Sri Dasam Granth

Pagina - 319


ਕਾਨਰ ਕੀ ਬਿਨਤੀ ਕਰੋ ਕੀਨੋ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ॥੨੬੪॥
kaanar kee binatee karo keeno ihai bichaar |264|

Omnes decreverunt, ���Alright, exeamus de aqua et tunc petamus Krishna.���264.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਦੈ ਅਗੂਆ ਪਿਛੂਆ ਅਪੁਨੇ ਕਰ ਪੈ ਸਭ ਹੀ ਜਲ ਤਿਆਗਿ ਖਰੀ ਹੈ ॥
dai agooaa pichhooaa apune kar pai sabh hee jal tiaag kharee hai |

Omnes hi ex aqua prodierunt, occultis quidem manibus

ਕਾਨ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰੀ ਬਹੁ ਬਾਰਨ ਅਉ ਬਿਨਤੀ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਕਰੀ ਹੈ ॥
kaan ke paae paree bahu baaran aau binatee bahu bhaat karee hai |

Ceciderunt ad pedes Krishna et eum variis modis rogaverunt

ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੀ ਸਰ੍ਰਹੀਆ ਤੁਮ ਜੋ ਕਰਿ ਕੈ ਛਲ ਸਾਥ ਹਰੀ ਹੈ ॥
dehu kahiyo hamaree sarraheea tum jo kar kai chhal saath haree hai |

Et rogavit eum ut furata veste rediret

ਜੇ ਕਹਿ ਹੋ ਮਨਿ ਹੈ ਹਮ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸਭ ਸੀਤਹਿ ਸਾਥ ਠਰੀ ਹੈ ॥੨੬੫॥
je keh ho man hai ham so at hee sabh seeteh saath ttharee hai |265|

Diximus , quidquid in mente nostra fuit , ut vestes cito nobis darent , frigore pertimescamus .

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

Oratio de Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਬਾਤ ਤਿਨੈ ਕਹਿ ਹੈ ਹਮ ਜੋ ਤੁਮ ਸੋ ਮਨ ਹੋ ॥
kaanrah kahee has baat tinai keh hai ham jo tum so man ho |

Krishna dixit , Ecce quicquid nunc dicam , vos omnes accepturos debebitis

ਸਭ ਹੀ ਮੁਖ ਚੂਮਨ ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਚੁਮ ਹੈ ਹਮ ਹੂੰ ਤੁਮ ਹੂੰ ਗਨਿ ਹੋ ॥
sabh hee mukh chooman dehu kahiyo chum hai ham hoon tum hoon gan ho |

osculor facies omnium osculor et tu numeras omnes

ਅਰੁ ਤੋਰਨ ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਕੁਚ ਨਾਤਰ ਹਉ ਤੁਮ ਕੋ ਹਨਿ ਹੋ ॥
ar toran dehu kahiyo sabh hee kuch naatar hau tum ko han ho |

Me tangam papillas pectorum , alioquin te male geram

ਤਬ ਹੀ ਪਟ ਦੇਉ ਸਭੈ ਤੁਮਰੇ ਇਹ ਝੂਠ ਨਹੀ ਸਤਿ ਕੈ ਜਨਿ ਹੋ ॥੨੬੬॥
tab hee patt deo sabhai tumare ih jhootth nahee sat kai jan ho |266|

Vera loquor quod vestimenta tantum tibi dabo, postquam haec omnia faciunt.

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ ਜੀ ਸੁਨਿ ਰੀ ਇਕ ਬਾਤ ਕਹੋ ਸੰਗ ਤੇਰੇ ॥
fer kahee mukh te har jee sun ree ik baat kaho sang tere |

Tunc Krishna risit et hoc ore dixit, O carissime! Aliud habeo tibi dicere, ausculta.

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਕਰ ਸੋ ਤੁਮ ਕਾਮ ਕਰਾ ਉਪਜੀ ਜੀਅ ਮੇਰੇ ॥
jor pranaam karo kar so tum kaam karaa upajee jeea mere |

Krishna iterum dixit : Audi unum meum et coram me plicatis manibus adorate quia nunc manetis in corde meo tanquam virtutes supernas amoris dei.

