ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 407

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਉਰ ਮੈ ਗਡ ਕੈ ਸੋਊ ਪੰਖਨ ਲਉ ਸੁ ਗਯੋ ਹੈ ॥

sayaam ke baan lagiyo ur mai gadd kai soaoo pankhan lau su gayo hai |

ಒಂದು ಬಾಣವು ಕೃಷ್ಣನ ಎದೆಗೆ ಬಡಿದು ಗರಿಗಳವರೆಗೆ ತೂರಿಕೊಂಡಿತು

ਸ੍ਰਉਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭਰਿਯੋ ਸਰ ਅੰਗ ਬਿਲੋਕਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥

sraun ke sang bhariyo sar ang bilok tabai har kop bhayo hai |

ಬಾಣವು ರಕ್ತದಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವನ ರಕ್ತವು ಅವನ ಅಂಗಗಳಿಂದ ಹರಿಯುವುದನ್ನು ನೋಡಿ, ಕೃಷ್ಣನು ಹೆಚ್ಚು ಕೋಪಗೊಂಡನು.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤ ਦਯੋ ਹੈ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab ne keh kai ih bhaat dayo hai |

ಕವಿ ಯಶ್ ಕವಿ, ಅವರ ಪ್ರತಿಮೆಯ ಪರಮೋಚ್ಚ ಕವಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ,

ਮਾਨਹੁ ਤਛਕ ਕੋ ਲਰਿਕਾ ਖਗਰਾਜ ਲਖਿਯੋ ਗਹਿ ਨੀਲ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੨॥

maanahu tachhak ko larikaa khagaraaj lakhiyo geh neel layo hai |1092|

ಈ ಚಮತ್ಕಾರವು ಪಕ್ಷಿಗಳ ರಾಜನಾದ ಗರುಡನು ಮಹಾ ಸರ್ಪದ ತಕ್ಷಕನ ಮಗನನ್ನು ನುಂಗಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ.1092.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਰਿਸ ਕੈ ਸਰੁ ਰਾਜਨ ਬੀਚ ਕਸਾ ॥

sree brijanaath saraasan lai ris kai sar raajan beech kasaa |

ಬಹಳ ಕೋಪದಿಂದ, ಕೃಷ್ಣನು ಬಿಲ್ಲಿನ ದಾರದ ಮೇಲೆ ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಗಿಗೊಳಿಸಿ ಗಜ್ ಸಿಂಗ್ ಕಡೆಗೆ ಬಿಟ್ಟನು.

ਗਜ ਸਿੰਘ ਕੋ ਬਾਨ ਅਚਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਨ ਸਾਪ ਡਸਾ ॥

gaj singh ko baan achaan hanayo gir bhoom pariyo jan saap ddasaa |

ಗಜ್ ಸಿಂಗ್ ಹಾವು ಕಚ್ಚಿದಂತೆ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು

ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਭਾਜ ਗਯੋ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਦਸਾ ॥

har singh ju tthaadto huto tih pai soaoo bhaaj gayo tih pekh dasaa |

ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದ ಹರಿ ಸಿಂಗ್, (ಆದರೆ) ಅವನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಓಡಿಹೋದನು.

ਮਨੋ ਸਿੰਘ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਨ ਟਿਕਿਯੋ ਜੁ ਚਲਿਯੋ ਸਟਕਾਇ ਸਸਾ ॥੧੦੯੩॥

mano singh ko roop nihaarat hee na ttikiyo ju chaliyo sattakaae sasaa |1093|

ಅವನ ಅವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಅವನ ಹತ್ತಿರ ನಿಂತಿದ್ದ ಹರಿಸಿಂಹನು ಸಿಂಹದ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೊಲದಂತೆ ಓಡಿಹೋದನು.೧೦೯೩.

ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਤਜਿ ਖੇਤ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਉਠਿਯੋ ਪੁਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ॥

har singh jabai taj khet chaliyo ran singh utthiyo pun kop bhariyo |

ಯಾವಾಗ ಹರಿ ಸಿಂಗ್ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಿಂದ ಓಡಿಹೋದನೋ, ಆಗ ರಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತೆ ಕೋಪದಿಂದ ಎದ್ದನು

ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਬਹੁਰੋ ਬਲਿ ਕੋ ਰਨਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ॥

dhan baan sanbhaar kai paan layo bahuro bal ko ran judh kariyo |

ಅವನು ತನ್ನ ಬಲವನ್ನು ಬಳಸಿ ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಹೋರಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು

ਉਨ ਹੂੰ ਪੁਨਿ ਬੀਚ ਅਯੋਧਨ ਕੇ ਹਰਿ ਕੋ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਇਉ ਉਚਰਿਯੋ ॥

aun hoon pun beech ayodhan ke har ko lalakaar kai iau uchariyo |

ಆಗ ಅವನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಸವಾಲು ಹಾಕಿ ಹೇಳಿದನು.

