Sri Dasam Granth

Pagina - 1187


ਸੁਨੁ ਸਰਦਾਰ ਪਰੀ ਜੁ ਹਮ ਜਿਹ ਹਿਤ ਅਤਿ ਸ੍ਰਮ ਕੀਨ ॥
sun saradaar paree ju ham jih hit at sram keen |

(Sakhi Pari coepit dicere ad Shah Pari.) Heus Shah Pari! audite pro quo multum laboravi;

ਅਬ ਤੈ ਯਾਹਿ ਬਰਿਯੋ ਚਹਤ ਮਿਲਨ ਨ ਤਾ ਕਹ ਦੀਨ ॥੪੪॥
ab tai yaeh bariyo chahat milan na taa kah deen |44|

Nunc eam repudiare vis et ne id quidem congredi (cum Raj Kumari). XLIV.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਸਖਿ ਸਰਦਾਰ ਪਰੀ ਕ੍ਯਾ ਕਰੈ ॥
sakh saradaar paree kayaa karai |

O Sakhi! Quid Shah Pari etiam?

ਬਿਰਹ ਤਾਪ ਤਨ ਛਤਿਯਾ ਜਰੈ ॥
birah taap tan chhatiyaa jarai |

In desueto corpore et pectore ardet.

ਜਬ ਮੈ ਯਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
jab mai yaa ko roop nihaariyo |

cum vidi formam eius;

ਸ੍ਵਰਗ ਬਿਖੈ ਕੋ ਬਾਸ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥੪੫॥
svarag bikhai ko baas bisaariyo |45|

Cogitatio itaque vivendi in caelo relicta est. XLV.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਕਹਾ ਕਰੋ ਮੈ ਜਾਉ ਕਤ ਲਗੈ ਨਿਗੋਡੇ ਨੈਨ ॥
kahaa karo mai jaau kat lagai nigodde nain |

Quid faciam, quo abeam? (I have) bad talpis.

ਬਿਨੁ ਹੇਰੇ ਕਲ ਨ ਪਰੈ ਨਿਰਖਤ ਲਾਗਤ ਚੈਨ ॥੪੬॥
bin here kal na parai nirakhat laagat chain |46|

Pax non est sine visu et videndo experitur felicitatem. XLVI.

ਬਿਨ ਦੇਖੇ ਮਹਬੂਬ ਕੇ ਪਲਕ ਲਗਤ ਹੈ ਜਾਮ ॥
bin dekhe mahaboob ke palak lagat hai jaam |

Sine visu Mehboob, etiam ictu oculi ut custodia videtur.

ਤਬ ਸਰਦਾਰ ਪਰੀ ਹੁਤੀ ਅਬ ਇਹ ਭਈ ਗੁਲਾਮ ॥੪੭॥
tab saradaar paree hutee ab ih bhee gulaam |47|

Tunc Shah Pari fuit, nunc servus factus est. XLVII.

ਕਹਾ ਕਰੌ ਕਾ ਸੌ ਕਹੌ ਕਹੇ ਨ ਆਵਤ ਬੈਨ ॥
kahaa karau kaa sau kahau kahe na aavat bain |

Quid faciam, quem commemorem? (sum) non loquebatur.

ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮਹਬੂਬ ਕੇ ਭਏ ਜਹਮਤੀ ਨੈਨ ॥੪੮॥
bin dekhe mahaboob ke bhe jahamatee nain |48|

Non videns Mahbub, Nayan aeger factus est ('Jahmati'). XLVIII.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਪਲਕ ਨ ਇਤ ਉਤ ਜਾਇ ਨੈਨ ਐਸੇ ਲਗੇ ॥
palak na it ut jaae nain aaise lage |

Oculi tales sunt ut ne ad momentum quidem huc illuc se moveant.

ਪਿਯ ਦੇਖਨ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੋਊ ਇਹ ਬਿਧਿ ਪਗੇ ॥
piy dekhan ke prem doaoo ih bidh page |

Uterque amori deditus ad dilectum.

ਲਗਨ ਲਾਗਿ ਮੁਰਿ ਗਈ ਨਿਗੋਡਿ ਨ ਛੂਟਈ ॥
lagan laag mur gee nigodd na chhoottee |

Factus sum obstinatus ut non evadat malus.

ਹੋ ਨੈਕੁ ਨਿਹਾਰੇ ਬਿਨੁ ਸਖਿ ਪ੍ਰਾਨ ਨਿਖੂਟਈ ॥੪੯॥
ho naik nihaare bin sakh praan nikhoottee |49|

O Sakhi! Quin etiam eum viso vita exitu est. XLIX.

ਛੁਟਤ ਛੁਟਾਏ ਨਾਹਿ ਨਿਗੋਡੇ ਜਹ ਲਗੇ ॥
chhuttat chhuttaae naeh nigodde jah lage |

Sunt mala quae auferri non possunt.

ਪਲਕ ਨ ਇਤ ਉਤ ਹੋਇ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਯ ਕੇ ਪਗੇ ॥
palak na it ut hoe prem piy ke page |

In amore amati occupati, etiam ictu oculi passim non movetur.

ਜਹਾ ਲਗੇ ਏ ਨੈਨ ਤਹੀ ਕੈ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ॥
jahaa lage e nain tahee kai hvai rahe |

Ubicumque lapides isti plantati sunt, ibi remanserunt.

ਹੋ ਫਿਰਿ ਆਵਨ ਕੇ ਨਾਹਿ ਕਬਿਨ ਐਸੇ ਕਹੇ ॥੫੦॥
ho fir aavan ke naeh kabin aaise kahe |50|

Sic dixerunt poetae (quo vadunt) non inde revertuntur. L .

