پوءِ بادشاهه پنهنجي تير سان دشمن کي ماري ڇڏيو
تڏهن راجا گنيش کي چيلينج ڪيو،
گانڌيءَ جي لشڪر هن ڏانهن بيزاريءَ سان ڏٺو، راجا گنيش کي ٻيهر چيلينج ڪيو، جيڪو خوفزده ٿي ميدان مان ڀڄي ويو.
جڏهن ڪجهه سورت شيو ڏانهن موٽيو
شيو کي ڪجهه هوش آيو ۽ هو جنگ جي ميدان مان ڀڄي ويو
ٻيا سڀ گانا به ڊپ ۾ ڀڄي ويا.
ٻيا گانا، ڊڄي ڀڄي ويا، اتي ڪو به ويڙهاڪ نه هو، جيڪو بادشاهه سان مقابلو ڪري سگهي. 1528.
جڏهن شري ڪرشن شيو کي ڀڄندي ڏٺو
جڏهن ڪرشن شيو کي ڊوڙندو ڏٺو، تڏهن هن پنهنجي ذهن ۾ خيال ڪيو ته پوءِ هو پاڻ دشمن سان وڙهندو
هاڻي مون کي پاڻ سان وڙهڻ ڏي.
يا ته هو پاڻ مرڻ جي دشمن کي ماري ڇڏيندو.1529.
پوءِ سري ڪرشن هن (بادشاهه) جي اڳيان هليو ويو.
پوءِ ڪرشن بادشاهه جي اڳيان ويو ۽ خوفناڪ جنگ وڙهي
پوءِ بادشاهه شري ڪرشن تي تير مارايو
هن کي نشانو بڻائي، بادشاهه هڪ تير ماريو ۽ ڪرشن کي پنهنجي رٿ تان لاٿو.1530.
شاعر جو ڪلام:
سويا
جنهن جو نالو برهما، اندرا، سنڪ وغيره ورجائي رهيا آهن.
جنهن تي سوريا، چندر، نارا، شاردا غور ڪندا هئا
هو، جنهن کي ماهر پنهنجي غور فڪر ۾ ڳوليندا آهن ۽ جنهن جا اسرار وياس ۽ پراشر جهڙن عظيم بزرگن جي سمجھ ۾ نه ايندا آهن.
1531ع ۾ خرگ سنگهه کيس جنگ جي ميدان ۾ پڪڙيو.
جنهن پوٽانا، بڪاسورا، اگھاسورا ۽ ڌنڪاسورا کي هڪدم قتل ڪيو.
جيڪو ڪيشي، مهيشاسور، مشيتي، چندر وغيره کي قتل ڪري ٽنهي جهانن ۾ مشهور ٿيو.
اهو ڪرشن، جنهن مهارت سان ڪيترن ئي دشمنن کي ماري وڌو هو ۽ ڪنس کي سندس وارن مان پڪڙي ماري ڇڏيو هو.
ڪرشن نالي راجا خرگ سنگهه کي سندس وارن مان پڪڙيو ويو آهي، لڳي ٿو ته هن ڪنس جي قتل جو بدلو هن جا وار پڪڙي ورتو آهي.1532
بادشاهه پوءِ سوچيو ته جيڪڏهن هن ڪرشن کي ماري ڇڏيو ته سندس سموري فوج ڀڄي ويندي
پوءِ هو ڪنهن سان وڙهندو؟
مان ڪنهن کي گهڻو نقصان پهچائيندس ۽ ڪنهن جو نقصان برداشت ڪندس؟
پوءِ هو ڪنهن کي زخم ڏيندو يا ڪنهن کان پاڻ زخمي ٿيندو؟ تنهن ڪري، بادشاهه ڪرشن کي آزاد ڪيو ۽ چيو ته، "وڃ وڃ، توهان جهڙو ٻيو ڪو به جنگجو ناهي." 1533.
بادشاهه جنهن وڏي بهادريءَ جو مظاهرو ڪيو، اهو بي مثال هو
اهو تماشو ڏسي سڀ ويڙهاڪ ڀڄي ويا، انهن مان ڪنهن به هن کي تير ۽ تير نه پڪڙيو.
پنهنجن هٿيارن کي رد ڪري، بغير ڪنهن سوچ جي، انهن جي رتن کي ڇڏي ڏنو، انهن جي دلين ۾ خوف.
وڏن ويڙهاڪن، خوف ۾، پنهنجن هٿيارن کي ڇڏي ڏنو ۽ ڀڄي ويا ۽ جنگ جي ميدان ۾ بادشاهه ڪرشن کي پنهنجي مرضي سان آزاد ڪيو. 1534.
چوپي
جڏهن (بادشاهه) ڪرشن کي ڪيسن مان آزاد ڪيو
جڏهن ڪرشن کي آزاد ڪيو ويو ته هن جي وارن جي گرفت کي آزاد ڪري، هن پنهنجي طاقت کي وساري ڇڏيو ۽ شرمسار محسوس ڪيو.
پوءِ برهما ظاهر ٿيو
پوءِ برهما پاڻ کي ظاهر ڪيو ۽ ڪرشن جي ذهني پريشاني ختم ڪئي.1535.
(هن) ڪرشن سان ائين ڳالهايو،
هن (برهما) ڪرشن کي چيو، ”اي لوٽس اکيون! شرم محسوس نه ڪريو
توهان کي ان جي بهادري جو ذڪر،
مان هاڻي توهان کي (بادشاهه جي) بهادريءَ جو قصو ٻڌائيندي راضي ڪريان ٿو.“ 1536.
برهما جو ڪلام:
ٽوٽڪا
جيئن ئي هي بادشاهه پيدا ٿيو،
”جڏهن هي بادشاهه پيدا ٿيو، تڏهن پنهنجو گهر ڇڏي جهنگ ۾ هليو ويو
تپسيا ڪري (هن) دنيا جي ماتا (ديوي) کي راضي ڪيو.
وڏي محنت سان، هن ديوي چانڊڪا کي خوش ڪيو، جنهن کان هن دشمن کي فتح ڪرڻ جو ورق حاصل ڪيو. 1537.