ਅਬ ਜਾਤ ਕਹਾ ਥਿਰੁ ਹੋਹੁ ਘਰੀ ਹਮਰੇ ਅਸਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਪਰਿਯੋ ॥੧੦੯੪॥

ab jaat kahaa thir hohu gharee hamare as kaal ke haath pariyo |1094|

‘ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಲ್ಲು, ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೀಯ’ ಎಂದು ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಅವರಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕಿದರು. ನೀವು ಸಾವಿನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದೀರಿ.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਸਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥

eih bhaat kahiyo ran singh jabai har singh tabai sun kai musakaanrayo |

ರಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದಾಗ ಹರಿ ಸಿಂಗ್ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ

ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਧਨੁ ਲੈ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਨਹੀ ਪੈਗ ਪਰਾਨ੍ਰਯੋ ॥

aae ariyo har siau dhan lai ran kee chhit te nahee paig paraanrayo |

ಅವನೂ ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಮುಂದೆ ಬಂದನು ಮತ್ತು ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ

ਕੋਪ ਕੈ ਬਾਤ ਕਹੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਮੈ ਇਹ ਲਛਨ ਤੇ ਪਹਚਾਨ੍ਯੋ ॥

kop kai baat kahee jadubeer so mai ih lachhan te pahachaanayo |

ಕೋಪಗೊಂಡ ಅವರು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೆ (ನಿಮ್ಮನ್ನು) ಈ ಲಕ್ಷಣಗಳಿಂದ ಗುರುತಿಸಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ਆਇ ਕੈ ਜੁਧ ਕੀਓ ਹਮ ਸੋ ਸੁ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕਾਲ ਕੇ ਹਾਥ ਬਿਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥੧੦੯੫॥

aae kai judh keeo ham so su bhalee bidh kaal ke haath bikaanrayo |1095|

ಅವನು ಕೋಪದಿಂದ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸಿದನು, "ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುವವನು, ಅವನನ್ನು ಸಾವಿನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਯੌ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਜੂ ਧਨੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਮੁਸਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥

yau sun kai bateea tih kee har joo dhan lai kar mai musakrayo hai |

ಅವನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದನು

ਦੀਰਘੁ ਗਾਤ ਲਖਿਯੋ ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਅਰ ਸੀਸ ਤਕ੍ਰਯੋ ਹੈ ॥

deeragh gaat lakhiyo tab hee sar chhaadd dayo ar sees takrayo hai |

ಅವನ ದೊಡ್ಡ ದೇಹವನ್ನು ನೋಡಿ ಅವನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಾಣವನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು

ਬਾਨ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਸਿਰ ਟੂਟਿ ਪਰਿਯੋ ਧਰ ਠਾਢੋ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥

baan lagiyo har singh tabai sir ttoott pariyo dhar tthaadto rahiyo hai |

ಅವನ ಬಾಣದ ಹೊಡೆತದಿಂದ, ಹರಿ ಸಿಂಗ್‌ನ ತಲೆ ಕತ್ತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಮತ್ತು ಅವನ ಸೊಂಡಿಲು ನಿಂತಿತ್ತು

ਮੇਰੁ ਕੇ ਸ੍ਰਿੰਗਹੁ ਤੇ ਉਤਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਰਵਿ ਅਸਤ ਕੋ ਪ੍ਰਾਤਿ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੦੯੬॥

mer ke sringahu te utariyo su mano rav asat ko praat bhayo hai |1096|

ಅವನ ದೇಹದ ಮೇಲಿನ ರಕ್ತದ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣವು ಸುಮೇರು ಪರ್ವತದ ಮೇಲೆ ಅವನ ತಲೆಯ ಸೂರ್ಯ ಮುಳುಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮುಂಜಾನೆಯ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣವು ಹರಡುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ਮਾਰ ਲਯੋ ਹਰਿ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥

maar layo har singh jabai ran singh tabai har aoopar dhaayo |

ಕೃಷ್ಣನು ಹರಿಸಿಂಗನನ್ನು ಕೊಂದಾಗ, ರಣಸಿಂಗ್ ಅವನ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

baan kamaan kripaan gadaa geh kai kar mai at judh machaayo |

ಅವನು ತನ್ನ ಆಯುಧಗಳಾದ ಬಿಲ್ಲು ಬಾಣಗಳು, ಕತ್ತಿಗಳು, ಗದೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಘೋರ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದನು.

