ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Pagina - 86
ਸਕਲ ਕਟੇ ਭਟ ਕਟਕ ਕੇ ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥
sakal katte bhatt kattak ke paaeik rath hai kunbh |Omnes bellatores exercitus, pedites, currus, equi et elephanti interfecti sunt.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਅਚਰਜ ਹ੍ਵੈ ਕੋਪ ਕੀਓ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥੧੦੪॥
yau sun bachan acharaj hvai kop keeo nrip sunbh |104|Audiens hec verba rex Sumbh et stupore furibundus.
ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦ੍ਵੈ ਦੈਤ ਤਬ ਲੀਨੇ ਸੁੰਭਿ ਹਕਾਰਿ ॥
chandd mundd dvai dait tab leene sunbh hakaar |Tunc rex vocavit duos daemones Chand et Mund;
ਚਲਿ ਆਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਮਹਿ ਕਰਿ ਲੀਨੇ ਅਸਿ ਢਾਰ ॥੧੦੫॥
chal aae nrip sabhaa meh kar leene as dtaar |105|Qui intraverunt in atrium regis, tenentes gladium et scutum in manibus suis. 105.
ਅਭਬੰਦਨ ਦੋਨੋ ਕੀਓ ਬੈਠਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰਿ ॥
abhabandan dono keeo baitthaae nrip teer |Uterque adoravit regem, rogans ut sederent eum.
ਪਾਨ ਦਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਦੋਨੋ ਮਮ ਬੀਰ ॥੧੦੬॥
paan de mukh te kahio tum dono mam beer |106|Et conditum plicatumque betel folium, Sic ore fatur: Magni es ambo viri.106.
ਨਿਜ ਕਟ ਕੋ ਫੈਂਟਾ ਦਇਓ ਅਰੁ ਜਮਧਰ ਕਰਵਾਰ ॥
nij katt ko fainttaa deio ar jamadhar karavaar |Et dedit eis rex balteum suum, pugionem et gladium, et dixit ei;
ਲਿਆਵਹੁ ਚੰਡੀ ਬਾਧ ਕੈ ਨਾਤਰ ਡਾਰੋ ਮਾਰ ॥੧੦੭॥
liaavahu chanddee baadh kai naatar ddaaro maar |107|tene et Chandi aliter occide.
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |SWAYYA,
ਕੋਪ ਚੜੇ ਰਨਿ ਚੰਡ ਅਉ ਮੁੰਡ ਸੁ ਲੈ ਚਤੁਰੰਗਨ ਸੈਨ ਭਲੀ ॥
kop charre ran chandd aau mundd su lai chaturangan sain bhalee |Chand et Mund magna cum ira ad pugnam cum quatuor optimae militiae generibus profecti.
ਤਬ ਸੇਸ ਕੇ ਸੀਸ ਧਰਾ ਲਰਜੀ ਜਨੁ ਮਧਿ ਤਰੰਗਨਿ ਨਾਵ ਹਲੀ ॥
tab ses ke sees dharaa larajee jan madh tarangan naav halee |In illo tempore, commota est terra super caput Sheshnagae sicut navis in flumine.
ਖੁਰ ਬਾਜਨ ਧੂਰ ਉਡੀ ਨਭਿ ਕੋ ਕਵਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਪਮਾ ਨ ਟਲੀ ॥
khur baajan dhoor uddee nabh ko kav ke man te upamaa na ttalee |De pulvere, qui ad caelum ungulis equorum ascendit, poeta firmiter in animo suo finxit;
ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਨਿਵਾਰਨ ਕੋ ਧਰਨੀ ਮਨੋ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਚਲੀ ॥੧੦੮॥
bhav bhaar apaar nivaaran ko dharanee mano braham ke lok chalee |108|Quod terra sit versus civitatem Dei ad supplicandum pro remotione oneris immensi.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA,
ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦੈਤਨ ਦੁਹੂੰ ਸਬਨ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲੁ ਲੀਨ ॥
chandd mundd daitan duhoon saban prabal dal leen |Et ceperunt daemones Chand et Mund cum eis magnum exercitum.
ਨਿਕਟਿ ਜਾਇ ਗਿਰ ਘੇਰਿ ਕੈ ਮਹਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕੀਨ ॥੧੦੯॥
nikatt jaae gir gher kai mahaa kulaahal keen |109|Cum prope montem obsiderent, magno eum furore.109.
