شري دسم گرنتھ

صفحو - 325


ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਸਿਵ ਕੇ ਰਿਪੁ ਆਪ ਦਯੋ ਬਿਧਨਾ ਰਸ ਯਾਹਿ ਨਿਚੋਹੈ ॥੩੧੭॥
maanahu lai siv ke rip aap dayo bidhanaa ras yaeh nichohai |317|

لڳي ٿو ته محبت جي ديوتا پاڻ، سڄي جوهر کي صاف ڪري، ڪرشن جي اڳيان پيش ڪيو آهي. 317.

ਗਵਾਰਿ ਕੇ ਹਾਥ ਪੈ ਹਾਥ ਧਰੇ ਹਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਰੁ ਕੇ ਤਰਿ ਠਾਢੇ ॥
gavaar ke haath pai haath dhare har sayaam kahai tar ke tar tthaadte |

گوپا ڇوڪرن جي هٿن تي هٿ رکي ڪرشن هڪ وڻ هيٺان بيٺو آهي

ਪਾਟ ਕੋ ਪਾਟ ਧਰੇ ਪੀਯਰੋ ਉਰਿ ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਬਾਢੇ ॥
paatt ko paatt dhare peeyaro ur dekh jisai at aanand baadte |

هن کي پيلا ڪپڙا پهريل آهن، جن کي ڏسي دل ۾ خوشي وڌي وئي آهي

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਜਿਉ ਚੁਨਿ ਲੀ ਤਿਸ ਕੋ ਚੁਨਿ ਕਾਢੈ ॥
taa chhab kee at hee upamaa kab jiau chun lee tis ko chun kaadtai |

شاعر ان تماشي کي هن طرح بيان ڪيو آهي:

ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰੁਤਿ ਮੈ ਚਪਲਾ ਚਮਕੀ ਘਨ ਸਾਵਨ ਗਾਢੇ ॥੩੧੮॥
maanahu paavas kee rut mai chapalaa chamakee ghan saavan gaadte |318|

ائين ٿو لڳي ته اونداهي ڪڪرن مان روشني چمڪي رهي آهي. 318.

ਲੋਚਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਨਿਹਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਦਿਜ ਰੂਪ ਕੈ ਪਾਨ ਮਹਾ ਮਤ ਹੂਈ ॥
lochan kaanrah nihaar triyaa dij roop kai paan mahaa mat hooee |

ڪرشن جون اکيون ڏسي، برهمڻن جون زالون سندس حسن ۾ مست ٿي ويون

ਹੋਇ ਗਈ ਤਨ ਮੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਯੌ ਉਡਗੀ ਜਿਮੁ ਪਉਨ ਸੋ ਰੂਈ ॥
hoe gee tan mai grih kee sudh yau uddagee jim paun so rooee |

هنن پنهنجن گهرن کي وساري ڇڏيو، جن جون يادون هوا جي اڳيان ڪپهه وانگر اڏامي ويون

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਬਿਰਹਾਗਨਿ ਯੌ ਭਰਕੀ ਜਿਮੁ ਤੇਲ ਸੋ ਧੂਈ ॥
sayaam kahai tin ko birahaagan yau bharakee jim tel so dhooee |

جدائي جي باھ انھن ۾ ائين ٻرندي آھي جيئن ان تي تيل اڇلائبو آھي

ਜਿਉ ਟੁਕਰਾ ਪਿਖਿ ਚੁੰਬਕ ਡੋਲਤ ਬੀਚ ਮਨੋ ਜਲ ਲੋਹ ਕੀ ਸੂਈ ॥੩੧੯॥
jiau ttukaraa pikh chunbak ddolat beech mano jal loh kee sooee |319|

انهن جي حالت مقناطيس کي ڏسندي لوهه جهڙي هئي يا لوهه جي ان سُئي وانگر جنهن کي مقناطيس ملڻ جي ڏاڍي خواهش ٿئي ٿي.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਦਿਜ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਿਯੋ ਦੁਖ ਦੂਰ ਭਏ ਹੈ ॥
kaanrah ke roop nihaar triyaa dij prem badtiyo dukh door bhe hai |

شري ڪرشن جو روپ ڏسي برهمڻ عورتن جي محبت وڌي وئي ۽ غم دور ٿي ويو.

