ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Pagina - 364
ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਉਹ ਕੇ ਢਿਗ ਹਉ ਚਲਿ ਜੈਹੋ ॥
har paaein pai ih bhaat kahiyo har joo uh ke dtig hau chal jaiho |Procidens ad pedes Krishna sic dixit, O Sri Krishna! Modo ad eum veniam.
ਜਾ ਹੀ ਉਪਾਵ ਤੇ ਆਇ ਹੈ ਸੁੰਦਰਿ ਤਾਹੀ ਉਪਾਇ ਮਨਾਇ ਲਿਯੈ ਹੋ ॥
jaa hee upaav te aae hai sundar taahee upaae manaae liyai ho |Stans prope Krishna, Mainprabha dixit: me ad eam pergam, et quo modo venerit, suadeam et adducam.
ਪਾਇਨ ਪੈ ਬਿਨਤੀਅਨ ਕੈ ਰਿਝਵਾਇ ਕੈ ਸੁੰਦਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿ ਮਨੈਹੋ ॥
paaein pai binateean kai rijhavaae kai sundar gvaar manaiho |-Consensionem illius blandae gopi impetrabo, vel ad pedes ejus cadendo, vel rogando, vel impetrando.
ਆਜ ਹੀ ਤੋ ਢਿਗ ਆਨਿ ਮਿਲੈਹੋ ਜੂ ਲ੍ਯਾਏ ਬਿਨਾ ਤੁਮਰੀ ਨ ਕਹੈ ਹੋ ॥੬੯੫॥
aaj hee to dtig aan milaiho joo layaae binaa tumaree na kahai ho |695|Ego eam ad te usque hodie ducam, alioquin non dicar tua.
ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਚਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਫੁਨਿ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ॥
har paaein pai tih tthaur chalee kab sayaam kahai fun mainaprabhaa |Surgens e prope Krishna, Mainprabha incepit
ਜਿਹ ਕੇ ਨਹੀ ਤੁਲਿ ਮੰਦੋਦਰਿ ਹੈ ਜਿਹ ਤੁਲ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਹੀ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ॥
jih ke nahee tul mandodar hai jih tul treeyaa nahee indr sabhaa |Mandodari non adaequat decorem, nullae puellae curiae Indrae, ullam ante illam habet venustatem.
ਜਿਹ ਕੋ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਰਾਜਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਸੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਵਾ ਕੀ ਅਭਾ ॥
jih ko mukh sundar raajat hai ih bhaat lasai treeyaa vaa kee abhaa |Cuius vultus pulchritudine et pulchritudine illius mulieris sic lucet ornatur;
ਮਨੋ ਚੰਦ ਕੁਰੰਗਨ ਕੇਹਰ ਕੀਰ ਪ੍ਰਭਾ ਕੋ ਸਭੋ ਧਨ ਯਾਹਿ ਲਭਾ ॥੬੯੬॥
mano chand kurangan kehar keer prabhaa ko sabho dhan yaeh labhaa |696|Pulchritudinis faciei huius mulieris talis apparet, quod luna, cervus, leo et psittacus suas pulchritudinis opes ab ea mutuarunt.
ਪ੍ਰਤਿਉਤਰ ਬਾਚ ॥
pratiautar baach |Oratio in respondendo:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਚਲਿ ਚੰਦਮੁਖੀ ਹਰਿ ਕੇ ਢਿਗ ਤੇ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਪੈ ਚਲਿ ਆਈ ॥
chal chandamukhee har ke dtig te brikhabhaan sutaa peh pai chal aaee |Illa luna facies gopi, relicto Krishna, ad Radha . pervenit
ਆਇ ਕੈ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਸੋ ਬਲ ਬੇਗ ਚਲੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬੁਲਾਈ ॥
aae kai aaise kahiyo tih so bal beg chalo nand laal bulaaee |Quae veniens dixit : Vade cito, filius Nand te vocavit.
ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪਾਸ ਹਹਾ ਚਲੁ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਨ ਕਰੋ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
mai na chalo har paas hahaa chal aaise kahiyo na karo duchitaaee |(Respondit Radha) Non ibo ad Krishna. (Tunc homo coepit dicere Prabha) Hi ni! non dicunt
ਕਾਹੇ ਕੋ ਬੈਠ ਰਹੀ ਇਹ ਠਉਰ ਮੈ ਮੋਹਨ ਕੋ ਮਨੋ ਚਿਤੁ ਚੁਰਾਈ ॥੬੯੭॥
kaahe ko baitth rahee ih tthaur mai mohan ko mano chit churaaee |697|Quare dixisti te ad Krishna non ire? Relinque hoc dualitatem. Cur hic sedes ad cor venustum Krishna surripiens?
