ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Pagina - 363
ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਰਿਝਾਵੈ ॥
soratth sudh malaar bilaaval sayaam kahai nand laal rijhaavai |Krishna omnibus placet, ibi ludendo in modis musicis Sorath, Shuddh Malhar et Bilawal.
ਅਉਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਯੇ ਸੁਰ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਆਵੈ ॥੬੮੬॥
aaur kee baat kahaa kaheeye sur tayaag sabhai sur manddal aavai |686|Quod de aliis dicam, etiam di sphaericis suis relictis, veniunt ibi.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ਪ੍ਰਤਿ ਉਤਰ ॥
raadhe baach prat utar |Oratio Radhika ad responsum:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਜੁ ਚਲੋ ਤਬ ਮੋਹਿ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਦੁਹਾਈ ॥
mai na chalo sajanee har pai ju chalo tab mohi brijanaath duhaaee |O amice! Iuro per dominum de Braja, me Krishna non ibo
ਮੋ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਜੀ ਜਦੁਨੰਦਨ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥
mo sang preet tajee jadunandan chandrabhagaa sang preet lagaaee |Krishna amorem suum mecum deseruit et in amore Chandarbhaga consumitur, ���
ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਹਾ ਤੁਮ ਸੌ ਤਜਿ ਮਾਨ ਹਹਾ ਰੀ ਚਲੋ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
sayaam kee preet mahaa tum sau taj maan hahaa ree chalo duchitaaee |Tunc amicus nomine Vidyuchhata dixit ad Radha, O Radha! tu ibi relictis dualitatem
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਖੇਲਤ ਹੈ ਕਹਿਯੋ ਖੇਲਹੁ ਜਾਹੂੰ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥੬੮੭॥
tere binaa nahee khelat hai kahiyo khelahu jaahoon so preet lagaaee |687|Krishna te plus quam alium diligebat, sine te ludere non vult, quia iracunda fabula non potest esse nisi cum uno, quem quis amat.
ਦੂਤੀ ਵਾਚ ॥
dootee vaach |Sermo de nuntio;
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਪਾਇ ਪਰੋ ਤੁਮਰੇ ਸਜਨੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਮਾਨੁ ਨ ਕਈਯੈ ॥
paae paro tumare sajanee at hee man bheetar maan na keeyai |O amice! Ad pedes tuos procidens, nullam arrogantiam in animo habes
ਸ੍ਯਾਮ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਸੁ ਜਹਾ ਉਠ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਚਲਿ ਜਈਯੈ ॥
sayaam bulaavat hai su jahaa utth kai tih tthaur bikhai chal jeeyai |Tu ad locum, ubi Krishna te vocat
ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਿਮ ਗ੍ਵਾਰਨਿਆ ਨਚੀਯੈ ਤਿਮ ਅਉ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਹੀ ਗਈਯੈ ॥
naachat hai jim gvaaraniaa nacheeyai tim aau tih bhaat hee geeyai |- Modus quo gopis saltant et cantant, etiam saltare et cantare
ਅਉਰ ਅਨੇਕਿਕ ਬਾਤ ਕਰੋ ਪਰ ਰਾਧੇ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਸਉਹ ਨ ਖਈਯੈ ॥੬੮੮॥
aaur anekik baat karo par raadhe balaae liau sauh na kheeyai |688|O Radha! nisi iuramentum tuum de non agatur.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
raadhe baach |Oratio Radha:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਜੈਹਉ ਨ ਹਉ ਸੁਨ ਰੀ ਸਜਨੀ ਤੁਹਿ ਸੀ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋਟਿ ਪਠਾਵੈ ॥
jaihau na hau sun ree sajanee tuhi see har gvaaran kott patthaavai |O amice! Si Krishna decies centena millia gopis sicut tu mittit, etiam tunc non ibo
ਬੰਸੀ ਬਜਾਵੈ ਤਹਾ ਤੁ ਕਹਾ ਅਰੁ ਆਪ ਕਹਾ ਭਯੋ ਮੰਗਲ ਗਾਵੈ ॥
bansee bajaavai tahaa tu kahaa ar aap kahaa bhayo mangal gaavai |Ubicunque ludit in tibia et cantu laudis;
ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਹਮ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ਆਨਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥
mai na chalo tih tthaur bikhai brahamaa ham ko kahiyo aan sunaavai |Etsi Brahma venerit et interrogaverit me, et ego non vadam illuc
ਅਉਰ ਸਖੀ ਕੀ ਕਹਾ ਗਨਤੀ ਨਹੀ ਜਾਉ ਰੀ ਜਉ ਹਰਿ ਆਪਨ ਆਵੈ ॥੬੮੯॥
aaur sakhee kee kahaa ganatee nahee jaau ree jau har aapan aavai |689|Non arbitror aliquem amicum alicujus rei, licet omnes, et si Krishna velit, ipse possit venire.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥
dootee baach raadhe so |Sermo nuncii ad Radha:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਕਾਹੇ ਕੋ ਮਾਨ ਕਰੈ ਸੁਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠ ਕੈ ਕਰ ਸੋਊ ॥
kaahe ko maan karai sun gvaarin sayaam kahai utth kai kar soaoo |O gopi! cur in superbiam intentus es?