ਭੀਖਮ ਮਾਤ ਕੋ ਜ੍ਯੋ ਪਰਸੇ ਛਿਨ ਮੈ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਲਾਇ ਗਏ ਹੈ ॥
bheekham maat ko jayo parase chhin mai sabh paap bilaae ge hai |

ڪرشن کي ڏسي، برهمڻن جي زالن جا ڏک دور ٿي ويا ۽ سندن پيار ايترو وڌي ويو، جيئن ڀشما جي تڪليف سندس ماءُ جي پيرن کي ڇهڻ سان ختم ٿي وئي.

ਆਨਨ ਦੇਖਿ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਸਿਯੋ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਲਏ ਹੈ ॥
aanan dekh ke sayaam ghano chit beech basiyo drig moond le hai |

شيام (ابرو) جي متبادل وانگر نقاب کي ڏسي چت ۾ اچي ويٺو آهي ۽ اکيون بند ڪيائين.

ਜਿਉ ਧਨਵਾਨ ਮਨੋ ਧਨ ਕੋ ਧਰਿ ਅੰਦਰ ਧਾਮ ਕਿਵਾਰ ਦਏ ਹੈ ॥੩੨੦॥
jiau dhanavaan mano dhan ko dhar andar dhaam kivaar de hai |320|

عورتون ڪرشن جو چهرو ڏسي، اُن کي پنهنجي ذهن ۾ جذب ڪري ويون ۽ اکيون بند ڪري اهڙيون اکيون بند ڪري ويون، جيئن مالدار ماڻهو پنهنجي خزاني ۾ بند ڪري ڇڏي.

ਸੁਧਿ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਤਨ ਮੈ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਵਹੁ ॥
sudh bhee jab hee tan mai tab kaanrah kahee has kai grih jaavahu |

جڏهن (انهن) انهن جا لاش هٿ ڪيا، تڏهن شري ڪرشن (انهن تي) کلندي چيو ته (هاڻي توهان) گهر موٽي اچو.

ਬਿਪਨ ਬੀਚ ਕਹੈ ਰਹੀਯੋ ਦਿਨ ਰੈਨ ਸਭੇ ਹਮਰੈ ਗੁਨ ਗਾਵਹੁ ॥
bipan beech kahai raheeyo din rain sabhe hamarai gun gaavahu |

جڏهن انهن عورتن کي هوش آيو، تڏهن ڪرشن مسڪرائيندي کين چيو ته، ”هاڻي تون پنهنجن گهرن ڏانهن موٽيو، برهمڻن سان گڏ رهو ۽ مون کي ڏينهن رات ياد ڪيو.

ਹੋਇ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਤੁਮੈ ਜਮ ਕੀ ਹਿਤ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਜੁ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵਹੁ ॥
hoe na traas tumai jam kee hit kai ham so ju dhiaan lagaavahu |

جڏهن تون محبت سان منهنجو توجهه رکين ٿو (تڏهن) تون يام جي خوف کان پريشان نه ٿيندين.

ਜੋ ਤੁਮ ਬਾਤ ਕਰੋ ਇਹ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਸਬ ਹੀ ਮੁਕਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥੩੨੧॥
jo tum baat karo ih hee tab hee sab hee mukataa fal paavahu |321|

جڏهن تون مون کي ياد ڪندين، تڏهن يام (موت) کان نه ڊڄندين ۽ اهڙيءَ طرح تون ڇوٽڪارو حاصل ڪندين.

ਦਿਜਨ ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥
dijan triyo baach |

برهمڻن جي زالن جون ڳالهيون:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਕੀ ਇਹ ਬਾਤ ਕਹੀ ਹਮ ਸੰਗ ਨ ਛਾਡਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤੁਮਾਰੋ ॥
patanee dij kee ih baat kahee ham sang na chhaaddat kaanrah tumaaro |

برهمڻن جي زالن چيو ته اي ڪرشن! اسان توکي نه ڇڏينداسين.

ਸੰਗ ਫਿਰੈ ਤੁਮਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਚਲੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜ ਜੋਊ ਸਿਧਾਰੋ ॥
sang firai tumare din rain chalai brij kau brij joaoo sidhaaro |

اسان برهمڻن جون زالون آهيون، پر اي ڪرشنا! اسان توکي نه ڇڏينداسين، ڏينهن رات توسان گڏ رهنداسين ۽ جيڪڏهن تون برجا ڏانهن ويندين ته اتي سڀيئي توسان گڏ هوندا.

