Sri Dasam Granth

Pagina - 202


ਮਮ ਕਥਾ ਨ ਤਿਨ ਕਹੀਯੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
mam kathaa na tin kaheeyo prabeen |

Hey Sujan! Ne dicas illis meam fabulam.

ਸੁਨਿ ਮਰਯੋ ਪੁਤ੍ਰ ਤੇਊ ਹੋਹਿ ਛੀਨ ॥੨੩॥
sun marayo putr teaoo hohi chheen |23|

Ne quid me illis dicas , alias in summo dolore morientur .

ਇਹ ਭਾਤ ਜਬੈ ਦਿਜ ਕਹੈ ਬੈਨ ॥
eih bhaat jabai dij kahai bain |

Cum Brahmin talia verba locutus est;

ਜਲ ਸੁਨਤ ਭੂਪ ਚੁਐ ਚਲੇ ਨੈਨ ॥
jal sunat bhoop chuaai chale nain |

Cum Shravan Kumar haec verba regi de dando dixit (caecis parentibus) tunc lacrimae ex oculis eius fluxerunt.

ਧ੍ਰਿਗ ਮੋਹ ਜਿਨ ਸੁ ਕੀਨੋ ਕੁਕਰਮ ॥
dhrig moh jin su keeno kukaram |

(Dixit Dasaratha) Doleo, qui tale facinus commiserunt.

ਹਤਿ ਭਯੋ ਰਾਜ ਅਰੁ ਗਯੋ ਧਰਮ ॥੨੪॥
hat bhayo raaj ar gayo dharam |24|

Et dixit rex : Dedecus mihi est quod feci tale facinus, et merito regium meum destructum est, et ego sine dharma.

ਜਬ ਲਯੋ ਭੂਪ ਤਿਹ ਸਰ ਨਿਕਾਰ ॥
jab layo bhoop tih sar nikaar |

Cum rex (sagittam e corpore exemit

ਤਬ ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਣ ਮੁਨ ਬਰ ਉਦਾਰ ॥
tab taje praan mun bar udaar |

Ubi rex Shravan e stagno evulsit, tunc asceticum illud exhalavit.

ਪੁਨ ਭਯੋ ਰਾਵ ਮਨ ਮੈ ਉਦਾਸ ॥
pun bhayo raav man mai udaas |

Tunc rex contristatus est mente

ਗ੍ਰਿਹ ਪਲਟ ਜਾਨ ਕੀ ਤਜੀ ਆਸ ॥੨੫॥
grih palatt jaan kee tajee aas |25|

Tunc rex contristatus est valde et rationem redeundi ad domum suam deseruit.

ਜੀਅ ਠਟੀ ਕਿ ਧਾਰੋ ਜੋਗ ਭੇਸ ॥
jeea tthattee ki dhaaro jog bhes |

putabat me idoneum dissimulare

ਕਹੂੰ ਬਸੌ ਜਾਇ ਬਨਿ ਤਿਆਗਿ ਦੇਸ ॥
kahoon basau jaae ban tiaag des |

Cogitabat in animo ut veste Yogi se gereret et in silva maneret, officia regalia deserens.

ਕਿਹ ਕਾਜ ਮੋਰ ਯਹ ਰਾਜ ਸਾਜ ॥
kih kaaj mor yah raaj saaj |

Quod est hoc regnum meum?

ਦਿਜ ਮਾਰਿ ਕੀਯੋ ਜਿਨ ਅਸ ਕੁਕਾਜ ॥੨੬॥
dij maar keeyo jin as kukaaj |26|

Officia regia mea nunc mihi vana sunt, cum Brahmin.26 necando malum facinus commisi.

ਇਹ ਭਾਤ ਕਹੀ ਪੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
eih bhaat kahee pun nrip prabeen |

Sujan Raje dixit aliquid simile hoc

ਸਭ ਜਗਤਿ ਕਾਲ ਕਰਮੈ ਅਧੀਨ ॥
sabh jagat kaal karamai adheen |

Tum rex haec verba edidit : Totius orbis terrarum situs in meam potestatem redactus sum : nunc autem quid a me commissum est ?

ਅਬ ਕਰੋ ਕਛੂ ਐਸੋ ਉਪਾਇ ॥
ab karo kachhoo aaiso upaae |

Nunc aliquid simile faciamus,

ਜਾ ਤੇ ਸੁ ਬਚੈ ਤਿਹ ਤਾਤ ਮਾਇ ॥੨੭॥
jaa te su bachai tih taat maae |27|

Nunc ita me oportet accipere, ut parentes sui superstites faciant.���27.

ਭਰਿ ਲਯੋ ਕੁੰਭ ਸਿਰ ਪੈ ਉਠਾਇ ॥
bhar layo kunbh sir pai utthaae |

Implevit rex lebetem, et levavit super caput suum

ਤਹ ਗਯੋ ਜਹਾ ਦਿਜ ਤਾਤ ਮਾਇ ॥
tah gayo jahaa dij taat maae |

Rex autem implevit hydriam aqua et levavit super caput eius et pervenit ad locum, ubi parentes eius iacebant.

ਜਬ ਗਯੋ ਨਿਕਟ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁ ਧਾਰ ॥
jab gayo nikatt tin ke su dhaar |

Cum caute ad eos accessit,

ਤਬ ਲਖੀ ਦੁਹੂੰ ਤਿਹ ਪਾਵ ਚਾਰ ॥੨੮॥
tab lakhee duhoon tih paav chaar |28|

Ad quos cum rex tardissimis passibus appropinquaret, vocem gressuum moventium audiverunt.

