Sri Dasam Granth

Pagina - 1196


ਧੂਪ ਜਗਾਇ ਕੈ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਸੁ ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖੈ ਹੈ ॥
dhoop jagaae kai sankh bajaae su foolan kee barakhaa barakhai hai |

Thura accendendo et Sankh canendo, florem barkha perficis.

ਅੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਹਾਰਿ ਹੈਂ ਰੇ ਪਸੁ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੫੬॥
ant upaae kai haar hain re pas paahan mai paramesvar na pai hai |56|

stulti! In fine victus eris capiendo mensuras, sed non poteris Deum assequi in lapidibus, idest idolis. LVI.

ਏਕਨ ਜੰਤ੍ਰ ਸਿਖਾਵਤ ਹੈ ਦਿਜ ਏਕਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪ੍ਰਯੋਗ ਬਤਾਵੈ ॥
ekan jantr sikhaavat hai dij ekan mantr prayog bataavai |

Hi bragmani jantras docent ad ikans et ikans instruunt ut mantras utantur.

ਜੋ ਨ ਭਿਜੈ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਤਿਹ ਗੀਤਿ ਕਬਿਤ ਸਲੋਕ ਸੁਨਾਵੈ ॥
jo na bhijai in baatan te tih geet kabit salok sunaavai |

Qui his non afficitur, carmina, carmina, shlokas illis recitat.

ਦ੍ਯੋਸ ਹਿਰੈ ਧਨ ਲੋਗਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਚੋਰੁ ਚਕੈ ਠਗ ਦੇਖਿ ਲਜਾਵੈ ॥
dayos hirai dhan logan ke grih chor chakai tthag dekh lajaavai |

Pecuniam ex domibus hominum interdiu furantur. Fures stupent videre, et erubescunt mali.

ਕਾਨਿ ਕਰੈ ਨਹਿ ਕਾਜੀ ਕੁਟਵਾਰ ਕੀ ਮੂੰਡਿ ਕੈ ਮੂੰਡਿ ਮੁਰੀਦਨ ਖਾਵੈ ॥੫੭॥
kaan karai neh kaajee kuttavaar kee moondd kai moondd mureedan khaavai |57|

Etiam non curant de Qazi et Kotwal et diripiunt et comedunt murids.57.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈਂ ਜੋ ਹੈ ਅਧਿਕ ਅਚੇਤ ॥
paahan kee poojaa karain jo hai adhik achet |

Qui stultiores sunt, lapides colunt.

ਭਾਗ ਨ ਏਤੇ ਪਰ ਭਖੈ ਜਾਨਤ ਆਪ ਸੁਚੇਤ ॥੫੮॥
bhaag na ete par bhakhai jaanat aap suchet |58|

Etiam cum tantum sunt, non crepitus edunt, sed sibi conscium putant. LVIII.

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

Totak versum:

ਧਨ ਕੇ ਲਗਿ ਲੋਭ ਗਏ ਅਨਤੈ ॥
dhan ke lag lobh ge anatai |

matre, patre et filio et uxore omissis

ਤਜਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬਾਲ ਕਿਤੈ ॥
taj maat pitaa sut baal kitai |

Pecuniae avida ad alia loca adeunt.

ਬਸਿ ਕੈ ਬਹੁ ਮਾਸ ਤਹਾ ਹੀ ਮਰੈ ॥
bas kai bahu maas tahaa hee marai |

Ibi per plures menses morantur et ibi moriuntur

ਫਿਰਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਕੇ ਨਹਿ ਪੰਥ ਪਰੈ ॥੫੯॥
fir kai grihi ke neh panth parai |59|

Et tunc non cadunt in viam domus. LIX.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਧਨੀ ਲੋਗ ਹੈ ਪੁਹਪ ਸਮ ਗੁਨਿ ਜਨ ਭੌਰ ਬਿਚਾਰ ॥
dhanee log hai puhap sam gun jan bhauar bichaar |

Divites sunt sicut flores et Guni Janas (id est Bragmanorum) sunt sicut fusci.

ਗੂੰਜ ਰਹਤ ਤਿਹ ਪਰ ਸਦਾ ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰ ॥੬੦॥
goonj rahat tih par sadaa sabh dhan dhaam bisaar |60|

Omnia extra domum immemores, semper in illis resonant (divites). LX.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਸਭ ਕੋਊ ਅੰਤ ਕਾਲ ਬਸਿ ਭਯਾ ॥
sabh koaoo ant kaal bas bhayaa |

Kaal in fine quisque est habitus

ਧਨ ਕੀ ਆਸ ਨਿਕਰਿ ਤਜਿ ਗਯਾ ॥
dhan kee aas nikar taj gayaa |

et in spe divitiarum relinquunt.