ਲਾਗ ਰਹਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ ਹਮਰੋ ਮਨ ਜਾਤ ਨਹੀ ਮਨ ਧਾਮ ਹਮਾਰੋ ॥
laag rahiyo tum so hamaro man jaat nahee man dhaam hamaaro |

اسان جو دماغ توهان ۾ ضم ٿي ويو آهي ۽ هاڻي گهر موٽڻ جي ڪا به خواهش ناهي

ਪੂਰਨ ਜੋਗ ਕੋ ਪਾਇ ਜੁਗੀਸ੍ਵਰ ਆਨਤ ਨ ਧਨ ਬੀਚ ਸੰਭਾਰੋ ॥੩੨੨॥
pooran jog ko paae jugeesvar aanat na dhan beech sanbhaaro |322|

جيڪو مڪمل طور تي يوگي بڻجي وڃي ٿو ۽ پنهنجو گهر ڇڏي ٿو، اهو وري پنهنجي گهر ۽ مال جو خيال نٿو رکي.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

ڪرشن جي تقرير

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨ ਤਿਨੈ ਪਿਖਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਤੁਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥
sree bhagavaan tinai pikh prem kahiyo mukh te tum dhaam sidhaaro |

سندن پيار ڏسي، شري ڀگوان (ڪرشن) منهن مان چيو ته توهان (پنهنجي) گهرن ڏانهن وڃو.

ਜਾਇ ਸਭੈ ਪਤਿ ਆਪਨ ਆਪਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਉਧਾਰੋ ॥
jaae sabhai pat aapan aapan kaanrah kathaa keh taeh udhaaro |

هنن کي پيار سان ڏسي ڪرشن کين گهر وڃڻ لاءِ چيو ۽ کين ڪرشن جي ڪهاڻي ٻڌائيندي پنهنجي مڙس کي ڇڏائڻ لاءِ چيو.

ਪੁਤ੍ਰਨ ਪਉਤ੍ਰਨ ਪਤਿਨ ਸੋ ਇਹ ਕੈ ਚਰਚਾ ਸਭ ਹੀ ਦੁਖੁ ਟਾਰੋ ॥
putran pautran patin so ih kai charachaa sabh hee dukh ttaaro |

(پنهنجي) پٽن، پوٽن ۽ مڙسن سان اها ڳالهه ٻولهه ڪري، سڀني جا ڏک دور ڪر.

ਗੰਧ ਮਲਿਯਾਗਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਨਾਮ ਲੈ ਰੂਖਨ ਕੋ ਕਰਿ ਚੰਦਨ ਡਾਰੋ ॥੩੨੩॥
gandh maliyaagar sayaam ko naam lai rookhan ko kar chandan ddaaro |323|

هن کين عرض ڪيو ته هن بحث سان پٽن، پوٽن ۽ مڙسن جون تڪليفون دور ڪن ۽ چندن جي خوشبوءِ ڏيندڙ ڪرشنا جو نالو ورجائي ٻين وڻن کي به ان خوشبوءَ سان ڀريو.

ਮਾਨ ਲਈ ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਕੀ ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਬਤੀਆ ॥
maan lee patanee dij kee sam amrit kaanrah kahee bateea |

برهمڻ عورتون شري ڪرشن جي چوڻ کي امرت طور قبول ڪن ٿيون.

ਜਿਤਨੋ ਹਰਿ ਯਾ ਉਪਦੇਸ ਕਰਿਯੋ ਤਿਤਨੋ ਨਹਿ ਹੋਤ ਕਛੂ ਜਤੀਆ ॥
jitano har yaa upades kariyo titano neh hot kachhoo jateea |

ڪرشن جي عميق لفظن کي ٻڌي، برهمڻن جون زالون راضي ٿي ويون ۽ ڪرشن کين جيڪي هدايتون ڏنيون، سي ڪنهن به برهمڻ کي هڪ ئي مقدار ۾ نٿيون ڏئي سگهن.