ਕੌਚ ਸਜੇ ਨਿਜ ਅੰਗ ਮਹਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥

kauach saje nij ang mahaa lakh kai kab ne ih baat sunaayo |

(ಅವನ) ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಅಲಂಕೃತವಾದ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ನೋಡಿ, ಕವಿಯು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದನು.

ਮਾਨਹੁ ਮਤ ਕਰੀ ਬਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਕੇ ਊਪਰ ਆਯੋ ॥੧੦੯੭॥

maanahu mat karee ban mai ris kai mrigaraaj ke aoopar aayo |1097|

ಅವನ ಕವಚಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅವನ ಅಂಗಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಕವಿಯು ತನ್ನ ಕೋಪದಿಂದ ಸಿಂಹದ ಮೇಲೆ ಅಮಲೇರಿದ ಆನೆಯೊಂದು ಬಿದ್ದಂತೆ ತೋರಿತು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.1097.

ਆਇ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤਿ ਤੇ ਪਗੁ ਏਕ ਨ ਭਾਗਿਯੋ ॥

aae ke sayaam so judh kariyo ran kee chhit te pag ek na bhaagiyo |

ಬಂದು ಕೃಷ್ಣನೊಡನೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ

ਫੇਰਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕੋ ਤਨੁ ਤਾੜਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥

fer gadaa geh kai kar mai brijabhookhan ko tan taarran laagiyo |

ನಂತರ ಅವನು ತನ್ನ ಗದೆಯನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು

ਸੋ ਮਧਸੂਦਨ ਜੂ ਲਖਿਯੋ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਇਹ ਪਾਗਿਯੋ ॥

so madhasoodan joo lakhiyo ras rudr bikhai at ih paagiyo |

ಅವನು ರೌಡ ರಸದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಮುಳುಗಿದ್ದನ್ನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ನೋಡಿದನು.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਚਕ੍ਰ ਲਯੋ ਕਰ ਮੈ ਭੂਅ ਬਕ੍ਰ ਕਰੀ ਰਿਸ ਸੋ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥੧੦੯੮॥

sree har chakr layo kar mai bhooa bakr karee ris so anuraagiyo |1098|

ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿದ ಕೃಷ್ಣನು ಮಹಾ ಕೋಪದಿಂದ ತನ್ನ ಹುಬ್ಬುಗಳನ್ನು ಓರೆಯಾಗಿಸಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಕೆಡವುವ ಸಲುವಾಗಿ ತನ್ನ ತಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.೧೦೯೮.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਰਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਮਾਰਨ ਕਾਜ ਚਲਾਈ ॥

lai barachhee ran singh tabai jadubeer ke maaran kaaj chalaaee |

ಆಗ ರಾಣ್ ಸಿಂಗ್ ಈಟಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹೋದನು.

ਜਾਇ ਲਗੀ ਹਰਿ ਕੋ ਅਨਚੇਤ ਦਈ ਭੁਜ ਫੋਰ ਕੈ ਪਾਰਿ ਦਿਖਾਈ ॥

jaae lagee har ko anachet dee bhuj for kai paar dikhaaee |

ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಅಪಾಯವನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ರಾನ್ ಸಿಂಗ್, ಯಾದವ ನಾಯಕ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಸಲುವಾಗಿ ತನ್ನ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು.

ਲਾਗ ਰਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਤਨ ਸਿਉ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥

laag rahee prabh ke tan siau upamaa tih kee kab bhaakh sunaaee |

ಅದು ಹಠಾತ್ತನೆ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಬಡಿದು ಅವನ ಬಲಗೈಯನ್ನು ಹರಿದು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ನುಸುಳಿತು

ਮਾਨਹੁ ਗ੍ਰੀਖਮ ਕੀ ਰੁਤਿ ਭੀਤਰ ਨਾਗਨਿ ਚੰਦਨ ਸਿਉ ਲਪਟਾਈ ॥੧੦੯੯॥

maanahu greekham kee rut bheetar naagan chandan siau lapattaaee |1099|

ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹವನ್ನು ಚುಚ್ಚಿದಾಗ ಅದು ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಗಂಧದ ಮರವನ್ನು ಸುತ್ತುವ ಹೆಣ್ಣು ಸರ್ಪದಂತೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. 1099.

