮ ਘਨੋ ਤੁਮ ਸੋਂ ਹਮ ਆਪਨੇ ਜੀ ਮਹਿ ਪ੍ਰੀਤ ਪਛਾਨੀ ॥
taahee ko prem ghano tum son ham aapane jee meh preet pachhaanee |

Habeo etiam amorem magnum in animo meo;

ਤਾ ਤੇ ਕਹਿਓ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਆਵਹੁ ਯਾ ਬਿਧਿ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥
taa te kahio taj kai mathuraa brij aavahu yaa bidh baat bakhaanee |

Irgo Yashoda rogavi te ut exires Mathura et veni in Braja

ਇਆਨੇ ਹੁਤੇ ਤਬ ਮਾਨਤ ਥੇ ਅਬ ਸਿਆਨੇ ਭਏ ਤਬ ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ॥੯੬੧॥
eaane hute tab maanat the ab siaane bhe tab ek na maanee |961|

Yashoda quoque dixit: O Krishna! cum esses parvulus, omnia accessisti, sed nunc cum grandior es, ne ad unam quidem petitionem accedis.

ਤਾਹੀ ਤੇ ਸੰਗ ਕਹੋ ਤੁਮਰੇ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਅਬ ਅਈਯੈ ॥
taahee te sang kaho tumare taj kai mathuraa brij ko ab aeeyai |

Relinque Mathura et ad Braja

ਮਾਨ ਕੈ ਸੀਖ ਕਹੋ ਹਮਰੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਨਹੀ ਪਲਵਾ ਠਹਰਈਯੈ ॥
maan kai seekh kaho hamaree tih tthaur nahee palavaa tthahareeyai |

Suscipe sermonem meum et noli in Mathura

ਯੋਂ ਕਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਹਮ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਸੁਖ ਦਈਯੈ ॥
yon keh gvaaraneeyaa ham so sabh hee brij baasin ko sukh deeyai |

Item gopis dixit: Benigne consolamini habitantibus Braja .

ਸੋ ਸੁਧ ਭੂਲ ਗਈ ਤੁਮ ਕੋ ਹਮਰੇ ਜਿਹ ਅਉਸਰ ਪਾਇਨ ਪਈਯੈ ॥੯੬੨॥
so sudh bhool gee tum ko hamare jih aausar paaein peeyai |962|

Oblitus es id temporis quo ad pedes nostros cadere solebas.962.

ਤਾਹੀ ਤੇ ਤ੍ਯਾਗਿ ਰਹ੍ਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਫਿਰ ਆਵਹੁ ॥
taahee te tayaag rahayo mathuraa kab sayaam kahai brij mai fir aavahu |

O Krishna! Mathura relinque et nunc veni ad Braja

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪ੍ਰੀਤ ਪਛਾਨ ਕਹ੍ਯੋ ਤਿਹ ਤੇ ਤਿਹ ਠਉਰ ਨ ਢੀਲ ਲਗਾਵਹੁ ॥
gvaaran preet pachhaan kahayo tih te tih tthaur na dteel lagaavahu |

Gopis sub ictum amoris flagrantis dicebant ulterius adventum tuum ne moreris

ਯੋਂ ਕਹਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਹਮਰੇ ਹਮ ਸੰਗ ਕਹ੍ਯੋ ਸੁ ਤਹਾ ਤੁਮ ਜਾਵਹੁ ॥
yon keh paaein pai hamare ham sang kahayo su tahaa tum jaavahu |

Gopis procidens ad pedes meos dixit : O Udhava! vade et roga Krishna ut adveho

ਜਾਇ ਕੈ ਆਵਹੁ ਯੋਂ ਕਹੀਯੋ ਹਮ ਕੋ ਸੁਖ ਹੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਸੁਖ ਪਾਵਹੁ ॥੯੬੩॥
jaae kai aavahu yon kaheeyo ham ko sukh ho tum hoon sukh paavahu |963|

Dic ei etiam huc venire, ipse nos consolari debet et consolari debet.

ਤਾ ਤੇ ਕਹਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਫਿਰ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥
taa te kahayo taj kai mathuraa fir kai brij baasin ko sukh deejai |

O Krishna! Mathura relinque et nunc felicitatem da habitantibus Braja

ਆਵਹੁ ਫੇਰਿ ਕਹ੍ਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਇਹ ਕਾਮ ਕੀਏ ਤੁਮਰੋ ਨਹੀ ਛੀਜੈ ॥
aavahu fer kahayo brij mai ih kaam kee tumaro nahee chheejai |

Iterum in Braiam veni et hoc unum munus nobis agendo, nihil amittes

ਆਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦਿਖਾਵਹੁ ਰੂਪ ਕਹ੍ਯੋ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਮਨ ਜੀਜੈ ॥
aae kripaal dikhaavahu roop kahayo jih dekhat hee man jeejai |

O misericors! veni et ostende candorem tuum, nos solum viso te vivere

ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਫੇਰ ਕਹ੍ਯੋ ਹਮਰੇ ਅਧਰਾਨਨ ਕੋ ਰਸ ਲੀਜੈ ॥੯੬੪॥
kunj galeen mai fer kahayo hamare adharaanan ko ras leejai |964|

O Krishna! iterum venias et in alvoces.964.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹ੍ਯੋ ਸੰਗ ਹੈ ਤੁਮਰੇ ਜੁ ਹੁਤੀ ਤੁਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬੀਚ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
sayaam kahayo sang hai tumare ju hutee tum ko brij beech payaaree |