ਚਰਚਾ ਜਬ ਜਾ ਉਨ ਸੋ ਇਨ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ਉਨ ਕੀ ਭਈ ਯਾ ਗਤੀਆ ॥
charachaa jab jaa un so in kee tab hee un kee bhee yaa gateea |

جڏهن هنن (عورتن) هنن (برهمڻن) سان بحث ڪيو ته هنن جي اها حالت ٿي وئي

ਇਨ ਸ੍ਰਯਾਹ ਭਏ ਮੁਖ ਯੌ ਜੁਵਤੀ ਮੁਖ ਲਾਲ ਭਏ ਵਹ ਜਿਉ ਰਤੀਆ ॥੩੨੪॥
ein srayaah bhe mukh yau juvatee mukh laal bhe vah jiau rateea |324|

جڏهن هنن پنهنجي مڙسن سان ڪرشن بابت بحث ڪيو ته اها حالت ٿي وئي جو هنن جا منهن ڪارا ٿي ويا ۽ هنن عورتن جا منهن عشق جي جوهر سان لال ٿي ويا.

ਚਰਚਾ ਸੁਨਿ ਬਿਪ ਜੁ ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੋ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਪਛੁਤਾਵਨ ਲਾਗੇ ॥
charachaa sun bip ju treean so mil kai sabh hee pachhutaavan laage |

عورتن کان (سري ڪرشن) بابت بحث ٻڌي، سڀ (برهمڻ) تپسيا ڪرڻ لڳا.

ਬੇਦਨ ਕੌ ਹਮ ਕੌ ਸਭ ਕੌ ਧ੍ਰਿਗ ਗੋਪ ਗਏ ਮੰਗ ਕੈ ਹਮ ਆਗੈ ॥
bedan kau ham kau sabh kau dhrig gop ge mang kai ham aagai |

سڀني برهمڻن پنهنجين زالن جي ڳالهه ٻڌي پشيماني ڪئي ۽ چوڻ لڳا ته ”اسان جي ويد جي علم سان گڏ لعنت هجي ته گوپا اسان کان پڇڻ لاءِ آيا ۽ هليا ويا.

ਮਾਨ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੈ ਬੂਡੇ ਹੁਤੇ ਹਮ ਚੂਕ ਗਯੋ ਅਉਸਰ ਤਉ ਹਮ ਜਾਗੇ ॥
maan samundr mai boodde hute ham chook gayo aausar tau ham jaage |

اسان غرور جي سمنڊ ۾ غرق ٿي وياسين ۽ موقعو وڃائڻ تي ئي جاڳندا رهياسين

ਪੈ ਜਿਨ ਕੀ ਇਹ ਹੈ ਪਤਨੀ ਤਿਹ ਤੇ ਫੁਨਿ ਹੈ ਹਮ ਹੂੰ ਬਡਭਾਗੇ ॥੩੨੫॥
pai jin kee ih hai patanee tih te fun hai ham hoon baddabhaage |325|

ھاڻي رڳو اسان جي خوش قسمتي آھي جو ڪرشن جي محبت ۾ رنگيل اسان جون عورتون اسان جون زالون آھن.

ਮਾਨਿ ਸਭੈ ਦਿਜ ਆਪਨ ਕੋ ਧ੍ਰਿਗ ਫੇਰਿ ਕਰੀ ਮਿਲਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡਾਈ ॥
maan sabhai dij aapan ko dhrig fer karee mil kaanrah baddaaee |

سڀ برهمڻ پاڻ کي درگاھ سمجھڻ لڳا ۽ پوءِ گڏجي ڪرشن جي واکاڻ ڪرڻ لڳا.

ਲੋਕਨ ਕੋ ਸਭ ਕੇ ਪਤਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਮੈ ਕਹਿ ਬੇਦਨ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥
lokan ko sabh ke pat kaanrah hamai keh bedan baat sunaaee |

برهمڻ پاڻ کي لعنت ملامت ڪندي ڪرشن جي تعريف ڪئي ۽ چوڻ لڳا ته، ويد اسان کي ٻڌائي ٿو ته ڪرشن سڀني جهانن جو رب آهي.

