ثابت قدم:
اي منهنجا محبوب راجن! ٻڌ، منهنجو (هڪ) ڪم ڪر.
ڪجھ پئسا ڇڏ ۽ منهنجو سمورو خزانو وٺي وڃ.
زمين کي کوٽيو ۽ هيٺان هڪ خانقا ('منڊپا') ٺاهيو.
(ته) خانقاهه (مٿي کان) ڏسي نه ٿو سگهجي، رڳو زمين ملي سگهي ٿي. 7.
پوءِ هن (ڪجهه) بچت ڇڏي ۽ اميت دان ورتو.
زمين کوٽي وئي ۽ هيٺان هڪ خانقا ٺهيل هو.
ڪو به عقلمند ماڻهو ان خانقاهه کي ڏسي نه سگهيو.
هوءَ ذهن کي باقي زمين وانگر لڳي رهي هئي. 8.
چوويهه:
(ته) بادشاهه کي راڻي گلاب سڏيندا هئا.
(هن سان گڏ) هوءَ کيلڪريڊا کيڏندي هئي.
هن کي ڏاڍو پيارو ٿي ويو هو،
ڄڻ ته ست چڪر ڏيئي حاصل ڪيائين.
جڏهن بادشاهه جنسي عمل ڪرڻ بعد هليو ويندو آهي
پوءِ راڻي به جوگي کي سڏيندي هئي.
هوءَ رتي کي ساڻس ملهائيندي هئي.
پر بيوقوف بادشاهه اهو راز سمجهي نه سگهيو. 10.
هڪ ڏينهن راجا (ڀوڌر سنگهه) کي حوس جو عذاب آيو
۽ راڻي بنا دعوت جي آئي.
(هن) ان عورت کي ڪم ڪندي ڏٺو.
(تنهنڪري) هن جي دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙ پيدا ٿي. 11.
ثابت قدم:
(هتي) هوشيار راڻي به کيس ڏٺو.
هن کي رسي سان ڳنڍيو ويو ۽ ساڙيو ويو.
پوءِ ڪرپا ناٿ (جوگي) کي ائين چيو.
اي عظيم ناٿ! جنهن کي مان چتر چوان ٿو، اهو ئي تون ڪر. 12.
چوويهه:
(آءٌ) توکان اڳ کاڌو ۽ پيئندو
۽ مان خانقاه جا دروازا بند ڪري ڇڏيندس.
پوءِ مان زمين کوٽيندس ۽ ٻيو ڪردار ڏيکاريندس
۽ بادشاهه (بڪرم سنگهه) کي پنهنجي پيرن تي رکي ڇڏيندو. 13.
اهو چئي (هن) دروازو بند ڪري ڇڏيو
۽ هن جي سامهون راھ (ويڀتي) جو ڍير لڳايو.
هن وڃي بادشاهه کي ٻڌايو
ته مون ننڊ ۾ خواب ڏٺو آهي. 14.
خواب ۾ (مون) هڪ جوگي کي ڏٺو آهي.
هن مون کي هن طرح چيو،
زمين کوٽي ۽ مون کي ٻاهر ڪڍ.
(انهيءَ ڪرڻ سان) تنهنجي تمام گهڻي عزت ٿيندي. 15.
ڀوتار راجا به کوٽائي لاءِ ملازم آهي.
(اهو ڏسي) توهان کي اچي ٻڌايو.
تون اتي مون سان وڃ (۽ ڏس)
اتي ڇا ٿي رهيو آهي. 16.
ائين چئي (هوءَ) بادشاهه کي وٺي آئي
۽ عورتن کي زمين جي کوٽائي تي رکيائين.
جڏهن اتي (بادشاهه) هڪ خانقاهه ڏٺو
تنهن ڪري مڙس زال کي برڪت سڏيو. 17.
جوگي کي ڏسي، (هڪ) سخي ڊوڙندو آيو
۽ بادشاهه جي پيرن کي چميو.
چوڻ لڳا ته جڏهن (جوگي) اکيون کوليون
پوءِ راجا (ڀوڌر) کي وسايو ويو. 18.
تڏهن راڻيءَ چيو ته:
اي منهنجي جان جا پيارا بادشاهه! ٻڌ،
اتي (توهان) مون کي پهرين وڃڻ ڏيو.
بعد ۾ تون پاڻ ايندين. 19.
ائين چئي راڻي اتي هلي وئي
۽ هن (جوگي) سان راند ڪيو.
ان کان پوءِ بادشاهه کي اتي آندو ويو
۽ جوگي جو پاڇو ظاهر ٿيو. 20.
تڏهن جوگي صاحب چيو ته:
گنگا هاڻي تنهنجي ڀرسان وهندي آهي.
مون کي هن جو پاڻي ڏيکاريو
۽ منهنجي ڏک کي دور ڪر. 21.
بادشاهه اها ڳالهه ٻڌي
سو گنگا جل کڻي آيو.
جڏهن (جوگي) پاڻي کڻي ايندو ڏٺو.
پوءِ هن طرح ڳالهايو. 22.
(جوگي) کير ڏيکاريائين (پنهنجي ٽب ۾)
۽ ان کي گنگا جل سڏيو.
(پوءِ) چوڻ لڳو (مون کي خبر ناهي ته) گنگا کي ڇا ٿيو آهي.
اڳ ۾ کير (پائي) هوندو هو، هاڻي پاڻي ٿي ويو آهي. 23.