Sri Dasam Granth

Pagina - 1139


ਲਪਟਿ ਤਿਹਾਰੀ ਨਾਰਿ ਏਕ ਨਰ ਸੋ ਰਹੀ ॥
lapatt tihaaree naar ek nar so rahee |

Uxor tua cum viro negotium habet.

ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਕਰਿ ਕੋਪ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਇਯੋ ॥
karam singh kar kop tahaa chal aaeiyo |

Karam Singh iratus est et abiit illuc.

ਹੋ ਅਛਲ ਮਤੀ ਯਹ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸੁਨਿ ਪਾਇਯੋ ॥੧੩॥
ho achhal matee yah bhed sakal sun paaeiyo |13|

Et cognovit Achal Mati de omnibus his. XIII.

ਪਕਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਪਗਿਯਾ ਦਈ ਚਲਾਇ ਕੈ ॥
pakar nripat kee pagiyaa dee chalaae kai |

(Kumari iam sakhi praemisit. insanire se simulavit) cidarim regis apprehendit et abiecit.

ਕਹਿਯੋ ਸਖੀ ਬਵਰੀ ਭਈ ਗਈ ਵਹ ਧਾਇ ਕੈ ॥
kahiyo sakhee bavaree bhee gee vah dhaae kai |

(Regina) fugit et coepit dicere. O Sakhi! insanus es

ਲਰਿਕਨ ਕੀ ਸੀ ਖੇਲ ਕਰਤ ਤਿਹ ਠਾ ਭਈ ॥
larikan kee see khel karat tih tthaa bhee |

Inceperunt ludens sicut pueri

ਹੋ ਦੁਤਿਯ ਸਖੀ ਲੈ ਪਾਗ ਚਲਾਇ ਬਹੁਰਿ ਦਈ ॥੧੪॥
ho dutiy sakhee lai paag chalaae bahur dee |14|

Secundus autem Sakhi tulit cidarim, et projecit eam. XIIII.

ਜਬ ਵੁਹਿ ਦਿਸਿ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਇ ਤੌ ਵੁਹਿ ਦਿਸਿ ਡਾਰਹੀ ॥
jab vuhi dis nrip jaae tau vuhi dis ddaarahee |

Ubi rex ea parte ivit, vallum ab ea parte repellerent.

ਲਰਿਕਨ ਕੇ ਗਿੰਦੂਆ ਜਿਮਿ ਪਾਗ ਉਛਾਰਹੀ ॥
larikan ke gindooaa jim paag uchhaarahee |

iactabant cidarim sicut parvuli.

ਧੂਰਿ ਆਪਨੇ ਸੀਸ ਨਾਥ ਕੇ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥
dhoor aapane sees naath ke ddaar kai |

miserunt pulverem super capita sua et super caput regis.

ਹੋ ਲਹਿ ਹਾਇਲ ਤਿਨ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਦਯੋ ਨਿਕਾਰਿ ਕੈ ॥੧੫॥
ho leh haaeil tin mitreh dayo nikaar kai |15|

Videns eos inter venientes Mitra inde fugavit. XV.

ਜਬ ਲਗਿ ਪਗਿਯਾ ਲੇਨ ਰਾਇ ਚਲਿ ਆਇਯੋ ॥
jab lag pagiyaa len raae chal aaeiyo |

Per tempus rex venit ad cidarim;

ਤਬ ਲਗਿ ਰਾਨੀ ਮਿਤ੍ਰ ਸਦਨ ਪਹੁਚਾਇਯੋ ॥
tab lag raanee mitr sadan pahuchaaeiyo |

Adhuc, regina Mitra ad domum.

ਮਤਵਾਰੀ ਉਨ ਭਾਖਿ ਅਧਿਕ ਮਾਰਤ ਭਈ ॥
matavaaree un bhaakh adhik maarat bhee |

Insanas eos vocans, multum eos verberare incepit

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਟਾਰਿ ਸਕਲ ਚਿਤ ਕੀ ਦਈ ॥੧੬॥
nrip kee chintaa ttaar sakal chit kee dee |16|

(et sic) omnem curam ab animo regis removit. 16.

ਤਬ ਰਾਜੈ ਗਹਿ ਕੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਕਰ ਰਾਖਿਯੋ ॥
tab raajai geh kai triy ko kar raakhiyo |

Tunc rex cepit reginam in manu

ਆਪੁ ਬਚਨ ਤਾ ਕੋ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਭਾਖਿਯੋ ॥
aap bachan taa ko aaisee bidh bhaakhiyo |

Et ipse dixit ei

ਮਤਵਾਰੇ ਮੂਰਖ ਸਿਸਿ ਕੋ ਨਹਿ ਮਾਰਿਯੈ ॥
matavaare moorakh sis ko neh maariyai |

Quod stultus puer, idest servus, non debet occidi.