ਤੌ ਨ ਗਏ ਉਨ ਕੇ ਹਮ ਪਾਸਿ ਡਰੇ ਜੁ ਮਰੇ ਹਮ ਕਉ ਹਮ ਰਾਈ ॥
tau na ge un ke ham paas ddare ju mare ham kau ham raaee |

(اها ڄاڻندي به) اسان وٽن نه وياسين، ڇو ته اسان کي ڊپ هو ته اسان جو بادشاهه (ڪنز) اسان کي ماري ڇڏيندو.

ਸਤਿ ਲਖਿਯੋ ਤੁਮ ਕਉ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਹਮ ਸਤ ਕਹੀ ਨ ਬਨਾਈ ॥੩੨੬॥
sat lakhiyo tum kau bhagavaan kahee ham sat kahee na banaaee |326|

اسان ڪانس جي خوف کان ان وٽ نه وياسون جو اسان کي ماري ڇڏين، پر اي عورتون! توهان ان رب کي سندس حقيقي روپ ۾ سڃاڻي ورتو آهي.���326.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

ڪيبٽ

ਪੂਤਨਾ ਸੰਘਾਰੀ ਤ੍ਰਿਣਾਵ੍ਰਤ ਕੀ ਬਿਦਾਰੀ ਦੇਹ ਦੈਤ ਅਘਾਸੁਰ ਹੂੰ ਕੀ ਸਿਰੀ ਜਾਹਿ ਫਾਰੀ ਹੈ ॥
pootanaa sanghaaree trinaavrat kee bidaaree deh dait aghaasur hoon kee siree jaeh faaree hai |

جنهن پوتانا کي قتل ڪري، وڏي ٽريناورتا جي لاش کي ناس ڪري، آغاسورا جو مٿو ڦاڙي ڇڏيو.

ਸਿਲਾ ਜਾਹਿ ਤਾਰੀ ਬਕ ਹੂੰ ਕੀ ਚੋਚ ਚੀਰ ਡਾਰੀ ਐਸੇ ਭੂਮਿ ਪਾਰੀ ਜੈਸੇ ਆਰੀ ਚੀਰ ਡਾਰੀ ਹੈ ॥
silaa jaeh taaree bak hoon kee choch cheer ddaaree aaise bhoom paaree jaise aaree cheer ddaaree hai |

ڪرشن، جنهن پوتن کي قتل ڪيو، جنهن ترانوورتا جي لاش کي ناس ڪيو، جنهن آغاسورا جو مٿو ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏيو، جنهن آهليا کي رام جي روپ ۾ ڇوٽڪارو ڏياريو ۽ بڪاسور جي چوٽي کي ائين چيڀاٽي ڇڏيو، ڄڻ ته آري سان چيري وئي هئي.

ਰਾਮ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਦੈਤਨ ਕੀ ਸੈਨਾ ਜਿਨ ਮਾਰੀ ਅਰੁ ਆਪਨੋ ਬਿਭੀਛਨ ਕੋ ਦੀਨੀ ਲੰਕਾ ਸਾਰੀ ਹੈ ॥
raam hvai kai daitan kee sainaa jin maaree ar aapano bibheechhan ko deenee lankaa saaree hai |

جنهن رام جو روپ وٺي ڀوتن جي لشڪر کي ماري سڄي لنڪا وڀيشن کي ڏني هئي.

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਦਿਜਨ ਕੀ ਪਤਨੀ ਉਧਾਰੀ ਅਵਤਾਰ ਲੈ ਕੇ ਸਾਧ ਜੈਸੇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਉਧਾਰੀ ਹੈ ॥੩੨੭॥
aaisee bhaat dijan kee patanee udhaaree avataar lai ke saadh jaise prithamee udhaaree hai |327|

جنهن رام جي روپ ۾ ڀوتن جي لشڪر کي ناس ڪيو ۽ پاڻ لنڪا جي مڪمل بادشاهت وبڀيشن کي عطا ڪئي، ان ئي ڪرشن اوتار ڪري ڌرتيءَ کي نجات ڏياري، برهمڻن جي زالن کي به نجات ڏياري.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਬਿਪਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਕਬਿ ਰਾਜ ਕਹਿਯੋ ਦਿਜ ਅਉਰ ਕਹੀਜੈ ॥
bipan kee triy kee sun kai kab raaj kahiyo dij aaur kaheejai |

سندن زالن جون ڳالهيون ٻڌي، برهمڻن کين وڌيڪ واسطو ڏيڻ لاءِ چيو