ڪرشن سڀني کي خوش ڪري ٿو، اتي سورٺ، شدھ ملهار ۽ بلاول جي موسيقيءَ جي موڊن تي وڄائي.
ٻين کي ڇا چئجي، ته ديوتا به پنهنجي دائري کي ڇڏي، اتي اچي رهيا آهن. ���686.
جواب لاءِ راڌيڪا جي تقرير:
سويا
� اي دوستو! مان برجا جي رب جو قسم کڻان ٿو، مان ڪرشن ڏانهن نه ويندس
ڪرشن مون سان پنهنجي پيار کي ڇڏي ڏنو آهي ۽ چندر ڀاگ جي محبت ۾ جذب ٿي ويو آهي
تڏهن وديوچتا نالي دوست راڌا کي چيو ته اي راڌا! تون اتي وڃي پنهنجي ٻچن کي ڇڏي ڏي
ڪرشن توسان ٻين کان وڌيڪ پيار ڪري ٿو، هو توکان سواءِ کيڏڻ پسند نٿو ڪري، ڇو ته پرجوش راند صرف ان سان ٿي سگهي ٿي، جنهن سان ڪو پيار ڪري.���687.
رسول جو ڪلام:
سويا
� اي دوستو! مان تنهنجي پيرن تي ڪريان، تنهنجي ذهن ۾ اهڙو ڪو به غرور نه رک
تون ان جاءِ تي وڃ، جتي ڪرشن توکي سڏي رهيو آهي
جنهن انداز ۾ گوپيون نچنديون ۽ ڳائينديون آهن، اوهين به نچندا ۽ ڳائيندا هوندا
اي راڌا! توهان نه وڃڻ جي قسم کان سواءِ ٻي ڪا به ڳالهه ڪري سگهو ٿا. ���688.
راڌا جو ڪلام:
سويا
� اي دوستو! جيڪڏهن ڪرشن تو وانگر لکين گوپيون موڪلين، تڏهن به مان نه ويندس
جتي ڪٿي هو پنهنجي بانسري وڄائي رهيو آهي ۽ حمد جا گيت ڳائي رهيو آهي،
”جيڪڏهن برهما اچي مون کان پڇي، تڏهن به مان اتي نه ويندس
مان ڪنهن کي به دوست نٿو سمجهان، توهان سڀ وڃو ۽ جيڪڏهن ڪرشن چاهي ته پاڻ اچي سگهي ٿو.
راڌا کي خطاب ڪندي قاصد جو ڪلام:
سويا
اي گوپي! تون غرور ۾ ڇو غرق آهين؟
جيڪو ڪرشن چيو سو ڪر، اهو ڪم ڪر، جيڪو ڪرشن کي راضي ڪري.
تڏهن ئي (هو) تو لاءِ (بار بار) موڪلي ٿو، جڏهن هو توسان پيار ڪري ٿو.
هو توسان پيار ڪري ٿو، تنهن ڪري هن مون کي توسان سڏڻ لاءِ موڪليو آهي، ٻي صورت ۾ ان سڄي پياري راند ۾ ايتري سهڻي گوپي ٻي ڇو نه آهي؟
هن کي توسان بيحد پيار آهي، سڀڪو ڄاڻي ٿو ۽ اها ڪا نئين ڳالهه ناهي
اُهو، جنهن جو چهرو چنڊ جهڙو عاليشان آهي ۽ جنهن جو جسم حسن آهي،
پنهنجي سنگت کي ڇڏي، اي دوست! توهان پنهنجي گهر ڏانهن ويندڙ رستو ورتو آهي
برجا جي آقا ڪرشن جي صحبت ۾ جوان ڇوڪريون ته هونديون آهن، پر تو جهڙو ڪو به نه هوندو آهي.
شاعر جو ڪلام:
سويا
گوپي جي اها ڳالهه ٻڌي راڌا جي دل ۾ ڪاوڙ آئي. (چوڻ لڳو) ني ٽيوين!
گوپي جا اهي لفظ ٻڌي راڌا کي ڪاوڙ اچي وئي ۽ چيائين ته ”ڪرشن جي موڪل کان سواءِ تون منهنجي ۽ ڪرشن جي وچ ۾ آيو آهين.
”تون مون کي سمجهائڻ آيو آهين، پر تو جيڪا ڳالهه ڪئي آهي، سا مون کي پسند نه آئي آهي
راڌڻ وڏي ڪاوڙ ۾ چيو ته، تون هن جاءِ تان هليو وڃ ۽ اسان جي وچ ۾ بي مقصد مداخلت نه ڪر.
ڪرشن کي خطاب ڪندي قاصد جو خطاب:
سويا
قاصد ڪاوڙ ۾ ڪرشن کي چيو ته راڌا هن کي ڪاوڙ ۾ جواب ڏئي رهي آهي
هوءَ پنهنجي عورت جي استقامت تي پرعزم لڳي ٿي ۽ هوءَ پنهنجي بيوقوف عقل سان ڪنهن به طرح متفق نه ٿي رهي آهي.
هوءَ ڪنهن به چار ۾ اتفاق نه ڪئي آهي: سڪون، ضبط، ڏنڊ ۽ فرق
هوءَ تنهنجي محبت جو روپ به نٿي سمجهي، اهڙي بي ادب گوپي سان محبت ڪرڻ جو ڪهڙو فائدو؟ 693.
مين پرڀا جي تقرير ڪرشن کي خطاب ڪندي:
سويا
من پرڀا (جو نالي هڪ گوپي) جيڪو ڪرشن جي ويجهو هو، (بجڇٽا جي) تقرير ٻڌي ۽ فوري طور تي ڳالهايو.
مين پرڀا نالي هڪ گوپي، جيڪو ڪرشن جي ڀرسان بيٺو هو، اهو ٻڌي قاصد کي چيو: اي ڪرشن! جيڪا گوپي توکان ناراض ٿي وئي هئي، مان ان کي آڻيندس
هن کي ڪرشن وٽ آڻڻ لاءِ، اها گوپي اٿي بيٺي
هن جي حسن کي ڏسي ائين ٿو لڳي ته لوطس پنهنجو سمورو حسن هن تي قربان ڪري ڇڏيو آهي.