لڳي ٿو ته محبت جي ديوتا پاڻ، سڄي جوهر کي صاف ڪري، ڪرشن جي اڳيان پيش ڪيو آهي. 317.
گوپا ڇوڪرن جي هٿن تي هٿ رکي ڪرشن هڪ وڻ هيٺان بيٺو آهي
هن کي پيلا ڪپڙا پهريل آهن، جن کي ڏسي دل ۾ خوشي وڌي وئي آهي
شاعر ان تماشي کي هن طرح بيان ڪيو آهي:
ائين ٿو لڳي ته اونداهي ڪڪرن مان روشني چمڪي رهي آهي. 318.
ڪرشن جون اکيون ڏسي، برهمڻن جون زالون سندس حسن ۾ مست ٿي ويون
هنن پنهنجن گهرن کي وساري ڇڏيو، جن جون يادون هوا جي اڳيان ڪپهه وانگر اڏامي ويون
جدائي جي باھ انھن ۾ ائين ٻرندي آھي جيئن ان تي تيل اڇلائبو آھي
انهن جي حالت مقناطيس کي ڏسندي لوهه جهڙي هئي يا لوهه جي ان سُئي وانگر جنهن کي مقناطيس ملڻ جي ڏاڍي خواهش ٿئي ٿي.
شري ڪرشن جو روپ ڏسي برهمڻ عورتن جي محبت وڌي وئي ۽ غم دور ٿي ويو.
ڪرشن کي ڏسي، برهمڻن جي زالن جا ڏک دور ٿي ويا ۽ سندن پيار ايترو وڌي ويو، جيئن ڀشما جي تڪليف سندس ماءُ جي پيرن کي ڇهڻ سان ختم ٿي وئي.
شيام (ابرو) جي متبادل وانگر نقاب کي ڏسي چت ۾ اچي ويٺو آهي ۽ اکيون بند ڪيائين.
عورتون ڪرشن جو چهرو ڏسي، اُن کي پنهنجي ذهن ۾ جذب ڪري ويون ۽ اکيون بند ڪري اهڙيون اکيون بند ڪري ويون، جيئن مالدار ماڻهو پنهنجي خزاني ۾ بند ڪري ڇڏي.
جڏهن (انهن) انهن جا لاش هٿ ڪيا، تڏهن شري ڪرشن (انهن تي) کلندي چيو ته (هاڻي توهان) گهر موٽي اچو.
جڏهن انهن عورتن کي هوش آيو، تڏهن ڪرشن مسڪرائيندي کين چيو ته، ”هاڻي تون پنهنجن گهرن ڏانهن موٽيو، برهمڻن سان گڏ رهو ۽ مون کي ڏينهن رات ياد ڪيو.
جڏهن تون محبت سان منهنجو توجهه رکين ٿو (تڏهن) تون يام جي خوف کان پريشان نه ٿيندين.
جڏهن تون مون کي ياد ڪندين، تڏهن يام (موت) کان نه ڊڄندين ۽ اهڙيءَ طرح تون ڇوٽڪارو حاصل ڪندين.
برهمڻن جي زالن جون ڳالهيون:
سويا
برهمڻن جي زالن چيو ته اي ڪرشن! اسان توکي نه ڇڏينداسين.
اسان برهمڻن جون زالون آهيون، پر اي ڪرشنا! اسان توکي نه ڇڏينداسين، ڏينهن رات توسان گڏ رهنداسين ۽ جيڪڏهن تون برجا ڏانهن ويندين ته اتي سڀيئي توسان گڏ هوندا.
اسان جو دماغ توهان ۾ ضم ٿي ويو آهي ۽ هاڻي گهر موٽڻ جي ڪا به خواهش ناهي
جيڪو مڪمل طور تي يوگي بڻجي وڃي ٿو ۽ پنهنجو گهر ڇڏي ٿو، اهو وري پنهنجي گهر ۽ مال جو خيال نٿو رکي.
ڪرشن جي تقرير
سويا
سندن پيار ڏسي، شري ڀگوان (ڪرشن) منهن مان چيو ته توهان (پنهنجي) گهرن ڏانهن وڃو.
هنن کي پيار سان ڏسي ڪرشن کين گهر وڃڻ لاءِ چيو ۽ کين ڪرشن جي ڪهاڻي ٻڌائيندي پنهنجي مڙس کي ڇڏائڻ لاءِ چيو.
