هتي آيو، لڳي ٿو متورا توکي وڌيڪ پيارا آهن
پوءِ ڇا ٿيو جو تو چندر کي ماري ڇڏيو ۽ ڪنس کي هن جي وارن مان پڪڙي هيٺ ڌڪ هڻي ماري ڇڏيو
اي ظالم! اسان جي حالت ڏسي تو کي ٿورو به پيار نه ٿيو؟” 2417.
ڪرشن کي يشودا جي تقرير
سويا
پيار مان، جسوڌا ڪرشن کي هڪ لفظ هن طرح چيو،
تڏهن يشودا پيار سان ڪرشن کي چيو، ”اي پٽ! مون توکي پاليو آهي ۽ تون پاڻ شاهد آهين ته توکي مون سان ڪيترو پيار آهي.
”پر تون قصور ناهين، سڀ قصور منهنجو آهي، لڳي ٿو توکي مارٽر سان ڳنڍڻ ۾،
هڪ دفعي مون توکي مارايو، ان مصيبت کي ياد ڪري، تون اهو بدلو وٺي رهيو آهين. 2418.
”اي ماءُ! جيڪو ڪجھ مان توھان کي چوان ٿو، ان کي سچ سمجھو
ڪنهن ٻئي جي چوڻ تي ڪنهن به ڳالهه جو نتيجو نه ڪڍو
”مان توکان جدا ٿيڻ تي موت جي حالت محسوس ڪريان ٿو، ۽ مان توکي ڏسي ئي جيئرو رهي سگهان ٿو
اي ماءُ! منهنجي ننڍپڻ ۾ تو منهنجون سڀ تڪليفون پاڻ تي کنيون، هاڻي وري مون کي برجا جو زيور بڻائڻ جو شرف ڏي.
DOHRA
نندا ۽ جسوڌا ڪرشن سان ملڻ ڪري چت ۾ وڏي خوشي محسوس ڪئي.
نند، يشودا ۽ ڪرشنا پنهنجي دل ۾ بيحد خوشي محسوس ڪري، ان جاءِ تي پهتا، جتي سڀ گوپيون بيٺيون هيون.
سويا
جڏهن انهن گوپين کي خبر پئي ته سري ڪرشن اتي اچي ڪئمپ ۾ آيو آهي.
جڏهن گوپين ڪرشن کي ايندي ڏٺو ۽ انهن مان هڪڙو اٿيو ۽ اڳتي وڌيو ته ڪيترن ئي ماڻهن جي ذهنن ۾ خوشي پيدا ٿي وئي.
شاعر چون ٿا ته، جيڪي گوپيون گندي لباس ۾ گھمڻ ڦرنديون هيون، تن نوان ڪپڙا اختيار ڪيا آهن.
2421 .2421 .2421. گوپين تي ناپاڪ لباس پاتل نئين سر ڄڻ ته ڪو مئل وري جيئرو ٿي اٿڻ لڳو.
گوپي جو ڪلام:
سويا
گوپين گڏجي شري ڪرشن کي ڏٺو ۽ انهن مان هڪ اهڙي ڳالهه ڪئي،
هڪڙي گوپي ڪرشن کي ڏسي چيو ته، ”جڏهن کان ڪرشن خوش ٿي اڪرور سان گڏ، پنهنجي رٿ تي چڙهندو ويو.
ان وقت کان وٺي هن گوپين ڏانهن پنهنجي مهربانيءَ کي ڇڏي ڏنو آهي
اهڙيءَ طرح برجاءَ جي خوشي ختم ٿي، ڪو اهڙو ڳالهائي رهيو آهي ۽ ڪو خاموش بيٺو آهي.
”اي دوست! ڪرشن متورا ڏانهن ويو آهي، هن ڪڏهن به اسان جي باري ۾ پيار سان نه سوچيو آهي
هن کي اسان لاءِ ذري برابر به وابستگي نه هئي ۽ هو ذهن ۾ بي رحم ٿي ويو
شاعر شيام ان منظر کي سري ڪرشن سان مشابهت ڪندي گوپين کي برطرف ڪري ڇڏيو آهي:
ڪرشن گوپين کي ائين ڇڏي ڏنو آهي جيئن نانگ پنهنجي ٻچن کي ڇڏي هليو وڃي.“ 2423.
چندر ڀاگ ۽ راڌا ڪرشن کي ائين چيو.
چندر ڀاگ ۽ راڌا ڪرشن کي چيو ته، ”ڪرشن، برجا لاءِ پنهنجي وابستگي کي ڇڏي، ماٿرا ڏانهن ويو آهي.
”جنهن طريقي سان راڌا پنهنجي غرور جو مظاهرو ڪيو هو، ڪرشن به سوچيو ته هن کي به ائين ڪرڻ گهرجي
گهڻي عرصي کان الڳ رهڻ کان پوءِ هاڻي اسان هڪ ٻئي کي ڏسي رهيا آهيون. ”2424.
گوپي سان اهڙيءَ طرح ڳالهه ٻولهه ٿي، جيڪا شري ڪرشن کي ڏاڍي پياري هئي.
ائين چئي، چندر ڀاگ ۽ راڌا، پنهنجن لال سارن ۾ دلڪش نظر اچي، ڪرشن سان مليا.
(انهن) راندين جون ڳالهيون ڇڏي ڏنيون آهن، (ڪرشن کي ڏسندي ئي) اکيون ڳاڙهيون ٿي پيون آهن ۽ تصوير جي شاگرد وانگر نظر اينديون آهن.
عجيب راند جي داستان کي ڇڏي ڪري ڪرشن کي عجب جي نظر سان ڏسي رهيا آهن ۽ شاعر شيام چوي ٿو ته ڪرشن گوپين کي علم جي تعليم ڏني هئي.
بشنپدا دھناساري
برجا جي ڇوڪرين ٻڌو ته ڪرشن ڪرڪشيترا آيو هو، اهو ساڳيو ڪرشن آهي
جنهن کي ڏسندي سڀ تڪليفون ختم ٿي وڃن ٿيون
۽ جنهن کي ويد ۾ ابدي (نيت) سڏيو ويو آهي، اسان جو دماغ ۽ جسم هن جي پيرن ۾ سمايل آهي ۽ اسان جي دولت هڪ ٿانو آهي.
پوءِ ڪرشن سڀني کي اڪيلائي ۾ سڏيو ۽ چيو ته پاڻ کي علم جي هدايتن ۾ مشغول ڪريو.
پاڻ فرمايائون ته ”ملڪ ۽ جدائي هن دنيا جي روايت آهي ۽ جسم سان عشق ڪوڙو آهي.
سويا
ڪرشن اُٿڻ کان پوءِ انهن کي علم جي باري ۾ هن طرح هدايتون ڏنيون
پانڊو سان ملڻ تي نند ۽ يشودا به خوش ٿيا