ਦਿਜ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋਂ ॥
dij baach raajaa son |

Oratio Brahmin ad Regem :

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
paadharree chhand |

PADDHRAI STANZA

ਕਹ ਕਹੋ ਪੁਤ੍ਰ ਲਾਗੀ ਅਵਾਰ ॥
kah kaho putr laagee avaar |

O fili! Decern, quid moror?

ਸੁਨਿ ਰਹਿਓ ਮੋਨ ਭੂਪਤ ਉਦਾਰ ॥
sun rahio mon bhoopat udaar |

fili! Causam nobis dic tantae morae. Haec audientes rex magnanimus tacuit.

ਫਿਰਿ ਕਹਯੋ ਕਾਹਿ ਬੋਲਤ ਨ ਪੂਤ ॥
fir kahayo kaeh bolat na poot |

Iterum dixit: Fili! cur non loqui

ਚੁਪ ਰਹੇ ਰਾਜ ਲਹਿ ਕੈ ਕਸੂਤ ॥੨੯॥
chup rahe raaj leh kai kasoot |29|

Rursumque dixerunt: “O fili! Quare non loqueris?

ਨ੍ਰਿਪ ਦੀਓ ਪਾਨ ਤਿਹ ਪਾਨ ਜਾਇ ॥
nrip deeo paan tih paan jaae |

Abiit ergo rex ad manum suam, et dedit ei aquam.

ਚਕਿ ਰਹੇ ਅੰਧ ਤਿਹ ਕਰ ਛੁਹਾਇ ॥
chak rahe andh tih kar chhuhaae |

Accedens autem rex eis aquam, dedit eis caecos illos manu tangens.

ਕਰ ਕੋਪ ਕਹਿਯੋ ਤੂ ਆਹਿ ਕੋਇ ॥
kar kop kahiyo too aaeh koe |

(Tunc) iratus dixit (veritatem dic) Tu quis es?

ਇਮ ਸੁਨਤ ਸਬਦ ਨ੍ਰਿਪ ਦਯੋ ਰੋਇ ॥੩੦॥
eim sunat sabad nrip dayo roe |30|

Obstipuit questus, de identitate sua irata quaesivit. Haec audiens rex flere coepit

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ਦਿਜ ਸੋਂ ॥
raajaa baach dij son |

Regis oratio ad Brahmin:

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥
paadharree chhand |

PADDHRAI STANZA

ਹਉ ਪੁਤ੍ਰ ਘਾਤ ਤਵ ਬ੍ਰਹਮਣੇਸ ॥
hau putr ghaat tav brahamanes |

O magna Brahman! interfector filii tui sum;

ਜਿਹ ਹਨਿਯੋ ਸ੍ਰਵਣ ਤਵ ਸੁਤ ਸੁਦੇਸ ॥
jih haniyo sravan tav sut sudes |

O insigne Brahmin! Ego sum interfector filii tui, ego ille qui occidisti filium tuum

ਮੈ ਪਰਯੋ ਸਰਣ ਦਸਰਥ ਰਾਇ ॥
mai parayo saran dasarath raae |

Ad pedes iaceo, rex Dasharatha;

ਚਾਹੋ ਸੁ ਕਰੋ ਮੋਹਿ ਬਿਪ ਆਇ ॥੩੧॥
chaaho su karo mohi bip aae |31|

Ego Dasrath, refugium tuum quaerens, o Brahmin. Fac mihi quod vis.31.

ਰਾਖੈ ਤੁ ਰਾਖੁ ਮਾਰੈ ਤੁ ਮਾਰੁ ॥
raakhai tu raakh maarai tu maar |

Serva si vis custodire, occide si vis occidere.

ਮੈ ਪਰੋ ਸਰਣ ਤੁਮਰੈ ਦੁਆਰਿ ॥
mai paro saran tumarai duaar |

Si vis, me defendas, aliter me occidas, sub tuo sum tegmine, adsum coram te.

ਤਬ ਕਹੀ ਕਿਨੋ ਦਸਰਥ ਰਾਇ ॥
tab kahee kino dasarath raae |

Dixeruntque ambo ad regem Dasharatha-.

ਬਹੁ ਕਾਸਟ ਅਗਨ ਦ੍ਵੈ ਦੇਇ ਮੰਗਾਇ ॥੩੨॥
bahu kaasatt agan dvai dee mangaae |32|

Tunc rex Dasrath iubente domino rogavit aliquem famulum ut ligna ad comburendum multum conferret.

ਤਬ ਲੀਯੋ ਅਧਿਕ ਕਾਸਟ ਮੰਗਾਇ ॥
tab leeyo adhik kaasatt mangaae |

Tum multa ligna iussis;

ਚੜ ਬੈਠੇ ਤਹਾ ਸਲ੍ਰਹ੍ਰਹ ਕਉ ਬਨਾਇ ॥
charr baitthe tahaa salrahrah kau banaae |

Ingens ligneum onus allatum est, et illi, parentes caeci, paraverunt rogos, et sederunt super eos.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਦਈ ਜੁਆਲਾ ਜਗਾਇ ॥
chahoon or dee juaalaa jagaae |

aperitur ignis utrimque;

ਦਿਜ ਜਾਨ ਗਈ ਪਾਵਕ ਸਿਰਾਇ ॥੩੩॥
dij jaan gee paavak siraae |33|

Ignis ex omnibus quattuor partibus accensus est et sic illi Bragmanorum finem vitae fecerunt.

ਤਬ ਜੋਗ ਅਗਨਿ ਤਨ ਤੇ ਉਪ੍ਰਾਜ ॥
tab jog agan tan te upraaj |

Yoga produxit ignem de corpore suo

ਦੁਹੂੰ ਮਰਨ ਜਰਨ ਕੋ ਸਜਿਯੋ ਸਾਜ ॥
duhoon maran jaran ko sajiyo saaj |

Yoga ignem corpora formare creaverunt et in cinerem redigi voluerunt.