O Krishna! Tantum sunt memores tui, quibus in Braja

ਕਾਨ੍ਰਹ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋਂ ਕਬਹੂੰ ਨ ਹੀਏ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਚਿਤਾਰੀ ॥
kaanrah rache pur baasin son kabahoon na hee brij naar chitaaree |

Nunc Krishna cum habitatoribus urbis habitat et feminae Braja iam non meminit

ਪੰਥ ਨਿਹਾਰਤ ਨੈਨਨ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪੁਤਰੀ ਦੋਊ ਹਾਰੀ ॥
panth nihaarat nainan kee kab sayaam kahai putaree doaoo haaree |

Oculi nostri sentiens fessi sunt ad adventum Krishna

ਊਧਵ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਯੋਂ ਕਹੀਯੋ ਤੁਮਰੇ ਬਿਨ ਭੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥੯੬੫॥
aoodhav sayaam so yon kaheeyo tumare bin bhee sabh gvaar bichaaree |965|

O Udhava! dic Krishna quod sine te omnes gopis inopes facti sunt.965.

ਅਉਰ ਕਹੀ ਤੁਮ ਸੌ ਹਰਿ ਜੂ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਤੁਮ ਕੋ ਜੋਊ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
aaur kahee tum sau har joo brikhabhaan sutaa tum ko joaoo payaaree |

Domine Krishna! Porro Radha, quae tibi carissima est, sic tibi dixit.

ਜਾ ਦਿਨ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਦਿਨ ਤਾ ਕੀ ਨਹੀ ਹਮਹੂ ਹੈ ਸੰਭਾਰੀ ॥
jaa din te brij tayaag ge din taa kee nahee hamahoo hai sanbhaaree |

O Krishna! Dilectus tuus Radha dixit se continere se non potuisse ex eo die quo Braja . discessisti

ਆਵਹੁ ਤ੍ਯਾਗਿ ਅਬੈ ਮਥੁਰਾ ਤੁਮਰੇ ਬਿਨ ਗੀ ਅਬ ਹੋਇ ਬਿਚਾਰੀ ॥
aavahu tayaag abai mathuraa tumare bin gee ab hoe bichaaree |

Ut venias, Mathura protinus relicto, inopes sumus sine te

ਮੈ ਤੁਮ ਸਿਉ ਹਰਿ ਮਾਨ ਕਰ੍ਯੋ ਤਜ ਆਵਹੁ ਮਾਨ ਅਬੈ ਹਮ ਹਾਰੀ ॥੯੬੬॥
mai tum siau har maan karayo taj aavahu maan abai ham haaree |966|

egoisticus fueram tecum, ad me venies, accipio defeat.966.

ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਹਮ ਕੋ ਕਿਹ ਹੇਤ ਤੇ ਬਾਤ ਕਛੂ ਤੁਮਰੀ ਨ ਬਿਗਾਰੀ ॥
tayaag ge ham ko kih het te baat kachhoo tumaree na bigaaree |

quare nos dereliquisti, non aliquid tuum expoliasti.

ਪਾਇਨ ਮੋ ਪਰ ਕੈ ਸੁਨੀਯੈ ਪ੍ਰਭ ਏ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
paaein mo par kai suneeyai prabh e bateeyaa ih bhaat uchaaree |

Nec te laeserunt aliquo modo : quare nos dereliquisti ? Domine! procidens ad pedes meos Radha hoc dixit:

ਆਪ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋ ਮਨ ਤੇ ਸਬ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਰ ਬਿਸਾਰੀ ॥
aap rache pur baasin so man te sab hee brijanaar bisaaree |

O Krishna! te cum habitantibus urbis absorbevisti, immemores feminae Braja .

ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ ਘਟ ਕਾਮ ਕਰਿਯੋ ਅਬ ਸ੍ਯਾਮ ਹਹਾ ਹਮ ਹਾਰੀ ॥੯੬੭॥
maan kariyo tum so ghatt kaam kariyo ab sayaam hahaa ham haaree |967|

Krishna! pervicacia erga te ostendimus, nunc victa sentimus.

ਅਉਰ ਕਰੀ ਤੁਮ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਸੋਊ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਚਿਤ ਦੈ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
aaur karee tum so binatee soaoo sayaam kahai chit dai sun leejai |

Iterum hoc dixerunt tibi O Krishna! audite illum ex toto corde tuo

ਖੇਲਤ ਥੀ ਤੁਮ ਸੋ ਬਨ ਮੈ ਤਿਹ ਅਉਸਰ ਕੀ ਕਬਹੂੰ ਸੁਧਿ ਕੀਜੈ ॥
khelat thee tum so ban mai tih aausar kee kabahoon sudh keejai |

Ludere tecum aliquando solebamus, O Krishna! memento quod aliquando

ਗਾਵਤ ਥੀ ਤੁਮ ਪੈ ਮਿਲ ਕੈ ਜਿਹ ਕੀ ਸੁਰ ਤੇ ਕਛੁ ਤਾਨ ਨ ਛੀਜੈ ॥
gaavat thee tum pai mil kai jih kee sur te kachh taan na chheejai |

Cantare ad te in longa tune

ਤਾ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਕੈ ਬਹੁਰੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥੯੬੮॥
taa ko kahiyo tih kee sudh kai bahuro brij baasin ko sukh deejai |968|

Haec omnia meminisse te rogavimus, O Krishna! iterum communicamus cum habitantibus Braja.968.