ਜਾ ਕੇ ਕੀਏ ਹਰਿ ਹੋਇ ਖੁਸੀ ਸੁਨਿਯੈ ਬਲ ਕਾਜ ਕਰੋ ਅਬ ਜੋਊ ॥
jaa ke kee har hoe khusee suniyai bal kaaj karo ab joaoo |Quodcumque Krishna dixit, fac quod placet Krishna;
ਤਉ ਤੁਹਿ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵਤ ਹੈ ਜਬ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਤੁਮ ਸੋ ਤਬ ਓਊ ॥
tau tuhi bol patthaavat hai jab preet lagee tum so tab oaoo |Tantum ergo ad te mittit, cum amat te.
ਨਾਤਰ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸੁਨ ਰੀ ਤੁਹਿ ਸੀ ਨਹਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੁੰਦਰ ਕੋਊ ॥੬੯੦॥
naatar raas bikhai sun ree tuhi see neh gvaarin sundar koaoo |690|��� Amat te , propterea me misit ut te appellem , alioquin cur non sit alius tam pulcher gopi in tota fabula amatoria ?690 .
ਸੰਗ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸਭ ਜਾਨਤ ਹੈ ਕਛੂ ਨਾਹਿ ਨਈ ॥
sang tere hee preet ghanee har kee sabh jaanat hai kachhoo naeh nee |- Ipse est altus amor apud vos, omnes sciunt et hoc non est novum
ਜਿਹ ਕੀ ਮੁਖ ਉਪਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਕੀ ਤਨ ਭਾ ਮਨੋ ਰੂਪਮਈ ॥
jih kee mukh upam chandr prabhaa jih kee tan bhaa mano roopamee |Cuius aspectus sicut luna, et caro eius incarnata est;
ਤਿਹ ਸੰਗ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸੁਨੋ ਸਜਨੀ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਉਠ ਕੈ ਤੁਹਿ ਬਾਟ ਲਈ ॥
tih sang ko tayaag suno sajanee grih kee utth kai tuhi baatt lee |Relicto comitatu, o amice! tulisti iter ducens ad domum tuam
ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਸੰਗ ਸਖੀ ਬਹੁ ਤੇਰੀ ਰੀ ਤੋ ਸੀ ਗੁਵਾਰਿ ਭਈ ਨ ਭਈ ॥੬੯੧॥
brijanaath ke sang sakhee bahu teree ree to see guvaar bhee na bhee |691|Sunt adulescentes puellae in comitatu Krishna, domini Braja, sed nullae tam inhumanae quam tui.
ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥
kabiyo baach |Oratio poetae;
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਸੁਨ ਕੈ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਈ ਹੈ ॥
sun kai ih gvaarin kee bateeyaa brikhabhaan sutaa man kop bhee hai |Hoc audito ab Gopi (Bijchhata), Radha ira in animo suo factus est. (incepit dicere) Ni Tivien!
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਨਾ ਪਠਏ ਰੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਹਮਰੇ ਉਨ ਕੇ ਉਠਿ ਬੀਚ ਪਈ ਹੈ ॥
kaanrah binaa patthe ree treeyaa hamare un ke utth beech pee hai |Audiens hec gopi verba, Radha furens infremuit et dixit : ��� Sine misso a Krishna, intrastis inter me et Krishna.
