شري دسم گرنتھ

صفحو - 543


ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਤੁਮ ਤਿਆਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਜੀਅ ਐਸੋ ਹੀ ਭਾਯੋ ॥
aaise kahio brij kau tum tiaag ge mathuraa jeea aaiso hee bhaayo |

هتي آيو، لڳي ٿو متورا توکي وڌيڪ پيارا آهن

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਤੁਮ ਮਾਰਿ ਚੰਡੂਰ ਪ੍ਰਹਾਰਿ ਕੈ ਸੰਗਹਿ ਕੰਸਹਿ ਘਾਯੋ ॥
kaa bhayo jo tum maar chanddoor prahaar kai sangeh kanseh ghaayo |

پوءِ ڇا ٿيو جو تو چندر کي ماري ڇڏيو ۽ ڪنس کي هن جي وارن مان پڪڙي هيٺ ڌڪ هڻي ماري ڇڏيو

ਹਉ ਨਿਰਮੋਹ ਨਿਹਾਰ ਦਸਾ ਹਮਰੀ ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਮੋਹ ਨ ਆਯੋ ॥੨੪੧੭॥
hau niramoh nihaar dasaa hamaree tumare man moh na aayo |2417|

اي ظالم! اسان جي حالت ڏسي تو کي ٿورو به پيار نه ٿيو؟” 2417.

ਜਸੋਧਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥
jasodhaa baach kaanrah joo so |

ڪرشن کي يشودا جي تقرير

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਜਸੋਮਤਿ ਯੌ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਸੋ ਇਕ ਬੈਨ ਉਚਾਰੋ ॥
preet badtaae jasomat yau brijabhookhan so ik bain uchaaro |

پيار مان، جسوڌا ڪرشن کي هڪ لفظ هن طرح چيو،

ਪਾਲ ਕੀਏ ਜਬ ਪੂਤ ਬਡੇ ਤੁਮ ਦੇਖਿਯੋ ਤਬੈ ਹਮ ਹੇਤ ਤੁਹਾਰੋ ॥
paal kee jab poot badde tum dekhiyo tabai ham het tuhaaro |

تڏهن يشودا پيار سان ڪرشن کي چيو، ”اي پٽ! مون توکي پاليو آهي ۽ تون پاڻ شاهد آهين ته توکي مون سان ڪيترو پيار آهي.

ਤੋ ਕਹ ਦੋਸ ਲਗਾਉ ਹਉ ਕਿਉ ਹਰਿ ਹੈ ਸਭ ਫੁਨਿ ਦੋਸ ਹਮਾਰੋ ॥
to kah dos lagaau hau kiau har hai sabh fun dos hamaaro |

”پر تون قصور ناهين، سڀ قصور منهنجو آهي، لڳي ٿو توکي مارٽر سان ڳنڍڻ ۾،

ਊਖਲ ਸੋ ਤੁਹਿ ਬਾਧ ਕੈ ਮਾਰਿਯੋ ਹੈ ਜਾਨਤ ਹੋ ਸੋਊ ਬੈਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥੨੪੧੮॥
aookhal so tuhi baadh kai maariyo hai jaanat ho soaoo bair chitaaro |2418|

هڪ دفعي مون توکي مارايو، ان مصيبت کي ياد ڪري، تون اهو بدلو وٺي رهيو آهين. 2418.

ਮਾਇ ਹ੍ਵੈ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੌ ਸੁ ਤੋ ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਸਾਚ ਪਤੀਜੈ ॥
maae hvai baat kaho tum sau su to mo bateea sun saach pateejai |

”اي ماءُ! جيڪو ڪجھ مان توھان کي چوان ٿو، ان کي سچ سمجھو

ਅਉਰਨ ਕੀ ਸਿਖ ਲੈ ਤਬ ਜਿਉ ਤੈਸੋ ਕਾਜ ਕਰੋ ਜਿਨਿ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
aauran kee sikh lai tab jiau taiso kaaj karo jin yau sun leejai |

ڪنهن ٻئي جي چوڻ تي ڪنهن به ڳالهه جو نتيجو نه ڪڍو

ਨੈਕ ਬਿਛੋਹ ਭਏ ਤੁਮਰੇ ਮਰੀਐ ਤੁਮਰੇ ਪਲ ਹੇਰਤ ਜੀਜੈ ॥
naik bichhoh bhe tumare mareeai tumare pal herat jeejai |