ਸ੍ਯਾਮ ਉਖਾਰ ਕੈ ਸੋ ਬਰਛੀ ਭੁਜ ਤੇ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਹੇਤ ਚਲਾਈ ॥

sayaam ukhaar kai so barachhee bhuj te ar maaran het chalaaee |

ಕೃಷ್ಣನು ಅದೇ ಕಠಾರಿಯನ್ನು ತನ್ನ ತೋಳಿನಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದು, ಶತ್ರುವನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಸಲುವಾಗಿ ಅದನ್ನು ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದನು

ਬਾਨਨ ਕੇ ਘਨ ਬੀਚ ਚਲੀ ਚਪਲਾ ਕਿਧੌ ਹੰਸ ਕੀ ਅੰਸ ਤਚਾਈ ॥

baanan ke ghan beech chalee chapalaa kidhau hans kee ans tachaaee |

ಅದು ಬಾಣಗಳ ಮೋಡಗಳೊಳಗೆ ಬೆಳಕಿನಂತೆ ಹೊಡೆದು ಹಾರುವ ಹಂಸದಂತೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು

ਜਾਇ ਲਗੀ ਤਿਹ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਉਰਿ ਫੋਰਿ ਦਈ ਉਹਿ ਓਰ ਦਿਖਾਈ ॥

jaae lagee tih ke tan mai ur for dee uhi or dikhaaee |

ಅದು ರಾನ್ ಸಿಂಗ್ ನ ದೇಹಕ್ಕೆ ತಗುಲಿತು ಮತ್ತು ಅವನ ಎದೆಯು ಛಿದ್ರಗೊಂಡಿತು

ਕਾਲਿਕਾ ਮਾਨਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਹਨਿ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੋ ਮਾਰਨ ਧਾਈ ॥੧੧੦੦॥

kaalikaa maanahu sraun bharee han sunbh nisunbh ko maaran dhaaee |1100|

ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವ ದುರ್ಗೆಯು ಶುಂಭ ಮತ್ತು ನಿಶುಂಭರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹೊರಟಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತಿತ್ತು.1100.

ਰਨ ਸਿੰਘ ਜਬੈ ਰਣਿ ਸਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਧਨ ਸਿੰਘ ਤਬੈ ਕਰਿ ਕੋਪੁ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

ran singh jabai ran saag hanayo dhan singh tabai kar kop sidhaariyo |

ರಣ-ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ರಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಈಟಿಯಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಾಗ, ಧನ್ ಸಿಂಗ್ ಕೋಪದಿಂದ ಹೊರಟುಹೋದನು.

ਧਾਇ ਪਰਿਯੋ ਕਰਿ ਲੈ ਬਰਛਾ ਲਲਕਾਰ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਝਾਰਿਯੋ ॥

dhaae pariyo kar lai barachhaa lalakaar kai sree har aoopar jhaariyo |

ರಣಸಿಂಗ್ ಕಠಾರಿಯಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟಾಗ, ಧನ್ ಸಿಂಗ್ ಕೋಪದಿಂದ ಓಡಿಹೋಗಿ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಳಿಯಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಾ ತನ್ನ ಈಟಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಹೊಡೆದನು.

ਆਵਤ ਸੋ ਲਖਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਕਾਰ ਕੈ ਖਗ ਸੁ ਦੁਇ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥

aavat so lakhiyo ghan sayaam nikaar kai khag su due kar ddaariyo |

(ಈಟಿ) ಬರುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಕತ್ತಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಎರಡು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಎಸೆದನು.

ਭੂਮਿ ਦੁਟੂਕ ਹੋਇ ਟੂਟ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਮਨੋ ਖਗਰਾਜ ਬਡੋ ਅਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੧੦੧॥

bhoom duttook hoe ttoott pariyo su mano khagaraaj baddo eh maariyo |1101|

ಅವನು ಬರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಖಡ್ಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಶತ್ರುವನ್ನು ಎರಡು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಗರುಡನು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸರ್ಪವನ್ನು ಕೊಂದಂತೆ ಈ ಚಮತ್ಕಾರವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು.1101.