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
svaiyaa |SWAYYA,
ਜਬ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੈਤਨ ਕੀ ਤਬ ਕੋਪੁ ਕੀਓ ਗਿਰਜਾ ਮਨ ਮੈ ॥
jab kaan sunee dhun daitan kee tab kop keeo girajaa man mai |Cum dea audiuit daemonum tumultum, magna ira repleta est animo.
ਚੜਿ ਸਿੰਘ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਚਲੀ ਸਭਿ ਆਯੁਧ ਧਾਰ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥
charr singh su sankh bajaae chalee sabh aayudh dhaar tabai tan mai |Ilico equitans super leonem suum movit, et concha flans, omnia tela in corpore suo portans.
ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੈ ਪਰ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥
gir te utaree dal bairan kai par yau upamaa upajee man mai |Descendit de monte poetas hostium copias sensit;
ਨਭ ਤੇ ਬਹਰੀ ਲਖਿ ਛੂਟ ਪਰੀ ਜਨੁ ਕੂਕ ਕੁਲੰਗਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੧੧੦॥
nabh te baharee lakh chhoott paree jan kook kulangan ke gan mai |110|Quod falco in gregem gruum et passerum e caelo evolavit.
ਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਇਕ ਤੇ ਦਸ ਸਉ ਤੇ ਸਹੰਸ ਤਹ ਬਾਢੇ ॥
chandd kuvandd te baan chhutte ik te das sau te sahans tah baadte |Sagitta una emissa ex arcu Chandi augetur numero ad decem, centum et mille.
ਲਛਕੁ ਹੁਇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਲਗੇ ਤਨ ਦੈਤਨ ਮਾਝ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥
lachhak hue kar jaae lage tan daitan maajh rahe gadd gaadte |Tunc fit unum lakh et transfigit scopo corporum daemoniorum et ibi fixa manent.
ਕੋ ਕਵਿ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹ ਕਰੈ ਅਤਿਸੈ ਉਪਮਾ ਜੁ ਭਈ ਬਿਨੁ ਕਾਢੇ ॥
ko kav taeh saraah karai atisai upamaa ju bhee bin kaadte |Sine sagittis illis, quas poeta laudare et comparare potest.
ਫਾਗੁਨਿ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਭਏ ਜਨੁ ਪਾਤੁ ਬਿਹੀਨ ਰਹੇ ਤਰੁ ਠਾਢੇ ॥੧੧੧॥
faagun paun ke gaun bhe jan paat biheen rahe tar tthaadte |111|Videtur quod arbores sine flante vento Phalgun stent.
ਮੁੰਡ ਲਈ ਕਰਵਾਰ ਹਕਾਰ ਕੈ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
mundd lee karavaar hakaar kai kehar ke ang ang prahaare |Daemon Mund tenentem gladium et clamans voce, multis ictibus leonis perculit.
ਫਿਰ ਦਈ ਤਨ ਦਉਰ ਕੇ ਗਉਰਿ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਨਿਕਸੀ ਅੰਗ ਧਾਰੇ ॥
fir dee tan daur ke gaur ko ghaaeil kai nikasee ang dhaare |Tum celerrimus ictum dedit corpori deae vulneranti ac deinde gladium extraxit.
ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਥਹਰੈ ਕਰਿ ਦੈਤ ਕੇ ਕੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥
sraun bharee thaharai kar dait ke ko upamaa kav aaur bichaare |Tectus sanguine, ensis in manu daemonis vibrans, quid comparare poeta potest nisi?
ਪਾਨ ਗੁਮਾਨ ਸੋ ਖਾਇ ਅਘਾਇ ਮਨੋ ਜਮੁ ਆਪੁਨੀ ਜੀਭ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੧੨॥
paan gumaan so khaae aghaae mano jam aapunee jeebh nihaare |112|Yama, deus mortis, postquam betel folium ad satisfactionem edens, superbe aspicit linguam suam exsertam.
ਘਾਉ ਕੈ ਦੈਤ ਚਲਿਓ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਦੇਵੀ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਸੁ ਕਾਢੇ ॥
ghaau kai dait chalio jab hee tab devee nikhang te baan su kaadte |Daemon autem, postquam deae vulnerato rediit, hastam de pharetra protulit.
ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਚਲਾਵਤ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੁਇ ਬਾਢੇ ॥
kaan pramaan lau khaich kamaan chalaavat ek anek hue baadte |Arcum ad aurem traxit et sagittam emisit, quae in immensum numerum augebat.
ਮੁੰਡ ਲੈ ਢਾਲ ਦਈ ਮੁਖ ਓਟਿ ਧਸੇ ਤਿਹ ਮਧਿ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥
mundd lai dtaal dee mukh ott dhase tih madh rahe gadd gaadte |Daemon Mund scutum ante faciem posuit et sagitta in scuto figitur.
