ڪنڌ ۽ خالص سفيد رنگ جا، ۽ اهي شرابي ماڻهو سمنڊ مان ماکيءَ جو گهوڙو کڻي آيا.
ان کان پوءِ اروت هاٿي، بهادر گهوڙو، امرت ۽ لڇمي ٻاهر آيا (اهڙيءَ طرح)
هاٿي، گهوڙو، امرت ۽ لڪشمي ٻاهر نڪتا ۽ ڪڪرن مان روشنيءَ جي چمڪ وانگر شاندار نظر آيا.
پوءِ ڪلپا بريچا، ڪالڪوٽ زهر ۽ رمبھا (نالو اپاچارا نڪتو).
ڪلاپدرم (ايلسيئن، خواهش پوري ڪرڻ وارو وڻ) ۽ زهر کان پوءِ، آسماني ڇوڪري رمبها ٻاهر آئي، جنهن کي ڏسي اندرس جي درٻار جا ماڻهو متوجه ٿيا.
(ان کان پوءِ) ڪوستوڀ ماني ۽ سهڻو چنڊ (اڀري آيو).
ڪَسُڀُ جو زيور ۽ چنڊ به نڪرندا هئا، جن کي جنگ جي ميدان ۾ ڀوتار ياد ڪندا آهن.4.
(پوءِ) ڳئون جي راڻي ڪاماڌينو ٿي نڪتي
ڪاماڌينو (خواهش پوري ڪرڻ واري ڳئون) پڻ نڪرندي هئي جنهن کي طاقتور سهسراجن هٿ ڪيو هو.
جواهر ڳڻڻ کان پوءِ هاڻي اچو ته ذيلي جواهر ڳڻيون.
جواهرن جي حساب کان پوءِ هاڻي ننڍڙن جواهرن جو ذڪر ڪريان ٿو، اي بزرگو ڌيان سان ٻڌ.
(هي جواهر) مان ڳڻيندو آهيان جهوڪ، ”هريد، يا (هائڪ) ماڌو (ماڌو)
اهي ننڍا زيور آهن ليچ، ميروبلان، ماکي، شنک (پنچجنائي)، رتا، ڀنگ، ڊسڪس ۽ گدا.
سدرشن چڪر ۽ ميس
پوئين ٻن کي هميشه شهزادن جي هٿن ۾ شاندار نظر اچن ٿا.6.
(پوءِ) سارنگ ڌنوش (۽) نندگ خارگ (ٻاهر آيا).
ڪمان ۽ تير، ٻلي نندي ۽ خنجر (جنهن ڀوتن کي تباهه ڪيو هو) سمنڊ مان نڪري آيا.
(ان کان پوءِ) شيو جو ترشو، بروا اگني، ڪپل مني
شيو، برونال (آگ)، ڪپل منيءَ ۽ دھنونتريءَ جو ترشول چوڏهين زيور طور نڪرندو هو.
جواهر ۽ پٿر ڳڻڻ کان پوءِ هاڻي مان ڌاتو ڳڻان ٿو.
وڏن ۽ ننڍڙن جواهرن کي ڳڻڻ کان پوءِ هاڻي مان ڌاتن کي ڳڻيندس ۽ پوءِ ننڍين ڌاتون کي ڳڻندس.
اهي سڀئي نالا شاعر شيام پنهنجي سمجهاڻيءَ مطابق ڳايا آهن
انهن کي ٿورڙي تعداد ۾ سمجهي، شاعرن عرض ڪيو ته مون تي بدمعاشي نه ڪريو.
پھريائين لوھ، (پوءِ) سڪو ۽ سون ڳڻيو