ਆਈ ਮਨਾਵਨ ਹੈ ਹਮ ਕੋ ਸੁ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਜੁ ਨਹੀ ਰੁਚਈ ਹੈ ॥
aaee manaavan hai ham ko su kahee bateeyaa ju nahee ruchee hai |-Venisti ad persuadendum mihi, sed quidquid locutus es, non amavi
ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ਚਲ ਰੀ ਚਲ ਤੂ ਕਿਨਿ ਬੀਚ ਦਈ ਹੈ ॥੬੯੨॥
kop kai utar det bhee chal ree chal too kin beech dee hai |692|In magna ira Radha dixit Recede ab hoc loco et ne introeas inter nos inutiliter.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
dootee baach kaanrah so |Sermo nuncii ad Krishna:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ਇਨ ਆਇ ਕਹਿਯੋ ਫਿਰਿ ਸੰਗ ਸੁਜਾਨੈ ॥
kop kai utar det bhee in aae kahiyo fir sang sujaanai |Nuncius dixit Krishna in ira quod Radha ei respondet in ira
ਬੈਠ ਰਹੀ ਹਠ ਮਾਨਿ ਤ੍ਰੀਯਾ ਹਉ ਮਨਾਇ ਰਹੀ ਜੜ ਕਿਉ ਹੂੰ ਨ ਮਾਨੈ ॥
baitth rahee hatth maan treeyaa hau manaae rahee jarr kiau hoon na maanai |Videtur illa pertinacia constituta in femina sua, et illa cum intellectu suo idiotico nullo modo consentit
ਸਾਮ ਦੀਏ ਨ ਮਨੈ ਨਹੀ ਦੰਡ ਮਨੈ ਨਹੀ ਭੇਦ ਦੀਏ ਅਰੁ ਦਾਨੈ ॥
saam dee na manai nahee dandd manai nahee bhed dee ar daanai |Non constat in aliquo ex quatuor: tranquillitate, temperantia, poena et differentia
ਐਸੀ ਗੁਵਾਰਿ ਸੋ ਹੇਤ ਕਹਾ ਤੁਮਰੀ ਜੋਊ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੋ ਰੰਗ ਨ ਜਾਨੈ ॥੬੯੩॥
aaisee guvaar so het kahaa tumaree joaoo preet ko rang na jaanai |693|Illa etiam amoris tui facies non comprehendens, quid opus est amandi tam inhumane gopi? DCXCIII.
ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥
mainaprabhaa baach kaanrah joo so |Oratio de Mainprabha ad Krishna:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਹਰਿ ਪਾਸ ਹੁਤੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਬ ਬੋਲਿ ਉਠੀ ਹੈ ॥
mainaprabhaa har paas hutee sun kai bateeyaa tab bol utthee hai |Manprabha (a Gopi nomine Jo) qui prope Krishna erat, audivit sermonem (Bijchhata) et statim locutus est.
ਲਿਆਇ ਹੋ ਹਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਤੇ ਹਰਿ ਜੂ ਜੋਊ ਗ੍ਵਾਰ ਰੁਠੀ ਹੈ ॥
liaae ho hau ih bhaat kahiyo tum te har joo joaoo gvaar rutthee hai |A gopi nomine Mainprabha, qui prope Krishna stabat, nuntium audiens dixit: ���O Krishna! gopi qui tibi iratus fuerit, ego eam
ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪੈ ਤਬ ਹੀ ਸੁ ਲਿਯਾਵਨ ਤਾਹੀ ਕੇ ਕਾਜ ਉਠੀ ਹੈ ॥
kaanrah ke paaein pai tab hee su liyaavan taahee ke kaaj utthee hai |Ut eam ad Krishna, id gopi surrexit
ਸੁੰਦਰਤਾ ਮੁਖ ਊਪਰ ਤੇ ਮਨੋ ਕੰਜ ਪ੍ਰਭਾ ਸਭ ਵਾਰ ਸੁਟੀ ਹੈ ॥੬੯੪॥
sundarataa mukh aoopar te mano kanj prabhaa sabh vaar suttee hai |694|Videns pulchritudinem eius, videtur quod lotus omnem suam pulchritudinem immolaverit in eam.