ਤੌ ਹਮ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤੁਮ ਸੋ ਜਬ ਘਾਤ ਬਨੀ ਸੁਭ ਠਉਰ ਅਕੇਰੇ ॥
tau ham baat kahee tum so jab ghaat banee subh tthaur akere |

Hoc ad omnes vobis faciendum dixi, opportunitatem ac solitudinem videns

ਦਾਨ ਲਹੈ ਜੀਅ ਕੋ ਹਮ ਹੂੰ ਹਸਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਤੁਮਰੋ ਤਨ ਹੇਰੇ ॥੨੬੭॥
daan lahai jeea ko ham hoon has kaanrah kahee tumaro tan here |267|

Impletum est cor meum cum te viderem et accepisti donationem pulchritudinis ab omnibus.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥
kabiyo baach doharaa |

Oratio poetae: DOHRA

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜਬੈ ਗੋਪੀ ਸਭੈ ਦੇਖਿਯੋ ਨੈਨ ਨਚਾਤ ॥
kaanrah jabai gopee sabhai dekhiyo nain nachaat |

Cum Krishna occurrit omnibus gopis

ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਕਹਨੇ ਲਗੀ ਸਭੈ ਸੁਧਾ ਸੀ ਬਾਤ ॥੨੬੮॥
hvai prasan kahane lagee sabhai sudhaa see baat |268|

Cum Krishna vidit versus gopis, chorum oculorum faciens, tunc omnes delectati ceperunt dulce loqui sicut ambrosia.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
gopee baach kaanrah so |

Oratio gopis ad Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਹਿਕ੍ਰਮ ਥੋਰੀ ਤੁਮੈ ਖੇਲਹੁ ਨ ਅਪਨੋ ਘਰ ਕਾਹੋ ॥
kaanrah bahikram thoree tumai khelahu na apano ghar kaaho |

���O Krishna! iam minus intelleges, nunc domi tuae ludere possis

ਨੰਦ ਸੁਨੈ ਜਸੁਧਾ ਤਪਤੈ ਤਿਹ ਤੇ ਤੁਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਏ ਹਰਕਾ ਹੋ ॥
nand sunai jasudhaa tapatai tih te tum kaanrah bhe harakaa ho |

Quando Nand et Iashoda audient, tunc inferior pudore senties

ਨੇਹੁੰ ਲਗੈ ਨਹ ਜੋਰ ਭਏ ਤੁਮ ਨੇਹੁ ਲਗਾਵਤ ਹੋ ਬਰ ਕਾਹੋ ॥
nehun lagai nah jor bhe tum nehu lagaavat ho bar kaaho |

Amor vi non cadit, sed cur unguibus.

ਲੇਹੁ ਕਹਾ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਰਸ ਜਾਨਤ ਕਾ ਅਜਹੂੰ ਲਰਕਾ ਹੋ ॥੨੬੯॥
lehu kahaa in baatan te ras jaanat kaa ajahoon larakaa ho |269|

��� Amor violenter fieri non potest, quid agis omnia? Non potes in talibus nunc delectari, quia adhuc puer es.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

KABIT

ਕਮਲ ਸੇ ਆਨਨ ਕੁਰੰਗਨ ਸੇ ਨੇਤ੍ਰਨ ਸੋ ਤਨ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਮੈ ਸਾਰੇ ਭਾਵਨ ਸੋ ਭਰੀਆ ॥
kamal se aanan kurangan se netran so tan kee prabhaa mai saare bhaavan so bhareea |

Facies sicut lotos, oculi sicut cervi, corporis pulchritudo omnibus hominibus plena.

ਰਾਜਤ ਹੈ ਗੁਪੀਆ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਈ ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਚਰ੍ਰਹੈ ਤੇ ਜਿਉ ਬਿਰਾਜੈ ਸੇਤ ਹਰੀਆ ॥
raajat hai gupeea prasan bhee aaisee bhaat chandramaa charrahai te jiau biraajai set hareea |

Gopis cum facie lotos, coriaceis oculis et corpore lucidis affectibus referta, colores virides et albos in ortu lunae infigo visi.

