Kharag Singh stabulum mansit sicut Sumeru mons ictus ventorum
Nulla in eum impetus erat, sed robur Yadavas decrescere coepit.1422.
In furore suo Kharag Singh exercitus utriusque regum multum delevit
Multos equos, currus etc.
Poeta Shyam a facie dixit de similitudine imaginis illius cogitans.
Dicit poeta proelii loco spectandi ut campus certaminis, locus quasi ludibrii Rudrae (Shiva).1423.
(Kharag Singh) arcu et sagitta in pugnam se iniecit, et ira eius vehementer crevit.
Iratus animo in hostium exercitum penetravit et ex altera parte acerrimas hostium acies invasit.
hostium exercitum uno ictu destruxit. Imago illa a poeta Shyam recitata est.
Kharag Singh exercitum hostium fugit sicut tenebrae timentes solem.1424.
Tunc Jharajhar Singh iratus eum gladio acuto in manu sua (Kharag Singh) invasit.
Tunc Jharajhar Singh indignatus arripiens gladium in manu sua percussit ictum in Kharag Singh, quod ereptum est de manu sua.
Idem ensem in hostium corpus percussit, quo truncus obtruncatur et in terram concidit
Secundum toe poetam apparuit Shiva in magna ira decidisse et proiecisse caput Ganesha.1425.
Quo bello interfecto, secundus (Jujhan Singh) animo furatus est
Currum suum eici fecit et statim gladium in manu tenens perrexit ad eum (Kharag Singh)
Tunc rex (Kharag Singh) arripuit arcum et sagittam et abscidit hostium gladium de capulo;
Tunc quoque rex arcu et sagittis caput amputavit et quasi procedens linguam avide movens apparuit, sed propter abscissionem lingue sue spe delectationis finivit.
Oratio poetae;
SWAYYA
Cum autem concisisset bellator ingentem quasi elephantum gladio suo, tunc omnes alii qui ibi erant, irruerunt in eum
Arma in manibus tulissent irati
Poeta Shyam omnes milites stantes laudes canit;
Laudandi erant bellatores et visi sunt se congregare sicut alii reges in sollemne monarchamvarae a rege peractae.1427.