”مان توکان جدا ٿيڻ تي موت جي حالت محسوس ڪريان ٿو، ۽ مان توکي ڏسي ئي جيئرو رهي سگهان ٿو

ਬਾਲ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਹਉ ਬਹੁਰੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਭੂਖਿਤ ਕੀਜੈ ॥੨੪੧੯॥
baal balaae liau hau bahuro brij ko brijabhookhan bhookhit keejai |2419|

اي ماءُ! منهنجي ننڍپڻ ۾ تو منهنجون سڀ تڪليفون پاڻ تي کنيون، هاڻي وري مون کي برجا جو زيور بڻائڻ جو شرف ڏي.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਨੰਦ ਜਸੋਦਹਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਿਲਿ ਅਤਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥
nand jasodeh krisan mil at chit mai sukh paae |

نندا ۽ جسوڌا ڪرشن سان ملڻ ڪري چت ۾ وڏي خوشي محسوس ڪئي.

ਸਭੈ ਗੋਪਿਕਾ ਜਹਿ ਹੁਤੀ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁਚੇ ਜਾਇ ॥੨੪੨੦॥
sabhai gopikaa jeh hutee tah hee pahuche jaae |2420|

نند، يشودا ۽ ڪرشنا پنهنجي دل ۾ بيحد خوشي محسوس ڪري، ان جاءِ تي پهتا، جتي سڀ گوپيون بيٺيون هيون.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਹ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਆਗਮ ਪਾਯੋ ॥
sree brijanaathah ko jab hee lakh kai tih gvaaran aagam paayo |

جڏهن انهن گوپين کي خبر پئي ته سري ڪرشن اتي اچي ڪئمپ ۾ آيو آهي.

ਆਗੇ ਹੀ ਏਕ ਚਲੀ ਉਠ ਕੈ ਨਹਿ ਏਕਨ ਕੇ ਉਰਿ ਆਨੰਦ ਮਾਯੋ ॥
aage hee ek chalee utth kai neh ekan ke ur aanand maayo |

جڏهن گوپين ڪرشن کي ايندي ڏٺو ۽ انهن مان هڪڙو اٿيو ۽ اڳتي وڌيو ته ڪيترن ئي ماڻهن جي ذهنن ۾ خوشي پيدا ٿي وئي.

ਭੇਖ ਮਲੀਨ ਜੇ ਗੁਆਰਿ ਹੁਤੀ ਤਿਨ ਭੇਖ ਨਵੀਨ ਸਜੇ ਕਬਿ ਗਾਯੋ ॥
bhekh maleen je guaar hutee tin bhekh naveen saje kab gaayo |

شاعر چون ٿا ته، جيڪي گوپيون گندي لباس ۾ گھمڻ ڦرنديون هيون، تن نوان ڪپڙا اختيار ڪيا آهن.

ਮਾਨਹੁ ਮ੍ਰਿਤਕ ਜਾਗ ਉਠਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਬਹੁਰੋ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥੨੪੨੧॥
maanahu mritak jaag utthiyo tin ke tan mai bahuro jeea aayo |2421|

2421 .2421 .2421. گوپين تي ناپاڪ لباس پاتل نئين سر ڄڻ ته ڪو مئل وري جيئرو ٿي اٿڻ لڳو.

ਗ੍ਵਾਰਿਨਿ ਬਾਚ ॥
gvaarin baach |

گوپي جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਯੌ ਇਕ ਭਾਖਤ ਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥
yau ik bhaakhat hai mukh te mil gvaarin sree brijanaath chitai kai |

گوپين گڏجي شري ڪرشن کي ڏٺو ۽ انهن مان هڪ اهڙي ڳالهه ڪئي،

ਜਿਉ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਸੰਗ ਗਏ ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਨਾਥ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥
jiau akraoor ke sang ge charr sayandan naath hulaas badtai kai |

هڪڙي گوپي ڪرشن کي ڏسي چيو ته، ”جڏهن کان ڪرشن خوش ٿي اڪرور سان گڏ، پنهنجي رٿ تي چڙهندو ويو.

