Facialiter tam infirmus spectes?
Dic de tribulationibus tuis, ut remedia tibi suggerere valeamus.
' Medicinam aliquam praecipere valeamus.'
Utrique audiverunt sed respondere non conabantur;
Caput suum suspenderunt compulsi amoris (32).
Ubi duo, tres vel quatriduani intercesserant;
Ambo corpora in caritate conspicua facta sunt.
Innocentes pueriles affectibus decimantur;
Et novus sol novo inchoato egressus est.
Illa erat filia ingenii admodum;
Erat autem pulchra valde et intelligens.
Ille ex apparenti conditione eam agnoverat;
Absconditam, et cum omni animo dixit, (36).
' O vos una, quam celsus aequat arbore cupressus, lunaeque facies et corpore argenteus';
"Vos lumen caeli et solis Yaman" (37).
Non possum sine te etiam ad momentum vivere.
Si duo corpora esse videamur, unum sumus.
Dic mihi, quomodo sapis?
« Mentem meam et corpus semper desiderant » (39).
Quod ab amicis celare erroneum est.
« Ut veritatem patefaciam, tibi et mihi consentaneum erit » (40).
Si mihi verum deteges, nunquam me tradet ille;
Et ego hoc iuro in vita mea.
Hoc occultare ab amicis peccatum est;
Velut minister celans a rege.
'Semper utile est hoc prodere et dicere.
« Vera loqui est norma mentis verae » (43).
saepe quaesivit, sed responsum non fuit;
Etsi verum quaerendum significaverat (44).
Tum socialem congregationem cum tanta musica et ebrietate spree constituit;
In quo omnes qui aderant in ecclesia ebrii sunt.
Omnes adeo inebriati sunt;
Ut, quidquid in cordibus eorum fuit, effulrent.
Linguae iterantes assidue;
Et praeter nomina amatorum, nihil loquebantur.
Tum Maulana filia aliam socialem constituit;
Quod modo erat laeto puero et formoso (48).
Omnes hi temulenti et inebriati sunt;
Et transcendit limites, si intellectualium est.
Quilibet de educatione cum eis loqui voluit;
Illi ebrii nomina amantium repetebant.
sicut intellectus et praesentia mentis avolavit;
Nomina tantum recitanda sunt.
Quisque quis aliquam mi.
Iterandi amici nomen identidem servarent.(52)
Cum tali actu agnoscitur amans;
Quis ex animo loqui potuit et pulcher et laetus videbatur (53).
Eos, qui amore imbuti sunt, et liquorem odoratum;