ਆਸਾ ਕਰਤ ਗਯਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥
aasaa karat gayaa sansaaraa |

Totus mundus desiderans abiit (pro divitiis);

ਇਹ ਆਸਾ ਕੋ ਵਾਰ ਨ ਪਾਰਾ ॥੬੧॥
eih aasaa ko vaar na paaraa |61|

Sed huic desiderio nullus est modus. LXI.

ਏਕ ਨਿਰਾਸ ਵਹੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥
ek niraas vahai karataaraa |

Unus est Creator qui cupiditate caret.

ਜਿਨ ਕੀਨਾ ਇਹ ਸਕਲ ਪਸਾਰਾ ॥
jin keenaa ih sakal pasaaraa |

Qui hanc totam creavit.

ਆਸਾ ਰਹਿਤ ਔਰ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥
aasaa rahit aauar koaoo naahee |

Nulla est nisi velit.

ਜਾਨੁ ਲੇਹੁ ਦਿਜਬਰ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੬੨॥
jaan lehu dijabar man maahee |62|

O magna Brahman! (Tu) intellege in animo tuo. LXII.

ਲੋਭ ਲਗੇ ਧਨ ਕੇ ਏ ਦਿਜਬਰ ॥
lobh lage dhan ke e dijabar |

Hi nobiles bragmani in avaritia divitiarum capiuntur

ਮਾਗਤ ਫਿਰਤ ਸਭਨ ਕੇ ਘਰ ਘਰ ॥
maagat firat sabhan ke ghar ghar |

Et circumit quisque domum quaerebat.

ਯਾ ਜਗ ਮਹਿ ਕਰ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਵਤ ॥
yaa jag meh kar ddinbh dikhaavat |

In hoc mundo ostenditur hypocrisis

ਤੇ ਠਗਿ ਠਗਿ ਸਭ ਕਹ ਧਨ ਖਾਵਤ ॥੬੩॥
te tthag tthag sabh kah dhan khaavat |63|

Pecunia omnis a percussoribus manditur. LXIII.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਆਸਾ ਕੀ ਆਸਾ ਲਗੇ ਸਭ ਹੀ ਗਯਾ ਜਹਾਨ ॥
aasaa kee aasaa lage sabh hee gayaa jahaan |

totus hic mundus, in desiderio ('asa') occupatus, abiit.

ਆਸਾ ਜਗ ਜੀਵਤ ਬਚੀ ਲੀਜੈ ਸਮਝਿ ਸੁਜਾਨ ॥੬੪॥
aasaa jag jeevat bachee leejai samajh sujaan |64|

Sciant omnes sapientes solum "Asa" in mundo vivum esse relictum. LXIV.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਆਸਾ ਕਰਤ ਸਗਲ ਜਗ ਜਯਾ ॥
aasaa karat sagal jag jayaa |

Omnis mundus sperando nascitur.

ਆਸਹਿ ਉਪਜ੍ਯਾ ਆਸਹਿ ਭਯਾ ॥
aaseh upajayaa aaseh bhayaa |

In asa orta, ipsa forma asa fit.

ਆਸਾ ਕਰਤ ਤਰੁਨ ਬ੍ਰਿਧ ਹੂਆ ॥
aasaa karat tarun bridh hooaa |

Adulescens, dum sperans senescit.

ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਮੂਆ ॥੬੫॥
aasaa karat log sabh mooaa |65|

Omnes homines sperantes perierunt. LXV.

ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਭਏ ॥
aasaa karat log sabh bhe |

Omnis populus sperans

ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਬ੍ਰਿਧ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥
baalak huto bridh hvai ge |

A puero usque ad senectutem.

ਜਿਤਿ ਕਿਤ ਧਨ ਆਸਾ ਕਰਿ ਡੋਲਹਿ ॥
jit kit dhan aasaa kar ddoleh |

Sperantes ubi errant

ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਧਨਾਸ ਕਲੋਲਹਿ ॥੬੬॥
des bides dhanaas kaloleh |66|

et in spe divitiarum peregrinantur. LXVI.

ਪਾਹਨ ਕਹੁ ਧਨਾਸ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਵੈ ॥
paahan kahu dhanaas sir nayaavai |

In spe pecuniae caput lapidis praeciderunt

ਚੇਤ ਅਚੇਤਨ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥
chet achetan kau tthaharaavai |

Conscius dicitur et inscius.

ਕਰਤ ਪ੍ਰਪੰਚ ਪੇਟ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
karat prapanch pett ke kaajaa |

Maximum humilis, Rana et Raja

ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਨਾ ਅਰੁ ਰਾਜਾ ॥੬੭॥
aooch neech raanaa ar raajaa |67|

(All) Prapancha causa stomachi. LXVII.

ਕਾਹੂ ਕੋ ਸਿਛਾ ਸੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
kaahoo ko sichhaa su drirraavai |

Fac aliquem eruditum

ਕਾਹੂੰ ਕੌ ਲੈ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਵੈ ॥
kaahoon kau lai moondd munddaavai |

et radent caput.