ਦੂਰ ਹੁਲਾਸ ਕੀਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤੇ ਕਛੁ ਗੁਆਰਿਨ ਕੀ ਕਰੁਨਾ ਨਹਿ ਕੈ ਕੈ ॥
door hulaas keeyo brij te kachh guaarin kee karunaa neh kai kai |

ان وقت کان وٺي هن گوپين ڏانهن پنهنجي مهربانيءَ کي ڇڏي ڏنو آهي

ਏਕ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਖੀ ਮੁਖ ਜੋਵਤ ਏਕ ਰਹੀ ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੪੨੨॥
ek kahai ih bhaat sakhee mukh jovat ek rahee chup hvai kai |2422|

اهڙيءَ طرح برجاءَ جي خوشي ختم ٿي، ڪو اهڙو ڳالهائي رهيو آهي ۽ ڪو خاموش بيٺو آهي.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਗਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕਛੁ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਸਖੀ ਹੇਤ ਨ ਧਾਰਿਯੋ ॥
sree brijanaath gayo mathuraa kachh chit bikhai sakhee het na dhaariyo |

”اي دوست! ڪرشن متورا ڏانهن ويو آهي، هن ڪڏهن به اسان جي باري ۾ پيار سان نه سوچيو آهي

ਨੈਕ ਨ ਮੋਹ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਨਿਰਮੋਹ ਹੀ ਆਪਨ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
naik na moh keeyo chit mai niramoh hee aapan chit bichaariyo |

هن کي اسان لاءِ ذري برابر به وابستگي نه هئي ۽ هو ذهن ۾ بي رحم ٿي ويو

ਯੌ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਗ੍ਵਾਰਿ ਤਜੀ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
yau brij naaeik gvaar tajee jas taa chhab ko kab sayaam uchaariyo |

شاعر شيام ان منظر کي سري ڪرشن سان مشابهت ڪندي گوپين کي برطرف ڪري ڇڏيو آهي:

ਆਪੁਨੀ ਚਉਪਹਿ ਤੇ ਅਪੁਨੀ ਮਾਨੋ ਕੁੰਜਹਿ ਤਿਆਗ ਭੁਜੰਗ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੪੨੩॥
aapunee chaupeh te apunee maano kunjeh tiaag bhujang sidhaariyo |2423|

ڪرشن گوپين کي ائين ڇڏي ڏنو آهي جيئن نانگ پنهنجي ٻچن کي ڇڏي هليو وڃي.“ 2423.

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥
chandrabhagaa brikhabhaan sutaa brij naaeik kau ih bhaat sunaaee |

چندر ڀاگ ۽ راڌا ڪرشن کي ائين چيو.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਈ ॥
sree brijanaath ge mathuraa taj kai brij preet sabhai bisaraaee |

چندر ڀاگ ۽ راڌا ڪرشن کي چيو ته، ”ڪرشن، برجا لاءِ پنهنجي وابستگي کي ڇڏي، ماٿرا ڏانهن ويو آهي.

ਰਾਧਿਕਾ ਜਾ ਬਿਧਿ ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਹਰਿ ਤੈਸੇ ਹੀ ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਜੀਅ ਆਈ ॥
raadhikaa jaa bidh maan keeyo har taise hee maan keeyo jeea aaee |

”جنهن طريقي سان راڌا پنهنجي غرور جو مظاهرو ڪيو هو، ڪرشن به سوچيو ته هن کي به ائين ڪرڻ گهرجي

ਤਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬਿਛੁਰੇ ਬਿਛੁਰੇ ਸੁ ਦਈ ਹਮ ਕਉ ਅਬ ਆਨਿ ਦਿਖਾਈ ॥੨੪੨੪॥
taa din ke bichhure bichhure su dee ham kau ab aan dikhaaee |2424|

گهڻي عرصي کان الڳ رهڻ کان پوءِ هاڻي اسان هڪ ٻئي کي ڏسي رهيا آهيون. ”2424.

ਏਕ ਮਿਲੀ ਕਹਿ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥
ek milee keh yau bateeyaa ju hutee brijabhookhan kau at piaaree |

گوپي سان اهڙيءَ طرح ڳالهه ٻولهه ٿي، جيڪا شري ڪرشن کي ڏاڍي پياري هئي.

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਜੁ ਧਰੇ ਤਨ ਬੀਚ ਕੁਸੁੰਭਨ ਸਾਰੀ ॥
chandrabhagaa brikhabhaan sutaa ju dhare tan beech kusunbhan saaree |

ائين چئي، چندر ڀاگ ۽ راڌا، پنهنجن لال سارن ۾ دلڪش نظر اچي، ڪرشن سان مليا.

