ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 306

ਆਇਸ ਪਾਇ ਕੈ ਨੰਦਹਿ ਕੋ ਸਭ ਗੋਪਨ ਜਾਇ ਭਲੇ ਰਥ ਸਾਜੇ ॥

aaeis paae kai nandeh ko sabh gopan jaae bhale rath saaje |

ನಂದನ ಅನುಮತಿಯನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ, ಗ್ವಾಲಿಗಳು ರಥಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಿದರು.

ਬੈਠਿ ਸਭੈ ਤਿਨ ਪੈ ਤਿਰੀਆ ਸੰਗਿ ਗਾਵਤ ਜਾਤ ਬਜਾਵਤ ਬਾਜੇ ॥

baitth sabhai tin pai tireea sang gaavat jaat bajaavat baaje |

ನಂದನ ಸಮ್ಮತಿಯೊಂದಿಗೆ, ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪರು ತಮ್ಮ ರಥಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದರು, ಮಹಿಳೆಯರು ಅದರಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ತಮ್ಮ ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳ ಅನುರಣನದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਹੇਮ ਕੋ ਦਾਨੁ ਕਰੈ ਜੁ ਦੋਊ ਹਰਿ ਗੋਦ ਲਏ ਜਸੁਦਾ ਇਮ ਰਾਜੈ ॥

hem ko daan karai ju doaoo har god le jasudaa im raajai |

ಯಶೋದಾ ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾಳೆ

ਕੈਧਉ ਸੈਲ ਸੁਤਾ ਗਿਰਿ ਭੀਤਰ ਊਚ ਮਨੋ ਮਨਿ ਨੀਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥੧੫੩॥

kaidhau sail sutaa gir bheetar aooch mano man neel biraajai |153|

ದಾನದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದ ನಂತರ ಅವಳು ಈ ಉತ್ತಮ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾಳೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಯಶೋದೆ ಪರ್ವತದ ಬಂಡೆಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ನೀಲಮಣಿಯಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಾನೆ.153.

ਗੋਪ ਗਏ ਤਜਿ ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥

gop ge taj gokul ko brij aapane aapane dderan aae |

ಗೋಕುಲವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ ಗೋಪರು ಬ್ರಜದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ನಿವಾಸಗಳಿಗೆ ಬಂದರು

ਡਾਰ ਦਈ ਲਸੀਆ ਅਰੁ ਅਛਤ ਬਾਹਰਿ ਭੀਤਰਿ ਧੂਪ ਜਗਾਏ ॥

ddaar dee laseea ar achhat baahar bheetar dhoop jagaae |

ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಮತ್ತು ಸುಗಂಧವನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಧೂಪದ್ರವ್ಯಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟರು

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਊਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਏ ॥

taa chhab ko jas aooch mahaa kab nai mukh te im bhaakh sunaae |

ಆ ಚಿತ್ರದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಕವಿ (ಅವನ) ಮುಖದಿಂದ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ

ਰਾਜ ਬਿਭੀਛਨ ਦੈ ਕਿਧੌ ਲੰਕ ਕੋ ਰਾਮ ਜੀ ਧਾਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕਰਾਏ ॥੧੫੪॥

raaj bibheechhan dai kidhau lank ko raam jee dhaam pavitr karaae |154|

ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಲಂಕಾ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಿದ ನಂತರ ರಾಮನು ಪುನಃ ಲಂಕೆಯನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದನೆಂದು ತನಗೆ ತೋರಿತು ಎಂದು ಮಹಾಕವಿ ಈ ಸುಂದರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಕುರಿತು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ.154.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥

kabiyo baach doharaa |

ಕವಿಯ ಭಾಷಣ: ದೋಹ್ರಾ

ਗੋਪ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਪੁਰ ਬਿਖੈ ਬੈਠੇ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥

gop sabhai brij pur bikhai baitthe harakh badtaae |

ಎಲ್ಲಾ ಗ್ವಾಲಾಗಳು ಬ್ರಜ್-ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬದುಕಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਅਬ ਮੈ ਲੀਲਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੀ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੋ ਸੁਨਾਇ ॥੧੫੫॥

ab mai leelaa krisan kee mukh te kaho sunaae |155|

ಎಲ್ಲಾ ಗೋಪರು ಬ್ರಜದಲ್ಲಿರಲು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಈಗ ನಾನು ಕೃಷ್ಣನ ಅದ್ಭುತ ಕ್ರೀಡೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.155.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸਾਤ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਜਬ ਸਾਲ ਲਗੇ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਰਾਵਨ ਗਊਆ ॥

saat biteet bhe jab saal lage tab kaanrah charaavan gaooaa |

ಏಳು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಾಗ, ಕನ್ಹಾ ಹಸುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.

ਪਾਤ ਬਜਾਵਤ ਔ ਮੁਰਲੀ ਮਿਲਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੈ ਲਰਕਊਆ ॥

paat bajaavat aau muralee mil gaavat geet sabhai larkaooaa |

ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಕೃಷ್ಣನು ಹಸುಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು, ಅವನು ಪಪ್ಪಲ್ ಮರದ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಿ ರಾಗಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಹುಡುಗರೆಲ್ಲರೂ ಕೊಳಲಿನ ರಾಗದಲ್ಲಿ ಹಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਗੋਪਨ ਲੈ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਧਾਵਤ ਤਾੜਤ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਮਨ ਭਊਆ ॥

gopan lai grih aavat dhaavat taarrat hai sabh ko man bhaooaa |

ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಗೋಪ ಹುಡುಗರನ್ನು ಕರೆತಂದು ಅವರಲ್ಲಿ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸಿ ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಬೆದರಿಸುತ್ತಿದ್ದ

ਦੂਧ ਪਿਆਵਤ ਹੈ ਜਸੁਦਾ ਰਿਝ ਕੈ ਹਰਿ ਖੇਲ ਕਰੈ ਜੁ ਨਚਊਆ ॥੧੫੬॥

doodh piaavat hai jasudaa rijh kai har khel karai ju nchaooaa |156|

ತಾಯಿ ಯಶೋದೆಯು ಸಂತಸಗೊಂಡು ಅವರ ನೃತ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಾಲು ಬಡಿಸಿದಳು.156.

ਰੂਖ ਗਏ ਗਿਰ ਕੈ ਧਸਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਦੈਤ ਚਲਾਇ ਦਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜੋ ॥

rookh ge gir kai dhas kai sang dait chalaae dayo har jee jo |

ಬ್ರಜದ ಮರಗಳು ಬೀಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು ಮತ್ತು ಇದರೊಂದಿಗೆ ರಾಕ್ಷಸರು ಸಹ ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡರು

ਫੂਲ ਗਿਰੇ ਨਭ ਮੰਡਲ ਤੇ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਨੈ ਸੁ ਕਰੀ ਜੋ ॥

fool gire nabh manddal te upamaa tih kee kab nai su karee jo |

ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಆಕಾಶದಿಂದ ಪುಷ್ಪವೃಷ್ಟಿಯಾಯಿತು ಕವಿಗಳು ಈ ದೃಶ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ವಿವಿಧ ಉಪಮೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು

ਧਨਿ ਹੀ ਧਨਿ ਭਯੋ ਤਿਹੂੰ ਲੋਕਨਿ ਭੂਮਿ ਕੋ ਭਾਰੁ ਅਬੈ ਘਟ ਕੀਜੋ ॥

dhan hee dhan bhayo tihoon lokan bhoom ko bhaar abai ghatt keejo |

(ಅವರ ಪ್ರಕಾರ) ಮೂರು ಜನರು (ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ) ಭೂಮಿಯ ಭಾರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਥਾ ਸੁ ਕਹੀ ਇਸ ਕੀ ਚਿਤ ਦੈ ਕਬਿ ਪੈ ਇਹ ਕੋ ਜੁ ਸੁਨੀਜੋ ॥੧੫੭॥

sayaam kathaa su kahee is kee chit dai kab pai ih ko ju suneejo |157|

"ಬ್ರಾವೋ, ಬ್ರೋವೋ" ಧ್ವನಿಗಳು ಮೂರು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬಂದವು ಮತ್ತು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳು ಇದ್ದವು "ಓ ಲಾರ್ಡ್! ಭೂಮಿಯ ಭಾರವನ್ನು ಹಗುರಗೊಳಿಸಿ.

ਕਉਤਕਿ ਦੇਖਿ ਸਭੇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਡੇਰਨ ਡੇਰਨ ਜਾਇ ਕਹੀ ਹੈ ॥

kautak dekh sabhe brij baalak dderan dderan jaae kahee hai |

ಈ ಅದ್ಭುತ ಕ್ರೀಡೆಯನ್ನು ನೋಡಿ, ಬ್ರಜದ ಹುಡುಗರು, ಪ್ರತಿ ಮನೆಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ, ಅದನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು

ਦਾਨੋ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਸੁਦਾ ਗਰਿ ਆਨੰਦ ਕੇ ਮਧਿ ਬਾਤ ਡਹੀ ਹੈ ॥

daano kee baat sunee jasudaa gar aanand ke madh baat ddahee hai |

ರಾಕ್ಷಸರ ಸಂಹಾರವನ್ನು ಕೇಳಿ ಯಶೋದೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಸಂತಸಗೊಂಡಳು

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਰਤਾ ਜਿਉ ਕਹੀ ਹੈ ॥

taa chhab kee at hee upamaa kab ne mukh te sarataa jiau kahee hai |

ಕವಿಯು ತನ್ನ ರಚನೆಯ ಹರಿವಿನ ಮೂಲಕ ಯಾವ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾನೋ ಅದೇ ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ

ਫੈਲਿ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਦਸੋ ਦਿਸ ਕੌ ਗਨਤੀ ਮਨ ਕੀ ਇਹ ਮਧਿ ਬਹੀ ਹੈ ॥੧੫੮॥

fail pariyo su daso dis kau ganatee man kee ih madh bahee hai |158|

ತಾಯಿ ಯಶೋದೆಯ ಮನದಲ್ಲಿ ಆನಂದದ ಪ್ರವಾಹ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು.೧೫೮.

ਅਥ ਬਕੀ ਦੈਤ ਕੋ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥

ath bakee dait ko badh kathanan |

ಈಗ ರಾಕ್ಷಸ ಬಕಾಸುರನ ವಧೆಯ ವಿವರಣೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਦੈਤ ਹਨ੍ਯੋ ਸੁਨ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਰਉਨਨਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਬਕ ਕੋ ਸੁਨਿ ਲਈਯੈ ॥

dait hanayo sun kai nrip sraunan baat kahee bak ko sun leeyai |

ದೈತ್ಯ (ಕರು) ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟ (ಸುದ್ದಿ) ಕೇಳಿದ ನಂತರ ರಾಜನು ಬಕಾಸುರನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿ.

ਹੋਇ ਤਯਾਰ ਅਬੈ ਤੁਮ ਤੋ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲਿ ਜਈਯੈ ॥

hoe tayaar abai tum to taj kai mathuraa brij manddal jeeyai |

ರಾಕ್ಷಸರ ಸಂಹಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದ ರಾಜ ಕಂಸನು ಬಕಾಸುರನಿಗೆ, "ಈಗ ನೀನು ಮಥುರಾವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಬ್ರಜಕ್ಕೆ ಹೋಗು" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.

