عورتن جي ڪم کي ڪير به سڃاڻي نه سگهيو. 11.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 385 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي، سڀ خير آهي.385.6901. هلي ٿو
چوويهه:
بير ڪيتو نالي هڪ راجا ٻڌندو هو.
سندس ڳوٺ جو نالو بيرپوري هو.
دين ديپڪ جي (دي) سندس راڻي هئي.
(هوءَ) چوڏهن ماڻهن ۾ سهڻي سمجهي ويندي هئي. 1.
گماني راءِ نالي هڪ ڇتر هو.
جيڪو زبردست، مضبوط ۽ غير معمولي هو.
هو هڪڙو سهڻو ۽ ٻيو هوشيار،
هن جهڙو ڪو به ڪٿي پيدا نه ٿيو هو. 2.
جڏهن راڻي کيس ڏٺو (پوءِ)
عورت دل ۾ سوچيو.
ٻڌايو ته ڪهڙو ڪردار ادا ڪريان،
اهو طريقو جنهن جي ذريعي محبوب جو اتحاد حاصل ڪري سگهجي ٿو. 3.
(هن جو) هڪ ڏاهو دوست هو، جنهن جو نالو بير متي هو.
راڻي هن کي ڪن جي ويجهو ڪندي چيو
راءِ سان اچو
۽ تون مون سان ڪيئن ملندو. 4.
(ته) سخي (گُماني راءِ کي چيو) سڀ جنم.
جيئن راڻي کيس چيو هو.
هن کي ڪيئن الجھائي
۽ کڻي آيو ۽ راڻيءَ ۾ شامل ٿيو. 5.
(راڻي) هن سان هر وقت پيار ڪيو.
سڄي رات گڏهه ۾ گذري وئي.
ايتري ۾ بادشاهه اتي آيو.
سو (اها) عورت هن طرح ڪردار ادا ڪيو. 6.
(هن) هٿ ۾ تيز تلوار کنئي
۽ ان کي کنيو ۽ پنهنجي دوست کي مٿي تي ماريو.
هن جا عضوا ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويا
۽ بادشاهه کي (اهڙيءَ طرح) چيو.
اي راجن! اچو ته توهان کي هڪ ڪردار ڏيکاري
۽ ڏيکاريو (پير) گانس جو درجو حاصل ڪري. (مخصوص: اهڙن بزرگن کي چيو ويندو آهي جيڪي پنهنجي جسم جا عضوا الڳ الڳ مراقبي حالت ۾ رکن ٿا).
بادشاهه ان ڪردار بابت ڪجهه به نه سوچيو
۽ (اتي) پنهنجي مئل دوست کي ڏٺو.
هن (بادشاهه) کيس گانس قطب پير جي حيثيت سان قبول ڪيو.
(اهو) بيوقوف فرق نه سمجهي.
ڊپ کان هن کي نه ڇڪيو
۽ دوست کي پير سمجھي واپس آيو. 9.
ٻٽي
پهرين هن سان هم آهنگي ڪئي پوءِ قتل ڪيو.
بيوقوف بادشاهه انهيءَ چال مان بيوقوف ٿي ويو ۽ ان راز تي غور نه ڪري سگهيو. 10.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 386 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي، سڀ خير آهي.386.6911. هلي ٿو
چوويهه:
مارواڙ ۾ هڪ بادشاهه چيو ويندو هو.
سندس نالو چندر سين هو.
جگموهن جي (دي) سندس راڻي هئي.
(هوءَ ڏاڍي سهڻي هئي) ڄڻ ته ان عورت پاڻ ٺاهي هئي. 1.