ਕੇਲ ਕਥਾ ਦਈ ਛੋਰਿ ਰਹੀ ਚਕਿ ਚਿਤ੍ਰਹ ਕੀ ਪੁਤਰੀ ਸੀ ਸਵਾਰੀ ॥
kel kathaa dee chhor rahee chak chitrah kee putaree see savaaree |

(انهن) راندين جون ڳالهيون ڇڏي ڏنيون آهن، (ڪرشن کي ڏسندي ئي) اکيون ڳاڙهيون ٿي پيون آهن ۽ تصوير جي شاگرد وانگر نظر اينديون آهن.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਬੈ ਸਬ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗਿਆਨ ਹੀ ਮੈ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੨੪੨੫॥
sayaam bhanai brijanaath tabai sab gvaarin giaan hee mai kar ddaaree |2425|

عجيب راند جي داستان کي ڇڏي ڪري ڪرشن کي عجب جي نظر سان ڏسي رهيا آهن ۽ شاعر شيام چوي ٿو ته ڪرشن گوپين کي علم جي تعليم ڏني هئي.

ਬਿਸਨਪਦ ਧਨਾਸਰੀ ॥
bisanapad dhanaasaree |

بشنپدا دھناساري

ਸੁਨਿ ਪਾਈ ਬ੍ਰਿਜਬਾਲਾ ਮੋਹਨ ਆਏ ਹੈ ਕੁਰੁਖੇਤਿ ॥
sun paaee brijabaalaa mohan aae hai kurukhet |

برجا جي ڇوڪرين ٻڌو ته ڪرشن ڪرڪشيترا آيو هو، اهو ساڳيو ڪرشن آهي

ਦਰਸਨ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਬੇਦ ਕਹਤ ਜਿਹ ਨੇਤਿ ॥
darasan dekh sabhai dukh bisare bed kahat jih net |

جنهن کي ڏسندي سڀ تڪليفون ختم ٿي وڃن ٿيون

ਤਨ ਮਨ ਅਟਕਿਓ ਚਰਨ ਕਵਲ ਸੋ ਧਨ ਨਿਵਛਾਵਰਿ ਦੇਤ ॥
tan man attakio charan kaval so dhan nivachhaavar det |

۽ جنهن کي ويد ۾ ابدي (نيت) سڏيو ويو آهي، اسان جو دماغ ۽ جسم هن جي پيرن ۾ سمايل آهي ۽ اسان جي دولت هڪ ٿانو آهي.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਇਕਾਤਿ ਕੀਯੋ ਤਿਹ ਹੀ ਛਿਨ ਕਹਿਯੋ ਗਿਆਨ ਸਿਖਿ ਲੇਹੁ ॥
krisan ikaat keeyo tih hee chhin kahiyo giaan sikh lehu |

پوءِ ڪرشن سڀني کي اڪيلائي ۾ سڏيو ۽ چيو ته پاڻ کي علم جي هدايتن ۾ مشغول ڪريو.

ਮਿਲ ਬਿਛੁਰਨ ਦੋਊ ਇਹ ਜਗ ਮੈ ਮਿਥਿਆ ਤਨੁ ਅਸਨੇਹੁ ॥੨੪੨੬॥
mil bichhuran doaoo ih jag mai mithiaa tan asanehu |2426|

پاڻ فرمايائون ته ”ملڪ ۽ جدائي هن دنيا جي روايت آهي ۽ جسم سان عشق ڪوڙو آهي.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਠਾਢਿ ਭਏ ਉਠ ਕੈ ਸਭ ਗੁਆਰਨਿ ਕਉ ਐਸੇ ਗਿਆਨ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
brij naaeik tthaadt bhe utth kai sabh guaaran kau aaise giaan drirraae |

ڪرشن اُٿڻ کان پوءِ انهن کي علم جي باري ۾ هن طرح هدايتون ڏنيون

ਨੰਦ ਜਸੋਮਤਿ ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਸੰਗਿ ਮਿਲੇ ਅਤਿ ਹੇਤੁ ਬਢਾਏ ॥
nand jasomat pandd ke putran sang mile at het badtaae |

پانڊو سان ملڻ تي نند ۽ يشودا به خوش ٿيا