ਰਸ ਹੀ ਕੀ ਬਾਤੈ ਰਸ ਰੀਤਿ ਹੀ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਹੂੰ ਮੈ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਾਥ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੇ ਖਰੀਆ ॥
ras hee kee baatai ras reet hee ke prem hoon mai kahai kab sayaam saath kaanrah joo ke khareea |

Hi stant cum Krishna, dum de saltatione et lascivia amatoria loquuntur

ਮਦਨ ਕੇ ਹਾਰਨ ਬਨਾਇਬੇ ਕੇ ਕਾਜ ਮਾਨੋ ਹਿਤ ਕੈ ਪਰੋਵਤ ਹੈ ਮੋਤਿਨ ਕੀ ਲਰੀਆ ॥੨੭੦॥
madan ke haaran banaaeibe ke kaaj maano hit kai parovat hai motin kee lareea |270|

Stant sicut qui stant ad collum gemmarum ad vestiendum deum amoris.270.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਕਾਹੇ ਕੋ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਾਵਤ ਹੋ ਤਨ ਕੇ ਧਨੁ ਭਉਹੈ ॥
kaahe ko kaanrah joo kaam ke baan lagaavat ho tan ke dhan bhauhai |

O deus meus! Cur arcus cupiditatis sagittas in forma Bhavan trahendo?

ਕਾਹੇ ਕਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਵਤ ਹੋ ਮੁਸਕਾਵਤ ਹੋ ਚਲਿ ਆਵਤ ਸਉਹੈ ॥
kaahe kau nehu lagaavat ho musakaavat ho chal aavat sauhai |

���O Krishna! cur deus amoris sagittas ab arcu superciliis tuis absolvis? Cur arridens auges ad nos aucto amore?

ਕਾਹੇ ਕਉ ਪਾਗ ਧਰੋ ਤਿਰਛੀ ਅਰੁ ਕਾਹੇ ਭਰੋ ਤਿਰਛੀ ਤੁਮ ਗਉਹੈ ॥
kaahe kau paag dharo tirachhee ar kaahe bharo tirachhee tum gauhai |

Cur obliquam cidarim, idest in capite, gerit, et cur obliquam cidarim, idest oculis, facit?

ਕਾਹੇ ਰਿਝਾਵਤ ਹੌ ਮਨ ਭਾਵਤ ਆਹਿ ਦਿਵਵਾਤ ਹੈ ਹਮ ਸਉਹੈ ॥੨੭੧॥
kaahe rijhaavat hau man bhaavat aaeh divavaat hai ham sauhai |271|

Cur cidarim obliquam es, et quare etiam oblique ambulas? Cur nos omnes fascinas? O Captivans unum! pulcherrime nobis videris, cum iurasti de eo.���271.

ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਜਬ ਸ੍ਰਉਨਨ ਰੀਝ ਹਸੀ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਮੈ ॥
baat sunee har kee jab sraunan reejh hasee sabh hee brij baamai |

(Cum) verba Sri Krishna audientibus auribus suis audientes, omnes mulieres Braj-bhoomi ridentes inceperunt.

ਠਾਢੀ ਭਈ ਤਰੁ ਤੀਰ ਤਬੈ ਹਰੂਏ ਹਰੂਏ ਚਲ ਕੈ ਗਜ ਗਾਮੈ ॥
tthaadtee bhee tar teer tabai harooe harooe chal kai gaj gaamai |

Cum Braja mulieres verba Krishna audissent, animis eorum complacuerunt, et pedetentim habentes incessum elephantis, sub illa arbore, in qua Krishna sedebat, pervenerunt.

ਬੇਰਿ ਬਨੇ ਤਿਨ ਨੇਤ੍ਰਨ ਕੇ ਜਨੁ ਮੈਨ ਬਨਾਇ ਧਰੇ ਇਹ ਦਾਮੈ ॥
ber bane tin netran ke jan main banaae dhare ih daamai |

Oculi eorum videre coeperunt Krishna constanter, visi sunt sicut illuminatio luxuriae

ਸ੍ਯਾਮ ਰਸਾਤੁਰ ਪੇਖਤ ਯੌ ਜਿਮ ਟੂਟਤ ਬਾਜ ਛੁਧਾ ਜੁਤ ਤਾਮੈ ॥੨੭੨॥
sayaam rasaatur pekhat yau jim ttoottat baaj chhudhaa jut taamai |272|

Krishna, valde commotus, eas videns mulieres, incidit in eas sicut falcones esurientes.