ਕੈ ਤਸਲੀਮ ਚਲਿਯੋ ਤਹ ਕੌ ਚਬਿ ਡਾਰਤ ਹੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਈਯੈ ॥

kai tasaleem chaliyo tah kau chab ddaarat ho musaleedhar bheeyai |

ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಹೇಳಿದರು. ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸುವಾಗ ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ਕੰਸ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਉਹਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਰੇ ਉਹਿ ਕੋ ਛਲ ਸੋ ਹਨਿ ਦਈਯੈ ॥੧੫੯॥

kans kahee has kai uhi ko sun re uhi ko chhal so han deeyai |159|

ಕಂಸನು ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದನು, "ನೀವು ಈಗ ಅವನನ್ನು (ಕೃಷ್ಣನನ್ನು) ಮೋಸದಿಂದ ಕೊಲ್ಲುವಿರಿ.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਬਛਰੇ ਸੰਗ ਲੈ ਕਰਿ ਬੀਚ ਗਏ ਬਨ ਕੈ ਗਿਰਧਾਰੀ ॥

praat bhe bachhare sang lai kar beech ge ban kai giradhaaree |

ದಿನ ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕೃಷ್ಣ (ಗಿರ್ಧಾರಿ) ಹಸು ಮತ್ತು ಕರುಗಳನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದ

ਫੇਰਿ ਗਏ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਪੈ ਬਛਰੇ ਜਲ ਸੁਧ ਅਚੈ ਨਹਿ ਖਾਰੀ ॥

fer ge jamunaa tatt pai bachhare jal sudh achai neh khaaree |

ನಂತರ ಅವರು ಯಮುನಾ ದಡಕ್ಕೆ ಹೋದರು, ಅಲ್ಲಿ ಕರುಗಳು ಶುದ್ಧ (ಮತ್ತು ಉಪ್ಪು ಅಲ್ಲ) ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತವೆ.

ਆਇ ਗਯੋ ਉਤ ਦੈਤ ਬਕਾਸੁਰ ਦੇਖਨ ਮਹਿਾਂ ਭਯਾਨਕ ਭਾਰੀ ॥

aae gayo ut dait bakaasur dekhan mahiaan bhayaanak bhaaree |

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಡಾಸುರನೆಂಬ ಭಯಂಕರ ರೂಪದ ರಾಕ್ಷಸನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದನು

ਲੀਲ ਲਏ ਸਭ ਹ੍ਵੈ ਬਗੁਲਾ ਫਿਰਿ ਛੋਰਿ ਗਏ ਹਰਿ ਜੋਰ ਗਜਾਰੀ ॥੧੬੦॥

leel le sabh hvai bagulaa fir chhor ge har jor gajaaree |160|

ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನು ಬಿಟ್ಟುಹೋದ ಎಲ್ಲಾ ದನಗಳನ್ನು ನುಂಗಿದನು.160.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਅਗਨਿ ਰੂਪ ਤਬ ਕ੍ਰਿਸਨ ਧਰਿ ਕੰਠਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਜਾਲ ॥

agan roop tab krisan dhar kantth dayo tih jaal |

ಆಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಅಗ್ನಿಯ ರೂಪವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವನ (ಬಾಯಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ) ಅವನ ಕೆನ್ನೆಯನ್ನು ಸುಟ್ಟನು.

ਗਹਿ ਸੁ ਮੁਕਤਿ ਠਾਨਤ ਭਯੋ ਉਗਲ ਡਰਿਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੧੬੧॥

geh su mukat tthaanat bhayo ugal ddariyo tatakaal |161|

ನಂತರ ವಿಷ್ಣುವು ಅಗ್ನಿಯ ರೂಪವನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಅವನ ಗಂಟಲನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿದನು ಮತ್ತು ಬಕಾಸುರನು ತನ್ನ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ಹತ್ತಿರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದನು, ಭಯದಿಂದ ಅವರೆಲ್ಲರನ್ನು ವಾಂತಿ ಮಾಡಿದನು.161.