ਮਾਨਹੁ ਕੂਰਮ ਪੀਠ ਪੈ ਨੀਠ ਭਏ ਸਹਸ ਫਨਿ ਕੇ ਫਨ ਠਾਢੇ ॥੧੧੩॥
maanahu kooram peetth pai neetth bhe sahas fan ke fan tthaadte |113|Sheshnaga stant erecta.
ਸਿੰਘਹਿ ਪ੍ਰੇਰ ਕੈ ਆਗੈ ਭਈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਚੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥
singheh prer kai aagai bhee kar mai as lai bar chandd sanbhaario |Dea blanda leonem promouit et gladium manu tenens ipsa se sustinuit;
ਮਾਰਿ ਕੇ ਧੂਰਿ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਗਿਰੇ ਅਰਿ ਪੂਰ ਮਹਾ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥
maar ke dhoor kee chakachoor gire ar poor mahaa ran paario |Bellum atrox coepit caedere volvens pulvere et mashing innumerabiles bellatores hostium.
ਫੇਰਿ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥
fer ke gher leio ran maeh su mundd ko mundd judaa kar maario |Recepta leonem, hostem a fronte cingit, et ita ictus dedit ut caput Mund a corpore separatum sit.
ਐਸੇ ਪਰਿਓ ਧਰਿ ਊਪਰ ਜਾਇ ਜਿਉ ਬੇਲਹਿ ਤੇ ਕਦੂਆ ਕਟਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੧੪॥
aaise pario dhar aoopar jaae jiau beleh te kadooaa katt ddaario |114|Qui cecidit in terram, sicut cucurbita a creeper amputata.
ਸਿੰਘ ਚੜੀ ਮੁਖ ਸੰਖ ਬਜਾਵਤ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਤੜਤਾ ਦੁਤਿ ਮੰਡੀ ॥
singh charree mukh sankh bajaavat jiau ghan mai tarrataa dut manddee |Dea leone vectus et concha Ore ferens ori fulmen inter opacas nubila micans videtur.
ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਗਿਰਾਇ ਦਇਓ ਅਰਿ ਭਾਜਤ ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਰਬੰਡੀ ॥
chakr chalaae giraae deio ar bhaajat dait badde barabanddee |Occidit ingentes cursus eximios orbes.
ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨਿ ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਝੰਡੀ ॥
bhoot pisaachan maas ahaar karai kilakaar khilaar ke jhanddee |Manes et cobalos edunt carnes mortuorum, magnas clamores.
ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਉਤਾਰ ਦਇਓ ਅਬ ਚੰਡ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਵਤ ਚੰਡੀ ॥੧੧੫॥
mundd ko mundd utaar deio ab chandd ko haath lagaavat chanddee |115|Mundani caput removens, nunc Chandi cum Chand agere parat.
ਮੁੰਡ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਹਨਿਓ ਫਿਰ ਕੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥
mundd mahaa ran madh hanio fir kai bar chandd tabai ih keeno |Mund in acie occisio, sica Chandi hoc fecit;
ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਸਭ ਸੈਣ ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਸੋ ਆਹਵ ਕੀਨੋ ॥
maar bidaar dee sabh sain su chanddikaa chandd so aahav keeno |Copias hostium in bello contra Chandam interemit et delevit.
ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕੈ ਬਰੁ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥
lai barachhee kar mai ar ko sir kai bar maar judaa kar deeno |In manu eius pugionem arripiens, in capite hostium magno impetu percussit et a corpore separavit.
ਲੈ ਕੇ ਮਹੇਸ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਨੇਸ ਕੋ ਰੁੰਡ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮੁੰਡ ਬਿਹੀਨੋ ॥੧੧੬॥
lai ke mahes trisool ganes ko rundd keeo jan mundd biheeno |116|Videbatur deus Shiva truncum Ganesh a capite suo tridente separasse.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਬਧਹਿ ਚਤ੍ਰਥ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪॥
eit sree bachitr naattake sree chanddee charitre chandd mundd badheh chatrath dhayaae samaapatam sat subham sat |4|Finis quarti Capituli inscribitur Munctio Chand Mund��� SRI CHANDI CHARITRA in Markandeya Purana.4.
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |SORATHA,
ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਕੋਟਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ਸੁੰਭ ਪੈ ॥
ghaaeil ghoomat kott jaae pukaare sunbh pai |Ingentis daemonum, vulneratus et tortus, Ad regem venit supplicare Sumbh;