ਹੋ ਹੋਨਹਾਰ ਮੁਹਿ ਭੀ ਇਨ ਕਛੁ ਨ ਉਚਾਰਿਯੈ ॥੧੭॥
ho honahaar muhi bhee in kachh na uchaariyai |17|

Quod mihi evenire putabatur accidisse, nunc illis nihil dixeris. XVII.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਪਾਗ ਉਤਾਰਿ ਕੈ ਦੀਨੀ ਪ੍ਰਥਮ ਚਲਾਇ ॥
nrip kee paag utaar kai deenee pratham chalaae |

Primo subtrahendo cidarim regis et auferendo eam.

ਜਾਰ ਉਬਾਰਿਯੋ ਜੜ ਛਲਿਯੋ ਚੇਰੀ ਲਈ ਬਚਾਇ ॥੧੮॥
jaar ubaariyo jarr chhaliyo cheree lee bachaae |18|

Amicum servavit, stultus delusit (regem) et ancillam servavit. XVIII.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪੈਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੩੫॥੪੪੧੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau paitees charitr samaapatam sat subham sat |235|4417|afajoon|

Hic est conclusio 235 charitra Mantri Bhup Sambad Tria Charitra Sri Charitropakhyan, omnia fausta. 235.4417. Sequitur

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਤਿਬਤ ਕੋ ਇਕ ਰਾਇ ਸੁਲਛਨ ॥
tibat ko ik raae sulachhan |

Fuit rex Tibet nomine Sulchan

ਕਬਿਤ ਕਾਬਿ ਕੇ ਬਿਖੇ ਬਿਚਛਨ ॥
kabit kaab ke bikhe bichachhan |

Qui poesi et poesis ingeniosus erat.

ਸ੍ਰੀ ਨ੍ਰਿਪਰਾਜ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥
sree nriparaaj kalaa tih naaree |

Nipraj Kala regina erat,

ਜਾਨੁਕ ਸ੍ਰੀ ਬਿਸਨ ਕੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੧॥
jaanuk sree bisan kee payaaree |1|

Ac si Lachhmi forma. 1 .

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਮਤੀ ਬਿਚਛਨ ਪਾਤ੍ਰ ਤਹ ਤਵਨ ਸਹਿਰ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥
matee bichachhan paatr tah tavan sahir ke maeh |

In villa sua erat meretrix nomine Bichchan Mati.

ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਤਾ ਸੀ ਤਰੁਨਿ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੨॥
roop bikhai taa see tarun teen lok mai naeh |2|

pulchra mulier non erat in tribus hominibus. 2.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਮੁਜਰਾ ਕੌ ਬੇਸ੍ਵਾ ਜਬ ਆਵੈ ॥
mujaraa kau besvaa jab aavai |

Cum illa meretrix venit ad Mujre

ਹੇਰਿ ਰੂਪ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਲਲਚਾਵੈ ॥
her roop nrip ko lalachaavai |

Tunc illa temptata est ad videndum formam regis.

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਮਸਤ ਹ੍ਵੈ ਝੂਲੈ ॥
man mai adhik masat hvai jhoolai |

In statu magnae ecstasis iactare solebat.

ਨਿਜੁ ਤਨ ਕੀ ਤਾ ਕੌ ਸੁਧਿ ਭੂਲੈ ॥੩॥
nij tan kee taa kau sudh bhoolai |3|

et obliviscebatur corporis sui speciem. 3.

ਚਿਤ ਮੈ ਚਿੰਤ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਕਰੈ ॥
chit mai chint rain din karai |

Nocte ac die cogitare solebat

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਆਸ ਸਦਾ ਮਨ ਧਰੈ ॥
nrip kee aas sadaa man dharai |

Semperque in animo regis spem habebat.

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਮੋ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥
kih bidh mo sang bhog kamaavai |

(Cogitabat) quomodo indulgeret mihi.

ਸੋ ਦਿਨ ਮੋਹਿ ਕਹੋ ਕਬ ਆਵੈ ॥੪॥
so din mohi kaho kab aavai |4|

Dic mihi, quando ille dies fiat. 4.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਰਾਵ ਨ ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਈ ਤ੍ਰਿਯ ਮਨ ਮੈ ਲਲਚਾਇ ॥
raav na taa ko heree triy man mai lalachaae |

Rex non vidit eum, et mulier tentata est in corde suo.

ਜਤਨ ਕਾ ਕਰੌ ਜੋ ਮੁਝੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮਨ ਭਜੈ ਬਨਾਇ ॥੫॥
jatan kaa karau jo mujhai nrip man bhajai banaae |5|

(Id existimabat) quanta opera facere debeam ut Rex Mano mecum gaudeat.5.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਜਬ ਰਾਜਾ ਦੀਵਾਨ ਲਗਾਵੈ ॥
jab raajaa deevaan lagaavai |

Quando rex curiam tenuit;

ਤਵਨ ਸਮੈ ਤਰੁਨੀ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥
tavan samai tarunee sun paavai |

Mulier tunc sciebat.

ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਠਾਢੀ ਹ੍ਵੈ ਰਹਈ ॥
haath jor tthaadtee hvai rahee |

Illa staret complicatis manibus

ਪ੍ਰੇਮ ਆਸਕੀ ਜ੍ਯੋਂ ਨਿਰਬਹਈ ॥੬॥
prem aasakee jayon nirabahee |6|

Et ludit amor sicut amor. 6.