ਕਾਮ ਸੇ ਰੂਪ ਕਲਾਨਿਧਿ ਸੇ ਮੁਖ ਕੀਰ ਸੇ ਨਾਕ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਨੈਨਨ ॥
kaam se roop kalaanidh se mukh keer se naak kurang se nainan |

(Qui Sri Krishna) formam habet ut Kama, facies ut luna, nasus ut psittacus, oculi sicut cervus.

ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਦਾਰਿਮ ਦਾਤ ਕਪੋਤ ਸੇ ਕੰਠ ਸੁ ਕੋਕਿਲ ਬੈਨਨ ॥
kanchan se tan daarim daat kapot se kantth su kokil bainan |

Ii gopis habuerunt pulchritudinem dei amoris, facies sicut luna, nares sicut psittacus, oculi sicut cerua, corpora sicut aurum, dentes sicut puniceum, collum sicut columbae, et dulce eloquium sicut lusciniae.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਲਗਿਯੋ ਕਹਨੇ ਤਿਨ ਸੋ ਹਸਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਇਕ ਧੈਨਨ ॥
kaanrah lagiyo kahane tin so has kai kab sayaam sahaaeik dhainan |

Shyam poeta inquit, vaccarum ministrae ridentes, dixerunt, O gopis!

ਮੋਹਿ ਲਯੋ ਸਭ ਹੀ ਮਨੁ ਮੇਰੋ ਸੁ ਭਉਹ ਨਚਾਇ ਤੁਮੈ ਸੰਗ ਸੈਨਨ ॥੨੭੩॥
mohi layo sabh hee man mero su bhauh nachaae tumai sang sainan |273|

Quibus Krishna subridens dixit : Tuis signis decantasti mentem meam et chorum superciliis tuis faciendo.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੇ ਰਸ ਕੇ ਹਿਰੀਆ ਸਬ ਹੀ ਜਲ ਬੀਚ ਅਚਾਨਕ ਹੇਰੀ ॥
kaanrah badde ras ke hireea sab hee jal beech achaanak heree |

Kanha magnus praedo succi est. (Cum) subito omnia in aqua vidit.

ਸਉਹ ਤੁਮੈ ਜਸੁਧਾ ਕਹੁ ਬਾਤ ਕਿਸਾਰਥ ਕੌ ਇਹ ਜਾ ਹਮ ਘੇਰੀ ॥
sauh tumai jasudhaa kahu baat kisaarath kau ih jaa ham gheree |

Krishna apparuit illis quasi vir gustus et adhaeserunt ei, dixerunt. Iurare debes per Iashodam quod nemini dixeris quod adduxeris nos taliter

ਦੇਹੁ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਹਮਰੇ ਪਟ ਹੋਹਿਾਂ ਸਭੈ ਤੁਮਰੀ ਹਮ ਚੇਰੀ ॥
dehu kahiyo sabh hee hamare patt hohiaan sabhai tumaree ham cheree |

Addunt: "Servi tui sumus, vestimenta nostra benigne recipimus"

ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੈ ਤੁਮ ਕੋ ਅਤਿ ਲਾਜ ਕਰੈ ਹਰਿ ਜੀ ਹਮ ਤੇਰੀ ॥੨੭੪॥
kaise pranaam karai tum ko at laaj karai har jee ham teree |274|

O Krishna, quomodo te adoramus? valde timidi sumus sentientes.���274.

ਪਾਪ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੈ ਤੁਮਰੇ ਪਟ ਅਉ ਤਰੁ ਪੈ ਚੜਿ ਸੀਤ ਸਹਾ ਹੈ ॥
paap kariyo har kai tumare patt aau tar pai charr seet sahaa hai |

-Vestem surripui et nunc frigora inaniter sustines