ਜਾਹਿ ਘੋਰ ਘਟਾ ਘਟ ਆਏ ਘਨੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਮੈ ਜਹ ਮੋਰ ਪੁਕਾਰੈ ॥
jaeh ghor ghattaa ghatt aae ghane chahoon oran mai jah mor pukaarai |Ubi densissima faeces cadunt, et qua- tuor partes vocant pavones.
ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਘਨੇ ਬਿਰਹੀ ਤਨ ਵਾਰੈ ॥
naachat hai jah gvaaraneeyaa tih pekh ghane birahee tan vaarai |Cum tonantem nubes spargunt, pavones ex omni parte quatriduo clamant, gopis choreis et amatoribus sacrificio se offerunt;
ਤਉਨ ਸਮੈ ਜਦੁਰਾਇ ਸੁਨੋ ਮੁਰਲੀ ਕੇ ਬਜਾਇ ਕੈ ਤੋਹਿ ਚਿਤਾਰੈ ॥
taun samai jaduraae suno muralee ke bajaae kai tohi chitaarai |Eo tempore, o amice! audi, Krishna, canens in tibia sua, meminit tui
ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ਤਿਹ ਕਉਤਕ ਕੋ ਹਮ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੈ ॥੬੯੮॥
taahee te beg chalo sajanee tih kautak ko ham jaae nihaarai |698|O amice! ite cito ut illuc peruenientes mirabilem risum uidere possimus.
ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪਾਸ ਚਲੋ ਨਾਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥
taa te na maan karo sajanee har paas chalo naeh sank bichaaro |Ergo, o amice! relinque superbiam tuam, dimitte dubitationes tuas et vade ad Krishna
ਬਾਤ ਧਰੋ ਰਸ ਹੂੰ ਕੀ ਮਨੈ ਅਪਨੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਹਠ ਧਾਰੋ ॥
baat dharo ras hoon kee manai apanai man mai na kachhoo hatth dhaaro |Imple passionibus animum tuum nec te in pervicacia involvas
ਕਉਤਕ ਕਾਨ੍ਰਹ੍ਰਹ ਕੋ ਦੇਖਨ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਜਸ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੋ ॥
kautak kaanrahrah ko dekhan ko tih ko jas pai kab sayaam uchaaro |Shyam poeta dicit quod Krishna non videns amatorium risum, cur hic sedere pergis?
ਕਾਹੇ ਕਉ ਬੈਠ ਰਹੀ ਹਠ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਦੇਖਨ ਕਉ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਸਾਰੋ ॥੬੯੯॥
kaahe kau baitth rahee hatth kai kahiyo dekhan kau umagiyo man saaro |699|Mentem meam cupit videre lusus amatorios.
ਹਰਿ ਪਾਸ ਨ ਮੈ ਚਲਹੋ ਸਜਨੀ ਪਿਖਬੇ ਕਹੁ ਕਉਤੁਕ ਜੀਯ ਨ ਮੇਰੋ ॥
har paas na mai chalaho sajanee pikhabe kahu kautuk jeey na mero |Radha dixit, O amice! Krishna non ibo nec cupio videre eius amatores ludos
ਸ੍ਯਾਮ ਰਚੇ ਸੰਗ ਅਉਰ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਜ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਫੁਨਿ ਨੇਹ ਘਨੇਰੋ ॥
sayaam rache sang aaur treeyaa taj kai ham so fun neh ghanero |Krishna amorem suum apud me deseruit et in amore aliarum feminarum consumitur
ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਨਾਰੀ ਕਹਾ ਮੁਹਿ ਨੈਨਨ ਹੇਰੋ ॥
chandrabhagaa hoon ke sang kahiyo neh naaree kahaa muhi nainan hero |Ille in amore Chandarbhaga consumitur, ac ne oculis quidem me videt
ਤਾ ਤੇ ਨ ਪਾਸ ਚਲੋ ਹਰਿ ਹਉ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ਜੋਊ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਤੇਰੋ ॥੭੦੦॥
taa te na paas chalo har hau utth jaeh joaoo umagiyo man tero |700|Invito igitur animo tuo, non veniam Krishna. ���700.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ॥
dootee baach |Sermo de nuntio;
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਮੈ ਕਹਾ ਦੇਖਨ ਜਾਉ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤੁਹਿ ਲ੍ਯਾਵਨ ਕੋ ਜਦੁਰਾਇ ਪਠਾਈ ॥
mai kahaa dekhan jaau treeyaa tuhi layaavan ko jaduraae patthaaee |Quare oportet me videre mulieres? Krishna misit me ut te adducerem
ਤਾਹੀ ਤੇ ਹਉ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਉਠ ਕੈ ਤਬ ਹੀ ਤੁਮਰੇ ਪਹਿ ਆਈ ॥
taahee te hau sabh gvaaran te utth kai tab hee tumare peh aaee |Ego igitur absens ab omnibus gopis, veni ad vos
ਤੂ ਅਭਿਮਾਨ ਕੈ ਬੈਠ ਰਹੀ ਨਹੀ ਮਾਨਤ ਹੈ ਕਛੂ ਸੀਖ ਪਰਾਈ ॥
too abhimaan kai baitth rahee nahee maanat hai kachhoo seekh paraaee |Sedes hic in vanitate, et non audies cujusquam consilium
ਬੇਗ ਚਲੋ ਤੁਹਿ ਸੰਗ ਕਹੋ ਤੁਮਰੇ ਮਗੁ ਹੇਰਤ ਠਾਢਿ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥੭੦੧॥
beg chalo tuhi sang kaho tumare mag herat tthaadt kanrahaaee |701|Vade cito, quia Krishna te exspectabit. ���701.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
raadhe baach |Oratio Radhika:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਹਰਿ ਪਾਸ ਨ ਮੈ ਚਲਹੋ ਰੀ ਸਖੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੁ ਤੁਹਿ ਬਾਤ ਬਨਾਈ ॥
har paas na mai chalaho ree sakhee tu kahaa bhayo ju tuhi baat banaaee |O amice! Krishna non ibo quid frustra loqueris?
ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਮੋਰੇ ਤੂ ਪਾਸ ਪਠੀ ਇਹ ਬਾਤਨ ਤੇ ਕਪਟੀ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥
sayaam na more too paas patthee ih baatan te kapattee lakh paaee |Krishna non te ad me misit , quia dolum sentio in sermone tuo
ਭੀ ਕਪਟੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੂ ਨ ਲਖੈ ਕਛੁ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥
bhee kapattee tu kahaa bhayo gvaaran too na lakhai kachh peer paraaee |���O gopi, fraudator factus es nec dolorem alterius senties, hoc dicens, Radha sedit demisso capite.
ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਰਹੀ ਕਹਿ ਐਸੋ ਨ ਮਾਨ ਪਿਖਿਯੋ ਕਹੂੰ ਮਾਈ ॥੭੦੨॥
yau keh kai sir nayaae rahee keh aaiso na maan pikhiyo kahoon maaee |702|Dicat poeta, Non vidi talem ego locum.���702.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ॥
dootee baach |Sermo de nuntio;
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਫਿਰਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਚਲੀਯੇ ਰੀ ਹਹਾ ਬਲ ਮੈ ਹਰਿ ਕੇ ਪਹਿ ਯੋ ਕਹਿ ਆਈ ॥
fir aaise kahiyo chaleeye ree hahaa bal mai har ke peh yo keh aaee |Tum sic, O amice! mecum vadis, Krishna veni cum promissione
ਹੋਹੁ ਨ ਆਤੁਰ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਹਉ ਲ੍ਯਾਵਤ ਹੋ ਉਹਿ ਜਾਇ ਮਨਾਈ ॥
hohu na aatur sree brijanaath hau layaavat ho uhi jaae manaaee |Dum venio, dixi hoc ad Krishna, O, domine Braja! non perturbeor, nunc pergam et persuadeo et adducam mecum Radha
ਇਤ ਤੂ ਕਰਿ ਮਾਨ ਰਹੀ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਤੁ ਚਲੋ ਤਜਿ ਕੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
eit too kar maan rahee sajanee har pai tu chalo taj kai duchitaaee |Sed hic sedes in superbia tua, o amice! vadis ad Krishna, dualitatem relinquens;
ਤੋ ਬਿਨੁ ਮੋ ਪੈ ਨ ਜਾਤ ਗਯੋ ਕਹਿਯੋ ਜਾਨਤ ਹੈ ਕਛੁ ਬਾਤ ਪਰਾਈ ॥੭੦੩॥
to bin mo pai na jaat gayo kahiyo jaanat hai kachh baat paraaee |703|Non potero sine te exire, in alterius verba cogita.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
raadhe baach |Oratio Radhika:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਉਠ ਆਈ ਹੁਤੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਆਈ ਨ ਪੂਛਿ ਕਹਿਯੋ ਕਛੁ ਸੋਰੀ ॥
autth aaee hutee tu kahaa bhayo gvaaran aaee na poochh kahiyo kachh soree |O gopi! quare sine cogitatione venisti? Deberes venire consulto aliquo mago
ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਫਿਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਪੈ ਇਹ ਤੇ ਕਛੁ ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ ਤੋਰੀ ॥
jaeh kahiyo fir kai har pai ih te kachh laaj na laagat toree |Tu vade et dic Krishna quod Radha de se non sentiens devitare