ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 450

ਜਿਹ ਕੁਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ੍ਰਿਪ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥

jih kudrisatt nrip or nihaario |

ಆಗ ರಾಜನು ತನ್ನ ಬಾಣದಿಂದ ಶತ್ರುವನ್ನು ಕೊಂದನು

ਪੁਨਿ ਗਨੇਸ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲਲਕਾਰਿਓ ॥

pun ganes ko nrip lalakaario |

ಆಗ ರಾಜನು ಗಣೇಶನಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕಿದನು.

ਤ੍ਰਸਤ ਭਯੋ ਤਜਿ ਜੁਧ ਪਧਾਰਿਓ ॥੧੫੨੭॥

trasat bhayo taj judh padhaario |1527|

ಗಣಗಳ ಸೈನ್ಯವು ಅವನ ಕಡೆಗೆ ದುರುದ್ದೇಶದಿಂದ ನೋಡಿತು, ರಾಜನು ಮತ್ತೆ ಗಣೇಶನಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕಿದನು, ಅವನು ಗಾಬರಿಗೊಂಡು ಮೈದಾನದಿಂದ ಓಡಿಹೋದನು.1527.

ਜਬ ਸਿਵ ਜੂ ਕਛੁ ਸੰਗਿਆ ਪਾਈ ॥

jab siv joo kachh sangiaa paaee |

ಕೆಲವು ಸೂರತ್ ಶಿವನಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ

ਭਾਜਿ ਗਯੋ ਤਜ ਦਈ ਲਰਾਈ ॥

bhaaj gayo taj dee laraaee |

ಶಿವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಅರಿವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವನು ಯುದ್ಧರಂಗದಿಂದ ಓಡಿಹೋದನು

ਅਉਰ ਸਗਲ ਛਡ ਕੈ ਗਨ ਭਾਗੇ ॥

aaur sagal chhadd kai gan bhaage |

ಉಳಿದ ಗಣಗಳೂ ಭಯದಿಂದ ಓಡಿಹೋದವು.

ਐਸੋ ਕੋ ਭਟ ਆਵੈ ਆਗੇ ॥੧੫੨੮॥

aaiso ko bhatt aavai aage |1528|

ಇತರ ಗಣಗಳು, ಭಯದಿಂದ ಓಡಿಹೋದವು, ರಾಜನನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಯಾವುದೇ ಯೋಧ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.1528.

ਜਬਹਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਿਵ ਭਜਤ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥

jabeh krisan siv bhajat nihaario |

ಪಲಾಯನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಶಿವನನ್ನು ಕಂಡ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ

ਇਹੈ ਆਪਨੇ ਹ੍ਰਿਦੇ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

eihai aapane hride bichaario |

ಶಿವನು ಓಡಿಹೋಗುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿದನು, ನಂತರ ಅವನು ಶತ್ರುಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಾನೆ

ਅਬ ਹਉ ਆਪਨ ਇਹ ਸੰਗ ਲਰੋ ॥

ab hau aapan ih sang laro |

ಈಗ ನಾನೇ ಹೋರಾಡಲಿ;

ਕੈ ਅਰਿ ਮਾਰੋ ਕੈ ਲਰਿ ਮਰੋ ॥੧੫੨੯॥

kai ar maaro kai lar maro |1529|

ಒಂದೋ ಅವನು ಸಾಯುವ ಶತ್ರುವನ್ನು ತಾನೇ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.1529.

ਤਬ ਤਿਹ ਸਉਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ਗਯੋ ॥

tab tih sauhe har joo gayo |

ಆಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಅವನ ಮುಂದೆ (ರಾಜನ) ಹೋದನು.

ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਯੋ ॥

raam bhanai at judh machayo |

ಆಗ ಕೃಷ್ಣನು ರಾಜನ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಭೀಕರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದನು

ਤਬ ਤਿਨੈ ਤਕਿ ਤਿਹ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥

tab tinai tak tih baan lagaayo |

ಆಗ ರಾಜನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಮೇಲೆ ಬಾಣವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು

ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੫੩੦॥

sayandan te har bhoom giraayo |1530|

ಅವನನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿ, ರಾಜನು ಬಾಣವನ್ನು ಹೊಡೆದನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ತನ್ನ ರಥದಿಂದ ಇಳಿಸಿದನು.1530.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

ಕವಿಯ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਨਿਤ ਬ੍ਰਹਮ ਸਚੀਪਤਿ ਸ੍ਰੀ ਸਨਕਾਦਿਕ ਹੂੰ ਜਪੁ ਕੀਨੋ ॥

jaa prabh kau nit braham sacheepat sree sanakaadik hoon jap keeno |

ಅವನ ಹೆಸರನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮ, ಇಂದ್ರ, ಸನಕ ಮುಂತಾದವರು ಯಾವತ್ತೂ ಗೊಣಗುತ್ತಾರೆ.

ਸੂਰ ਸਸੀ ਸੁਰ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਤਾਹੀ ਕੇ ਧਿਆਨ ਬਿਖੈ ਮਨੁ ਦੀਨੋ ॥

soor sasee sur naarad saarad taahee ke dhiaan bikhai man deeno |

ಸೂರ್ಯ, ಚಂದ್ರ, ನಾರದ, ಶಾರದೆ ಯಾರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ

ਖੋਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਸਿਧ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਬਿਆਸ ਪਰਾਸੁਰ ਭੇਦ ਨ ਚੀਨੋ ॥

khojat hai jih sidh mahaa mun biaas paraasur bhed na cheeno |

ಯಾರನ್ನು ಪ್ರವೀಣರು ತಮ್ಮ ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾರ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ವ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಾರರಂತಹ ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳು ಗ್ರಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ,

ਸੋ ਖੜਗੇਸ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਕਰਿ ਮੋਹਿਤ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥੧੫੩੧॥

so kharrages ayodhan mai kar mohit kesan te geh leeno |1531|

ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಅವನನ್ನು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಕೂದಲಿನಿಂದ ಹಿಡಿದನು.1531.

ਮਾਰਿ ਬਕੀ ਬਕ ਅਉਰ ਅਘਾਸੁਰ ਧੇਨਕ ਕੋ ਪਲ ਮੈ ਬਧ ਕੀਨੋ ॥

maar bakee bak aaur aghaasur dhenak ko pal mai badh keeno |

ಪೂತನ, ಬಕಾಸುರ, ಅಘಾಸುರ ಮತ್ತು ಧೆಂಕಾಸುರರನ್ನು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೊಂದವನು

ਕੇਸੀ ਬਛਾਸੁਰ ਮੁਸਟ ਚੰਡੂਰ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਸੁਨਿਯੋ ਪੁਰ ਤੀਨੋ ॥

kesee bachhaasur musatt chanddoor kee chakachoor suniyo pur teeno |

ಕೇಶಿ, ಮಹಿಷಾಸುರ, ಮುಶಿತಿ, ಚಂಡೂರ ಮೊದಲಾದವರನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿ ಮೂರು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಪ್ರಸಿದ್ಧನಾದವನು.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਹਨੇ ਤਿਹ ਕਉਨ ਗਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਬੀਨੋ ॥

sree har satr anek hane tih kaun gane kab sayaam prabeeno |

ಕೌಶಲದಿಂದ ಅನೇಕ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದುರುಳಿಸಿ ಕಂಸನನ್ನು ಕೇಶದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೊಂದ ಆ ಕೃಷ್ಣ

ਕੰਸ ਕਉ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਕੇਸਵ ਭੂਪ ਮਨੋ ਬਦਲੋ ਵਹੁ ਲੀਨੋ ॥੧੫੩੨॥

kans kau kesan te geh kesav bhoop mano badalo vahu leeno |1532|

ಕೃಷ್ಣ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ರಾಜ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ತನ್ನ ಕೂದಲಿನಿಂದ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಕೂದಲನ್ನು ಹಿಡಿಯುವ ಮೂಲಕ ಕಂಸನ ಹತ್ಯೆಗೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ.1532

ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਜੋ ਇਹ ਕਉ ਅਬ ਹਉ ਬਧ ਕੈ ਹਉ ॥

chint karee chit mai tih bhoopat jo ih kau ab hau badh kai hau |

ಆಗ ರಾಜನು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕೊಂದರೆ ತನ್ನ ಸೈನ್ಯವೆಲ್ಲ ಓಡಿಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದನು

ਸੈਨ ਸਭੈ ਭਜ ਹੈ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਕਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚੈ ਹਉ ॥

sain sabhai bhaj hai jab hee tab kaa sang jaae kai judh machai hau |

ಆಗ ಅವನು ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಾನೆ?

ਹਉ ਕਿਹ ਪੈ ਕਰਿ ਹੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਕਾ ਕੇ ਹਉ ਘਾਇਨ ਸਨਮੁਖ ਖੈ ਹਉ ॥

hau kih pai kar ho bahu ghaaein kaa ke hau ghaaein sanamukh khai hau |

ನಾನು ಯಾರ ಮೇಲೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಯಾರ ಹಾನಿಯನ್ನು ನಾನು ಎದುರಿಸುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಭರಿಸುತ್ತೇನೆ?

ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਕਹਿਓ ਜਾਹੁ ਚਲੇ ਹਰਿ ਤੋ ਸਮ ਸੂਰ ਕਹੂੰ ਨਹੀ ਪੈ ਹਉ ॥੧੫੩੩॥

chhaadd dayo kahio jaahu chale har to sam soor kahoon nahee pai hau |1533|

ಆಗ ಅವನು ಯಾರಿಗೆ ಗಾಯವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಅಥವಾ ಯಾರಿಂದ ತಾನೇ ಗಾಯಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ? ಆದ್ದರಿಂದ, ರಾಜನು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದನು ಮತ್ತು "ಹೋಗು, ನಿನ್ನಂತಹ ಯೋಧ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

ਪਉਰਖ ਜੈਸੋ ਬਡੋ ਕੀਯੋ ਭੂਪ ਨ ਆਗੈ ਕਿਸੀ ਨ੍ਰਿਪ ਐਸੋ ਕੀਯੋ ॥

paurakh jaiso baddo keeyo bhoop na aagai kisee nrip aaiso keeyo |

ರಾಜನು ತೋರಿದ ಮಹಾನ್ ಶೌರ್ಯವು ಅನುಪಮವಾಗಿತ್ತು

ਭਟ ਪੇਖਿ ਕੈ ਭਾਜਿ ਗਏ ਸਿਗਰੇ ਕਿਨਹੂੰ ਧਨੁ ਬਾਨ ਨ ਪਾਨਿ ਲੀਓ ॥

bhatt pekh kai bhaaj ge sigare kinahoon dhan baan na paan leeo |

ಈ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನು ನೋಡಿ ಎಲ್ಲಾ ಯೋಧರು ಓಡಿಹೋದರು, ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ.

ਹਥਿਯਾਰ ਉਤਾਰ ਚਲੇ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ਰਥੀ ਰਥ ਟਾਰਿ ਡਰਾਤ ਹੀਓ ॥

hathiyaar utaar chale bisanbhaar rathee rath ttaar ddaraat heeo |

ತಮ್ಮ ಆಯುಧಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಯೋಚಿಸದೆ, ಸಾರಥಿಗಳು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಯಪಟ್ಟು ತಮ್ಮ ರಥಗಳನ್ನು ತೊರೆದರು.

ਰਨ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੋ ਕਰ ਕੈ ਹਰਿ ਛਾਡਿ ਦੀਯੋ ॥੧੫੩੪॥

ran mai kharrages balee bal kai apuno kar kai har chhaadd deeyo |1534|

ಮಹಾನ್ ಹೋರಾಟಗಾರರು, ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಭಯಪಟ್ಟು, ತಮ್ಮ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಓಡಿಹೋದರು ಮತ್ತು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದನು.1534.