تڏھن ئي بالا پنھنجو ھٿ وڍيو
۽ هوء سڀني سان جنگ ڪرڻ لاء ويو. 36.
ٻٽي
جتي به دشمن جو شهر هوندو هو، اتي ويندو هو.
(هن) ديويءَ جي مضبوط قلعي جو گهيرو ڪيو ۽ ڏهن طرفن کان رڙيون ڪيون. 37.
چوويهه:
جڏهن ديو پنهنجي ڪنن سان نگرن جو آواز ٻڌو،
پوءِ هو ڏاڍو ناراض ٿيو.
اهو ڪير آهي جيڪو مون تي آيو آهي؟
ايستائين جو جنگ جي ميدان ۾ رکات بند (رڪات بج) کي شڪست ڏني. 38.
مون اندرا، چنڊ ۽ سج کي فتح ڪيو آهي
۽ ان راون کي به شڪست ڏني، جنهن وٽ سيتا هري هئي.
هڪ ڏينهن شيو به مون سان وڙهيو.
(پوءِ) مون کيس به ڪڍي ڇڏيو. (۽ مون) نه ٽاريو. 39.
(هو) وڏي هٿيارن ۾ ملبوس ميدان جنگ ۾ آيو
۽ ڏاڍي ڪاوڙ سان هن شنخ وڄايو.
(ان وقت) زمين ڌڙڪڻ لڳي ۽ آسمان گوڙ ڪرڻ لڳو
Atul Biraj (Svas Biraj) ڪهڙي پاسي کان ناراض آهي. 40.
هن پاسي کان ڪماري دولهه دلي
(بالا) به لشڪر پائي رٿ تي ويٺو.
ان وقت هٿيارن کي سجدو ڪرڻ سان
(هن) ميدان جنگ ۾ سخت تير مارڻ شروع ڪيا. 41.
جڏهن (جنات جي) جسم ۾ سخت تير لڳن ٿا.
پوءِ ديوانو غضب سان ڀرجي ويو.
جڏهن اهي ٿڪجي ويندا آهن ۽ انهن جي وات ذريعي سانس وٺندا آهن
پوءِ بيشمار جنات به ميدان جنگ ۾ هنن کان اڳتي نڪري ويا هوندا. 42.
پوءِ بالا انهن کي قتل ڪيو.
سندن رت زمين تي ڪري پيو.
پوءِ اتي ٻيا به ڪيترائي ديوتا وڌيا،
جيڪو ماڻهن کي پڪڙي ٿو ۽ کائي ٿو. 43.
جڏهن (انهن جنات) ابلا جي ويڙهاڪن کي چيڀاٽيو
سو دُلهه دئي کين تير سان ماريو.
(سندن) رت جا قطرا زمين تي ڪري پيا.
(انهن مان) ٻيا جنتا پيدا ٿيا ۽ اڳئين پاسي کان آيا. 44.
ابلا وري کين گوليون هڻي ماري ڇڏيو
۽ رت وهي رهيو هو.
اتان لاتعداد جنات پيدا ٿيا.
(اهي) جنگ ڪندا رهيا پر هڪ قدم به نه ڀڄي. 45.
بھجنگ شعر:
جڏهن چئن طرفن کان ڀوتارن جا آواز اچڻ لڳا.
تنهن ڪري اهي ڏاڍا ناراض ٿيا ۽ (پنهنجن هٿن ۾) گرجا ('ڍولڌاڻي') بلند ڪيو.
ڪيترين جا مٿا مڏي ويا ۽ ڪيترا اڌ منڊا ٿيا
۽ ڪيسن سان ڪيترا مضبوط سپاهي (مضبوط هئا) 46.
جيتريون ديويون اُٿيون، اوترو بالا جي هٿان ماريو ويو.
تيرن جي ڊوڙ سان، بئنڪ هيروز کي خوفزده ڪيو.
جيترو (هن) ساهه ڪڍيو، (اوترا) وڏا وڏا ديو اُٿي بيٺا.
(اهي) چوندا هئا ’مٽ مار‘ ۽ ڦاٽي پيا. 47.
بالا غضب ۾ ڪيترن ئي جنگين کي ماري ڇڏيو.