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

dual;

ਥਰਹਰਾਇ ਥਿਰ ਨ ਰਹਹਿ ਪਲਕ ਨਹੀ ਠਹਰਾਹਿ ॥
tharaharaae thir na raheh palak nahee tthaharaeh |

Oscillant, instabiles, titubantes vel ad momentum.

ਜਹ ਲਾਗੇ ਏ ਲੋਇਨਾ ਫਿਰਿ ਆਵਨ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥੫੧॥
jah laage e loeinaa fir aavan ke naeh |51|

Ubi hae margaritae nunc plantatae sunt, non revertentur. LI.

ਨਿਰਖਿ ਨੈਨ ਮਹਬੂਬ ਕੇ ਨੈਨ ਗਡੇ ਤਿਨ ਮਾਹਿ ॥
nirakh nain mahaboob ke nain gadde tin maeh |

Oculi videntes amantis, demersi sunt in eos oculi.

ਉਡੈ ਅਘਾਨੇ ਬਾਜ ਜ੍ਯੋ ਫਿਰ ਆਵਨ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥੫੨॥
auddai aghaane baaj jayo fir aavan ke naeh |52|

Sicut accipitres volaverunt, non sunt redituri. LII.

ਜਹਾ ਲਗੇ ਏ ਲੋਇਨਾ ਤਹ ਹੀ ਕੇ ਸੁ ਭਏ ॥
jahaa lage e loeinaa tah hee ke su bhe |

Ubi hae margaritae plantatae sunt, ibi factae sunt.

ਬਹਰੀ ਜ੍ਯੋਂ ਕਹਰੀ ਦੋਊ ਗਏ ਸੁ ਗਏ ਗਏ ॥੫੩॥
baharee jayon kaharee doaoo ge su ge ge |53|

sicut capreae, rapaces, ambo furentes, semel abierunt, tunc in perpetuum. LIII.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

adamanta;

ਜਿਤ ਲਾਗੇ ਏ ਨੈਨ ਸੁ ਤਿਤਹੀ ਕੇ ਭਏ ॥
jit laage e nain su titahee ke bhe |

Ubi hae margaritae plantatae sunt, ibi manserunt.

ਕਰਿ ਹਾਰੀ ਹੌ ਜਤਨ ਨ ਭੂਲਿ ਇਤੈ ਅਏ ॥
kar haaree hau jatan na bhool itai ae |

Taedet me temptandi tam difficile, ne oblitus sum huc venire.

ਛੁਟੀ ਬਾਤ ਮੁਰਿ ਕਰ ਤੇ ਕਹੋ ਹੌ ਕ੍ਯਾ ਕਰੌ ॥
chhuttee baat mur kar te kaho hau kayaa karau |

Exiit verbum de manu mea, id est, nihil amplius in me relictum est, dic mihi, quid faciam?

ਹੋ ਮਦਨ ਤਾਪ ਤਨ ਤਈ ਸਦਾ ਜਿਯ ਮੈ ਜਰੌ ॥੫੪॥
ho madan taap tan tee sadaa jiy mai jarau |54|

Libido ardeo semper in corde ardeo. LIV.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

viginti quattuor;

ਕੋਟਿ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਹੀ ਸਖੀ ਸਬ ॥
kott jatan kar rahee sakhee sab |

Omnes sakhis tam difficile conantes fatigant;

ਲਗਨ ਨਿਗੌਡੀ ਲਾਗਿ ਗਈ ਜਬ ॥
lagan nigauaddee laag gee jab |

Sed cum amor malus incepit.

ਤਬ ਤਿਨ ਪਰੀ ਉਪਾਇ ਬਿਚਾਰੋ ॥
tab tin paree upaae bichaaro |

Tunc illae prædictae cogitationes cogitaverunt

ਰਾਜ ਪੁਤ੍ਰ ਸੌ ਜਾਇ ਉਚਾਰੋ ॥੫੫॥
raaj putr sau jaae uchaaro |55|

Et perrexit ad Raj Kumar et dixit.55.

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤੈ ਜਿਹ ਬਰ ਲਾਇਕ ॥
raaj kuar tai jih bar laaeik |

Hey Raj Kumar! Quo dignus es;

ਜਾ ਕੀ ਪਰੀ ਲਗਹਿ ਸਭ ਪਾਇਕ ॥
jaa kee paree lageh sabh paaeik |

Omnes angeli cadunt ad pedes ejus.

ਅਬ ਤੁਹਿ ਬਰਿਯੋ ਚਹਤ ਹਮਰੀ ਪਤਿ ॥
ab tuhi bariyo chahat hamaree pat |

Nunc Sardarani noster (Prince Fairy) te visitare vult.

ਕਹਾ ਤਿਹਾਰੇ ਆਵਤ ਹੈ ਮਤਿ ॥੫੬॥
kahaa tihaare aavat hai mat |56|

Quid in mentem venerit (dic nobis)56.

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾ ਜਬ ॥
raaj kuar ih bhaat sunaa jab |

Quod cum Raj Kumar audisset,

ਬਚਨ ਪਰੀ ਸੋ ਕਹੇ ਬਿਹਸਿ ਤਬ ॥
bachan paree so kahe bihas tab |

Tunc mediocris risit et dixit:

ਮੈ ਸਰਦਾਰ ਪਰਿਹਿ ਨਹਿ ਬਰਿ ਹੌਂ ॥
mai saradaar parihi neh bar hauan |

Non nubere Shah Pari

ਲਾਗਿ ਬਿਰਹ ਸੁ ਕੁਅਰਿ ਕੇ ਮਰਿ ਹੌਂ ॥੫੭॥
laag birah su kuar ke mar hauan |57|

Et moriar in absentia illius Raj Kumari. LVII.