هوءَ سر کڻي جاءِ ڏانهن هلي وئي
جتي سمبل سنگهه (راجا) ويٺو هو (15)
(اي راجا)، جيئن تو مون کي ٻڌايو، سو مون ڪيو.
”هتي، مان قاضي صاحب جو سر اوهان جي سامهون رکان ٿو.
”جيڪڏهن تون چاهين ته منهنجو سر، مان توکي ڏئي سگهان ٿو،
'ڇاڪاڻ ته مان توسان پيار ڪريان ٿو، دل ۽ جان ٻنهي کان.'(17)
’اڙي! منهنجا پيارا، جيڪو به لفظ تو مون کي ڏنو، سو اڄ شام پوري ڪريان.
'توهان جي اکين جي اکين جي ذريعي، توهان منهنجي روح کي قبضو ڪيو آهي' (18)
جڏهن راجا ڪُٽيل سر ڏانهن ڏٺو ته خوفزده ٿي ويو.
۽ چيائين، ”اڙي! تون شيطان آهين، (19)
”جيڪڏهن تو پنهنجي مڙس سان ايترو بڇڙو سلوڪ ڪيو آهي،
(20) پوءِ تون مون سان ڇا نه ڪندين؟
”مان تنهنجي دوستيءَ کان سواءِ ڀلو آهيان، مان تنهنجي برادريءَ کي ڇڏي ڏيان ٿو.
'تنهنجي عمل مون کي خوفزده ڪيو' (21)
”تو پنهنجي مڙس سان اهڙو سلوڪ ڪيو آهي،
”توهان به مون تي پنهنجون خرابيون ٺاهي سگهو ٿا (22)
هن سر اتي اڇلايو ۽ پوءِ،
۽ پنھنجن ھٿن سان پنھنجي سيني ۽ مٿي کي مارڻ لڳو (23)
”تو مون کان پٺڀرائي ڪئي آهي ۽ خدا توتي ان کي ڦيرائيندو،
وَهُوَ يَوْمَ الْجِمَاءِ إِلَى اللَّهِ تَعْمَلُونَ (24)
اتي مٿو اڇلائي، هوءَ پنهنجي گهر موٽي آئي.
قاضيءَ جي لاش جي ڀرسان ليٽندي هوءَ سمهي پئي (25)
(بعد ۾، هوءَ اُٿي)، هن جي وارن ۾ مٽي وجهي، رڙ ڪئي.
’اڙي! منهنجا پيارا دوست، هتي وڃو، (26)
”ڪنهن بڇڙي ماڻهوءَ بڇڙو ڪم ڪيو آهي.
”هن قاضيءَ کي هڪ ئي ڌڪ سان ماريو آهي.“ (27)
رت جا نشان ڏسي ماڻهو اڳتي وڌڻ لڳا،
۽ انهن سڀني هڪ ئي واٽ ورتي (28)
هوءَ سڀني ماڻهن کي ان جاءِ تي وٺي آئي،
جتي هن قاضيءَ جو مٿو اڇلايو هو (29)
عورت ماڻهن کي يقين ڏياريو،
ته راجا قاضيءَ کي قتل ڪيو هو (30)
انهن (ماڻهن) راجا کي پڪڙي کيس ڳنڍيو.
۽ کيس اتي وٺي آيو، جتي (شهنشاهه) جهانگير سندس تخت تي ويٺو هو (31)
شهنشاهه سوچيو ته، ”جيڪڏهن مان (راجا) کي قاضيءَ جي زال جي حوالي ڪريان.
’هوءَ ان سان ائين معاملو ڪندي جيئن هوءَ چاهي ٿي.‘ (32)
پوءِ هن جلاد کي حڪم ڏنو،
”هن ماڻهوءَ جو مٿو هڪ ئي زور سان ماريو.“ (33)
ان نوجوان جڏهن تلوار ڏٺي،
هو هڪ وڏي صنوبر جي وڻ وانگر لڪڻ لڳو (34)
۽ (عورت کي) سرگوشيءَ ۾ چيائين ته مون جيڪو به بڇڙو ڪم ڪيو.
'مون اهو توهان جي دل کي پڪڙڻ لاء ڪيو.' (35)
پوءِ، اکيون ڦاڙي، هن وڌيڪ چيو، ”اوهين سڀني عورتن جي وچ ۾ عورت.
۽ راڻي سڀني راڻين ۾، (36)
”جيڪڏهن مون تنهنجي نافرماني ڪئي ته مون گناهه ڪيو.
'مون اهو ڪم ڪيو آهي بغير سوچڻ ۽ توهان کان پڇڻ جي، (37)
”هاڻي مون کي آزاد ٿيڻ ڏي. مان تنهنجو حڪم مڃندس،
وَأَنَّهُ يَقُولُوا إِلَى اللَّهِ قَسمُ (38)