(پنهنجي) پٽن، پوٽن ۽ مڙسن سان اها ڳالهه ٻولهه ڪري، سڀني جا ڏک دور ڪر.
هن کين عرض ڪيو ته هن بحث سان پٽن، پوٽن ۽ مڙسن جون تڪليفون دور ڪن ۽ چندن جي خوشبوءِ ڏيندڙ ڪرشنا جو نالو ورجائي ٻين وڻن کي به ان خوشبوءَ سان ڀريو.
برهمڻ عورتون شري ڪرشن جي چوڻ کي امرت طور قبول ڪن ٿيون.
ڪرشن جي عميق لفظن کي ٻڌي، برهمڻن جون زالون راضي ٿي ويون ۽ ڪرشن کين جيڪي هدايتون ڏنيون، سي ڪنهن به برهمڻ کي هڪ ئي مقدار ۾ نٿيون ڏئي سگهن.
جڏهن هنن (عورتن) هنن (برهمڻن) سان بحث ڪيو ته هنن جي اها حالت ٿي وئي
جڏهن هنن پنهنجي مڙسن سان ڪرشن بابت بحث ڪيو ته اها حالت ٿي وئي جو هنن جا منهن ڪارا ٿي ويا ۽ هنن عورتن جا منهن عشق جي جوهر سان لال ٿي ويا.
عورتن کان (سري ڪرشن) بابت بحث ٻڌي، سڀ (برهمڻ) تپسيا ڪرڻ لڳا.
سڀني برهمڻن پنهنجين زالن جي ڳالهه ٻڌي پشيماني ڪئي ۽ چوڻ لڳا ته ”اسان جي ويد جي علم سان گڏ لعنت هجي ته گوپا اسان کان پڇڻ لاءِ آيا ۽ هليا ويا.
اسان غرور جي سمنڊ ۾ غرق ٿي وياسين ۽ موقعو وڃائڻ تي ئي جاڳندا رهياسين
ھاڻي رڳو اسان جي خوش قسمتي آھي جو ڪرشن جي محبت ۾ رنگيل اسان جون عورتون اسان جون زالون آھن.
سڀ برهمڻ پاڻ کي درگاھ سمجھڻ لڳا ۽ پوءِ گڏجي ڪرشن جي واکاڻ ڪرڻ لڳا.
برهمڻ پاڻ کي لعنت ملامت ڪندي ڪرشن جي تعريف ڪئي ۽ چوڻ لڳا ته، ويد اسان کي ٻڌائي ٿو ته ڪرشن سڀني جهانن جو رب آهي.
(اها ڄاڻندي به) اسان وٽن نه وياسين، ڇو ته اسان کي ڊپ هو ته اسان جو بادشاهه (ڪنز) اسان کي ماري ڇڏيندو.
اسان ڪانس جي خوف کان ان وٽ نه وياسون جو اسان کي ماري ڇڏين، پر اي عورتون! توهان ان رب کي سندس حقيقي روپ ۾ سڃاڻي ورتو آهي.���326.
ڪيبٽ
جنهن پوتانا کي قتل ڪري، وڏي ٽريناورتا جي لاش کي ناس ڪري، آغاسورا جو مٿو ڦاڙي ڇڏيو.
ڪرشن، جنهن پوتن کي قتل ڪيو، جنهن ترانوورتا جي لاش کي ناس ڪيو، جنهن آغاسورا جو مٿو ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏيو، جنهن آهليا کي رام جي روپ ۾ ڇوٽڪارو ڏياريو ۽ بڪاسور جي چوٽي کي ائين چيڀاٽي ڇڏيو، ڄڻ ته آري سان چيري وئي هئي.
جنهن رام جو روپ وٺي ڀوتن جي لشڪر کي ماري سڄي لنڪا وڀيشن کي ڏني هئي.
جنهن رام جي روپ ۾ ڀوتن جي لشڪر کي ناس ڪيو ۽ پاڻ لنڪا جي مڪمل بادشاهت وبڀيشن کي عطا ڪئي، ان ئي ڪرشن اوتار ڪري ڌرتيءَ کي نجات ڏياري، برهمڻن جي زالن کي به نجات ڏياري.
سويا
سندن زالن جون ڳالهيون ٻڌي، برهمڻن کين وڌيڪ واسطو ڏيڻ لاءِ چيو